Uncategorized
رواية نبض السيف الفصل العاشر 10 بقلم سارة محمد
رواية نبض السيف الفصل العاشر 10 بقلم سارة محمد
 |
| رواية نبض السيف الفصل العاشر 10 بقلم سارة محمد |
رواية نبض السيف الفصل العاشر 10 بقلم سارة محمد
نبض بصيتله وسكتت…
باباها وهو بياكل : همم..قولتى ايه ينبض؟!
نبض : موافقه يبابا…
عن اذنك وقامت من على الأكل وطلعت لأوضتها وهى مش مستوعبه الى حصل وكمان مش مستوعبه جوابها …
بدءت تاخد نفسها بالراحه وقفت قدام مرايتها ومسكت الروايه راميتها وقالت كل ده كدب…
الى بيدور فى المسرح غير الى بيدور خلف الكواليس….
خلينا نعيش فى الواقع شويا ..
سيف !! سيف ايه الى يحبنى اصلا دا سخص مبيطيقنيش ..
قعدت على الأرض جنب الروايه وبدءت تمسح دموعها…
واخدت الروايه من على الأرض ورميتها جنبها على السرير ونامت وهى بتعيط …
صحيت قبل الفجر…
فتحت باب البلكونه وطلعت بصيت ملقيتش سيف…
صوت جواها قالها…وانتى مش عاوزه تشوفيه اصلا…وبعدين احسن انك مبقيتش بتشوفيه….
الفجر اذن….
اتوضيت وصليت وفضلت تعيط …كانت اول مره تخشع فى الصلاه كدا….
بعد مخلصت صلا وحكيت لربنا كل حاجه…
سمعت صوت بيقولها ….
يا بن آدم خلقتك لعبادتي فلا تلعب وقسمت رزقك فلا تتعب وفي أكثر منه لا تطمع ومن أقل منه لا تجزع فإن أنت رضيت بما قسمته لك أرحت قلبك وبدنك وكنت عندي محموداً…
نامت على المصليه وصحيت على المنبه…
لبست ونزلت…
دادا فاطيمه : مش هتفطرى ينبض؟!
نبض : لا يدادا هبقا افطر فى الكليه…
الدادا : باباكى بيقولك تيجى بدرى علشان الناس جايه النهارده….
نبض : تمام يداد ان شاء الله…
طلعت ومستنيه التاكس زى كل يوم وركبت فيه ومشيت …
دخلت المدرج بصيت على اميره قاعده فين وراحت قعدت جنبها….
اميره أستغربت شويا….
اميره : نبض…ولسا هتتكلم..
نبض : نتكلم بعد المحاضره…
بعد المحاضره….
نزلوا قعدوا فى الكافيه…
اميره : نبض انا لما كنت فى المستشفى الممرضه قالتلى ان هذام هو الى جابلى البلازما وانه عمل المستحيل علشان يجيبهالى…مش قادره احكيلك كان بيعاملنى ازاى….قالهالى فى وشى انه مبيحبنيش وبيحب امنيه…يا نبض قتلنى بسكينه تلمه….
انا عارفه ان الى انا عملته غلط وغلط كبير كمان ..وانتى مكلمتينش من وقتها وكمان سيف…
سيف مش راضى يبص فى وشى حتى….
امبارح ساعه مهشام جه ووقف معايا….قالى انه كان مغصوب على امنيه وانه اسف انه ظلمنى وتن باباه هو الى كان غصبه…لكن دالوقت باباه مات وانه هيسيب امنيه ويخطبنى…
نبض بأستهزاء : وانتى صدقتيه؟!
هتفضلى طول عمرك خايبه….
انا كلمتك علشان اعزمك على خطوبتى….
اميره بصدمه : خطوبتك ؟!
نبض : اه خطوبتى اتقدملى دكتور شغال فى المستشفى عند بابا وجاى النهارده هو واهله….
اميره : انتى مقتنعه ؟!
نبض بشرود : مش عارفه…
اميره : باباكى اجبرك ؟!.
