رواية بيت السلطان الفصل العاشر 10 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان الفصل العاشر 10 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان البارت العاشر

رواية بيت السلطان الجزء العاشر

رواية بيت السلطان الحلقة العاشرة

هو:بس شكل المدام مش كويسه.
نادر افتكر وجرى لف ليها:صح حلا حلا فوقى.
حلا فتحت ببطء:اه ن نادر انا مت صح وانت كمان مت.
نادر:لا بعد الشر مفيش حاجه انتى كويسه
هو:انتى كويسه يا مدام.
حلا:ايوه الحمدلله.
نادر حضنها:خوفت عليكى اوى.
حلا مكنتش لسه فاقت اوى فطبطبت على ضهره .
نادر دفن رأسه في كتفها وهو بيدفنها جوه ضلوعه.
حلا:انا كويسه متقلقش.
هو:باين أن جوزك بيحبك اوى.
نادر فاق لنفسه وبعد وقام وقف :متشكر جدا ليك.
هو:مفيش داعى انتو اكيد محتاجين توصيله مش كده.
نادر:اه فعلا
هو:عربيتى موجوده اتفضلو.
نادر مد ايديه لحلا إلى ماسكه رأسها بتحاول تستوعب
نادر:يالا.
حلا مسكت أيديه ومشيو وراه وركبو ورا جمب بعض .
بعد ما تتحرك بفتره ابتديت حلا تستوعب وتبعد عن نادر.
نادر حس وعرف أنها فاقت.
الجينتل:باين عليكم لسه متجوزين جداد مش كده
حلا لسه هتنطق لقيت نادر بيمسك ايديها ويشبكها فى ايديه:من شهرين
الجينتل:عن حب بقا.
نادر:اكيد
الجينتل:باين عليكم بتحبو بعض اوى مبروك.
نادر:الله يبارك فيك.
حلا بصوت واطي وابتسامه غيظ:سيب إيدى هتندم صدقنى.
نادر:اسكتى خالص من شويه كنتى هتتخطفى اسكتى.
حلا خافت وحسيت أنها لازم تسمع كلامه
الدنيا ليلت وهما فى العربيه شكو فى حاجه غلط.
نادر:هو احنا كده فين بقالنا كتير فى الطريق ده انا اول مره اشوفه.
الجينتل:متقلقش انا قولتلك ده طريق مختصر
حلا بإنفعال:مختصر ايه انت فاكرنا عبط الطريق الى بياخد نص ساعه ساعه بالكتير حضرتك خليتها خمس ساعات كده اختصار كده استهبال
الجينتل ابتسم بجمب وفى لحظه العربيه فرملت.
نادر بزعيق:هو فى ايه.
الجينتل بصلهم بابتسامه وبسرعه ضرب نادر بحديده صغيره على دماغه نادر مسك دماغه بدوخه.
حلا بدموع وخوف مسكت فيه: نادر نادر لا لا فوق
حسيت هى كمان بضربه على راسها وقعت على نادر
بعد مده كبيره جدا فاق نادر بألم رهيب وحاسس أن نفسه مكتوم فتح لقا أنه نايم على ارض متلجه من البرد ساقعه اوى ولقا حلا راسها على صدره وماسكه فى قميصه جامد ودموعها ناشفه على خدها ونايمه عليه.
نادر:حلا حلا قومى
حلا بتفوق بوجع وهى ماسكه دماغها من ورا:نادر انت كويس
نادر قام:اه كويس.
حلا بصيت حواليها:هو احنا فين.
نادر كان قاعد وحلا قاعده جمبه
نادر:مش عارف تعالى نشوف.
حلا مسكت فى ايديه جامد:متسبنيش اوكى..
نادر:ماشى تعالى.
مشيو براحه وطلعو زى سلم كده وبصو لقو بحر طلعو على سفينه
حلا شديت نادر وراحو السور.
حلا:فين الارض مش شايفاها
نادر:احنا فى نص البحر اعتقد عشان كده اليابس مش هيبان.
حلا: لحظه لحظه شوف هناك.
نادر:اه شوفتها ديه زى جزيره.
حلا:طيب وبعدين.

