رواية بيت السلطان الفصل السابع 7 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان الفصل السابع 7 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان البارت السابع

رواية بيت السلطان الجزء السابع

رواية بيت السلطان الحلقة السابعة

نادر:ازاى متقوليش حاجه زى ديه
سالى بدموع:انا اسفه
حلا:ديه مجرد طفله متلومهاش بصى يا سالى انتى تقدرى تيجى وتلعبى مع زينه هنا فى الوقت الى تحبيه لكن زينه مستحيل ترجع بيتكم.
نادر:هترجع
حلا:متعندنيش عشان هتخسر زينه مش هترجع بيتكم.
كريم:خلاص بقا يا جدعان هنبوظ العيد ميلاد.
منه:اه صحيح لسه معملناش الكيكه.
مرڤت:انا عملتها.
حلا:والله شاطره
عينيها جت على مريم إلى كانت بتبص على ياشين وتبتسم بكسوف.
حلا:انتى يا سنو وايت قدامى يالا.
كريم بضحك:انتى اوفر انهارده.
حلا بهزار:هما إلى بيطلعونى عن شعورى وانا جوايا ست مؤدبه.
منه:اه حتى شوف برأه الاطفال في عينيها.
مرڤت:طيب الكيكه.
حلا راحت عندها:الله يا مدام مرڤت ريحتها جميله
مرڤت:اصلى عاملاها بالشكولاته.
حلا بضحك:اه هو واضح.
منه:بس شكلها ملسوعه حبتين.
مرڤت:لا لا هى بس استوت زياده شويه.
كريم:تسلم ايدك يا قمر انتى.
ضحكت مرڤت بكسوف.
حلا:تعالى يا زينه بصى.
زينه مسكت أيد سالى وراحو
حلا:بصو (حطيت صوبعها على الشكولاته وحطيت على خدودهم)الله بقيتو يمى.
كريم بإيديه كلها مسك الكيكه وبهدل وش حلا.
حلا:هتندم يا كريم.
كريم جرى وهو بيضحك:كنت بهزر هدى اعضائك.
مازن:اديله مترحموش.
حنين مسك الكيكه وحدفتها على وشه:هههه الليثى بالشكولاته.
مازن شمر:والله لأوريكى.
ملك:يماااا.

مرڤت:تعالى نستخبا .
حدف مازن جت فى سالم
سالم وهو بيمسح وشه:شكلك بتلعب فى عداد عمرك
مازن:لاااااا ابله حلاااااا.
سالم حدف جت فى نادر.
الكل وقف مانح حتى حلا وكريم.
بعد عده لحظات
نادر مسح وشه وابتسم ابتسامه خبيثه كده وقرب الكيكه وحدف على سالم وطى جت فى فاطمه.
حلا ضحكت جامد.
نادر بصيلها كان كريم بيقرب من ضهرها براحه.
نادر:حاسبة وراكى
حلا جت تجرى مسكها كريم من وسطها بضحك: فاكره نفسك رايحه فين.
حلا:يا عبيط انا إلى بجرى وراك .
كريم: دلوقتى هبهدل وشك كله.
حلا بصويت:لااااا كررريم لااااا.
كريم ضحك:خلاص خلاص ارشينى طيب.
حلا: امممم عايز ايه.
كريم:امممم تدينى مزكراتك أقرأها.
حلا:روح بهدل وشى يا كريم انا اسفه انى وقفتك.
كريم:طيب خلاص هشوف حاجه تانيه.
حلا:أنجز.
نادر قرب عنده وحدف حاجه من تحت من غير ما حد ياخد باله على رجل كريم.
حلا حسيت رفصت جامد:كريم فى حاجه تحت رجلك سيبنى سيبنى.
كريم سابها بخضه وبيبصو فى الارض.
حلا :اعاااا .جريت واول حد لقيته قدامها كان نادر فاتشعلقت فيه
حلا:اعاااااا ده فار فار فار.
حلا أغمى عليها من كتر الصريخ والخوف.
لان حلا عندها فوبيا من الفئران.
نادر بخضه:انسه حلا.
كريم جرى عنده:حلا حلا فوقى.
الكل بقا حواليه.
بعد فتره فاقت حلا ولقيت الكل حواليها.
حلا:فى ايه مالكم صوتى اتنبح كده ليه
كريم:فار.
حلا:اه صح الفار قتلته طيب اوعى يكون دخل
كريم:ده كان مجرد لعبه يا حلا.
حلا اتنهدت براحه.
كريم:انتى كويسه خلاص.
حلا:ايه جاب اللعبه ديه هنا.
مازن:خلاص كده العيد ميلاد هيبوظ.
زينه بزعل:ما الكيكه باظت.
نادر:لا مفيش حاجه باظت الكيكه جايه هى والهدايا بتاعتك.
زينه:هدايا عشانى انا.
حلا:كلنا مجهزين هدايا ليكى تعالى اوريكى.
دخلو اوضه جميله جدا فيها ترابيزات وعليها ألوان وفيها لعب ورق ورسومات على الحيطه
نادر:جميله جدا.

