رواية بيت السلطان الفصل التاسع 9 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان الفصل التاسع 9 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان البارت التاسع

رواية بيت السلطان الجزء التاسع

رواية بيت السلطان الحلقة التاسعة

دخل نادر اوضته وفتح التلاجه الصغيره وطلع منها كيس تلج وحطه على منخيره وخرج البلكونه وبص فى السما.
نادر:مش مصدق أنى شوفتك تانى كنت فاكر انك خلاص روحتى منى (ضحك) بس زمان كنتى اكتر حد حنين عليا دلوقتى شرسه جدا ااه منخيرى وجعانى.
فصل يبص للسما وهو مبتسم لحد ما سمع صوت الباب البلكونه إلى جنبه بيتفتح بعصبية.
حلا:متنرفزه جدا الحيوان والحيوانه كلهم حيوانات اه تعبت أعصابى(ابتسمت بانتصار)بس شوفتنى يا بابا كنت قويه ازاى زى ما علمتنى بالظبط لدينه بوكس خليته صابونه لوكس(كانت بتبص للسما وهى بتتكلم)بيو بيو بيو قطعته حتت كده اهو كنت قويه بس يا بابا انا تعبت انت قولتلى انك هتفضل معايا حتى لو انا مش شايفاك انت وحشتنى اوى ووحشنى حضنك إلى بيدفينى كنت بنسى هموم الدنيا فيه بس انا مبسوطه أنك مرتاح هناك على الاقل مش تعبان هناك ده مريحنى عارف مدام مرڤت كل لما تشوفنى بكلمك تقول عليا مجنونه ههه فاكره انى بكلم اشباح وانا اصلا بخوفها ههههه انا عارفه انك قولتلى مش اضايقها بس مش بعرف بحب اضايقها اوى انا بقيت رغايهواوى مش كده انا هسكت خلاص (شديت الكرسى وقعدت عليه وهى مبتسمه بس عينيها بتدمع غمضت عينيها ونزلت دموعها المخلوطه بابتسامه مكسوره)
اتفزعت لما حسيت بإيديه على وشها قامت وكانت هتصوت بس هو زقها للحيطه وكتم بقها.
نادر بصوت واطى:بس بس أهدى ده انا وطى صوتك عشان مريم.
هزيت راسها وبعد ما اتنهدت شال ايديه براحه لقا روج فى كف ايديه
نادر بإستغراب:ايه ده.
حلا:ده روج .
نادر:فى حد بيحبك روج وهو داخل ينام.
حلا:يعم انا حره الله.
نادر:ما علينا.
حلا:انت جيت ازاى اصلا.
نادر:نطيت البلكونه جمب البلكونه بس انتى ملاحظتيش.
حلا:وتنط ليه اصلا
نادر:لقيتك قاعده قولت اجرب اقعد معاكى زهق يعنى.
حلا:اه تمام.

 

 

 

 

نادر:ضايقتك.
حلا:لا خالص خالص عادى.
حلا كانت متوتره هى كل مره بيبقا قريب منها بتبقا متوتره خصوصا أنه الكراش بتاعها بس عمرها ما تقول اه احسن يفتكرها مدلوقه وله حاجه 😂😂😂
قعد نادر على الكرسى إلى جمب بتاعها قعدت حلا على الكرسى إلى جمبه.
نادر:عايز بس افكرك انا مش.زى ياسين احسن تبقى خايفه
حلا برفع حاجب:انا مش بخاف غير من الى هلقنى وله عاش وله كان إلى يخوفنى.
فجأة سمعو خلوشه بصوت ناحيتها سوا وفجأة خرج فار قامت حلا بخوف وهى بتطنطت وكلامه صريخها نادر شدها فى حضنه وهى دفنت راسها فى صدره وكانت ماسكه فى كتفه جامد لدرجه ضوافرها غرزت فى كتفه وجابت دم.
حلا برعشه:فار فار.
نادر حرك شعرها وقرب لودنها وكان نفسه في رقبتها وده كان كفيل أنه يخلى جسمها كله يقشعر
نادر:كررى ورايا انا معاكى.
حلا بصوت مهزوز:انت معايا.
نادر:ومش هسيبك.
حلا:مش هتسيبنى.
نادر:ومحدش هيأذيكى وانا معاكى.
حلا:محدش هيأذينى وانت معايا.
نادر:وانا بحبك
حلا:وانا..(زقته).. ايه.
نادر ضحك:كنت بشوفك هتعملى ايه على فكره لسه الفار وراكى.
حلا نطيت عليه وبقيت بين أيديه:أبعده انشالله يخليك أبعده انا بخاف منهم.
نادر:هو هيمشى اهو بصى.
حلا مسكت التيشيرت بتاعه وغطيت بيه وشها:لا لا لما يمشى قولى
نادر ابتسم وبصيلها قد ايه بريئه بس لما بتتعصب ينهار مش فايت بتشوط كل إلى قدامها حتى لو ملوش ذنب.
نادر:مش عارف انا بساعدك ليه وانتى لسه ضربانى.
حلا بصيت ليه بإستغراب:انا ضربتك.
نادر:ايوه ومنخيرى وجعانى اوى شكلها اتكسرت وله ايه .
حلا:انت إلى نايتى اوى متنشف كده الله.
نادر:نايتى انا نايتى.
حلا:سورى سورى انا قصدى مش بتستحمل.
نادر:انتى كده صلحتيها مثلا.
حلا:بقولك ايه انا كده صريحه.
نادر:ديه مش صراحه ده دبش
حلا:انا دبش انت زعلان ليه.