 

 

 

 

 

نادر:تعالى نروح القياده ونلف السفينه ونروح الجزيره ديه يمكن نعرف نتواصل مع حد التليفون مش معايا كان فى العربيه.
حلا بدموع:وانا كمان.
نادر مسك راسها:متخافيش ماشى انا هحميكى.
حلا هزيت راسها
نادر كان ماشى ووراه حلا ماسكه فى ايديه لقا حد فى السفينه لف وشه وحاصر حلا وهو بيراقب القبطان أما حلا كان قلبها بيدق جامد وهى بتبصله كان قريب منها جامد
نادر بصيلها:فى حد..
سكت لما لاحظ انها بتبصله بعيونها الى زى الزمرد الأخضر تاه فيهم وهى كمان كانت زى ما تكون فى عالم أحلامها بصيت على شفايفه كان بيبلها بلسانه ورجعت بصيت له فى عينيه كان هو عينيه على شفايفها إلى بتعضها وبيقرب منها.
فجأة سمعو صوت
الحارس:الحق يا قبطان هربو.
القبطان:هربو ازاى اتصرف هاتهم باى طريق احنا استملنا فلوس أعضائهم خلاص لازم نسلم
حلا سمعت كده جسمها كله بقا بيترعش وبتحرك ايديها بتوتر
نادر مسك راسها:شششش أهدى انا بوعدك مش هيحصل حاجه.
حلا بنفس الصوت الواطى:هنعمل ايه.
نادر بص حواليه:لازم ننط.
حلا:لا لا انا بخاف من الميه مش بعرف اعوم.
نادر:متخافيش انا معاكى.
حلا:لا لا.
نادر شدها ونطو.
الحارس:سمعت حاجه في المايه
نادر سمعه غطسو لتحت.
الحارس بيبص من السور مش شايف حد بس فضل واقف يشوف.
كان نادر ماسك ايديها وبيبص لفوق على الحارس حس بإيديها بتسيب وبتغمض عينيها.
نادر قربها منه وسند راسها على رأسه
حلا فتحت بقها وقفلت بسرعه وهزيت راسها وشاورت انها مش قادره خلاص .
نادر مسكها من وسطها وقربها منه بسرعه وطبع شفايفه على شفايفها جامد حلا برقت بس لما حسيت بتحسن هديت كان نادر مندمج تقريبا نسى أنهم تحت المايه وأيديه بقيت على جسمها.
بصيت حلا فوق لقيت الحارس مشيى شاورت لنادر بس نادر مسبهاش وطلع وهو طبع شفايفه على شفايفها بعد عنها اول ما طلعو على السطح وهو بينهج وبيلتقط أنفاسه وحلا بتبصله مستنيه تشوف هيعمل ايه كانت ماسكه فى السفينه من الجنب.
سمعت صوت خطوات مسكته من قميصه وشديته فى حضنها
حلا:شششششش فى حد.
نادر مكنش مركز فى العالم ده اصلا كان بس مركز ما شفايفها وهى بتترعش ومجنناه على الاخر قرب وزقها فى السفينه حلا افتكرت أنه بيعمل كده عشان يستخبو بس نادر طبع شفايفه على شفايفها جامد وشدها لحضنه من وسطها وغطسو تانى لحد ما حس بحلا هيغمى عليها بعد بسرعه حلا شاورت لفوق طلعو واخدت نفسها بصعوبه لقو السفينه بتتحرك.
نادر:لازم نمشى حالا.
حلا:بس ازاى انا مش بعرف اعوم
نادر:بس امسكى فى ضهرى.
حلا:هيشفونا

 

 

 

 

 

 

 