حلا:ديه بتاعت النشاطات.
مازن:والمزاكره كمان.
حسين:ايوه حلا دخلتنا كلنا مدارس.
حلا بصيت ملقتش وله مريم وله ياسين.
حلا:مريم فين
مرڤت:مش عارفه.
حلا: حسين معلش شوف مريم.
حسين:خرجت مع الاستاذ اخو الاستاذ.
حلا:مين.
كريم:تقريبا اسمه ياسين.
حلا:خرجت.
زينه:ابله الهدايا بتاعتى
مرڤت:حلا خلاص هنتكلم معاها بعدين خلينا دلوقتى مركزين مع زينه عشان نفسيتها.
زينه اتنهدت وبصيت لزينه بابتسامه
مازن طلع عقد خرز:بصى يا زينه ده انا عملته ليكى.
زينه:الله جميل اوى.
حنين:وانا عملتلك ديه حظاظه عليها حروفك (Zina).
زينه:حلوه اوي.
ملك بزعل:وانا عملت بس حظاظه من الاستيك.
زينه:الله الوانها جميله جدا عجبتنى.
ملك:بجد.
زينه حضنتها.
حسين:انا بقا حوشت وجبتلك قصه الاميره والضفدع إلى بتحبيها.
زينه اطنطت:هااااى حلوه اوى.
جريت وحضنته وحسين أنبسط اوى انها عجبتها.
حلا:انا بقا محبتش اى حاجه عارفه ليه.
زينه بابتسامه:ليه.
حلا بفخر:عشان انا هديتك.
زينه حضنتها:أن اى احسن هديه.
وطيت حلا وحضنتها.
حلا:وانتى اجمل زينه عشان كده جبتلك احلى سلسله.
بعدت زينه لقيت حلا لبستها سلسله فضه عليها شهب.
زينه مسكتها:الله ده شهب امانى.
حلا:انتى كنتى عايزاه قبل كده شوفتك كنتى بتبصى عليه عشان كده حوشت زى حسين وجبتهالك.
زينه:انتو احسن عيله.
مرڤت:وانا.
زينه:وانتى احلى مدام مرڤت.
مرڤت:انا بقا جبتلك عروسه.
زينه راحت واخدتها:جميله اوى
مرڤت:وشبهك.

