رواية دموع رهف الفصل الثالث عشر 13 بقلم آلاء فرحات

مالك:يلا بينا هوديكى الشاليه

رهف بحزن:يلا

مالك:زعلانه ليه يارهف

رهف:تعبت

مالك:من ايه

رهف ببكاء:من الدنيا كل ماقول خلاص لقيت عمى وهقعد عنده ياجى ادم يبوظلى الدنيا مش عارفة هو بيعمل معايا كده ليه انا معملتش فيه حاجة والله العظيم انا تعبت اوى وعمرى ماكنت اتخيل ان ادم يعمل فيا كده انا فى الاول كنت بدعيله واقول عليه طيب ومحترم دلوقتى انا عرفته على حقيقته انا بكره هو السبب فى تدمير حياتى بعد عنه وعن الدنيا كلها وقولت هبدأ حياه جديدة يجى ويدمر حياتى تانى وده كله وظلم وانا معملتش حاجة حور هيا السبب فى ده كله انا كرهت نفسى اوى انا نفسى اموت يارب خدنى وريحنى وارجع تانى واقول طيب لو موت مين هيربى اخواتى وهما ملهومش حد انا معتش عارفة اعمل ايه يعنى انت بتساعدنى اهو بس خايفة تيجى فى الاخر وتعمل زى ماعمل ادم

مالك:ياااه يارهف ده كله هموم وشايلاها على قلبك انا عمرى ماقدر اعملك حاجة يارهف ده انتى بنت عمى يابنتى يعنى اختى تعرفى انا طول عمرى نفسى يبقى عندى اخت او اخ مبقاش وحيد كده انا عايش طول عمري وحيد و ماما مش بتهتم بيا هيا حياتها كلها سهر وخروجات وبابا حياته كلها شغل فى شغل مكنش حد بيهتم بيا فعشان كده انا واقف معاكى دلوقتى ضدت بابا عشان انا عارف انه غلطان ونا مش بحب الغلط 

رهف:شوفت انا فقيرة ازاى ومش معايا فلوس بس عشت اجمل ايام عمرى مع بابا وماما المال عمره مابيصنع السعادة

مالك:فعلا والله كفايا عياط بقا ده احنا قلبناها نكد

رهف وهيا بتمسح دموعها: حاضر

مالك: يلا بينا

رهف:يلا

/////////////////////////////////

فى شركة زين

رانيا:هو حضرتك متغير معايا كده ليه حساك انك مش طايقنى

زين ببرود:عايزة ايه يانسة رانيا

رانيا:عايزة اعرف انا عملت فيك ايه

زين:معملتيش حاجة بس الي زيك لازم مأثقش فيهم

رانيا:ليه ان شاء الله مالهم الي زى

زين:عايزة تعرفى بيعتى صاحبتك بالفلوس رميتيها فى الشارع هيا واخواتها ده كله عشان عشر الاف جنيه يغورو الفلوس بس دى صحبتى

رانيا:انا عملت كده عشان انت هددتنى بشغلى وانا مقدرش اقعد من غير شغل

زين:لاء مش عشان الشغل مشيتيها علشان الفلوس لو انتى اصيلة مكنتيش خدى فلوس 

رانيا:وانت ايه الي مزعلك كده

زين:انتي كنتي عالية فى نظرى اوى دلوقتى بقيتى واطية اوى فى نظرى

رانيا:انا

زين بماقطعة:اتفضلى على شغلك 

رانيا:يعنى كده ماشى يازين باشا

وخرجت رانيامالك:اتفضلى يارهف

رهف:شكرا يامالك

ودخلت رهف الشاليه

مالك:خدى يارهف

رهف:ايه ده يامالك 

مالك:دول فلوس خليهم معاكى عشان لو احتجتى حاجة

رهف:بس انا مش عايزة فلوس انا هشتغل واصرف على نفسى 

مالك:خدى دول وابقى رديهم بعدين

رهف:ماشى يامالك  شكرا ليك

مالك:العفو

وخرج ادم

دخلت رهف الشاليه وكان عبارة عن فيلا وقدامها البحر وفيها حمام السباحة

رهف بتحذير:اوعى حد ينزل البحر من ورايا فاهمين

عمر و رنين:حاضر يابلة رهف

رهف دخلت عشان تنام فبتفتح فونها

لقت رسالة واتساب من رقم غريب

مجهول:ليه مفكرتيش فى السبب ان ابوكى فقير وعمك غنى

رهف:وانت مالك وبعدين عمى اجتهد وعمل الثروة دى

مجهول:سؤال تانى ليه العلاقات بين ابوكى وعمك وحشة

رهف:بسبب الورث

مجهول:طيب فين ورثكم من جدكم

رهف:بابا خده

مجهول:انتى عارفة الورث بتاع ابوكى كام مليون جنيه

عارفة المليون دول تقدرو تعيشو بيهم ملوك وتبقى اغنية زى محمود

رهف:بابا خده واكيد عمل بيهم حاجة مفيدة

مجهول:فين الحاجة المفيدة دى مبانتش عليكم ودلوقتى انتو متتمرمطين انتى واخواتك وهما عايشين ملوك

رهف:انت عايز ايه منى

مجهول:عايزك تعرفى الحقيقة ودى الفرصة انك تخدى حقك وتعيشى ملكة

رهف:انت مين

مجهول:مش لازم تعرفى انا مين انا هسيبك تفكرى براحتك وردى عليا وانا هساعدك

قفلت رهف التلوفون ودمغاها امتلأت بالافكار فضلت وقت طويل حتى غلبها النوم ونامت وسط تفكير عميقفى الصباح

صحيت رهف على صوت الماسدج

مجهول:عارف انك بتفكرى طول الليل 

رهف:انت عرفت منين انت مين اصلا

مجهول:مش ضرورى تعرفى انا مين 

رهف:لاء ضرورى 

مجهول:هتعرفى فى الوقت المناسب

رهف: علفكرة انا هعمل بلوك

مجهول:مش فى صالحك تعملى بلوك

رهف:انت عارفنى منين

مجهول:هتعرفى فى الوقت المناسب

رهف:طيب انت هتساعدنى ازاى

مجهول:سلام

رهف:انت بتقفل على مزاجك

مجهول:انا هبقا ارد على السؤال ده فى الوقت المناسب 

وقفل

رهف:يارب بقا انا تعبت من التفكير طيب هعمل ايه دلوقتى طلعت رهف وقعدت على البحر

رهف:ياترى مين الشخص ده وليه بيعمل معايا كده وفعلا هو انا ليا ورث عند عمى طيب ليه بابا مأخدهوش ليه عمى غنى وبابا فقير

البارت خلص 

ياترى ادم هي عملت ايه فى رهف؟

يتبع…..