نادر:بس امسكى فيا متخافيش.
حلا هزيت راسها ونادر لف واداها ضهره حلا قربت منه جامد وحضنته من رقبته جامد لدرجه نفسها بقا بيخبط فى رقبته.
نادر اتحرك وبدأ يعوم بس بعد فتره كبيره كان جسمه تعبه مبقاش قادر يكمل.
حلا:انت كويس.
نادر بتعب:لا مش كويس.
حلا برعب: مش كويس ازاى يعنى هنموت خلاص (عيطت) يخساره حياتى إلى ضاعت ملحقتش اتمتع بيها يا ريت كنت روحت الملاهى حتى مره واحده اعااااااا هموت وانا عازبه كمان.
نادر بزعيق:بسسسسسس اسكتى مش هنموت هرتاح وهكمل أهدى.
حلا بصيت ليه بدموع:توعدنى.
نادر:بإيه
حلا:اننا مش هنموت لا انا ولا انت اوعدنى.
نادر:اوعدك محدش هيموت.
حلا هزيت راسها وكانت بتعيط بصمت.
بعد فتره.
حلا:ممكن اقول حاجه.
نادر:مفيش داعى للشكر.
حلا:ايه بس انا مكنتش هشكرك.
نادر :بجد امال ايه.
حلا:كنت عايزه اقول انى سقعانه اوى بس.
نادر ضحك:بتهزرى صح.
حلا:لا بجد .
نادر:طبيعى تسقعى احنا فى مايه وله انتى شايفه أيه.
حلا:طب انت بقيت كويس دلوقتى.
نادر:ايوه امسكى كويس.
حلا مسكت فيه جامد ونادر كمل عوم لحد ما وصلو الشط
حلا نامت على الشط:اه تعبت.
نادر وهو بينهج:انتى إلى تعبتى
حلا:اه بص صوابعى باشت خالص.
نادر رمى نفسه على الشط بتعب:هو ده إلى همك.
حلا ضحكت:انا بهزر معاك انا عارفه انك تعبت شكرا جدا عشان وفيت بوعدك وممتناش وشكرا عشان اتحملتنى ومسبتنيش فى نص البحر رغم انك تعبت(بصيت له) بجد شكرا.
نادر كان نايم على الشط جمبها واول ما لفتله بصيلها بابتسامه:العفو.
بعد فتره كانت حلا بتترعش ونادر كمان.
نادر قام مره واحده
حلا وهى بتكتك:رايح فين وسايبنى.
نادر:هولع نار الجو ساقعه اوى.
حلا:كمان هدومنا مبلوله انا هقوم اساعدك.
وفعلا قامو التنين يجمعو خشب وراحو على الشط
نادر مسك خشبتين وحكهم فى بعض جامد قربت حلا ونفخت براحه لحد ما ولعت ابتسمت ورفعت راسها لنادر :ولعت.
نادر ابتسم:اه

 

 

 

 

 

 