زينه ابتسمت بكسوف: شكرا.
نادر دخل بالكيكه والهدايا وسالى شايله معاه.
نادر:الكيكه وصلت.
كريم ساعده.
منه:زينه انا جبتلك جزمه سندريلا الى كنتى عايزاها.
سالم:وانا جبتلك كوره سله.
زينه:بجد كنت عايزه كوره عشان نلعب بيها فى السله إلى بره.
حلا:احم.
مرڤت بضحك:شوفو عمله العمله وساكته ازاى.
حلا:ما خلاص بقا الله
كريم وهو بينزل من ايد نادر:عملت ايه.
مرڤت:ضربت واحد بالكوره فى دماغه جابت دم والراجل كان متعصب وهى خافت تروح تاخدها منه😂😂😂😂.
الكل ضحك.
حلا بإحراج:كنت لسه صغيره الله.
مرڤت:ده من خمس سنين بس.
حلا:خلاص بقا خليكى طيبه.
كريم بضحك:والله عسل.
حلا:كريم بس يا يا تختوخه.
كريم:لا لا خلاص.
حلا ضحكت.
كريم:مش انا جبتلك بيجاما البندا إلى بتحبيها.
زينه:اه شوفتها جميله اوى.
حلا:ايه ده انا كمان بحب البندا فين بتاعتى.
كريم:فى عيد ميلادك هجيبلك واحده كبيره ليكى.
سالم:لا مفيش داعى حلا تقدر تلبسها مع زينه كده كده الاتنين قصيرين
حلا وهى بتضحك ضحكه صفرا شمرت:ههه مضحك اوى.
سالم:هتعملى ايه خلاص والله انا اسف خلاص.
فاطمه وقفت قدامه:خلاص خلاص عشان خاطرى.
حلا:الحب مولع فى الدره خلاص مش هعمل حاجه.
فاطمه:انا بقا جبتلك شنطه ها عجبتك
زينه:اه جميله.
سالى:تعالى شوفى احنا كمان جبنالك ايه.
زينه:راحت وشافت
سالى:بصى فستان زى بتاع سنو وايت.
زينه:اه جميل.
نادر:مش عاجبك.

زينه:عجبنى بس هدايا صحابى احلى عملوها بإيديهم وجابو الحاجات إلى انا بحبها.
سالى بزعل:يعنى مش عجبك
زينه حضنتها:لا عجبنى عشان انتى إلى جبتيه.
حلا: شكرا يا سالى هديتك جميله اوى.
سالى بكسوف:العفو.
نادر:انا جبتلك التليفون ده عشان اعرف اكلمك منه.
زينه أهداه:بس انا مش هعرف استعمله.
نادر:انا هقولك تستعمليه ازاى
حلا:يالا يا زينه اشكريه
زينه: شكرا.
نادر قعد فى مستواها:كده بتشكرينى برضو.
زينه حضنته: شكرا يا أبيه.
نادر ابتسم:العفو يا حبيبتى أبيه.
بعد فتره كبيره كان كله مشى وحلا بتدخل الأولاد ينامو وخرجت.
زينه وهى على البوابه بتودع نادر.
زينه:هترجع تانى .
نادر:اكيد هيجيلك كل شويه وكمان انتى هتيجى قريب بيتنا تانى
زينه:بجد.
نادر:طبعا.
حلا:متعشمهاش على الفاضى عشان زينه فى عيله تانيه بكره جاين يشوفها وهيبقا عندها عيله حلوه يحبوها.
نادر ابتسم بسخرية:حقيقى هنشوف
زينه:لما سالى تصحى قولها إنها هتوحشنى.
نادر:حاضر.
حلا:يالا يا زينه وقت النوم.
زينه بابتسامه:طيب هغير واستناكى هتنامى جمبى ماشى.
حلا بابتسامه:حاضر يالا بقا.
زينه مشيت.
حلا:لو سمحت يا أستاذ خلى اخوك يبعد عن مريم هى مجرد طفله لسه متعرفش حاجه.
نادر:هى إلى مش عارفه حاجه وله انتى.
حلا: متحاولش تعصبنى انا بس طلبت طلب ابعد اخوك عن مريم.
نادر:وهو مش عيل صغير عشان أبعده.
حلا:خلاص يبقا هو مش عيل صغير ويستحمل إلى هيحصله لو شوفته معاها تانى.
نادر ابتسم:مش هتعرفى تعملى حاجه.
حلا:يعنى ايه بتتحدانى
نادر:لا العكس انا بعرفك بس.
راح عند العربيه
وقبل ما يركب قال:وزينه هترجع بيت السلطان تانى.
حلا:تبقى استغطا كويس.
لفت ودخلت بكل ثقه.

