رواية بيت السلطان الفصل الثالث عشر 13 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان الفصل الثالث عشر 13 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان البارت الثالث عشر

رواية بيت السلطان الجزء الثالث عشر

رواية بيت السلطان الحلقة الثالثة عشر

حلا فاقت بتعب.
وسام:انتى متجوزه.
حلا:ايه
وسام: متجوزه.
حلا:لا هو انا فين
دخلت جينا بخضه:حلا امتى انيحه
وسام:ايه بس بدها راحه مشان الحمل.
جينا وحلا بصدمه:حمل.
وسام:ايه كمان انتى مرفوده ما بدى ياكى.
سابها ومشى.
حلا:ابن المبقعه فاكرنى هموت واشتغل عنده
جينا:ما تضايقى حالك.
حلا: دلوقتى لازم اشوف شغل تانى ايجار الاوضه.
جينا:يا حلا قلتلك ميت مره عيسى معنا.
حلا؛لا مينفعش انتو متجوزين انا هعمل ايه معاكم لوحدى انا مبسوطه فى الاوضه بتاعتى
جينا:اوكى بدفعلك انا ايجارها.
حلا:لا انا مش هسمحلك انا بس عايزه شغل
جينا:قومى يا حلا قومى نمشى من هون .
مشيو وجينا وصلت حلا.
طلعت حلا السلم كان فى الأوضه إلى جنبها بتسكن بصيت كده بجمب وفتحت الباب بتاعها وقفلت وهى مليانه فضول مين سكن جمبها.
تانى يوم الباب بتاعها بيخبط جامد مسكت شبشبها وقامت بعصبية
العامل:بدى ال.
حلا ضربته بالشبشب فى وشه.
وقف بصدمه
حلا:كام مره قولتلك ها كام مره قولتلك براحه براحه ببقا مانبله على عينة مخموده حرام.
العامل كان طفل مراهق:هيك كتير
حلا مسكته من ليقته:مش عاجبك ياض.
مسك الحار الجديد ايديها ونزلها من على العامل.
الجار:مينفعش تعملى كده ده مجرد طفل.
حلا:مين حضرتك.
الجار:انا جارك الجديد.
حلا:منين بقا لهجتك مصريه
الجار: فعلا انا من مصر.
العامل؛انا بدى روح.

 

 

 

 

 

حلا مسكت الشنطه واديتهاله:يعم غور تانى مره هترزع على الباب هفتح نفوخك
جرى الواد
الجار:براحه عليه.
حلا:انت متعرفنيش لسه بكره تتعود.
جت تدخل.
الجار:اسمك ايه بقا.
حلا:حلا أسمى حلا وانت.
الجار:وليد.
حلا:اتشرفت بحضرتك عن أذنك.
وليد:اتفضلى
دخلو كل واحد.
بعد فتره خرجو سوا.
وليد:ايه خارجه.
حلا:اه هعلق دول وبعدين اشوف شغل جديد وانت
وليد:هشوف موظفين.
حلا:محتاج حد يشتغل ايه الشغل بقا.
وليد:عايز مساعده شخصيه بفتتح مصنع صغير هنا للغزل والنسيج فكنت محتاج مساعده عشان تساعدنى يعنى وكده.
حلا:انا اقدر اساعدك.
وليد:تشتغلى معايا يعنى.
حلا:اه.
وليد:تعرفى فى الشغل ده.
حلا:اتعلمت شويه من جينا .
وليد:ايه تخصصك اصلا.
حلا:دكتوره علاج طبيعى.
وليد: هتعرفى تساعدينى.
حلا:انت بقالى تقريبا شهر بشتغل غساله صحون اكيد هعرف اساعدك فى اى حاجه تانيه
وليد:اممم طيب تعالى ننزل سوا ندردش يعنى فى الشغل
حلا:اتفضل
نزلو بيتكلم كان وليد مستغرب حلا وهى بتعلق صور نادر لحد ما خلصت.
وليد:اوكى خلاص نبدأ من بكره.
حلا بفرحه:مش هتندم على ثقتك ديه.
وليد:ممكن اسألك سؤال.
حلا:اتفضل طبعا.
وليد:مين ده.