بعد فتره كانو نايمين على الشط وبيبصو للسما
حلا:الواحد سهل يتعود على كده بس للأسف لازم ارجع صحيح هو احنا هنرجع ازاى
نادر:بكره الصبح هندخل الجزيره يمكن فى حد هنا وهكلم جدو يبعت حد ياخدنا بس لو لقينا.
حلا:أن شاء الله هتلاقى.
بعد فتره كبيره كان نادر نام خالص وهو ساند على أيديه وحلا كانت جنبه وبتبصله وبتقول لنفسها:كان زمانى دلوقتى مراتك اه لو كنت لسه نايمه عارف انت فى الحقيقه احسن من احلامى انا كنت فاكراك عصبى ومستبد وعنيد بس طلعت العكس انت هادى وحنين وشهم وجدع فى احلامى اقدر احبك واتجوزك بس فى الحقيقه كويس انى اعرف اكلمك عارف انت إلى خرجتنى من حاله اكتئابى لما سالم خطب فاطمه اتفرجت على مقابله ليك على التلفزيون شجعتنى للحياه تانى وعلمتنى أن الحياه مش بتقف على حد وبسببك انا كملت حياتى مبسوطه وبضحك انت عملت حاجات كتير ليا حتى قبل ما تعرفنى بس عارف الحلو فى الموضوع انك طلعت احلى من المجلات اه والله عسل اوى.
عضيت على شفايفها وقربت منه براحه ونامت على صدره وابتسمت لما سمعت دقات قلبه ونامت وهى فى حضنه
تانى يوم صحيت حلا بس ملقتش نادر قامت تدور عليه سمعت صوته بيقول:تعال هنا تعال.
حلا لقيت ارنب بيجرى عليها ابتسمت ومسكته.
حلا وهى بتلعب فى فروه الارنب:ايه القمر ده يخواتى.
نادر بنهجان:انتى مسكتيه اخيرا.
حلا:هو عملك حاجه.
نادر:لا.
حلا:امال بتجرى وراه ليه
نادر:جعان.
حلا:نعم انت عايز تأكله.
نادر:ايوه هاتيه.
حلا نزلته:لا طبعا اهرب يا ارنوب.
نادر قرب عشان يجرى وراه:لا لا متمشيش
حلا مسكته من دراعه توقفه عشان الارنب يهرب.
نادر:كده هربتى الاكل.
حلا:متزعلش
نادر اضايق وراح قعد على الشط.
حلا قعدت جمله:انت جعان.
نادر:جدا.
حلا:خلاص سهله هأكلك بس انت حضر النار.
نادر:هتأكلينا ايه اصلا انتى هربتى الاكل.
حلا شمرت البنطلون :هناكل سمك .
نادر:هتعرفى تصتادى.
حلا:يابنى انا إلى اختراعت الصيد اصلا
نادر: واثقه من نفسك اوى.
حلا:جدا عارف ليه عشان بابتسامه جرب تبتسم وتضحك كده(شاورت بإيديها قدام بقها هى بتبتسم)اضحك للدنيا كلها هتضحكلك .

 

 

 

 

 

 

نادر:الكلام ده مش غريب عليا
بصيت حواليها واخدت عصايا حاده ونزلت تصتاد أو بمعنى أصح تتمرمط كانت بتروح وتيجى فى المايه خصوصا انها بتخاف اصلا
بعد فتره كبيره طلعت بسمكتين كبار .
نادر :بجد عرفتى تصتادى.
قربت حلا وهى رافعه حواجبها بثقه
حلا:متستهونش بقدراتى.
نادر وقف فتره بيحاول يفهم شخصيتها
نادر:طيب هاتى انا هشويهم
وهما بياكلو ومندمجين وبيضحكو طلع عليهم زى هنود حمر كده
حلا:يا سوادك يا قرمط فى ايه.
كانت مستخبيه ورا نادر إلى وقف وهو مخضوض.
الراجل قال كلام محدش فهمه.
حلا:بيقول ايه الجدع ده.
نادر:مش عارف.
فجأة لقو نفسهم بيتربطوهم وبيتجروهم وراهم
حلا:هو فى ايه ايه هيحصل
نادر:هنشوف هنشوف خليكى ورايا
حلا بخوف:حاضر اوعى تسيبنى
نادر:مش هسيبك صدقينى.
وصلو لقريه واتزقو فى الارض قدام واحد ضخم جدا وعنده عضلات كتير ولأبس حلقان فى كل حته فى جسمه ولأبس زى ترزان كده كفوله😂😂
وقفت حلا بغضب:لا بقا انتو زودتوها يعنى عشان سكتنلكم.
نادر كان بيبص الراجل الكبير:بس حلا اسكتى.
حلا مكنتش شافته بتبص للراجله التانين وفى قمه غضبها.
حلا:لا مش هسكت اصلا هما ميعرفونيش يعنى عشان مرعبين شويه هسكتلهم ايه لا يا بابا منك ليه زمن العبوديه انتهى.
وقفت اتصنمت لما سمعت صوت عصايا بتدب فى الارض جامد لفت بصدمه وهى فاتحه بقها.
حلا:ايه ده حقيقى ده.
نادر:اه شوفتى.
حلا:هنعمل ايه
نادر:اسكتى خلينى افكر.
فجأة برقو لما سمعوه بيقول حاجات مش مفهومه وبيتحرك حواليها وبعدين وقف قدام حلا وقرب لوشها اوى وهى بعدت.
حلا:قسما بالله هضربه قلم يعلمه الادب
نادر:استنى يا حلا أما نشوف اخرتها جايز ديه عادات.
حلا استغربت وقرفت لما شافت ابتسامته الصفراء
مسك وشها جامد بكف ايديه.
حلا:نادر دلوقتى اضربه.
نادر:لحظه لحظه.
لقيته بيقرب لوشها ابتسمت بإزبهلال واديته روسيه جامد رجعته لورا وهى كمان راسها وجعتها.
حلا:اه راسى.
نادر كان بيسرق خنجره كان بيستغل قربه ومحدش ملاحظه كله مركز مع حلا بسرعه فك نفسه وبحركه سريعه فك الحبل على أيد حلا قام الراجل فى قمه غضبه يقرب من حلا استخبت ورا نادر وأديت نادر ضهرها بقا ضهرها فى ضهره مش قادره تستحمل تشوف الراجل ده مرعب اوى.
شافت زى حجر اسود تقريبا وقع منه لانه كان حاد جدا وحامى نزلت اخدته.
الراجل زق نادر لفت حلا بسرعه وضربته فى كتفه بيه وهى جسمها كله بيترعش.
الراجل وقع فى الارض والراجله كلهم اتلمو حواليه.
حلا رجعت لورا وجسمها كله بيترعش بقيت تبص لإيديها وتبث للراجل نادر بسرعه مسك أيديها وجريو
حلا:انا قتلته يا نادر انا قتلت بنى أدم انا قتلت.
عيطت جامد:قتلت بقيت قتاله قتله هدخل السجن واتعدم انا مستحقش اعيش انا هروح اعترف انا هروح طيب اروح اساعده.
نادر وقف ومسك راسها وهو قريب منها: اسمعى انتى مقتلتوش.
حلا بعياط وهى بتهز راسها:لا قتلته لا قتلته.
نادر بزعيق:اسكتى بقولك محصلش انتى كنتى بتدافعى عن نفسك وكمان هو هيعيش انتى بس زى ما تكونى عورتيه جامد بس هيتعالج عادى.

