رواية بيت السلطان الفصل السادس عشر 16 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان الفصل السادس عشر 16 بقلم منار مجدي

رواية بيت السلطان البارت السادس عشر

رواية بيت السلطان الجزء السادس عشر

رواية بيت السلطان الحلقة السادسة عشر

صحيت حلا ملقتش نادر جمبها قامت بخضه
حلا:نادر نادر روحت فين
دخل نادر مع مازن.
مازن:معايا متقلقيش.
حلا اتنهدت براحه:خضتنى يا ليثى
مازن:ممكن تسيبيه معانا انهارده اوعدك هنخلى بالنا منه
حلا ابتسمت:انا عارفه وواثقه انكم تقدرون تخلو بالكم منه.
مازن:يعنى هتسبيه
حلا ابتسمت:لا للأسف انا مش هعرف اسيبه.
مازن:ليه.
حلا:عشان انا مش بعرف اتحرك من غيره لازم يبقا تحت عينى عشان اطمن
مازن اتنهد:يمكن عشان ام
حلا:عارف انا مش عارفه الام بتعمل ايه اصلا عشان انا زيك عمر ما كان عندى ام.
مازن قعد جمبها:انا سمعت أن الأم بتبقى زيك كده بتخاف على عيالها وتهتم بيهم لما بيتعبو وتزاكرلهم وتلعب معاهم وتفرحهم وتساعدهم فى اى حاجه يحتاجوها فيها زيك كده انتى كنتى ام من زمان لينا كلنا انتى إلى كنتى بتخافى علينا وبتعلمينا الصح حتى بتزاكريلنا وبتتخانقى مع مدام مرڤت عشانا وبتلعبى معانا ودايما بتحاولى تفرحينا اكتشفت انك كنتى طول الوقت مامتنا.
حلا بدموع حضنته:عارف انا من غيركم كنت وله حاجه.
مازن عيط فى حضنها:انتى وحشتينا اوى احنا افتكرنا اننا مش هنشوفك تانى وحسينا حقيقى اننا ايتام وملناش حد بس لما رجعتى زى ما يكون حياتنا رجعت تضحك تانى متسبيناش تانى يا حلا عشان خاطرى.
حلا:مش هسيبكم ابدا.
نادر زفه بغيره:مامى
حلا ومازن ضحكو.
حلا: شايف الغيره مره.
مازن ضحك:عسول اوى
حلا:شايف يا نادر بيقول عليك عسول
نادر اتكسف فى حضن حلا.
مازن:يخلاثى.
تليفون حلا رن.
حلا:ألو.
وليد:يالا عشان تجيب الفستان
حلا:وليد انا اسفه بس انا مش عايزه البس فستان والكلام ده انا عايزه بس كتب كتاب بسيط وخلاص.
وليد:بس انا فرحان وعايزك تبقى مبسوطه زي ما انا مبسوط.
حلا:انا مبسوطه بس ارجوك ريحنى.
وليد اتنهد:تمام جايه امتى .
حلا:بعد شويه مش هتأخر.
وليد؛تمام هستناكى.

 

 

 

 

 

قفلت حلا معاه وقامت غيرت وخرجت مع نادر.
بعد فتره دخلت بين السلطان.
نادر كان واقف في الشباك عند جدو.
نادر:وصلت يا جدو وبعدين بقا شكلها هتتأخر.
حامد:متقلقش هتوصل قبل المأذون.
نادر:لو اتأخرت انا هخطفها وخلاص.
حامد بضحك:بقيت متهور يا نادر
نادر:البعد عن الشخص إلى بتحبه وحش يا جدو وحش اوى
حامد:معلش يا بنى استحمل
عند حلا دخلت
وليد جرى عليها بابتسامه وحضنها.
وليد: اخيرا وصلتى.
حلا بإستغراب:مالك يا وليد
وليد:كنت فاكرك غيرتى رأيك.
حلا:غيرت رأيي ده ايه هو لعب عيال.
وليد:اه متأخديش فى بالك تعالى يالا.
حلا:على فين
وليد:تعالى بس.
شدها من أيديها وطلعو
كريمه:تعالى.
حلا دخلت وهى متوتره:هو فى ايه
كريمه: ديه بقيت بتاعتك.
طلعت غويشه.
حلا:ايه ديه.
كريمه:ديه بتاعت اختى جده وليد وصتنى قبل ما تتوفى اسلم ديه لمرات وليد
حلا:وليد انا مش هقدر اخد ديه انا اسفه.
وليد اخدها بابتسامه من كريمه ومسك أيد حلا.
وليد:ديه مجرد غويشه انتى معاكى إلى احسن منها وهو قلبى.
حلا ابتسمت بس حسيت شعور وحش زى ما تكون بتخون نادر أو أنيل بتخون قلبها إلى مدقش لحد أو حب غير نادر.
وليد بفرحه:بصى فى ايديكى حلوه ازاى
حلا ابتسمت ليه: شكرا يا وليد.
وليد:بس يا هبله انا المفروض اشكرك
حلا:ده ليه.
وليد:عشان قابله بيا بعصبيتى وجنانى.
حلا:انت متتعايبش يا وليد كفايه انك اجدع حد وقفت جمبى وانت اصلا متعرفنيش انا محظوظه انى شوفتك اصلا.
وليد ابتسم ليها.
كريمه:انت همشى قبل ما اشوف حاجه كده وله كده اه انا يا كبيره قلبى مش هيستحمل .
حلا ووليد لبتسو ليها وهى خارجه
حلا:انا هخرج انا كمان نادر مع زينه لوحده.
وليد مسكها من دراعها وشدها.
حلا خبطت فيه:فى ايه.
وليد بابتسامه بيقرب ليها وهى بقيت ترجع لورا لحد ما وصلت للحيطه:وليد سيب إيدى.
وليد:والمقابل.

