رواية روح الزين الفصل الحادي عشر 11 بقلم شهد الشيخ
رواية روح الزين الفصل الحادي عشر 11 بقلم شهد الشيخ
رواية روح الزين البارت الحادي عشر
رواية روح الزين الجزء الحادي عشر
رواية روح الزين الحلقة الحادية عشر
فى الغردقه
زين: اتفضلوا مفاتيح اوضكوا اهى
كل واحده خدت مفتاحها وطلعوا ورا زين
«««««««««««
فى العربيه
ياسمين: ومعرفناش ناخده فخرجنا جرى بس
عدى: يعنى انتوا معرفتوش تجبوه امبارح امال ازاى اختفى وداليا مش لاقياه
ياسمين: لا مهو مختفاش ولا حاجه هو مع روح
عدى باستغراب: ازاى وانتى بتقولى خرجتوا قبل ما تاخدوه
ياسمين: مهو النهارده لما جت لقيناها فرصه واتفقنا………*وحكتله كل اللى حصل
عدى بانبهار: يا عفاريت
ياسمين بفخر: احنا مش اى حد برضو
عدى خبطها ع راسها من ورا خبطه خفيفه وقال
عدى: طيب مقولتيش ليه من الاول انه معاكوا
ياسمين: انت مسالتش غير عن اللى حصل امبارح بس
عدى: انا غلطان.. صبرنى يارب
««««««««««
فى الغردقه
روح كانت طلعت اوضتها ورتبت هدومها فى الدولاب وخدت شاور وخرجت راحت لاوضه زين
طق طق
زين قام فتح الباب
زين: فى اى يا روح
روح: انا جايه اقولك انى هخرج
زين باستغراب: هتخرجى فين
روح: هنزل اجيب حاجه لياسمين كهديه
زين: احنا بليل دلوقتي ومينفعش تنزلى لوحدك روحى بكره
روح: مهو بكره المؤتمر وبعد بكره هنمشى الصبح
زين: المؤتمر بكره بليل يبقى روحى الصبح
روح: فكرك كده
زين بابتسامة: ايوا فكرى كده
روح بابتسامة: خلاص ماشي تصبح علي خير
زين: وانتى من اهله
«««««««««««««
تانى يوم
كان زين وروح وغدير قاعدين تحت بيفطروا مع بعض
غدير بدلع: خدى دى يا زين
زين: مانا باكل اهو
غدير: يعنى هتكسفنى
زين خدها منها وكلها
روح فى نفسها: اه يا مرارتى.. انا كان مالى ليه قولتلها تكلمه وتحاول تقرب منه تانى… مهو برضو هى سالتنى ومكنش ينفع مقولهاش بس ليه اتغاظ واغار عليه
زين: ما تاكلى يا روح
روح: انا كلت الحمدلله هقوم اخرج بقى
زين: طيب انتى اى حاجه هنا
روح: لا بس اللي يسال ميتوهش
زين: طيب انا هاجى معاكى يلا غدير خلصى اكل واطلعى
غدير: انتوا رايحين فين
زين: روح هتجيب حاجه لواحده صاحبتها
غدير: طيب انا كمان هاجى معاكوا يلا
روح فى نفسها: اى ده بس ياربى
ومشيوا كلهم
«««««««««««««
فى شركه Ze
مى: خلاص بقى فكى انتى من ساعه ما جيتى وانتى متضايقه داليا: اسكتى عشان انا مش طايقه حد خالص…بقى بعد مانا اللى كنت هروح معاه وقولت فرصه فى الاخر الزفته دى هى اللى تروح هموت من الغيظ
مى: اصلا روح دى لازم تمشى من هنا انا مش عارفه انتى لحد دلوقتي ساكته ليه
داليا بشر: نهايتها قربت خلاص اول ما تيجى هتلاقى مفاجاه فى انتظارها
مى: هتعمل اى
داليا: قومى تعالى معايا
مى: هنروح فين
داليا: تعالى بس يلا
مى: حاضر
««««««««««
فى الغردقه
كان زين وروح وغدير بيلفوا الشوارع اللى فيها المحلات هناك ودخلوا محلات كتير ومفيش حاجه كانت بتعجب روح فبيخرجوا تانى
روح: تعالوا ندخل المحل ده
ودخلوا كلهم بس زين وقف بعيد عنهم شويه وغدير وروح مسكوا لبس وكانوا بيتفرجوا عليه وغدير عجبها فستان دخلت تقيسه وزين قرب لروح وقال
زين: اى رايك فى الفستان ده
وشاور ع فستان كان معروض ع المنيكان
