رواية أحفاد المنشاوي الفصل السابع والعشرون 27 بقلم ندى الشيمى

رواية أحفاد المنشاوي الفصل السابع والعشرون 27 بقلم ندى الشيمى

رواية أحفاد المنشاوي البارت السابع والعشرون

رواية أحفاد المنشاوي الجزء السابع والعشرون

رواية أحفاد المنشاوي الحلقة السابعة والعشرون

*فى المستشفى*
معتز : دكتور هو ابنى حصلة ايه
الدكتور : معتز بيه اهدا كده وادعيلة هو عنده نزيف داخلى وكسور فى ايده ورجلة بسبب الحادثة وهو دخل فى غيبوبة تمر ٢٤ ساعة على خير وبعد كده نطمن
صفاء : اه ه ه يا أبنى 😭😭😭
معتز : طيب ي دكتور😞
رزان تقول لنفسها : 😥كل ده حصله بسببي لو حصله حاجة انا مستحيل اسامح نفسي 😭💔 يارب قومهولنا بالسلامه
تفاجأت رزان بدخول..
*فى المطار*
هشام كان خلفها وحط كف ايده على كتفها وقال : بتبكى ليه دلوقتى قومى
يارا بفرحة : هشام 😍
اخذته بالح’ضن
يارا : انت مش هتسافر !!
هشام : مش هقدر اسيبك
يارا تذكرت حادث اخاه : هشام فى خبر مش كويس
هشام : خير فى ايه
يارا : مروان عمل حا’دثة
هشام اتصدم : ايه طيب يلا بينا في اى مستشفى
يارا :فى (…….)

*فى المستشفى*
جاسمين دخلت المستشفى وتفاجأت رزان ب وجودها والجميع مستغرب من تكون هذة الفتاة انهم رئوها فى الحفل فقط
جاسمين ببكاء حقيقى وخوف عليه : مروان فين ايه اللى حصلة قولولى فينه
معتز : مين انت ومروان فى اوضة العمليات
جاسمين نظرت ل رزان بكره وغضب: كله بسببك اللى حصل ل مروان دا بسببك انتى
صفاء : مين انت ومتعليش صوتك على واحده من بنات المنشاوى فاهمة
جاسمين نظرت لها ببراءة : انا ام حفيدك من مروان ي ماما
صفاء ضر’بتها قل’م او’قعها ار’ضا : اخرجى بره ومشوفش وشك تانى سامعة
معتز : اهدى يا صفاء لما نتأكد من الكلام ده قومى فهمينا تقصدى ايه بكلامك ده
جاسمين ببكاء : ااناا حامل فى ابن مروان
*فى هذة اللحظة دخل هشام ويارا*
صفاء بفرحة: هشااااام 😃
هشام حضنها بحب : رجعتلك متخفيش بس طمنونى على مروان حصله ايه
معتز قال له اللى قاله الدكتور صفاء ذهبت الى يارا : انا مش عارفة اقولك ايه كلمه شكرا انك رجعتيلى ابنى قليلة والله🥺
يارا : متقوليش كده يا ماما مفيش شكر بين البنت وامها
اخذتها صفاء فى حضنها وقبلت جبينها
هشام : جاسمين !!! ايه اللى جايبك هنا
معتز : انت تعرفها ؟؟
هشام : ايوة دى واحده من الشلة الزبالة اللى كان متعرف عليهم 😏
معتز : والله انا عايز دليل على اللى بتقوليه غير كده مش هسمع
جاسمين : عندى دليل وعطيتة ل رزان وهى كانت عارفة من الاول
*الجميع نظر الى رزان وفى اعينهم اسالة كتير*

صفاء : رزان انت فعلا تعرفى الموضوع ده
رزان : 😞
صفاء : وليكى كد ايه عارفة ومخبية علينا
رزان : انا كنت عيزاه هو اللى يقولكم علشان لو عنده تبريرات للى حصل
صفاء وجهت كلامها ل جاسمين : هاتى الصور
جاسمين : مش معايا دلوقتي
هشام بغضب : وانت لو بتحبيه بجد كنتى صورتيه وانتو فى الوضع اللى يثبت كلامك
جاسمين بدموع تماسيح : اه علشان مكنش حد هيصدقنى ولازم يكون عندى دليل
هشام مسكها من ايدها بغضب : تعالى معايا
جاسمين : اه براحة هنروح فين
معتز : براحة ي هشام واخدها على فين
هشام : هوديها عند دكتورة نسا هنا فى المستشفى واشوف ابن اخويا بنفسي
*ثم نظر اليها نظرة جعلتها تتجمد مكانها*
رزان : هشااام
هشام نظر لها
رزان : مروان قلبه وقف
هشام : 😳
معتز ذهب لينادى على الدكتور بسرعة ولكن هشام لم ينتظر الدكتور ودخل الى مروان وعمله ضغط بإيده على قلبة واخذ يكرر الضغط بيده على منطقة القلب بقوة شديدة *فى هذه اللحظة دخل الطبيب وابتعد هشام بعد ان رجع ضربات قلب مروان بإنتظام ثم كشف الدكتور عليه وخرج*
الدكتور : لولا استاذ هشام كان زمانه بين ايدين ربنا
معتز مسك الدكتور من لياقتة بغضب : ازاى مستشفى كبيرة زى دى ومفيهاش ممرضة او دكتور جمبة انا هرفدكم كلكم
الدكتور : انا اسف بالنيابة عنهم وانا بذات نفسي اللى هتابع حالتة
كمال اخذ والده بعيدا عن الدكتور

كمال : اللى حصل ده ميتكررش تانى
الدكتور : امرك استاذ كمال
*جاسمين ذهبت بسرعة من ساعت ما هشام ذهب الى اخوه*
*فى منزل سهير صديقة صفاء*
نورا : وانا مش عايزة اتجوزة يا ماما
سهير : يا هبلة دا هيعيشك فى نفس مستواكى ونفس عيشتك وفى الاخر تقوليلى مش موافقة
نورا : ايوة مش موافقة
سهير : ايوة قولى كده بقا انتى عايزة الواد اللى كنت مصحباه ده صح بس والله على جثتى
نورا : انا اه كنت بحبة بس اكتشفت انه خاين وواطى كمان
سهير : طيب مش قدامك غير هشام ابن ناس وانتو اتقابلتوا كذة مرة يعنى المفروض تكونى عرفتى انه محترم ووسيم ومفيهوش حاجة تترفض
نورا ببكاء : انا مش عايزة اتجوز دلوقتي دا شئ يخصنى انا يا ماما 😭😭😭
سهير قلبها رق : ماشي ي نورا اللى شيفاه يريحك اعمليه *فى ڤيلا جاسمين*
جاسمين قاعدة تفكر وتكلم نفسها : انا ربنا وقف جمبى انهردة دول لو عرفوا انى ….

يتبع ..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية أحفاد المنشاوي )