 

 

 

 

نادر:وانا ازعل ليه انتى حره ربنا يكون فى عون إلى هيتجوزك.
حلا:ده انا هدلعه والله انت عارف انا عندى حته ترنج جامد عليه بسيط عارفه إلى بيجى فى كارتون اسبونج بوب وله التانى اه التانى قمر اوى وعليه سبونج بوب شخصيا.
نادر بابتسامه:شكلك بتحبى اسبونج بوب ده اوى.
حلا:لا بسيط بس الى بحبه اوى بقا غامبول الله عليه الله قمر ياتى عليه كيوت.
نادر ضحك.
حلا:الفار مشى صح.
نادر هز رأسه.
حلا نزلت:مقولتش من بدرى ليه اكيد كنت تقيله اوى.
نادر هز رأسه بأه.
حلا بصدمه:انا تقيله ده انا خمسين كيلو مش بقولك نايتى.
نادر: مش قصدى تقيله انا اتلغبطت انا قصدى كنتى خفيفه اوى.
حلا ابتسمت بسخرية:اه واضح.
نادر:صحيح انتى كنتى بتكلمى مين
حلا بتوتر:ها انا مش بكلم حد.
نادر ضحك:عارفه بيبان عليكى لما بتكدبى.
حلا:كنت بكلم بابا بس بليز متقولش لحد.
نادر عمل بايديه قدام بقه كأنه بيقفل سوسته:سرك فى بير.
حلا ابتسمت وسندت رأسها وبصيت فى السما:بس مكنتش اعرف انك بتقف مع الحق انا قولت هتقف مع اخوك وتأيد كلامه.
نادر:انتى لو كنتى مكانى كنتى عملتى ايه.
حلا:مينفعش تسألنى سؤال زى ده .
نادر:ليه يعنى

 

 

 

 

 

حلا:عشان انا يتيمه ومليش أهل فيوم ما هيبقا ليا اخ من دمى هقف معاه قدام الكل حتى لو هو غلط بس عارف احترامتك.
نادر بضحك:وانتى مكنتيش محترمانى الاول.
حلا:لا.
نادر:ده ايه الصراحه ديه لا لا ديه بجاحه.
حلا ضحكت:مكنتش اعرفك .
نادر: دلوقتى عرفتينى.
حلا:لا لسه طبعا يعنى مثلا انا عرفتنى.
نادر:انتى كل شويه بتصدمينى الصراحه مكنتش متوقع انك تضربيه كده.
حلا:اصل انت متعرفنيش لما بتعصب ده انا مره اكلت دراع حسين عشان مزاكرش كويس وكانت مريم معصبانى وجت فيه بقا يالا كان ابن ناس كويسين.
نادر:وهو عمل ايه.
حلا:يوووه ده كان يوم قعد على السطح وافتكرته طلع ينتحر بس لا طلع عشان يعيط ومحدش يشوفه واضايقت جامد بقا وعيطت معاه وفى الاخر هو صالحنى.
نادر ضحك.
حلا:طيب اوى حسين.
نادر:حرام ضحكتى عليه
حلا:حسين هو اخويا الى مش من دمى كل إلى فى الميتم يعتبرهم اخواتى وعيلتى عشان كده لو حد بيدوس لهم على طرف بأكله بسنانى.
نادر:انتى طيبه اوى وجدعه.
حلا اتكسفت فابتسمت وبصيت على ايديها إلى بتفركها.
نادر اتعدل وبصيلها:ايه ده انتى بتتكسفى.
حلا بإحمرار وغضب بصيت له:انا مش بتكسف.
نادر رفع حاجب:بجد.
حلا:اكيد طبعا أنا مش زى البنات العاديه.
نادر:خلاص خلينا نشوف.
حلا:نعم

