رواية عمياء دخلت حياتي الفصل الرابع 4 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي الفصل الرابع 4 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي البارت الرابع

رواية عمياء دخلت حياتي الجزء الرابع

رواية عمياء دخلت حياتي الحلقة الرابعة

واول ما وصلوا العماره كانت جارة احمد واقفه أمام الباب
احمد وبعدين بقى فى المصيبه دى
نعمت اقتربت من اذن ندى
نعمت :ستي ندى جارته اياها واقفه وشكلها ناويه على فضايح تانى
واقفت ندى وقالت
ندى؛نعمت بقولك ايه رجعينى ما ترح ما جينه انا مش حمل اسمع كلام تانى زى اللى سمعته
احمد مسك ايد ندى
احمد: رايحه فين استنى
ندى: راجعه الشقه بتاعتنا تانى
احمد :ما تشغليش بالك بيها ولا كأنها واقفه وعلى الله تتكلم
ندى: اتفضل لما اشوف اخرتها

اول ما قربوا من الجاره احمد سبق ودخل باب العماره قبلهم عشان لو اتكلمت يتصدر ليها ولكن عدى من جانبها ولم تتكلم معاه و نعمت بصتلها من فوق لتحت واخدت ندى ولسه طالعه راحت الجاره مسكت ايد ندى ولفتها ليها وهى ماتعرفش أنها ما بتشوفش وزعقت فيها
الجاره: ممكن اعرف طلعه على فين ان شاء الله طبعا طالعه عند خطيبى ما انت شكلك خطافت رجاله
احمد لف واتجه على الجاره ولفها وضربها بالكف
احمد :انتى ازاى تكلميها بالشكل ده وايه خطيبك دى احنا مش هنخلص من رمى الجتت ده هو انا مش مائة مره قولتلك انا ما ليش فى الف والدوران ده انا عمرى وعدتك بأى حاجه ارحمينى بقى انتى مش هترتاحى الا لما اسيب العماره كلها عشانك وامشي ارحمينى بقى انا عارف اهلك بيسبوكى ترمى بلاكي على الناس وبيروحوا فين
وراح مزعق فى نعمت

احمد: واقفه بتتفرجى على أيه خدى ندى واطلعى وراح طالع وراهم وساب الجاره
الجاره :بقى كده ماشي يا احمد انا هوريك انا مين وازاى تضربني وتبهدلنى عشان الرمامه اللى لممها من الشارع دى انا عارفه سكان العماره ساكتين على المسخره دى ازاى بس هما يسكتوا براحتهم إنما أنا مش هسكت
طلعوا فوق ودخلوا
ندى: احنا مش هينفع نقعد هنا ياريت زى ما وعدتنى تروح تشوف الشقه ولو جاهزه للجلوس فيها تيجى تجهز اغراضك وتخدنا ونمشي فى اسرع وقت
احمد :خلاص بكره وانا راجع من الشغل هاسأل عن العنوان واروح على الشقه بس دلوقتى نعمت تدخل تعملنا حاجه ناكلها
وانتى ياندى ممكن تدخلى مع نعمت قبل ما تدخل المطبخ غرفتك تلبسك الفستان خلينا نبدأ الرسمه
ندى:رسمت ايه بس احنا فى ايه ولا فى ايه
احمد:لا بقولك ايه احنا اتفقنا هنرجع فى كلامنا ولا ايه

ندى:يالا يانعمت يالا دلوقتى يقولك اننى عاوزه تضيعى مستقبلي ويحسسني بالذنب
احمد:شاطره حافظتينى لا باين عليكى فعلا بتحفظى بسرعه
دخلوا غرفت ندى ولبست ندى وجهزت وخرجت ونعمت دخلت على المطبخ
قام احمد وهيئها على الوضع المناسب للراسمه وجلس ليرسمها
وظل يرسم وبص لعيونها وهو يرسم ويتأمل فيها
احمد:معقول العيون دي وجمالها ده ومحرومه من النور انا ما شوفتش السحر والجمال ده فى حياتى كلها
ندى:وبعدين انت بترسم ولا بتتغزل وبتعاكس اقوم ولا هتبطل معاكسه
احمد:لا تقومى فين خلاص هرسم وانا مغمض عينى لان طول ما انا شايف الجمال ده مش هعرف اسكت
ضحكت ندى

ندى:اه غمض عينك وانت بترسم يبقى اللى بيرسم مش شايف واللى بيترسم ما بيشوفش الرسمه هتبقى تحفه
احمد:ممكن تثبتي شويه شعرك بيتحرك ومش ثابت فى مكان معين بيفكرنى بموج البحر
ندى:لا انا هقوم بقى انا مش قاعده أمام رسام انا قاعده أمام شاعر
احمد:لا خلاص بجد انا هسكت وهخلينى فى الرسم
فضل احمد يرسم وهى ثابته على الوضع وبعد فتره
ندى: انا تعبت وزهقت كفايه كده ايه انت هتخلص الراسمه كلها مره واحد
احمد:هو انا لسه رسمت حاجه لا الرسم ده عاوز شوية صبر
نعمت:الاكل جهز اتفضلوا

ندى :قامت علطول واتجهت للسفره
احمد:انتى ما صدقتى
ندى:بصراحه زهقت نكمل بعدين

تانى يوم
نزل احمد الصبح على الشغل وكانت الجاره ناويه على غدر اتفقت مع شاب سوابق كانت تعرفه ان بعد خروج احمد يدخل على ندى ونعمت الشقه ليغتصب ندى انتقاما منها ومن احمد وبعد نزول احمد دخل العماره وصعد إلى الشقه ورن الجرس فتحت نعمت الباب فقال لها انتى ندى فقالت لا انا نعمت ستى ندى جوه تأمر بحاجه فدفعها هذا الشاب وأغلق الباب وضربها على رأسها اغمى عليها ودخل يبحث عن ندى قد سمعت صرخت نعمت فكانت خارجه من غرفتها وهى بتنده على نعمت وبتقولها فى ايه يانعمت مالك فاتجها إليها وقال لا ياجميل دا انا فقالت مين انت وعاوز ايت قال مش مهم مين انا المهم ان

عاوزك انتى ياجميل لسه هتصرخ ندى وضع ايده على فمها وقال لا بلاش كده بدل ما اخد روحك انا جى اخد حاجه تانيه خالص ولو هيا متخده قبل كده اهو يبقى استمتعنا شويه وراح لاصق لاصق على فمها ودفعها على الأرض وقال ها هتكونى مطيعه وشاطره وتخلينا نستمتع شويه ولا هتقومى وتتعبينى انا بينى وبينك ما بحبش نومت الأرض وهيا عماله تزحف بظهرها ورجليها على الأرض وتحاول تبعد عنه وجت تحاول تقف راح شيلها على كتفه ودخل بيها على الغرفه اللى خرجت منها وراح رميها على السرير وراح بيفك البنطلون وهو بيقول بس تعرفى انك حلوه دا انا كنت مختلف معاها على الاجره بس انا لو اعرف انك بالحلاوة دة انا كنت وافقت من غير أجره خالص قالت ندى حرام عليك ارحمنى ارجوك

يتبع …

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا 

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على (رواية عمياء دخلت حياتي)