Uncategorized
رواية حفيدة القاضي الفصل الخامس عشر 15 بقلم نور الشمس
رواية حفيدة القاضي الفصل الخامس عشر 15 بقلم نور الشمس
 |
| رواية حفيدة القاضي الفصل الخامس عشر 15 بقلم نور الشمس |
رواية حفيدة القاضي الفصل الخامس عشر 15 بقلم نور الشمس
????????♀️????????♀️????????♀️????????♀️????
دخلت الممرضة وطلبت منهم المغادرة
محمود : انا هفضل مع ابويا
چين : لا انت هيمشي علشان عوزاك
محمود : وانا مش عاوز أعرفك
چين : ريح نفسك انا مش ناوية اموت دلوقتي
محمود وهو يمسك دراعها بشده : انتى ايه جبله
چين : لو انا جبله يبقى انت ايه حيوان
احمد : سيب اختك تعبانة
چين : فهد يالا لانى عوزة انام فى بيتي
محمود : عمرك مهتدخليه
چين : انا هقعد فى بيت القاضي الكبير لغاية ميقوم ابوك بالسلامة وارجع بينه
عتمان : هو خلاص مفيش تربية للكبار
محمود : وهى هتتربا امتى
چين : انا تربية القاضي
الباب خبط ودخل الدكتور
الدكتور : مساء الخير انسه چنان
چين : مساء النور دكتور
الدكتور : احنا حددنا العملية بعد يومين
چين : تمام
على : العملية هتتاجل أسبوع
الدكتور : ليه دكتور على
على : علشان چين لسه من يومين عملة عمليه وجسمها ضعيف مش قبل أسبوع
الدكتور : طبعا لازم نصبر علشان منخسرهاش
على : تمام
الدكتور : انا اسف بس لازم كلكم تمشو لان معاد الذيارة خلصت ويفضل مرافق واحد
مها : انا هتنى معاه يا دكتور
الدكتور : تمام يا مدام ممكن الباقي يتفضل
غادر الجميع وتوجه إلى السيارات وفضلت مها مع منصور
مها : هو أنت فرحان برجوع بنتك
منصور : هو انتى كنتى عارفة
مها : لا طبعا هعرف اذاي
منصور : انا نفسي اموتها بايدى
مها : انت ايه ديه بنتك وهى إلى تنفع تقومك على رجلك تانى فرحان بالصبيان اهم كلهم مفيش واحد نفع يساعدك جت البت هى الى وقفت ونفعت تعملها لولاها كان الدكاترا الأجانب مكنوش جم
منصور : خلاص مش عاوز اسمع صوت
مها : يكون احسن علشان اقوم اصلي المغرب
__________________________________
فى سرايا القاضي
*************
وصلت السيارات الى السرايا وتوجه الجميع للداخل
چنان الكبيرة : وحشني البيت اوى يا بابا
عتمان : البيت نور يا حبيبتي
فهد : هو ايه النظام واخد چنان الكبيرة چنان الصغيرة فحضنك
عتمان : وااااااه انت بتغير عليهم
فهد : واحده امي والتانية بنت خالي منصور
محمود : احنا ملناش اخوان بنات
چين : اختك غصب عنك
محمود : حظك انك فى بيت الكبير لولا كده كنت قتلتك
چين : هى فين مروة ومنصور الصغير
مروة : كيفك يا عمتى
چنان الكبيرة : اهلا يا حبيبتي اذيك
مروة : الحمد لله اذيك يا چنان حمدلله على السلامة
محمود : مروة تعالى هنا ملكيش دعوة بيها ديه مش أختنا
مروة : بس ديه چنان بنت عمى
محمود بعصبية : قولتلك تعالى هنا وشدها من دراعها جامد
چين : هو انتى هتفضل غبى كده كتير
محمود وهو يرفع ايده عليها : شكلك عوزة تتربي من اول وجديد وإذا بأيد تمسكه
فهد : لو ايدك اترفعت تانى عليها هزعلك ماشي وذقه جامد
احمد : انت ايه متهمد شوية يا محمود
چين : شيخ محمد ما اسكت الله لك حس
محمد : عوزانى اقول ايه
چين : أي حاجة
محمد : انا مش بتكلم مع عاهره
چين : عاهره شكرا يا بن امى
عتمان : مش عاوز اسمع حس حد تانى
چين : انا عوزة انام لانى تعبانة