 

 

 

 

 

نادر قام:قومى كده.
حلا:ليه .
نادر:قومى بس.
حلا قامت بزهق:قومت.
نادر قرب خطوه ليها وهى رجعت بتلقائيه:ايه ده فى ايه
نادر بابتسامه ساحره:هختبرك هنشوف بتتكسفى وله لا.
حلا:ايه ازاى.
نادر قرب تانى:هتشوفى.
حلا بتوتر:لو عملت حاجه هبله هضربك.
نادر:حاجه هبله زى ايه انتى دماغك راحت فين.
حلا بتوتر :مرحتش.
كانت بترجع لورا لحد ما خبطت فى الحيطه.
نادر حط أيده جمب راسها على الحيطه وهو بيبصلها بابتسامه.
حلا:وبعدين بقا.
نادر:مكسوفه.
حلا بنرفزه:لا مش متزفته قولتلك.
نادر قرب وشه ليها:وكده.
حلا مسكت التيشيرت بتاعها بتوتر وقالت:ل لا.
نادر قرب اكتر:وكده.
حلا غمضت عيونها:ل لا ل لا.
نادر بإيديه التانيه حرك شعرها ورا ودنها وقرب لخدها وباسه.
حسيت برعشه وسخونيه رهيبه فى جسمها وفتحت عينيها بصدمه.
نادر ابتسم:بتتكسفى بصى وشك احمر ازاى
حلا زقته:انت مجنون ياله
نادر:بصى عشان شكلك فاهمه غلط مش معنى انى بسكتلك ومش برد عليكى يبقا هسمحلك تقلى أدبك عليا ماشى يا سكر.
شدها من خدها وعصبها فضربته فى صدره رجع لورا.
حلا:انا اعمل إلى انا عايزاه.
نادر بيحاول ميتعصبش:بلاش .
حلا زقته تانى وهى بتضربه فى صدره:اتعصبت.
نادر:افتكرى انى حزرتك.
حلا كررت فعلتها تانى:تصدق خوفت

 

 

 

 

 

نادر ابتسم جت توقع تانى مسك أيديها ولواها وشدها بقا ضهرها لازق فى صدره وقرب لودنها واتكلم:حاولى تلمى لسانك الى عايز قطعه ده بالذات قدامى مش ضامن نفسى المره الجايه.
حلا:سيبنى سيبنى بتستقوى عليا.
نادر:فوقى انا مش ياسين .
حلا:خلاص سيبنى بقا إيه ده.
نادر غمض عينيه وريحه شعرها وديته مكان فى أحلامه مليان ياسمين وشافها وهى بتجرى وسط زرع.
حلا:حج كامل دراعى.
نادر سابها.
حلا: تصبح على قرف سلام.
دخلت وقفلت الباب فى وشه.
نادر:الزوق فى ذمه الله.
حلا سمعته فضحكت وكتمت ضحكتها بأيديها وراحت نامت جنب مريم بس اتكسفت لما افتكرت وحطيت إيديها على خدها وبعدين غطيت وشها بكسوف ونامت.
تانى يوم صحيت على صوت مريم بتتوجع.
حلا:فى ايه حصل ايه.
مريم:بطنى بتوجعنى اوى.
حلا:طيب طيب استحملى.
قامت ولبست الجاكت ومسكتها وخرجو.
ياسين شافها متوجعه بصيلهم بقرف ومشى.
حلا بغضب:والمصحف لما اجيلك.
نزلت بسرعه عشان مريم بتعيط شافت نادر فى العربيه تقريبا راجع ركبت مريم وركبت.
حلا:اطلع على المستشفى دلوقتى.
نادر:ايه الثقه ديه
مريم صرخت بوجع:اعااااا.
حلا بزعيق: يالا.
نادر بتوتر:طيب طيب.
شغل العربيه ومشى.
بعد فتره كبيره فى المستشفى.
حلا:ها يا دكتور.