نبض بألم : انا الى اجبرت نفسى واخدت شنطتها ومشيت فضلت ماشيه مش عارفه هى رايحه فين وقفت تاكس لما تعبت…وقالتله على العنوان علشان تروح….
نبض من كتر التفكير وقفته قبل الفيله بنص شارع قدام فيله تانيه ونزلت….
اول منزلت من التاكس حست انها دايخه…
مشيت خطوتين بالعافيه
وقررت انها تتحرك تعدى الجنب التانى علشان الشمس.
خطوتين وبقيت فى نص الطريق.. لقيت نفسها بدءت تدوخ اكتر…
سمعت صوت كلاكس عربيه…
وبكل غباء صاحبه مش بيشيل ايده…
لقيت رجليها سابت مره واحده ووقعت على الأرض بتحاول انها متفدش الوعى….
صوت الكلاكس وقف…ونزل من العربيه الشخص ده…
بجمود : انتى كويسه ؟!
نبض حاولت ترفع راسها وتبصلها…لقيته سيف….
نبض : اه انا كويسه جدا …
سيف : طيب لما انك كويسه ممكن تقومى من نص الطريق علشان اعدى؟!.
نبض : اه جداً..انا اتكعبلت بس ووقعت…
واول موقفت لقيت الدنيا اتقلبت بيها فتحت عينيها بسرعه لقيت نفسها بين ايدين سيف…
وهو بيقولها : واضح جداً انك كنتى متكعبله….
بعدته عنها بسرعه ورجعت لورا…سندت على عربيته…
نبض : لو سمحت امشى…
سيف : يعنى انتى متأكده انك مش محتاجه مساعده؟!
نبض بعد مكانت سانده على عربيته بعدت وقالتله…
اتفضل ..
ركب العربيه ومشا….
نبض دخلت البيت وهى مش شايفه قدامها….
الداد : ايه الى اخرك كدا ينبض…الناس على وصول…وايه ده ليه وشك اصفر كدا….يالا علشان تلبسى…
نبض : ما انا لابسه…
الداد : لابسه بنطلون يبنبض…هتطلعى للناس ببنطلون…البنت فى يوم زى ده بتطلع بفستان انا حضرتلك الفستان…
ادخلى البسيه…
نبض : تمام…
ودخلت اترمت على السرير…
بعدها بعشر دقايق…
الداده : ايه ده ينبض انتى لسا ملبستيش ؟!
دا الناس تحت…
نبض : هلبس حاضر…
قامت لبست ونزلت….
سلمت عليهم كان عمر جاى هو ومامته….
مامته : بسم الله ما شاء الله عروستنا زى القمر ..
طول عمرى بدعيلك يعمر..
عمر كان بيبص لنبض..وهى مكنتش بتبصله خالص…
الناس مشيوا…وطلعت اوضتها…
قلعت الفستان…وفضلت تقطع فيه وتقول لنفسها بحرقه…
ليه وافقتى ينبض ؟! ليييه؟!
سابت الفستان متقطع على الأرض ورميت جنبه المقص…
ونامت….
باباها الساعه 12 بالليل بيخبط على الباب …
طلعت تجرى زفت الفيتان تحت السرير وفتحتله…
باباها : ان شاء الله بكره عمر هيروح معاكى تجيبو الشبكه…والخطوبه الجمعه الجايه ..
نبض بصدمه : الجمعه الجايه ؟!
باباها : اه بحبيبتى ربنا يسعدك…
وخرج…
فى بيت سيف….
اميره بتخبط على الباب : ممكن ادخل ؟!
سيف : لاء…
فتحت الباب ودخلت …
سيف بعصبيه : انا مش قولت لاء…
اميره وهى لتحاول تستعطفه : بالله عليك اقبل اعتذارى علشان خاطر ماما الله يرحمها…
انتى مش بتقولى انى شبهها…
كدا هى خلاص سيكرت على سيف لأنه كان بيحب مامته جدا..وموصيتش غيره على اخته اميره قبل متموت…
امي ه قعدت جنبه على السرير وعيطت…لما مردش عليها…
راح واخدها تحت دراعه وبايس على راسها…
اميره : نبض هتتخطب…
سيف : مبروك ..