 

 

 

 

 

حلا ابتسمت ودنوعها لمعت فى عينيها:ده نادر ده ابو ابنى
وليد:انتى حامل.
حلا هزيت راسها:اكيد.دلوقتى هتقولة ملكيش شغل عندى صح.
وليد بتأثر:ليه.
حلا:عشان انا مش متجوزه اكيد هتفكرنى واحده مش محترمه بس صدقنى كنا هنتحوز لولا أنه ضاع في يوم الفرح .
وليد:ضاع.
حلا:اه اكيد تاه أو ضاع يعنى مش معقول يسيبنى هو كان واعدنى.
وليد ابتسم بس هى صعبت عليه:طيب نمشى.
حلا هزيت راسها ومشيو راحو البيت.
عدى تمن شهور.
الباب بيرزع جامد
فتحت حلا الباب وهى ماسكه شنطتها وخبطت العامل فى دماغه بيها
العامل:بس.
حلا بصريخ:بولااااد اسعااااااف.
خبطت على الباب بتاع وليد
وليد:فى ايه.
حلا:بولد يا وليد بولاااااااد ألحقنى
فعلا جت الإسعاف واخدوها
الدكتور:فين زوجك.
حلا شاورت على وليد:هناك هناك.
الدكتور:أمضى يا استاذ
وليد:بس انا مش أبوه.
حلا بصريخ:أمضى يا ابن الهبله هنتفاهم بعدين.
وليد مضى ودخلت حلا العمليات.
جابت ولد زى القمر شبه نادر
حلا ابتسمت وهى بتشوف
دخل وليد: حمدالله على السلامه.
حلا: الله يسلمك يا وليد شوفت نادر الصغير
وليد اضايق:هتسميه نادر.
حلا:اه أصله شبه اوى شوف يا وليد شعره ناعم وطويل ازاى.
وليد:اه.

 

 

 

 

 

بعد سنه.
حلا:ازاى هرجع دلوقتى.
وليد:محتاجك يا حلا معايا فى السفريه ديه لازم
حلا:طب هنرجع امتى لازم ابقى هنا عشان لو نادر رجع
وليد مسكها من كتفها تهزها بغضب:فوقى بقا يا حلا هو مش عيرجع بقالك سنتين مستنياه فوقى .
حلا بدموع:هيرجع هيرجع يا وليد صدقنى.
وليد:صدقينى انتى هو مش بيحبك بجد.
حلا عيطت وزقيته:انت كداب متقولش عليه كده
وليد زعق:حلا
نادر الصغير عيط من الصوت العالى.
حلا راحت وشالته من الارض:ششش يا حبيبى مفيش حاجه متعيطش.
وليد:حلا هنسافر مصر بكره وده مش بمزاجك.
تانى يوم صحى وليد وجهز لسه هيخبط لقا حلا فتحت الباب وشايله نادر فى الشياله قدامها وبتشد شنطتها
وليد:جهزتى.
حلا:اه جهزت.
وليد مسك الشنطه:طب يالا.
نزلو وسافرو.
فى مطار مصر
وليد:ياااه مفيش احلى من بلدك.
حلا:هو هينفع نعدى على الميتم
وليد:اه طبعا أنا عايز اتعرف عليهم كلهم
حلا ابتسمت:هينبسطو بيك اوى
ركبو العربيه ومشيو.
فى الميتم

 

 

 

 

 

 

