رواية عمياء دخلت حياتي الفصل التاسع 9 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي الفصل التاسع 9 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي البارت التاسع

رواية عمياء دخلت حياتي الجزء التاسع

رواية عمياء دخلت حياتي الحلقة التاسعة

سابوا احمد ودخلوا واحمد شرد بتفكيره هو انا اخلص من حيره هناك انى مش عارف اوصلهم اللى جوايه واجى هنا واكون بردوا فى حيره ومش عارف اقولهم اللى جوايه اعمل ايه واتصرف ازاى
ودخل احمد غرفته يريح شويه غير ملابسه وريح ظهره عل السرير وفضل باصص لسقف الغرفه ومحتار وشويه ووالدته دخلت عليه الغرفه احمد انا حسيت ان فى حاجه عاوز تقولها بس سكت عشان ورده موجوده فأنا سبتها فى المطبخ وجيت اعرف فى حاجه ولا ايه
احمد:بصراحه فى يا حاجه محيرانى اوى بس انا عارف انك انتى اللى هتقفى معايا
الحاجه:فى ايه يا حبيبى قول مالك
احمد:انا هحكيلك كل حاجه من الاول خالص انا فى يوم جانى الحج اللى كان جب لى شغل فى البلد اللى شغال فيها دلوقتى وقال لى انا يابنى اتعملت معاك كتير وعشرتك وعرفت انك شخص محترم ومتربى وابن ناس …….وكمل كل الحكايه اللى عرفتها للآخر
وبعد ما خلص الحكايه قال ليها وبنته صحيح عمياء بس انا حبتها وقلبى اتعلق بيها وهى كمان حبتني واتعلقت بيا وما بقاش ليها فى الدنيا غيري اعمل ايه يا حاجه شورى عليا
الحاجه:تعمل ايه فى ايه يابنى انت ناسي ان ابوك متفق مع عمك من زمن الزمن انك لورده وهى ليك وانت عمرك ما قولت لا ما بحبهاش ولا بكرها

احمد:بس بردو عمرى ما قولت انى بحبها انا بس ما كنش امامى غيرها وكانت امر واقع إنما مشاعرى دلوقتى اتغيرت وبحب انسانه تانيه ومحتاجانى اكتر من ورده ورده ليها أهلها إنما ندى ملهاش غيري
الحاجه:يابنى اللى انت فيه ده مش حب ده شفقه وانها صعبانه عليك
احمد:لا طبعا انا عارف ايه اللى فى قلبى انا بحبها فعلا وماقدرش استغنى عنها ارجوكى يا حاجه افهمينى وقولى لى اعمل ايه
الحاجه:يابنى اسمع كلام وسيبك من الكلام ده وطاوع والدك الحكايه مش ناقصه انك تيجى تدخل بينهم العداوه انت ناسي ان بنت عمك هيتوقف حالها بسببك لان الكل فاهم ان ورده ليك وانت ليها الكل هيسال ايه السبب اللى يخلى ابنه عمها يسبها بعد ده كله ويعادى عمه الا لو كان الموضوع فى انه وانت يا احمد قبل ما تدخل نفسك فى حكايه زى دى ما فكرتش فى بنت عمك
احمد:انا دخلت فيه مش بمزاجى وماكنتش متصور ان الامور هتكون كده وبعدين انا اكمن ما فيش بينى وبين ورده اى شيء رسمى الموضوع ما كانش فى بالى الموضوع كله كان كلام بين والدى وعمى
الحاجه:وانت مش عارف ان الكلمه فى بلدنا كأنها عقد
احمد:اللى حصل ياحاجه انا مش ناقص حيره قولى لى بقى اعمل ايه
الحاجه:اقولك ايه انا نفسي مش موافقه انك تظلم بنت عمك وكمان مش موافقه ان ابنى الوحيد يتزوج واحده كفيفه وياريت تنسى الموضوع ده خالص وما تفتحوش مع والدك الحكايه مش ناقصه والدك لسه طالع من وعكه صحيه ومش ناقص حكاويك دى انا قايمه اشوف البنت الغلبانه اللى جوه دى اللى فرحتها مش سعيها بماجيئك ودخلت تعملك الاكل بنفسها وما تعرفش اللى انت بتفكر فيه
احمد:وبعدين بقى انتى بتصعبيها عليا
الحاجه:انت يابنى اللى بتصعبها على نفسك وانا بنيه عليك تانى اوعى تفاتح والدك فى الموضوع ده الدكتور اخر مره قال متعرضهوش لأى حاجه تضيقه او تزعله وانا مش مستغنيه عنه وهو زمانه راجع من الصلاه واكيد هيفاتحك فى موضوع كتب الكتاب زى ما اتفق مع اخوه واسمع كلامى يابنى وافق وانسى البنت اللى بتقول عليها وهي بكره تنساك وربنا مش هيسبها
وخرجت الحاجه وراحت على المطبخ تقف مع ورده
الحاجه:ها يا بنتى عملتى ايه
ورده :تمام كلها ساعه وكل حاجه تبقى جاهزه دا انا عامله لأحمد كل حاجه بيحبها على الله تعجبه ياحاجه بقولك ياحاجه هو احمد ماله فى حاجه حاسه انه متغير المره دى