اميره : بس انا سألتها لو باباخا اجبرها ردت عليا رد غريب اووى …
سيف بتهتهه : رد ايه ؟!
اميره : قالتلى انا الى اجبرت نفسى….
نبض تانى يوم عمر جه اخدها وراحوا عند الجواهيرجى….
عمر : الشكل دا احسن ولا ده…
نبض : الى انت تحبه…
عمر : تاخدى ده ولا ده ؟!
نبض بشرود : اى حاجه…
وركبوا العربيه …
عمر : عاوزه تجيبى الفستان منين ؟!
نبض بتعب : عاوزه اروح…
عمر بأستغراب : والفستان ؟!
نبض : مش مهم…
عمر بصيلها وقالها…
مالك ؟!
نبض : حاسه انى تعبانه وعاوزه اروح روحنى لو سمحت…
عمر : تمام..بس حاسه ب ايه ؟!
نبض : بولا حاجه…
عمر وقف قدام فيلتها بعربيته ونزل فتحلها الباب ومديلها ايديه علشان تسند عليه …قررت انها متمدلهوش ايديها…بس بتبص لقيت سيف بيبص عليها ومعدى بعربيته …فغيرت رأيها ومدت لعمر ايديها….
يوم الخميس بالليل…
نبض قدامها فستان الخطوبه والدهب وكل حاجه موجوده إلا الفرحه….
وقغت قدام المرايه تانى..
وقالت لنفسها بزعيق : انتى مبتضحكيش ليه ؟!
ليه هااه ؟!
عاوزه ايه اكتر من كدا ؟!
وبأنفعال ..اعملك ايه علشان تفرحى …
ومسكت ازازه البرفيوم ورميتها فى المرايه والمرايه اتكسرت…
من غير متحس لقيتها وطيت ومسكت ازازه…
وطلعت البلكونه….
بصيت هلى بلكونه سبف لقيتها مقفوله…
مسكت الأزازه وفضلت تعور فى ايديها ….لحد ايديها مبقيت عباره عن خريطه….
سمعت صوت بيقولها : انتى بتعملى ايه ؟!
رفعت عينيها لقيت سيف واقف قصادها وبيكلمها…
نبض رفعت راسها وبصيتله وابتسمت وهيا وشها متغرق دموع …
سيف : الدم الى فى ايدك ؟!
نبض فضلت باصه لسيف ومبتنطقش…
سيف بزعيق : نبض ارمى الأزاره دى…
انتى عملتى ايه فى ايدك ….
نبض وهى بصاله رفعت الأيد الى ماسكه الأزازه وقربتها من الأيد الى مليانه جروح….
وقرىت المره دى تقطع شراينها….
كل مدى ما مبتقرب اكتر من ايدها وتضغط بالأزازه….
سيف باصص بزهول مش قادر يعمل حاجه….
طلع يجرى جاب مسدسه….
وضرب جنبها نار…وقعت على الأرض اغم عليها….
اميره طلعت تجرى فى البلكونه عند سيف على صوت النار….
بصيت لسيف وهو ماسك المسدس…
وقالتله بخضه : فى ايه يسيف…
سيف بص ناحيه بلكونه نبض…واميره بصيت هى كمان…
لقيت نبض واقعه على الأرض…
اميره بصدمه : انت عملت ايه ؟!
بصيت لقيت باب اوضه نبض بيتفتح…
شدت سيف ودخلت جوا…
اميره : سيف انت عملت ايه ؟!
سيف بصدمه : مكنش قدامى حل تانى …
اميره : ضربتها بالنار؟!
سيف : لاء…هى كانت هتقطع شراينها وكنت بنده عليها علشان توقف الى بتعمله بس مكنتش بترد عليا….
اميره حطيت ايديها على بؤها من الصدمه…
وطلعت جرى لبست وراحت الفيله عند نبض…
نبض على السرير …
باباها بيزعق…وبيتصل بدكتور نفسى وبيقوله انت تجيلى حالاً…
ومسك التليفون رماه فى الأرض….فر ووقف قدام رجل اميره…
باباها فضل يعملها فى ايديها لحد الكتور ميجى ومكلمش اميره…
ايديها كل الى كان فيها كان خدوش بس ….كلها خدوش سطحيه…
باباها بزعيق للشغاله : مبتاكلش ؟!