 

 

 

 

 

الدكتور:مفيش شويه إجهاد وهى فى الشهور الاولى المفروض تستريح على الأقل اول تلت شهور وبس انا كتبتلها فيتامينات ومعادن عشان تمشى عليهم طول فتره الحمل وهتبقا زى الفل.
حلا:متشكرين يا دكتور يا سكره.
الدكتور ضحك:العفو
خرجو ونادر كان متوتر.
نادر:فى ايه.
حلا:لا وله حاجه عادى من الحمل.
ركبت مريم
حلا:يالا روحها بقا.
نادر:وانتى.
كريم:حلا.
حلا شاورت ليه:انا هروح الميتم مع كريم هرجع تانى.
مريم بخوف؛لا لا هاجى معاكى متسبنيش
حلا:مريم لازم تفهمى انا قاعده فى بيت السلطان بس عشان زينه مش عشانك انتى اختارتى انتى تستحملى.
مريم:انتى لسه زعلانه منى.
حلا:انا مش زعلانه انا بس املى خاب.
نادر:خلاص خلاص انا هوصلكم الميتم اركبى.
حلا:طيب لحظه اشوف كريم.
كريم: تشوفى ايه.
حلا:الاستاذ هيوصلنا الميتم.
كريم: ليه احنا هنتمشى
حلا قربت لودنه وقالت بصوت واطى:اصل انا رجلى وجعتنى وهموت وانام.
كريم:خلاص خلاص ماشى.
ركب كريم جمب نادر وحلا ورا.
حلا:يالا.
مريم:خلينى اجى معاكى.
تليفون نادر وكريم رن.
نادر:ألو.

 

 

 

 

 

كريم:ألو ايه خلاص مينفعش تتأجل طيب خلاص خلاص جاى.
قفلو الاتنين
كريم:حلا خبر مش حلو.
حلا:اشجينى.
كريم:عمليه كبيره فى المستشفى ومحتاجينى.
حلا:امشى يا كريم امشى اصلا مفيش حد فى المستشفى غيرك.
كريم:خلاص بقا يا حلا متزعليش هعوضك.
حلا عوجت بقها:فى المشمش يالا يا كريم انزل.
نادر ركن العربيه.
كريم: بس انا مش هنزل هنا قدام شويه.
نادر:انا موقفتش عشانك.
حلا بإستغراب:امال ليه.
نادر:عشان.
ياسين فتح فجأة الباب الى ناحيه مريم:انزلى.
حلا:انت ايه جابك انت.
ياسين:اكيد مش جاى من سواد عيونك جدو الى قال.
نادر:انزلى يا مريم متخافيش.
حلا قربت من ودانها:روحى ولو عمل اى حاجه انا حاطه ساعق صغير فى شنطتك اضربيه بيها فى اى حتى المهم مش تموتيه حاجات بسيطه ماشى يا مريم خلى بالك من نفسك كويس انا لازم امشى عشان اطفال الميتم.
مريم:حاضر.
ياسين بزعيق:يالا بقا.
مريم اتنفضت
حلا غمضت عينيها وبتحاول تتمالك أعصابها.
ياسين مسك أيد مريم جامد ولسه بيشدها لقا بوكس فى وشه.
ياسين رجع لورا بصدمه بيستوعب ايه حصله.
نادر:ايه ده
حلا بزعيق:عايز زيه
نادر:وانا مالى.

 

 

 

 

 

حلا:مريم متخافيش ومش عشان هو جوزك تحترميه انسى الى انا كنت بعلمهولك ده ميستهلش تحترميه انا مدرباكى كويس لو حاول يضايقك اضربيه انا بقولك اضربيه.
مريم:بس انتى قولتى مينفعش اضرب جوزى.
حلا:ده يستاهل أنه يضرب هدى حقك وحق ابنك إلى فى بطنك متبقيش هبله اكتر من كده واعقلى شويه
مريم بصيتلها بثقه: حاضر المره ديه هسمع كلامك انا بعد كده هسمع كلامك عشان انتى على طول صح.
حلا ابتسمت.
مريم نزلت بثقه.
ياسين مسك أيديها جامد:قدامى.
مريم شديت ايديها منه جامد:انت هتنسى نفسك وله ايه .
ياسين:شكلك انتى إلى هتنسى نفسك.
مريم ابتسمت بسخرية وبصيت لحلا.
حلا لبست النضاره بتاعها وهى بتبتسم بسخريه.
كريم بسخريه:يالا نمشى.
نادر:هو فى ايه.
كريم بضحك:كلنا فى الميتم كنا بنلعب كونغ فو واخوك هيتشروح
نادر:ازاى.
حلا:بندرب كونج فو فى الميتم فيها ايه ديه الله عشان نقدر ندافع عن نفسنا.
كريم:ايوه احنا مستهدفين.
نادر وهو بيشغل العربيه بضحك:ليه مجرمين
حلا:احنا اخطر منهم احنا الأيتام.
كريم بكسره:يعنى التنمر بيجرى ورانا.
حلا حطيت أيديها على كتفه:بس احنا مع بعض بتقدر على كل الصعب مش كده.
كريم ابتسم:اكيد طبعا.
نادر كان مضايق بص قدامه وهو ساكت.
احد ما وصلو كريم ونزل وحلا نزلت وركبت جمب نادر زوقيآ يعنى عشان هو مش السواق بتاعها من نفسها
حلا:كريم يا تختوخه.