الحاجه:لا ابدا ولا متغير ولا حاجه هو بس كان مرهق شويه من الطريق ما تشغليش بالك
ورده :ازاى بقى لو ما اشغلش بالى بأحمد اشغل بالى بمين ما انتى عارفه ياحاجه انى بحبه من صغرنا انا فتحت عينى على الدنيا عليه هو صحيح عمره ما قال لى بحبك بس انا حسه انه بيحيبنى باهتمامه بيا وبطريقة كلامه معايا اكيد ده كله مش موهومه انه بيحبنى انا عينى ما بتشوفش غيره ومتعرفش معنى الحب والرجولة الا فيه
الحاجه:اه اه يابنتى عارفه ربنا يستر
ورده:ها فى حاجه ياحاجه ولا ايه
الحاجه:حاجة ايه مافيش حاجه انا بس قلبى انقبض فقولت ربنا يستر مافيش حاجه عادى يا بنتى
ورده :ادعينا يا حاجه ربنا يتم لينا على خير
الحاجه:يارب يابنتى يارب
وجهزوا الغداء وورده جهزت وندهت على احمد ووالده واتلموا وقعدوا على الاكل
ورده : اسيبكم انا تاكلوا وهرجع بالليل
الحاجه:رايحه فين اقعدى كلى معانا
الحاج:ماينفعش يابنتى انتى فى بيا عمك اقعدى
ورده:ايه يا احمد كلهم مسكين فيا انى اقعد الا انت
احمد كان سرحان وباله مشغول هيقول ايه لوالده لما يفتحه فى موضوع كتب الكتاب ده
ورده:احمد مالك فى ايه سرحان فى ايه كده
احمد:ها لا ابدا مافيش ايه ما بتكليش ليه
الحاج:امال هيا عماله تقولك ايه من الصبح لا دا انت فعلا كنت سرحان خالص فى حاجه يا احمد مالك
الحاجه :يعنى هيكون فى ايه يا حج يمكن حاجه عنده فى الشغل ولا حاجه صح يا احمد
احمد:اه يا حاج هو فعلا كده
الحاج:طب كل يا احمد كل عشان عاوزك بعد ما تخلص اكل
فى حاجه كده بخصوصك انت وورده
ورده اتحرجت لأنها عارفه الحاجه عاوز احمد ليه
ورده:طب هقوم انا بقى
الحاجه :يابنتى كملى اكلك انت لسه اكلتى حاجه
ورده:خلاص بقى يا حاجه ما تحرجنيش بقى سلام عشان يتكلمه براحتهم سلام يا احمد
احمد مردش
الحاج:فى ايه يابنى البنت بتقولك سلام مالك فى ايه ما تفهمني
ورده:مش عارفه يا حج من ساعة ما جه وهو على ده الحال مش عارفه ماله
مشيت ورده وقام الحج
الحاج:احمد اغسل ايدك وتعالى لى وانتى ياحاجه اعملى شاى
الحاجه:حاضر ياحج

دخلت وراء احمد وهو بيغسل ايده
الحاجه:عشان خاطرى يا ابنى ارجع عن اللى فى بالك وطاوع والدك فى اللى يقوله ليك
احمد:ما اوعدكيش يا حاجه انا نفسي مشعارف ايه اللى هقوله وايه اللى هيحصل
الحاجه:انا رايحه اعمل الشاي وربنا يستر
احمد غسل ايده ودخل للحاج ووقف على باب الغرفه اللى فيها الحاج
الحاج:تعالا يا احمد ادخل واقف كده ليه عاوزك انا كنت اتكلمت انا وعمك من كام يوم كده فى موضوعك انت وورده وزى ما انت عارف الموضوع مش جديد دا من زمان واحنا ندرنكم لبعض وعارفين انكم ريدين بعض ايه رايك تمد اجازتك ونكتب الكتاب خلال الأسبوع اللى جى ولا تنزل ترتب حالك وترجع نكتب الكتاب وشويه نبقى نعمل الفرح
احمد:بصراحه كده يا حاج…..
كانت الحاجه جايبه الشاى ودخله ولما حست ان احمد عاوز يفتح مع الحاج الموضوع اهتزت الصنيه اللى عليها الشاى وكان هيوقع وووقعه بعضه على الصنيه قام الحاج
الحاج:برحتك يا حاجه انتى كبرتي ولا ايه كويس انك جيتى انا كنت لسه بقول لأحمد انه يطول الاجازه ونكتب الكتاب او يرجع يرتب حاله ويرجع ايه رايك انتى

الحاجه :والله اللى تشوفه ياحاج
بص ليها احمد
الحاج:هو ادرى بظروف شغله احنا اللى يهمنا نفرح بيهم بنت عمه كبرت واللى فى سنها دلوقتى اتزوجوا وخلفوا كمان ليه التأجيل الشهاده واخدها والشغل واشتغل والشقه موجوده هنأجل ليه بقى
احمد:ياحاج اصل انا

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على (رواية عمياء دخلت حياتي)