رواية القاتل المحترف الفصل السادس 6 بقلم جنه يوسف

رواية القاتل المحترف الفصل السادس 6 بقلم جنه يوسف

رواية القاتل المحترف البارت السادس

رواية القاتل المحترف الجزء السادس

رواية القاتل المحترف الحلقة السادسة

فى مشرحة زينهم عالم تانى ودنيا مختلفة خالص عن اللى عايشينها ، قدام المشرحة والاهالى منتظرين جثث اهالهم مفيش اى ملامح فى المكان غير ملامح الاسى والحزن ، وانا طبعًا دلوقتى بقيت واحد منهم او يمكن بعيش حزن وآسى اكتر منهم ، لكن الحاجة اللى ادتنى امل فى الحياة ، اني لقيت قدامى خالى عادل ، انا وقفت مندهش للحظات مش مصدق انه رجع من السفر وواقف جنبي ومعايا فى الوقت الصعب ده ، وبرغم كل شئ واهماله لينا الا انى مقدرتش امنع نفسي انى احضنه ، وهو استقبلنى بالدموع وقالى:
= حقك عليا ياابنى ، انا هعوضك عن كل شئ وهبقى ضهرك لاخر العمر
.. انا مش عايز حاجة غيرك ياخالى ، مبقاش لينا فى الدنيا الا بعض
= انت ابنى اللى ربنا عوضنى بيه عن عدم خلفتى لعيل من صلبي ، كل اللى بتحلم بيه هحققهولك ، انا غلطان ياابنى فى حقكم كلكم ودلوقتى انا جاى علشان اكفر عن كل الغلط اللى عملته فى حياتى
شاورلى ناحية العربية بتاعته ، لقيت امى نازلة من العربية وفرحانة برجوع خالى وبحالة الحنين والاشتياق والندم اللى عنده ، ، وبدأ يظهر قدامى بشاير الامل ، وقولت اكيد ربنا شايلى حاجات كويسة بعد كل الاحزان اللى قابلتها فى حياتى دى .
امى مشيت خطوات بسيطة ناحيتى وحضنتنى جامد ، وقالتلى :
= الدنيا جت عليك جامد ياابنى حقك عليا ، خبيت عليا موت مراتك ياضنايا وابنك مش لاقيه ، ان شاء الله ربنا هيعوضك خير ياابنى وهتلاقى زياد ابنك وربنا هيكرمنا بالفرح قريب ان شاء الله
مقدرتش امسك دموعي وانا فى حضنها :
.. والله يااما مش باينلها فرح ، ابنى شكله مات يااما واللى معذبنى انى مش لاقى جثته ، على الاقل يتدفن جنب الحبايب يااما

= مفيش اى حاجة غريبة او حد كلمك يكون ورا كل اللى بيحصل ده
.. فيه يااما حد بيكلمنى فى التليفون قبل كل قتل
= ومبلغتش البوليس ليه ياابنى ؟!!!!
.. يااما احنا مالناش ضهر ، ومفيش حاجة عندنا علشان غيرنا يطمع فيها
= يمكن حد بيساومك بفلوس خالك ياابنى
.. يااما خالى من زمان مش موجود معانا والناس كلها كانت عارفة ان مفيش بنا كلام ، ربنا موجود يااما ربنا موجود
خالى دخل فى الكلام وقالى:
= ان شاء الله هقدر اوصل للى عملوا كده وهندمهم على اللى عملوه ياابنى صدقنى وانا معاكم وجنبكوا ومش هسيبكوا ولو لآخر يوم فى عمرى ، انا وحياتى وفلوسى وكل دنيتى تحت امركم ، ” “انا الدنيا كانت غرانى ومكنتش شايف غير الفلوس ، اتجوزت مرة واتنين علشان الخلفة وربنا مكنش رايد انى اشوف عيل من صلبي وكانه بيدينى درس انى ابص لعيال اخواتى ، ماانتوا عيالى برضو ، وللاسف ملحقتش اعوضهم عن اللى عاشوه من فقر وحرمان ، لكن انت قدامى اهو ، اوعدك هنلاقى زياد وهحققلكم كل اللى تتمنوه وهأمن مستقبلكم لسنين قدام
.. انا خلاص ياخالى مش عايز حاجة من الدنيا تانى ، لو ابنى زياد مات يبقى على الدنيا السلام
استأذنت خالى انى اخد عربيته واروح اجيب الكفن لخالى الله يرحمه ومراته وعياله ، ومتأخرتش كتير ، يادوب جبت الاكفان بتاعتهم ، لقيت امى وخالى بيستلموا الجثث ، مقدرتش امسك نفسي وجريت عليهم ، دموعى بقت بتنزل مني لاارادى واللى خلانى دمعت اكتر ، لما شوفت طفل صغير شبه زياد ابنى ماسك فى ايد ابوه وبيضحكلى ، كنت بتقطع من جوايا ، عربيات الجمعية الشرعية كانت موجودة ودخلنا الجثث فى الصناديق ، امى اصرت انها تركب مع الجثث لكن انا مرضتش ابدًا وبالعافية لما اقنعتها ان تروح مع خالي فى عربيته وتحصلنا على هناك ، قالتلى:
= الطريق سريع وخالك نظره ضعيف وبيمشي بطئ وانا عايز الحقكم

.. هنستناكوا يااما متقلقيش ، مش هندفن من غيركم
= لا ياابنى اكرام الميت دفنه ، حاولوا تدفنوه بسرعة وخالك ان شاء الله هيوصل بدرى معاكم
امى ركبت مع خالي وانا ركبت فى عربية الجمعية الشرعية وقرفتهم كانت جميلة والعربيات كانت ماشية بسرعة جدًا لدرجة انى محستش بالوقت ووصلنا على طول ، حاولت اعطل الناس دقايق فى الدفنة ، لكن قالولى حرام ولازم ندفن ، لكن مكنتش اتوقع خالص انى هقف فى الدفنة لوحدى

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية القاتل المحترف)