رواية فتاه في الجيش 2 الفصل الرابع 4 بقلم مريم محمود
رواية فتاه في الجيش 2 الفصل الرابع 4 بقلم مريم محمود
رواية فتاه في الجيش 2 البارت الرابع
رواية فتاه في الجيش 2 الجزء الرابع
رواية فتاه في الجيش 2 الحلقة الرابعة
جاسر بصدمه: فتوووووووووون😳
وبص للامير بغيظ وكل وجع اللى فى قلبه طلعه عليه ومخلاش فى وشه حته سليمه وبعد كده شال فتون وخد ملك ومشى جاسر كان بيسوق العربيه بجنون مكنش شايف غير فتون وهى بتدرب بنار قدامه وهو مقدرش يدافع عنها
ملك: براحه يا جاسر العربيه كده هتتقلب
جاسر: مردش عليها ولا حتى بصلها وكمل طريقه بنفس النظام لحد ما وصل المستشفى
جاسر: انتو يا بنأدمين يالى هنا عايز دكتور بسرررررررعااااااا
الممرضه: أهدى يا جاسر باشه
وجابه سرير المتحرك وحطه فتون عليه وراحت على اوضه العمليات
وجاسر كان حرفيا على أعصابه واقف قدام اوضه العمليات وده طبعا غلط ومينفعش
الممرضه: مينفعش حضرتك انك تقف هنا لازم تقعد فى اوضه الانتظار
جاسر بص بناظره شر: أنا أعمل اللى انا عايزو وكلمه كمان هرفدك من شغلك دلوقتى ومخليش ولا مستشفى تقبل بيكى
الممرضه مشيت من سكات وجاسر فضل واقف ومستنى الدكتور يخرج بفارغ الصبر
تسريع احداث
وبعد كده اخيرا الدكتور خرج وجاسر جرى عليه
جاسر: ها يا دكتور طمنى
الدكتور: هى الحمدلله كويسه وطلعنا الرصاصه اللى كانت فى كتفها بس مع الاسف معرفناش ننقظ الجنين
جاسر الكلمه دى نزلت عليه زى السعقه حرفيا ابنه اللى حتى ملحقش يشوفه راح منه فى لمح البصر
جاسر بتعب ومش قادر يتكلم: طب …. هو ينفع ادخلها
الدكتور: اه ينفع بس استنا ننقلها اوضه عاديه
وفعلا نقولها لاوضه تانيه وجاسر دخلها وقفل الباب عليهم وجاب كرسى وقعد جنبها ومسك أيدها وبقى يعيط بحرقه ووجع فى قلبه ميتوصفش
جاسر بندم: أنا السبب فى كل ده أنا اللى حطتها فى مشاكل هى مش قدها أنا السبب أنا اللى المفروض اكون مكنها مش هى اللى وخده الرصاصه ونايمه على السرير
وفضل كده طول الليل يعيط ووخد ايد فتون فى حضنه لحد ما راح فى النوم وفتون صحيت لقت جاسر ماسك أيدها واول ما اتحركت جاسر قام على طول
جاسر: فتون انتى كويسه
فتون بصت فى عينى اوى وعرفت انو كان بيعيط ونسيت انها تعبانه وسألت عليه هو الأول
فتون: مالك يا جاسر ايه اللى حصل
جاسر: سيبك منى أنا كويس انتى حسه بتعب ولا حاجه
فتون: لا بس كتفى وجعنى
جاسر: اجيب دكتور طيب
فتون: لا لا مش مستهله مالك انت بس
وبعد كده فتون بقت تحسس على المكان اللى جاسر كان نايم عليه ولقت المكان مبلول
فتون: جاسر انت كنت بتعيط هو ايه اللى حصل
جاسر: اصل
فتون: اصل ايه
جاسر: لما ختى التلقه نزفتى والدكتور قالى أنهم مقدروش ينقظه البيبى قبل ما يموت
فتون وجاسر بيحكى قبل ما حتى يخلص كلام هى كانت منهاره
جاسر عيط على عياطها وبقى يهدى فيها
جاسر بدموع: أهدى يا فتون ان شاء الله ربنا هيعوضنه أنا بجد اسف انا السبب فى كل ده أنا إللى حطيتك فى مواقف انتى مش قدها
فتون مردتش عليه ومكنتش عايزه ترد اصلا
وبعد كده الممرضه دخلت
الممرضه: معاد الدوه يا جاسر بيه
فتون: مش عايزه اخد حاجه اطلعى باره
جاسر بهدوء: أنا آسف حقك عليا أنا هاتى العلاج واطلعى انتى
الممرضه: حاضر
وفعلا ادتو العلاج وخرجت من غير كلام
جاسر: فتون ممكن بعد اذنك تخدى العلاج
فتون بعصبيه: قلت مش عايزه وياريت تطلع باره انت كمان
جاسر: يعنى مش عايزانى معاكى
فتون: اه مش عايزه حد معيا اصلا مش أنت وبس وياريت اتفضل أتطلع باره
جاسر: لا مش هطلع يا فتون غير لما تخدى العلاج
جاسر ادها العلاج بالعافيه
فتون بعصبيه: بقوووولك اطلع باااااااااره أنت ايه مش بتفهم
جاسر عشان متتعصبش اكتر من كده خرج من سكات
وفتون فضلت طعيت جامد وتحط أيدها على بطنها وطعيت اكتر فضلت كده لحد ما راحت فى النوم تانى وجاسر دخل عليها براحه خالص ومسك أيدها واول ما مسك أيدها هى صحيت
جاسر: أنا آسف انى دخلت بس قلقت عليكى
فتون: أنا خلاص هديت
جاسر: عامله ايه دلوقت
فتون بوجع: كويسه هو أنا هخرج من هنا امتا
جاسر: لما تخفى خالص هتبقى تطلعى
فتون: أنا هخرك بكره
جاسر: ده اللى هو ازاى معلش
فتون: زاى ما انت شايف أنا كويسه مش رصاصه اللى ترقدنى
جاسر: أهدى كده يا فتون ومافيش خروج بكره
فتون: بص أنا تقول إللى تقوله أنا هخرج يعنى هخرج
وفتون نامت وصحيت بدرى عشان تمشى فتون برغم وجع كتفها مكنتش شايفه غير الانتقام من الأمير وبس حتى مكنتش حسه بوجع كتفها بقت تتكلم بجمود وشخصيتها بقت قويه جدا
جاسر: يا بنتى انتى مينفعش تمشى وانتى فى حالتك دى
فتون: انا قلت اللى عندى ومعنديش غيرو
وكان الأمير بيراقبهم وعرف هما فى أنهى مستشفى فا راح وكان بيضرب نار
فتون ابتسمت ابتسامه خبيثه: جيت لموتك برجليك 😈
يتبع..
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية فتاه في الجيش 2)