 

 

 

 

 

حلا: مقابل ايه تحب تضرب.
وليد:مش هتعرف تضربينى انا الشخص الوحيد الى عمرك ما رفعت ايديك عليه.
حلا:تحب تضرب وتجرب.
وليد وهو بيقرب:ليه ده انا المقابل بتاعى صغير خالص.
حلا:وليد ابعد عنى.
وليد :مش باعد.
فجأة الباب اتفتح على آخره
نادر بعصبية: الله الله.
حلا اتوترت زى الى كانت بتاكل شيبسى فى حصه المدرسه العصبيه.
وليد:فى ايه ازاى تتدخل كده من غير ما تخبط.
نادر دخل وشده بعيد عن حلا ووقف قدامها:متقربش منها.
حلا:انت بتعمل ايه.
نادر بزعيق:اسكتى خالص.
وليد:تسكت ده ايه ديه خطيبتى وهنتجوز انهارده وله نسيت على العموم ده مش جديد عليك تعالى يا حلا.
حلا أضايقت من كلام وليد لنادر بس قالت احسن هو يستاهل جت تمشى مسكها نادر جامد ؛انا قولتلك تتحركى من مكانك.
حلا حاولت تشد ايديها وجعتها اوى:سيبنى بقا اه ايدى يا نادر سيبنى وجعتنى.
نادر:يمكن تحسى بوجعى شويه.
وليد:هو ايه أصله ده سيب ايديها.
نادر:لا مش هسيب ايديها.
وليد:مش بمزاجك ديه خطيبتى
جيه يقرب نادر وقفه بإيديه وقال بتحذير:اياك تقرب من مراتى.
وقف وليد وبص لحلا إلى اتوترت.
حلا:أنا انا انا مش مرات حد.
وليد:ايوه سيبها.
نادر:لا مراتى ومعايا دليل
حلا:دليل.
نادر نادى:يا شيخنا.
دخل الشيخ اللبنانى:اهلين.
نادر:وريها دليل جوازنا.
الشيخ طلع القسيمه:ايه يا بنتى انتى اتجوزتيه لنادر.
حلا:ده مزور.
نادر: حقيقى ده مزور طب وده
طلع تحليل من جيبه
حلا:انت عملت دى أن ايه.

 

 

 

 