حسين:مازن زاكر الاول
مازن:يا حسين ابعد عنى يا صاحبى ابعد عنى
حسين:مازن انت شهاده حلا لو كانت موجوده.
حلا بصوت عالى:كنت نفخته.
مازن بصيلها بصدمه:حلا.
حسين لف ووقف مصدوم.
مازن:مدام مرڤت مدام مرڤت حنين ملك حلا رجعت ابله حلا رجعت
جرى عليها مازن حضنها كان وليد واقف وراها وشايل نادر
حلا بدموع:وحشتنى يا ليثى.
مازن بعياط:محدش قالى الاسم ده من زمان
حنين جريت عليها:ابله حلا.
حلا بدموع وطيت:وحشتينى يا سوسه.
ملك بدموع:ابله.
حلا:ملاكى الصغير.
حسين:حلا.
حلا حضنته جامد:وحشتنى اوى يا حسين وحشتنى اوى.
مرڤت كانت واقفه بصدمه.
مرڤت :انتى كويسه.
حلا حضنتها جامد:ايوه ايوه بقيت كويسه لما شوفتكم وحشتونى اوى.
مرڤت بدموع:انتى رجعتى بجد
حلا بعدت وابتسمت وهى بتبصلها:اه اه اهو بس ايه ده طلعنا شعرتين بيض ووشنا شقق شوفتى اسيبك سنتين يحصل فيكى كده لما العريس يجر بقا نقوله ايه العروسه عجزت.
مرڤت ضحكت وسط دموعها وحضنتها
مريم دخلت:تعال حط الشنط هناك.
مريم:ابله مرفت جبت.
وقفت لما شافت حلا
مريم:حلا.
حلا لفت ليها:مريم.
جريت مريم حضنتها:وحشتينى يا حلا وحشتينى جدا.
حلا:وانتى كمان عامله ايه وابنك خلفتى صح ولد وله بنت.
مريم:بنت جبت بنت (نادت)ياسين.
ياسين :ايوه يا مريم فى ايه
اميره:مامى.
مريم:بنتى

 

 

 

 

 

 

ياسين:حلا
حلا بصيتله :يا ترى بقا لسه زى ما هو
ياسين:لا توبت يا بيه.
مريم بضحك:مشيت بنصحتك.
ياسين:مرجعتيش مع نادر ليه.
حلا بصيت لنادر الصغير ودمعت.
وليد:نادر اهو صح يا حلا.
حلا اخدته:صح.
ياسين:مين ده انا قصدى نادر اخويا مرجعتيش ليه معاه من سنه تقريبا
حلا:نادر هنا
ياسين:فى بيت السلطان.
حلا ابتسمت:وليد سامع نادر هنا سمعت.
وليد مسك أيديها:انتى سمعتى هو كان هنا ومرجعش.
حلا كشرت:تقصد ايه.
وليد:انتى عارفه قصدى.
حلا بدموع:لا يا وليد مستحيل هو بيحبنى اهو نادر دليل حبنا.
مريم:ده ابنك.
حلا:ابنى انا ونادر.
ياسين:ازاى وياسين اتجوز من سنه
حلا بدوخه:اتجوز.
وقعت حلا.
وليد بخضه:حلا حلا.
بعد فتره صحيت
حلا اول ما شافت مرڤت:كنت بحلم صح.
مرڤت هزيت راسها
مريم قعدت جنبها:انا هقف جمبك وهساعدك زى ما ساعدتينى زمان.
حلا:حلمى ضاع يا مريم خلاص
وليد:ميستهلش يا حلا ميستهلش دمعه واحده .
دخلو صحاب حلا
منه بدموع:حلا.
جريت عليها حضنتها وبعدين دخلت فاطمه وسالم وكريم وكلهم راحو حضنوها.
حلا:وحشتونى اوى

 

 

 

 

 

 

 