 

 

 

 

 

 

حلا بعياط:لا قتلته يا نادر انا دكتوره
نادر:انتى دكتوره جراحه.
حلا:لا علاج طبيعى
نادر:انا دكتور جراحه وبقولك مش هيموت صدقينى مش بثقى فيا.
حلا بصيت له فى عينيه وحطيت ايديها على أيديهم إلى على وشدها وهزيت راسها:انا بثق فيك بثق.
نادر ابتسم وبص لشفايفها ولسه عيقرب غمضت حلا عيونها واستسلمت بس سمعو صوت رجول كتير بتجرى ناحيتهم مسك أيديها جامد تانى وكملو جرى بس وعمل بيجرو اتكعبلت حلا وقعت وقطعه خشب كبيره مدببه دخلت رجلها كتمت صوتها بإيديها لما وقعت فى الارض.
نادر:يالا يا حلا
حلا:مش هقدر مش هقدر.
نادر:لازم تقدرى.
الصوت بيقرب
نادر:يالا بسرعه.
حلا كانت بتبص ناحيه الصوت لفت وبصيتله بابتسامه بدموع:أجرى
نادر:ايه
حلا:اهرب بسرعه سيبنى وأعرب انا بقولك امشى.
نادر:مستحيل اسيبك كده وامشى.
حلا:متخافش عليا امشى بقولك.
الصوت قرب جامد ووعحدظهر ونادى على الباقى
حلا بصوت عالى وهى ماسكه عصايا من حملها وبتلوش:اهرررررب.
رجع نادر لورا وبصيلها وبص الرجاله ورجع يصيبها ولف وجرى
حلا ابتسمت وبصيت للرجاله وابتسمت وغمضت عينيها ومستنيه قدرها..

يتبع ….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية بيت السلطان )