نادر:مش عشان انا مش متأكد لا عشان انتى متنكريش.
حلا بدموع:انت عايز منى ايه تانى.
نادر؛انا عايزك فى حياتى.
وليد:هى مش عايزه طلقها.
نادر:متدخلش بين راجل ومراته عشان هتطلع خسران
وليد:لا مش هخسر حلا قوليله.
حلا بدموع:طلقنى.
نادر:لا مش هطلقك ورينى بقا هتتجوزى ازاى.
حلا:عادى زى ما اتجوزتك.
نادر: الحاجه زهره انتى بقا عشان اتجوزى اتنين.
حلا:انت شايف أنه وقت هزار.
نادر:امال اسيبك تهزرى لوحدك ديه حتى مش اخلاق.
حلا:تمام يا نادر انا هخليك بنفسك تيجى وتقولى انتى طالق.
نادر بابتسامه:مش هيحصل.
حلا:انت اكتر واحد عارف انك هتخسر فى اى تحدى قصادى.
نادر:لا هكسب انا متأكد
وليد:يعنى ايه.
حلا:متقلقش يا وليد انا هتجوزك هتجوزك كل ده شكليات.
نادر ضحك:تعال يا شيخنا جدو عايز يتعرف عليك وانت (شاور لوليد)ابعد عن مراتى.
خرج
وليد:انا مش فاهم حاجه.
حلا:كويس اسمع يا وليد انا اسفه مش هقدر اتجوزك.
وليد:هترجعيله.
حلا:لا انا اكتشفت لما انت قربت منى انى كنت بظلمك معايا (قلعت الغويشه) انت تستاهل واحده تقدر تحافظ عليك وعليها اما انا فأنا منفعكش هكدب عليك لو قولتلك انى هعرف ابطل احبه كنت عرفت فى السنتين إلى فاتو انا بجد اسفه.
وليد ابتسم بكسره:لا اسفه على ايه خلاص.
حلا:انا خلاص يا وليد هفضل وحيده ده قدرى من زمان اعيش من غير حد كويس أن معايا ابن يونسنى.
وليد:انتى ناويه على ايه
حلا:اول حاجه هطلق.
وليد:بس انتى بتحبيه.
حلا:هو مبقاش ليا فى واحده تانيه فى حياته وانا انانيه انا معترفه مش هقبل بده اول ما هيطلقنى همشى من هنا خالص ومحدش يعرف طريقى لا انا ولا ابنى.
وليد:انا ممكن استناكى.
حلا:لا يا وليد انا منفعكش بس انا هفضل فخوره انى اتعرفت عليك فى يوم وكنت من افضل اصدقائى.
وليد ابتسم:وهفضل يا حلا
خرج وليد.

 

 

 

 

 

حلا اتنهدت:ماشى يا نادر يا سلطان والمصحف لأندمك.
خرجت حلا كان نادر واقف مع كريمه وحامد وروزى.
حلا نزلت وهى متغاظه.
مسك نادر ايديها:على فين يا مراتى
حلا بنرفزه:بس متقوليش يا مراتى انا هاخد ابنى وامشى.
كريمه:حفيدى مش هيخرج من بيته.
حلا بعصبية:هو ايه هو ده هو ابنى وانا مش هسيبه.
كريمه:يبقا انتى كمان خليكى معاه
حلا بصيت لنادر بضيق:تمام اسمعونى بقا انا ليا شروط عشان افضل هنا.
كريمه:وايه هى.
حلا:اول حاجه انا مش مراتك مراتك هى المدام إلى هناك ديه (شاورت على روزى) وهطلقنى وابنى مش هيتحرك من جمبى وانت ملكش دعوه بيا فى اى تصرفاتى يعنى ببساطه مفيش جو سى سيد عليا ومتعملش عليا جوزى.
نادر ضحك:انتى مجنونه.
حلا:كأنك اول مره تعرف.
كريمه:ديه حاجه بنكم انتو تتفقوا عليها.
جت تمشى كريمه.
حلا:لحظه انا هقعد فين انا وابنى.
نادر مسك أيديها:انا هوريهالك تعالى
شدها ومشيو.
حلا بصيت لروزى كانت التانيه بتهرى وتاكل فى نفسها.
حلا ابتسمت بجمب ومشيت مع نادر.
دخلو اوضه كبيره منوره ببلكونه كبيره.
حلا شديت ايديها منه:متلمسنيش تانى.
نادر زقها للحطيه بعصبية:انتى فاكره انى هسيبك يبقا بتحلمى.
حلا ابتسمت:الحلم الحلم خلص خلاص انا دلوقتي فى الواقع وبقولك لا بحذرك تقرب منى عشان هزعلك.
نادر بابتسامه:انتى أكبر كدابه.
حلا بصيت لعينيه:انا مش كدابه.
نادر:عينيكى قالتلى أنك بتحبينى.
حلا:ده كدب انا مبقتش.
نادر وهو بيبص لشفايفها وبيقرب:ايه مبقتيش ايه .
حلا وهى بتبعد راسها بتوتر:مش مش بحبك اوى
نادر ضحك براحه:كدابه.
طبع شفايفه على شفايفها جامد وشدها لحضنه من وسطها
حلا كانت بتزقه من كتفه بس هى بتحبه فمكنتش بتزق جامد يعنى.
نادر ايديه بقيت ماشيه على ضهرها وجسمها لحد ما دخل ايديه تحت التشيرت بتاعها ورفعه بس هنا حلا وقته جامد.
حلا وهى بتنهج وتعدل هدومها:انت عايز ايه تانى ابعد عنى بقا انا تعبت
نادر:انا كمان تعبت زيك واكتر كنت دائما بحلم بيكى وانا مش فاكرك عمرة ما قربت لروزى كان دائما فى حاجه بتمنعنى ولما شوفتك وافتكرتك عرفت أن حبة ليكى هو إلى كان بيمنعنى.
حلا:مش هيمنعك تانى يا نادر انا وانت حكايتنا انتهت.
نادر وهو بيقرب:لا منتهتش.