كريم:وانتى وحشتينا جدا افتكرت مش هنشوفك تانى
حلا ابتسمت:تختوخه.
كريم:تختوخه تختوخه اوعى تمشى وتسبينى كده تانى.
حلا:مش هسيبكم تانى .
وليد:حلا نادر عايزك.
حلا اخدت منه نادر وحضنته.
كريم:مين ده.
حلا:ابنى
الكل بصدمه:ازاى
حلا لنفسها:الكل اتغير الاطفال مبقوش اطفال والى كانو بيعتمدو عليا دلوقتى مش محتاجينى حتى صحابى اتغيرو اتجوزو وبقا ليهم حياتهم كلهم كملو ليه بس انا إلى وقفت ليه استنيت كل ده يا ريت كان ليه فايده استنيت على الفاضى تعبت واتغيرت انا مكنتش ضعيفه كده لازم ارجع تانى حلا القويه
فاقت على صوت وليد.
وليد:حلا انتى كويسه.
حلا ابتسمت: شكرا يا وليد انت إلى رجعتنى لحياتى.
قامت وقفت: دلوقتى حلا هترجع تانى هتحارب وتكسب مش محتاجه حد غير نفسى.
مريم:انا هساعدك.
حلا؛مش محتاجه مساعده انا هعرف اساعد نفسى هشتغل وهبنى حياتى من الاول.
مرڤت: كلنا فى ضهرك.
وليد بابتسامه:وطبعا انا معاكى.
ابتسمت حلا
بعد شهرين حلا ابتديت ترجع زى ما كانت متهوره وبترقص وتغنى وتضحك ووليد اكتشف ده قريب هى كانت انسانه كئيبه وعصبيه لكن اكتشف أن كل ده مكنش طبعها بدأ ينجذب ليها اكتر
كريم وهو بيتكلم فى التليفون:يا حبيبتى جاى والله حاضر ماشى.
حلا بضحك:يابنى اسمع كلام مراتك شويه
كريم:انا غلطان انى جاى اشوفك اصلا.
حلا:متغلطش تانى طيب
وليد:جرا ايه يا تختوخه ها مالك محدش مالى عينك
حلا ضحكت.
كريم:وليد متعصبنيش
حلا:شوف بيسرق كلامى.
نادر:مامى.

 

 

 

 

 

 

 

حلا راحت شالته:قلب مامى.
وليد:قول وليد يا نادر وليد.
نادر:ديد.
حلا ضحكت:اهلا ديد.
كريم ضحك جامد
وليد:انا مش شايف حاجه تضحك.
مريم:وله انا
حلا:مريومه جيتى ليه
مريم:جيت عشان اتفق معاكى بكره حفله عيد ميلاد زينه كنت عايزه اعمل مفاجأة ليها طبعا هى متعرفش انك هنا فحتفرح اوى.
حلا:انا مش خدها بيت السلطان تانى يا مريم.
مريم:عشان خاطري عشان خاطرى.
وليد:ليه لا يا حلا.
حلا:مش عايزه اشوفه
وليد:وفيها ايه خليه يشوفك ويعرف انك مش محتجاه وانك قويه وهو مكسركيش.
حلا :لا يا وليد مش هقدر.
وليد:هتقدرى مع بعض هتقدرى كلنا معاكى.
حلا:مش عارفه بقا هنشوف.
تانى يوم فى بيت السلطان.
مريم:محضرالك حته مفاجأة انما ايه هتعجبك
زينه:اكيد جبتى ابقى يغنيلى صح.
مريم:يا قروبه
سالى:مش محتاجه يعنى انتى مقفوشه.
زينه اتنهدت:محدش بيعرف يفرحنى من ساعه ما مشيت
مريم:انا هفجأك انهارده صدقينى
فى الحفله
مريم بصوت عالى:حد يشوف الصوت يا جماعه
(عامل ايه)

 

 

 

 

 

 

 

 