شيماء : قوضك جاهزة من ساعه ما على كلمنى
عتمان : قوم يا فهد خد مراتك وطلع معاها
فهد : مراتى مين
عتمان : جنان مرتك
فهد : انا وچين لسه مجوزناش
محمود : يعنى عايشة معاك فى الحرام يا فاجرة
چين : أخرس انا اشرف منك ونزلت على وشة بالقلم
محمود : انتى بتضربينى
چين : وقتلك لو اتكلمت كلمة واحده على شرفي متنساش انى صعيدية
احمد : احترم نفسك بقي
عتمان بصوت عالى : محمود خد مراتك وابنك وارجع على بيتك
محمود : بس
عتمان : خلص الكلام دلوقتى
محمود بصوت عالى : يالا يا مره هاتى ابنك وامشي قدامي
جريت مروة وأخذت منصور الصغير ومشيت قدامه وغادر
عتمان : محدش قالك يا شيخ محمد ان قفز المحصنات حرام
محمد : انت قولت المحصنات مش العاهرات
چين بعصبية : شوفت منى إيه علشان تقول عليا عاهرة حسبي الله ونعمه وكيل لما انا عاهرة عائشة تكون ايه والبوليس مسكها من حضن راجل وبتجاهد جهاد النكاح
محمد : اوعي تتكلمى عليها كلمة واحده ديه واحده حافظة كتاب ربنا وبتعمل بيه
جين : انت اهبل بتعمل بيه اذاي انى شرع بيوافق ان الواحده تسلم جسمها وشرفها للرجالة
محمد : هذا جهاد وهذا جهاد
چين : اااااااه انت حافظ مش فاهم غسلولك مخك بكلمهم
عتمان : محمد يا تروح يا تقعد ساكت
محمد : هو في ايه يا جدي من ساعه مشوفت عمتى وانتى بقيت واحد تانى ناسي انها هربت وجابت ليك العار
عتمان : أخرس انا بنتى اشرف من الشرف براااا من هنا
چنان الكبيرة : أهدى يا بابا
چين : ااااااااااااااااااااه اااااااااه
فهد : چين مالك
على : شلها بسرعة يا فهد لازم تكشف عليها
شالها فهد وطلعو كلهم وراهم
على : الكل يفضل برا من فضلكم
عتمان : ماشي يا ولدى يالا خليكى معاها يا چنان
چين : فهد متسبنيش
فهد : حاضر مش هسيبك
خرج الكل وفضل على وفهد چنان معاها وكشف عليها وداها ابره مسكنة وخرج للكل
عتمان : مالها يا بني
على : الجرح فتح من العصبية ادتها مسكن وهتنام
احمد : يا حبيبتي يا ختى الكل عليكى
عتمان : خلاص يا احمد اختك كويسة
على : والله چين كويسة هتنام وتصحي كويسة بس اهم حاجة الاكل يتعمل من غير سمنه وملح كتير ولا بهارات أكلها كله مسلوق
شيماء : متخفش انا ههتم بيها
على : ماشي بس چين مش صايمه يعنى الصبح الكل عيش وجبنة قريش والغدا مسلوق فراخ وشربة وبس
شيماء : حاضر المهم تقوم بالسلامة لينا
عتمان : ودي عمتك يا شيماء قوضتها
شيماء : حاضر يا جدى تعالى معايا يا عمتو قوضك جاهزة محدش دخلها من يوم مسبتي البيت
عتمان : هو فين فهد
احمد : لسه مع چين جوه
عتمان : قولى يا بنى هو فيه حاجة بينهم
فهد من وراه : انا بحبها وكنت مستنى نيجي هنا علشان اطلب ايديها منك
عتمان : وهى يا ولدى
فهد : مش فاهم
عتمان : تعالى معايا أوريك قوضك
فهد : حاضر يا جدى وذهبو الى القوضة
عتمان : انا شفت فى عنين چنان كسره وذل وغدر
فهد : تقصد ايه بالكلام ده
عتمان : هى جاية تنتقم من عيلتها كلها
فهد : انا معرفش حاجة
عتمان : ههههه يا بنى الشعر ده مبيضش على الفاضي نام يا ولدى نام نوم العوافي
فهد : ليه موفقتش على جواز امي لابويا وخلتها عاشت مطمنه
عتمان : لسه فى كلام محدش يعرفه غير اتنين بس
فهد : اتنين مين