تانى يوم.
حلا كانت بتنضف ولابسه اسكرف على شعرها ورابطه على وسطها قميص كاروهات.
ملك:اعمل معاكى.
حلا:شوفى البت بتاعتي كيجى عايزه تنضف وتساعد لا ياختى روحى ارسمى ولونى يالا عيشى سنك يأختى.
ملك:انا غلطنالك
مرڤت بضحك:طيب اساعدك انا.
حلا:جهزتى الورق وبحثتى زى ما قولتلك.
مرڤت:ايوه طلع مش بيخلف فعلا بس مفيش اى معلومات عن مراته.
حلا وهى بتنضف المروحه:خير هتعرف لما نقابله.
مرڤت:شكل المقريض وصلو.
حلا:طيب روحى شوفيهم عقبال ما اخلص.
مشيت مرڤت وحلا شبت اكتر عشان تطول المروحه بس للأسف فقدت التزامها وفضل الكرسى يتحرك لحد ما استسلمت وكانت هتقع بس اتفاجأت بنادر وهو شايلها بين دراعه.
حلا بدون حتى شكرا أو اى مقدمات:انت ايه جابك.
نادر:العفو يا انسه.
حلا:انا اسفه متشكره بس انت بتعمل ايه هنا انت عايز تبوظ الموضوع بتاع تبنى زينه مش كده انسى يا استاذ انسى.
نادر نزلها:يا ستى اسألى الاول عامل ايه اخبارك ايه دبش دبش دبش ايه.
حلا:مش عارفه ليه حاسه انك بتتعصب عليا.
نادر:وله بتعصب وله حاجه انا بس جيت مع زينه وماشى عن أذنك.
مشى وسابها فى حين حلا كانت مستغربه بروده
بعد فتره دخل واحد بجبروت وشكله يخوف لابس قميص ابيض على بنطلون جينز وكوتش ابيض كانت شكله شيك وزوق بس باين برضو على ملامحه الجديه.
حلا:اتفضل يا فندم.
حازم:انا كنت عايزه اى بخصص تبنى زينه.
حلا شالت الاسكارف وعدلت شعرها:ايوه فعلا اتفضل معايا
مشيت بس لاحظت أنه واقف مكانه لفت وبصيتله بابتسامه:اتفضل يا استاذ
حازم غمض عيونه وهو رأسه لمين وشمال وراح وراها.
بعد وقت طويل من كلامه مع زينه وحلا اقتنعت بيه جدا.
حازم:طيب ها نمضى الورق.
حلا:اه طبعا طبعا.
مرڤت:الورق جاهز.
حلا مضيت والاخ حازم برضو
حازم قام:طيب كده هستنى زينه بكره.
حلا:ايوه انا هجيبهالك بنفسى بعد المدرسه
(زينه فى تلته ابتدائي عشان إلى سألت انبسطت جدا بسؤالك)
حازم خرج بعد ما اتفق مع حلا وحلا خرجت وراه.
حلا:شكله كويس.
نادر فجأة:مش كل حاجه بتشوفيها من بعيد بتبقا كويسه.
حلا:انت بتعمل ايه هنا.