الكل بيبص على المسرح فاضى والإضاءة بتروح وتيجى.
(حبيبى يا غالى)
قربو للمسرح وبيبصو حواليهم.
سالى:هو فى ايه.
زينه:مش عارفه أبيه كله تمام
نادر:لحظه هشوف.
بوووووم الاضاءه اشتغلت كانت واقفه بضهرها
لفت بابتسامه وهى بترقص وبتبص لزينه:عامل ايه حبيبى يا غالى عامل ايه وعشمن شافك واحشنى واحشنى كلامى معاك.
زينه صرخت ونطيت علي المسرح:حلااااااا.
حلا حضنتها:كبرتى يا زينه بعدين ايه حلا ديه بلعب معاكى اسم ابله حلا بس يالا مش مشكله هنخليها حلا دلوقتى.
مريم شديتها:يالا كملى بعدين نسلم
حلا :نادر فين.
مريم:مع استاذ وليد هناك اهو.
حلا شافتهم وابتسمت وعينيها جت على نادر الكبير عينيها دمعت انبسطت أنه كويس بس قلبها مجروح منه اوى فضلت انها تتجنبه
حلا ابتسمت ومسكت أيد زينه ودوختها وهى بتكمل:حبيبى جيتلك قبل معادك حوالى كده يجى ست ساعات وليه واحشنى اوى المره دى زياده عن باقى المرات.
زينه وهى بترقص بإيديها بتقول وراها:حبيبى جيتلك قبل معادك حوالى كده يجى ست ساعات وليه واحشنى اوى المره دي زياده عن باقى المرات.
حلا:تغيب يوم عن عينى ويومين تخلينى مبهداش وبتجينى دايما في الاحلاااااااام.
نزلت حلا من على المسرح وزينه وراها بيرقصو وبيغنو:عامل ايه حبيبى يا غالى عامل ايه وعشمن شافك واحشنى واحشنى كلامى معاك.
نادر الصغير:مامى.
حلا شالته وبصيت لنادر الى كان مبتسم ليها ومركز معاها .
وليد لاحظ لف ووقف قدامها ضحكت حلا

 

 

 

 

 

وليد:حبيبى عايزك قدام عينى ده ياما قلبى سألنى عليك وروحى دائما بتوصينى مفكرش فى يوم غير فيك.
حلا وهى بتدوخ بنادر: حبيبى عايزك قدام عينى ده ياما قلبى سألنى عليك وروحى دائما بتوصينى مفكرش فى يوم غير فيك.
زينه:تغيب يوم عن عينى ويومين تخلينى مبهداش وبتجينى دايما في الاحلاااااااام.
حلا نزلت نادر وبقو ينطو ويجرو وهما بيغنو ويلعبو
كريمه فصلت الاغانى:ايه بيحصل هنا.
حلا:ليه فصلتيها.
كريمه:انتى مين انتى اصلا
حلا:انا مش هرد.عليكى عشان انتى ست كبيره.
مريم مسكتها: أهدي أهدى.
وليد بابتسامه:تيته.
كريمه بابتسامه:وليد عامل ايه يا حبيبى.
حلا بصيت بصدمه لوليد.
وليد راح عندها وباس راسها:انا كويس وانتى.
كريمه:تمام جيت امتى.
وليد:من شهرين
كريمه:ومتجيش تزورنى
وليد:اشغال.
حلا:انا ماشيه.
زينه مسكتها ومريم
حلا:زينه انتى عارفه انا فين انا همشى.
وليد:حلا لحظه هنمشى سوا .
كريمه:انت تعرفها.
وليد:اه حلا مساعدتى وكمان صديقتى و دكتوره علاج طبيعى.
كريمه:يعنى هى جايه معاك
حلا:مريم امسكى نادر.

 

 

 

 

 

حلا لكريمه:انا مش جايه معاه هو إلى جاى معايا ده اولا وثانيا انا ابقى صاحبه الميتم.
كريمه:انتى بقا إلى دبستى ياسين.
حلا:نعم دبسته(ضحكت)دبسته انت سامعت.
كانت لسه هتنطق.
ياسين:تيته أنا شرحتلك انا بحب مراتى وبنتى.
حلا ابتسمت وبصيتله:اتغيرت
ياسين ابتسم.
حلا بصيت ليها بابتسامه:انا مش عايزه مشاكل انا همشى وخلاص .
وليد مسك أيديها وقفها
كريمه بصيت لإيديه.
وليد:حلا هتعالج جدو.
كريمه:ازاى جدك ملوش علاج.
وليد:لا هيتعالج بإذن الله انا واثق فى حلا.
كريمه بصيت لحلا من فوق لتحت:بس انا لا.
حلا شديت ايديها بغضب:وليد.
وليد:بس افهمينى.
حلا:انا قولتلك مش عايزه ادخل البيت ده انت فاكر نفسك بتعمل ايه بتحطنى قدام أمر واقع (لفت)فين نادر.
مريم بصيت حواليها:فين فين نادر.
حلا بخوف:ابنى
الكل جرى يدور عليه.

يتبع ….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية بيت السلطان )