 

 

 

 

 

كريم بصيلها بضيق عين وغضب.
حلا مسكت أيد نادر:اطلع بسرعه اطلع بسرعه
نادر شغل العربيه وحلا طلعتله لسانها وهى بتضحك.
نادر:ليه تختوخه.
حلا:زمان كان كريم تخين وانا كنت بدلته بكده.
نادر:بتتنمرى عليه يعنى.
حلا:لا طبعا أنا بس بهزر وكمان انا كنت بضرب اى حد يتنمر عليه كريم ده اخويا الشق.
نادر بابتسامه:اخوكى.
حلا:ده تؤامى انا وهو كنا سوا على طول فى الميتم فى الدارسه فى كل حاجه الا الشغل هو اختار جراحه وانا اختارت علاج طبيعى.
نادر: امممم.
حلا:وانت .
نادر:انا ايه
حلا:يعنى معاك ايه شهادات اكيد يعنى مش شغال فى مجال الأزياء وبس اموت واعرف كنت بتجيب وقت منين وانت من البلد ديه للبلد ديه من زمان يا شيخ ده انا قاعده هنا ودوخت.
نادر برفع حاجب:انتى مرقبانى بقا
حلا بتوتر:ايه لا طبعا بس زى ما تقول كده بقرأ مجلات كتير وكنت بشوفك وقربت شويه معلومات من باب الفضول يعنى عادى(فاكرين ايه هعترف انى بكراش لا طبعا مستحيل هو إلى يقول الاول طبعا الكرامه فوق كل شئ)
نادر بابتسامه:اممممم
حلا:مرضتش معاك شهادات ايه.
نادر:انا هندسه يا ستى.
حلا:بجد
نادر:ايوه بس ليه يعنى.

 

 

 

 

حلا لنفسها:اقولك ايه اقولك انى كنت دائما اتمنى تبقا مهندس عشان انا عايزه اتجوز مهندس عشان أوفياء مش بيخونو.
(والله يا حبيبتى مش هتفرق صنف الرجاله واحد ميملاش عينيها حاجه والله ده إلى بنشوفه قدامنا يا رب كلنا يا بنات نتجوز حد وفى ويرعى ربنا فينا يا رب)
حلا:عادى مفيش حاجه.
نادر ابتسم وسكت.
حلا قلعت النضاره وكانت بتعدل شعرها ونادر من غير ما يحس بصيلها فتحت الشباك وهى بتعض على شفتيها وطلعت راسها وبصيت لورا ونزلت راسها استماع بنسمات الهوا كل ده ونادر مركز معاها.
دخلت حلا وهى مبتسمه بس برقت لما شافت قطه صغيره على الطريق صرخت وحركت الدريكسيون
نادر وحلا:اعااااااااااا.
بووووم تيش بوم.

 

 

 

 

 

خلطة فى شجره كبيره كبيوت العربيه بقا مش كبوت خالص من كتر ما ادشدش حلا أغمى عليها من الخبطه ونادر كان رافع ايديه بصدمه الحمدلله انهم كانو لبسين الحزام .
نادر:احنا كويسين احنا كويسين صح يا حلا يا حلا.
بص لقتها مغمى عليها بس مفيش دم.
اتنهد براحه وفجأة طلع عليه بلطجيه بمسدسات.
السرسجى نبمر وان:اوبا ايه الجمدان ده.
نادر:انتو عايزين ايه
السرسجى نبمر تو:عايزين ايه سامع يا بوله بيقول ايه عايزين ايه ده بيسأل.
بوله:الدنيا مبقاش فيها خير يا حماصه هنعزز منك ايه يعنى محفظتك والموزه إلى معاك
نادر:ابعد ياله منك ليه.
حماصه:الله ده بيغلط كمان.
نادر لسه هيهجم عليهم ظهر واحد باين عليه محترم ضربهم وهما هربو منه .
الجينتل مان:انتو كويسين.
نادر:ايوه متشكرين لحضرتك.
يا ترى الجينتل مان جينتل بجد وله هيسوحهم هتعرف البارت الجاى

يتبع ….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية بيت السلطان )