رواية بنت عمي الفصل الثاني 2 بقلم مجهولة

_إيه دا .. انتى كويسه؟؟

=اه .. رجلى بتوجعنى اوى 

_هه .. الى يشوفك وانتى داخلة يقول الشيف الشربينى .. تقومى موقعة الاطباق .. اى دا فيه دم 

=مش كنت بتضحك .. ابعد بق 

*مريم مشت قدامى ولقيتها بتتسند على الحيطة ورجلها بينزل منها الدم .. روحت شايلها 

_نزلنى ..

=أهدى كد والنبي عشان إلى انتى عملتيه دا ..

..

*حطيتها على الكنبه وجبت قطن وبيتادين ولفتلها رجلها ..

_لسه بتوجعك!

=لا .. شكرا 

_العفو يبنتى .. مريم انا شايف ان الجواز دا بوظ الدنيا بينا .. احنا كنا صحاب اوى وكل واحد فينا عارف كل حاجة عن التانى .. دا انتى حتى كنت عارفه انا كلمت كام بنت وعارفه عنى كل حاجه.. لكن دلوقتى حاسس اننا اغراب عن بعض والوضع دا مش مريح 

=انت مبتفهمش ولا بتحس بحاجة .. 

_ايههه!!

=زي مسمعت .. عمرك سألت انا وافقت على الجواز دا لي! عمرك قولت هى بتستحملنى لى .. هى بتسمعنى وبتعمل كل دا لى .. عمرك مسألتي نفسك انت بالنسبالى اى! .. دا انت بمصطفى الوحيد الى عرفاه.. فتحت عينى على الدنيا عليك .. كنت على طول صاحبي واخويا و… يوووه بص يمصطفى إلى انت عاوزه اعمله براحتك .. لكن انا تعبت والله وانت مش حاسس ولا فاهم اى حاجة .. دا انا كنت هموت من الفرحة لما عمى قالى أنه عاوز يجوزنا .. قولت معقول حس بيا .. لكن طلعت ف الآخر مش بتحس غير بنفسك وبس طول عمرك كد .. 

*مريم قالت الكلام دا وهى بتعيط .. اول مرة افهم يعنى اى الواحد يعيط بوجع .. قالت الكلام وانا متنح وزعلان جدا .. معقول اقرب حد ليا اكون سبب ف وجعه بالطريقه دى .. مريم قالت الكلام دا وقامت دخلت الاوضه وقفلت عليها.. وانا لسه قاعد على الكنبه مش متوقع انها فعلا بتحبنى ..

_مريم .. افتحى .. انا عارف والله انى مش بفكر غير ف نفسي .. بس والله مكنتش عارف انك كد خالص .. انا اسف والله حقك عليا .. طب افتحى نتكلم .. وغلاوتى عندك افتحى .. 

=خلاص يمصطفى لو سمحت سيبنى لوحدى دلوقتى

_مريم 

=عشان خاطرى يمصطفى مش هقدر اتكلم دلوقتى

*قعدت على الكنبه وانا سامع صوت تمتمه عياطها .. قعدت يجى ساعتين ف الاوضه مبتخرجش منها .. 

*لقيت الباب بيخبط ..

وفتحت 

_اي دا ندا !! (ندا دى بنت خالتي الى جت مع امى )

=ألف مبروك 

_الله يبارك فيكى .. ادخلى .. اتفضلى 

=امال فين عروستك 

_ها .. ثوانى اندلها ..

*قربت من باب