نادر:عادى
حلا:على العموم انا عارفه انك بتحاول تغير رأيى عشان ألغى التبنى بس مش هيحصل
نادر:لا خالص براحتك اصلا وانا مالى
حلا بصيت ليه بإستغراب.
ركن ياسين ونزلت مريم من العربيه.
حلا بصيت لهم بضيق وتوجهت للعربيه.
مريم:حلا.
حلا بزعيق:ادخلى جوه.
مريم عارفه حلا لما بتتعصب فدخلت من سكوت.
ياسين خرج بشجاعته وزعيق:انتى بتزعقيلها ليه متعمليش عليها كبيره.
حلا:اعمل نفسى بص يا ابو شخه انا كبيره غصب عنك وعنها وانا المسئوله عنها (خبطت على صدره جامد)وبقولك بالزوق ابعد عنها
ياسين قرب بتحدى:ولو مبعدتش
حلا ضربته بروسيه:يبقا هبعدك انا.
ياسين مسك رأسه بوجع:انتى مجنونه فى حاجه فى دماغك.
حلا بزعيق:وله اوعى تكون فاكر انى عشان قصيره حبتين انى كيوت ياله لا فوق ده انا اللففك وادوخك يابو شخه انت
نادر مسكها من دراعها يبعدها عن اخوه.
حلا:اوعى كده والمصحف لو أذيتها محدش هيوقفلك غيرى .
نادر:أهدى يا انسه.
ياسين بعصبية:انتى فاكره نفسك مين يا بتاعه انتى انتى متعرفيش انا مين وابن مين انا ياسين السلطان.
حلا:بس ياض يا بشخه انت
نادر بصوت عالى:ياسين اركب العربيه
ياسين:مش شايف.
نادر بمقاطعه:بقولك اركب.

ياسين ركب وهو بيبرطم:انت اصلا مش بتعرف تاخد حق وله باطل غير معايا
حلا:والمصحف ما شاف بربع جنيه ربايه قليل الادب
نادر:ما خلاص بقا الله
حلا:الله جرا ايه يا اخ انت.
نادر حرك رأسه لمين وشمال يزهق وسأله وراح ركب العربيه
حلا لفت:والله لأوريكى يا مريم الكلب.
دخلت وهى متعصبه وبتنادى:مريم يا مريم.
مريم بصيتلها
حلا بعصبية قربت:انتى يا بنتى عايزه تموتينى.
مريم داخت ووقعت من طولها.
حلا بخضه قربت ليها:مريم مريم قومى يا حبيبتى متخوفنيش يعنى انا مش بخوف كده يا مريم طب انا اسفه.
مرڤت:فى ايه ايه حصل.
حلا بدموع:مش عارفه انا كنت بزعقلها لقيتها وقعت هى كويسه.
مرڤت:طيب أهدى أهدى هتبقا كويسه.
(مريم بنوته جميله وطيشه ومجنونه حبتين زى حلا عندها ٢٠ سنه فى كليه تجاره فى سنه تالته)
مرڤت وحلا سندوها وحطوها على سرير واتصلت بدكتوره منه صاحبت حلا (حلا واصحابها كلهم دكاتره بس اقسام مختلفه)
بعد فتره منه بصيت لحلا بخوف.
حلا بعيط:هى كويسه متخوفنيش يا منه هى كويسه
مرڤت:أهدى يا حلا خلينا نفهم.
حلا بإنهيار:لا هى اكيد تعبت بسببى انا السبب.
منه:لا مش انتى السبب يا حلا.
حلا:امال ايه.
منه:بسبب حد تانى مريم حامل يا حلا.
حلا رجعت لورا بصدمه ودموعها رايحه خطين على وشها:حامل.
مرڤت بغضب:حامل ازاى.

حلا حسيت بالدنيا بتلف بيها مسكت رأسها بتحاول تستوعب بس مكملتش دقيقة ووقعت من طولها.
جريو عليها وحاولوا يفوقوها كانت مريم فاقت.
حلا فاقت ولقيت الكل ملموم حواليها
حلا:فى ايه.
منه:انتى كويسه.
حلا:ايوه ايه حصل.
مرڤت:انتى أغنى عليكى لما عرفتى أن مريم حامل.
حلا بصيت بغضب لمريم وقامت.
مريم بخوف:انا انا هشرحلك.
حلا بابتسامه سخريه:تشرحيلى تشرحيلى ايه.
مرڤت وقفتها وهى فى قمه غضبها
مرڤت:الواد ده لازم ينزل.
حطيت مريم ايديها على بطنها وهى بترجع لورا:لا لا عشان خاطرى .
مرڤت مسكت عصايا وقربت عشان تضربها فى بطنها.

يتبع ….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية بيت السلطان )