 

 

 

 

 

حلا:انت عايز ايه.
نادر شدها تانى:حاليا عايز حقوقى إلى وحشتنى منك.
حلا:حقوق انت ملكش عندى حقوق.
نادر:تؤ يا قطتى ليا وهيفضل ليا طول عمرى.
حلا: سيبنى عشان احتمال اضربك عشان عصبتنى.
نادر بابتسامه:اوعى المتعصب
حلا ابتسمت وكانت هتضربه بالبروسيه مسك هو راسها وقرب لوشها وباسها بهيام وهى كانت بتزقه بس هو كان بيهمهم وهى بتهدى لحد ما وقعو على السرير وهو فوقيها بعد عنها بابتسامه وهو بيفتح قميصه:وحشتينى اوى.
حلا بعصبية:انا لا.
نادر بضحك:كدابه
حلا جت تزقه من كتفه عشان تقوم مسك أيديها الاتنين وثبتهم على السرير.
حلا بصيت لإيديها بعصبية وحاولت تفك ايديه المشبوكه فى ايديها
حلا:لو مسبتنيش دلوقتى هصوت والم الناس عليك
نادر:بجد صوتى
حلا:مش بهزر.
نادر:ورينى
حلا لسه هتصوت نادر سماها بشفايفه حلا كانت بتهمهم زى ما تكون بتعتبه وهو مكمل لحد ما حلا بطلت فرك واستسلمت سابها نادر وهو بيلمس جسمها كله حلا حطيت إيديها على رقبته وشديته اكتر (باين الثبات الانفعالية وله نبين اكتر😂😂)
بعد فتره كبيره كانو على السرير ونادر حاضنها بتملك.
حلا كانت مضايقه كانت حاسه انها ملهاش رأيى وهو وقت ما يعوزها يلقيها وقت ما يزهق يسيبها حاسه انها معندهاش كرامه.
حلا جت تقوم شدها نادر وهو بيدفن وشه فى رقبتها:اممممم.
حلا:سيبنى .
نادر:لا هتمشى.
حلا:اوعى يا نادر عايزه اشوف ابنى .
نادر: متقلقيش هو نايم عند تيته.
حلا:لا انا عايزاه.
نادر:حلا انتى ليه مضايقه.
حلا: مضايقه انت يعنى مش عارف انا مضايقه ليه .
نادر:لا مش عارف انا لما اختفيت من حياتك كان غصب عني لما عملت حادثه مكنتش فاكر حد واول لما فوقت قالولى انى خاطب مكنتش مصدق بس واحد مفيش اى حاجه فاكرها هيعمل ايه غير أنه يصدق إلى بيتقال بس عارفه جوايا مكنش مقتنع جوايا كان حاسس بحاجه غلط.
حلا:خلاص يا نادر بلاش نتكلم.
نادر:لا انا عايز اتكلم عايز اشرحلك افهمك انا حاسس انى لسه ممكن اخسرك حاسس انى ممكن اصحى ملقكش فى حياتى حاسس بخطر.
حلا:انا برضو حاسه بكده يا نادر حاسه بخطر منك بعد ما اصدقك وابنى احلامى من تانى ترجع تهدم كل ده وتسيبنى لوحدى انت عارف انا كنت عايشه ازاى انا مكنتش انا كنت واحده تانيه عصبيه جدا عارف لما كنت بولد حطيت وليد قدام الأمر الواقع وخليته يمضى أنه جوزى عشان برضو يولدونى عشان كنت لوحدى انت كنت فين كنت هنا عايش وانا هناك بموت وانا كل يوم بصحى واعلق صورك فى كل مكان على امل انك تكون ضعت أو تهت ما المكان جديد عليك كنت بديك دائما اعزار مكنتش عايزه ارجع مصر من غيرك الكل كان بيحاول يقولى انك ااخليت عنى بس انا مكنتش بصدق واقولهم لا هو هيرجع وفى الاخر هما كانو معاهم حق انا إلى كنت غلط مش عايزه ابقى غلط تانى مش هستحمل ابقى غلط تانى.
نادر:انا اسف عشان واجهتى كل ده لوحدك انا بجد اسف انا بوعدك مش هتخلى عنك مش هسيبك لوحدك هعوضك عن السنتين إلى عيشتيهم لوحدك.