عتمان : اصبر يا ولدى شكل الدفاتر القديمة هتتفتح اول ماخالك منصور يخرج من المستشفي اصبر بس كل المطلوب منك تحافظ عليهم وتكون ذى اسمك فهد وراجل تحمى حريمك علشان الى جاي بحور من الدم مش هتقف ولأول مرة البنت هتقف فى وش اى راجل
فهد : وانا معروف بالقوة وأهل بيتى خط احمر أدافع عليه من اى حد لآخر نقطه دم فى حياتى
عتمان : راجل كيف ابوك يا ولدى
فهد : هى چين هتنام لوحدها أخاف عليها
عتمان : هو أنت ليه بتقولها چين
فهد : ده اسمها الى عاشت بيه 11 سنة برا مصر
عتمان : ااه فهمت متخفش انا هنام معاها مش هسبها خالص ديه من ريحه مرتى حبيبتي
فهد بغمزة : انت بتحب هى رجالة الصعيد بيحبه
عتمان : هههه انا كنت عاشق ولهان فى بحر عيونها
فهد : يا سلام على الرومانسية
عتمان : الوحيده الى خدت لون عنيها هى جنان حفيتى لون عنيها بيتغير مع الى موقف
فهد : انا شفت اللون الطبيعي ولون الغضب بس
عتمان : وااااه لما تشوف لون العشق احلى واحلى كمان
فهد : لا انت مدرسة والكل يتعلم منك
عتمان : يالا يا بنى خش نام وانا هروح لچنان
فهد : الكبيرة ولا الصغيرة
عتمان : الاتنين بتوعي انا وبس يا لا نام
فهد : ماشي داخل
ذهب عتمان الى قوضة چين وتوضا وصلي وخدها فى حضنة ونام
________________________________
جاء الصباح محمل بالكثير من الصعاب
چين : صباح الخير جدو
عتمان : صباح الورد يا حبيبتية جدك
چين : هما فين الناس إلى هنا
عتمان : الشباب راحو يركبو فرس والبنات بيجهزو الفطار
چين : يعنى ايه الشباب عند الفرس وانا عوزة اروح
عتمان : ههههه ماشي قومى اتسبحي وغيري هدومك وانا اوديكى ليهم
چين : بجد يا جدو
عتمان : بجد يا روح قلبي
ذهبت چين وخدت دش ولبست ونزلت تحت
شيماء : تعالى افطري وخدى العلاج
چين : مش عوزة أفطر
چيلان : بس مش ينفع تاخدى علاج من غير اكل
چين : مين ديه
چيلان : انا چيلان على مختار عتمان محمد القاضي
چين : وانا چنان منصور عتمان محمد القاضي
چيلان : عرفه انك عمتو چنان الصغيرة
شيماء : يالا الفطار جيه
فطرت چين وذهبت مع جدها إلى الاسطبل
چين : هو انتم متعرفوش ان البنت هى الى تختار الأول
فهد : اتفضلي يا برنسيسة چين
چين : برنسيسة غظب عن اى حد
احمد : ياختى خلصي واختاري
چين : عوزة الفيس الاسود ده
عتمان : لا اختاري أي واحد تانى بلاش
چين : ليه يا جدو
عتمان : لأنه فرس قاسي لسه محدش روضه
چين بابتسامة خبث : نجرب ونخليه اول واحد يغضع تحت امري لفت للسايس جهز الفرسة
فهد : بلاش چين
چين : متخفش انا قده
انطلق الجميع على الفرس واستطاعت چين ترويض الفرس بمنتهي السهولة تحت انظار التعجب من احمد وعلى وجدها والفخر والحب من فهد
ذهب الجميع الى السرايا وسط الضحك والهزار لتوجهم الى المستشفي
عندما وصلو الى المستشفي قابلت الدكتور
دكتور مايكل : انسة چین لازم العمليه تتعمل بسرعة لان اي تأجيل فى صعوبة فى نجاح العملية
چین : شوف انسب ميعاد وانا جاهزة
دكتور چورچ : بس ده غلط عليكى ممكن نختار حد تانى
چین : انا جاهزة فى اى وقت انا مش عوزة اخسره فاهم
دكتور مايكل : حسنا من فضلك اهدي لان اى عصبية غلط عليكى
چین : تمام انا هادية وتحت امركم
دكتور چورچ : حسنا من فضلك تعالى معي الى معمل التحاليل حتى نسحب منك عينه
توجهت چین معهم حتى تيم فحصها بعناية مشدده
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