الشغاله : لا يدكتور مطلبتش منى اكل بقالها تلت ايام…
هو بزعيق :ومقولتيليش ليه ؟!
اخد باله من اميره…
هو : انتى بتعملى ايه هنا ؟!
وايه صوت ضرب النار الى انا سمعته…دا انضرب من عندكم ؟!
اميره : لاء… معرفش حاجه عن صوت ضرب النار ..
انا كنت برن على نبض…وهى مكنتش بترد عليا فجيت اشوفها ..
بابا نبض : الساعه 12 بالليل….؟!
اميره : جيت ابات معاها علشان خطوبتها بكره…
هو ايه الى حصلها….
بابا نبض بص لأميره وسابها وخرج….
اميره قربت من نبض…
وبدءت تجمع طرف الخير وتفهم حجات كتير…
واهمهم..ان نبض بتحب سيف…وان سيف كمان شكله بيحبها…..
الدكتور جه وتطالها حبن فى المحلول وقال حد يبات معاها النهارده…
اميره : عمو عندك مشكله انى ابات معاها…
بابا نبض بعصبيه : لاء…
خرج من الأوضه واميره لقيت تليفونها بيرن…
سيف : هى عامله ايه دالوقت ؟!
اميره بخبث : بتموت….
سيف بخضه : انتى بتقولى ايه يا اميره…
اميره : انت بتحب نبض يا سيف ؟!
سيف : انتى بتقولى ايه ؟!.
اميره : نبض خطوبتها بكره يسيف ومفيش حاجه هتتأجل ومفيش حاجه هتستناك…
متخليش كبريائك…وكرهك للأرتباط…يضيعها منك…
سيف : اعمل ايه يعنى ؟!
اميره : معرفش اتصرف…اخطفها ..معرفش..
سيف : طيب هى كويسه؟!
اميره : فكر يسيف فى حاجه تخليها كويسه …سلام انا هبات هنا معاها…علشان هى عروسه ولازم نجهز من الصبح بكره..
وقفلت السكه…..
نامت اميره وصحيت على الباب وهو بيخبط…
الشغاله : الميكب ارتيست وصلت وقاعده تحت..
اميره : طيب لما اقولك ابقى طلعيها ….
قربت من نبض وبدءت تصحيها….
اميره : ايه كل ده نوم…
نبض فتحت عينيها…
اميره : نبض متهزريش…وقومى اجهزى بسرعه هلشان انتى هروسه النهارده…
نبض بدءت تستوعب الكلام وتجمع الى حصل امبارح ..
وبصيت لأميره وبصيت هلى ايديها….
اميره : بسيطه ينبض…بسيطه…
فوقى كدا عقبال منده على الميكب ارتست نفطر كلما سوا وبعدين تبداء شغلها….
وقرلت من الباب وقبل متطلع ضحكت وقالتلها فستانك قمر…
نبض قامت من على السرير وحطيت ايديها على راسخا وقالت ….
ايه الى انا عملته امبارح ده ؟!
انا اكيد اتجننت ….
الميكب ارتست بدؤت تحط ميكب لنبض وبعدين لأميره…
اميره لبست سواريه…
ونبض لبست فستان بيبى بلو…
اميره : متحمسه اشوف العريس اووى… بجد…
نبض ساكته…
اميره : هنزل اجيب ميا واجيلك…
بعدها بدقيقتين…
حد جه من ورا نبض وحط منديل على وشها…
اميره طلعت الأوضه…
ايه ده فين نبض ؟!
وطلعت تجرى على بابا نبض…
وقالتله…
يا دكتور ..نبض مش موجوده…
نبض بدءت تفتح عينيها على صوت بيقولها…
يتبع….
لقراءة الفصل الحادي عشر : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية المقاس للكاتبة فاطمة الدمرداش