 

 

 

 

حلا:مش عارفه اصدقك مش قادره كان ممكن الاول اصدقك لكن دلوقتي مش بإيدى.
نادر حضنها جامد:انا فاهمك بس انا هثبتلك انى مش هسيبك .
حلا غمضت عيونها ونزلت دموعها :انا عايزه ابنى .
نادر:تمام هلبس وانزل اجيبه ليكى عقبال ما تغيرى.
حلا هزيت راسها ونادر قام وهو بيتنهد يلبس.
حلا بعد ما نادر خرج قامت ودخلت الحمام اخدت دش
حلا وهى بترجع شعرها لورا:مش عارفه ايه الصح فينك يا بابا دلوقتى كنت قولتلى اعمل ايه والصح ايه حاسه انى بعمل حاجه غلط مش عارفه ايه هى.
اتنهدت وكملت شاور ولبست وخرجت وهى بتلم شعرها ديل حصان دخل نادر الكبير ونادر الصغير .
نادر:مامى
حلا شالته وباسته:قلب مامى.
نادر بدموع:مشيتى
حلا:مقدرش يا حبيبى.
نادر حضنها:مش تمشى.
حلا ابتسمت: حاضر مش همشى وبعدين امشى واروح فين من غيرك
نادر ضحك:شطله (شاطره).
حلا:يخلاثى.
نادر:يا ريتنى كنت أنا الصغير.
نادر بصيلها بضيق عين وغيره:مامى وحدى.
حلا حضنته بضحك:ايوه مامته لوحده.
نادر:انت ياض رخم كده لمين.
نادر طلعله لسانه وحضن حلا.
حلا ضحكت وقعدت على الكرسى وتلعب فى شعره.
نادر: مامى.
حلا: اممم
نادر:غنى
حلا:أغنى ايه بس انت عارف انى مش بحب أغنى.
نادر:دابه.
حلا:يادى النيله مقعدش مع الليثى تانى.
نادر قعد جنبها وهو بيضحك:غنى فعلا ليه لا
حلا:أغنى ايه طيب.
نادر:اى حاجه.
حلا:امم طب احم لا مش عارفه بص بكره هشوف واحده حلوه واغتيهالك.
نادر:لوزر مامى.
حلا:انا لوزر يا بوبى أدى إلى بناخده من جينا.
نادر:هو متعلمها من جينا.
حلا:ايوه هى دايما كانت تقولى يا لوزر عشان ..عشان..
نادر:مش مهم ليه انا فهمتك
حلا ابتسمت وهى بتلعب فى شعر نادر الصغير لحد ما نام
كان نادر قاعد وحاطط ايديه على خده وبيبصلها بهيام.
حلا بصيت ليه بصدفه لقيته بالوضعيه ديه
حلا بإستغراب:قاعد كده ليه
نادر:حاسس انى بحلم.
حلا ابتسمت:يمكن.

 

 

 

 

نادر قام وشال نادر الصغير وحطه على السرير الصغير فى الأوضه.
حلا خرجت البلكونه وبصيت للسما.
نادر حضنها من ضهرها:متفكريش كتير.
حلا:انت حاسس زى ما انا حاسه.
نادر::حاسه بإيه
حلا:حاسه ان فرحتنا مش هتكمل.
نادر:يبقا هنحارب سوا عشان تكمل.
حلا:بس انا مش قادره احارب تانى انا تعبت.
نادر:هحارب انا وهحميكى.
حلا اتنهدت:فى سؤال محيرنى
نادر:اسألى.
باسها من خدها.
حلا:هطلق روزى .
نادر بعد عنها:ايه..
حلا لفت بإستغراب وبصيتله:انت قولت مش بتحبها ايه جابرك تفضل معاها انا مش هتحمل حد يشاركنى فيك.
نادر:مش هقدر أطلقها يا حلا.
حلا:ليه .
نادر:عشان هتمشى.
حلا:خلاص يبقا خليك متجوزها وطلقنى انا.
نادر مسكها من دراعها:مستحيل ده يحصل
حلا:وله عايز تطلقها وله عايز تطلقنى انت عايز ايه
نادر اتنهد ومشى وسابها.
حلا دمعت:انا عارفه انك مش هطلقها هى.

يتبع ….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على ( رواية بيت السلطان )