روح: الله ده جميل اوى
وقربت منه لقيته سعره غالى رجعت تاني مكانها
زين:رجعتى ليه
روح بحزن: لقيت سعره غالى اوى
زين:طيب لقيتى حاجه عجبتك لياسمين
روح مسكت بلوزة وقالت: ايوا اهى اى رايك
زين: جميله
روح: تفتكر هت…
وقاطع كلامهم غدير
غدير: زين اى رايك
زين ببرود: عادى
غدير: يعنى مش عجبك
زين بسخريه: ويعجبنى ليه هو انا اللى هلبسه
غدير: خلاص يا زين
ودخلت بغيظ تغيره
روح: انا هروح احاسب عشان نمشى
زين: ماشى
وبعد ما حاسبت رجعوا الفندق تانى وقابلوا خيرى وسليم
بس زين تجاهلهم خالص وطلع اوضته وخيرى بص لروح وروح اتوترت وطلعت ورا زين هى و غدير
قدام اوضهم زين دخل اوضته وكانت غدير وروح لسه هيدخلوا
غدير: روح عايزة اتكلم معاكى شويه
روح: طيب تعالى ندخل اوضتى
ودخلوا وقعدوا يتكلموا
غدير: انا عايزة اتكلم مع زين فى الموضوع اللى جايه عشانه عشان بجد زهقت وزين ع طول مشغول ولما بيرجع البيت بيطلع ينام ومش بيرضى يقعد معايا خالص وانا مش عارفه اعمل اى ولا اكلمه امتى
روح: كلميه النهارده وهنا مفيش انسب من ده وقت ومكان
غدير: تصدقي صح طيب اروح اكلمه دلوقتي ولا استنى لـ بليل
روح: طبعا دلوقتي عشان ترتاحى بقى من كتر التفكير والوجع ده
غدير: عندك حق انا هروح اكلمه
وقامت وقبل ما تمشى قالت
غدير: روح انا حبيتك اوى
روح ابتسمت وغدير سابتها وخرجت راحت لزين
«««««««««««
فى نفس الوقت فى شركه Ze
داليا: لقيته يا مى
مى: طيب كويس يلا بقى قبل ما حد يشوفنا
داليا: يلا
وهما خارجين قابلوا ياسمين
ياسمين باستغراب:انتوا كنتوا بتعملوا اى جوا
داليا بتوتر: ااا.. احنا.. ك
ياسمين باستغراب: مالك مش مجمعه كده ليه
داليا بعصبيه: انتى مالك انتى مبقاش الا انتى اوف اوعى كده
وزقتها ومشيت ومشيت وراه داليا
ياسمين بغيظ:اه يا بنت…. مبقاش ياسمين الا ما حدت حقى منك وبعدين قالت بشك: بس انا حاسه ان وراكوا حاجه انا مش مرتاحلكوا
وبعدين دخلت مكتب روح وزين تنضفه
««««««««««
فى الغردقه
غدير كانت بتخبط ع زين
وزين فتح الباب
زين:عايزة اى يا غدير
غدير: عايزة اتكلم معاك شويه
زين: طيب تعالى ادخلي
ودخلت غدير مع زين الاوضه وقعدوا وروح اول ما دخلوا خرجت وقفت قدام الباب تسمع هما بيقولوا اى
زين: ها اتكلمى
غدير: زين انا لسه بحبك وعايزة نرجع لبعض تانى زى الاول
زين: مينفعش يا غدير نرجع لبعض تانى
غدير: ليه يا زين انا لسه بحبك وانت لسه بتحبنى اى المانع.. ولا انت بطلت تحبنى
زين: هقولك مش هينفع ليه.. فاكره اخر فتره كانت بينا عامله ازاى كانت خناقات ومشاكل واهمال منك فيا وفى شغلك وكنتى دايما بتسكرى وبتخرجى مع بنات وولاد تسهروا ولما كنت بكلمك عشان اللى بينا تقولى خنيق مكنتيش مقدرة حبى ليكى وغيرتى عليكى
غدير بدموع: بس والله انا اتغيرت عشانك وقررت استقر فى مصر عشانك عشان خاطرى ادينى فرصه
زين :اتغيرتى بعد اى مبقاش ينفع خلاص كل حاجه انتى هدتيها بنغسك وبتصرفاتك وانا تعبت معاكى ومش عايز اتعب تانى
غدير بعياط: انت خلاص يا زين مبقتش تحبنى
زين: ايوا
غدير:حبيتى غيرى مين دى اللى خدتك منى
زين: انا مش ليكى اصلا عشان حد ياخدنى منك غدير انتى دلوقتى صديقتى وبس ومش هتكونى اكتر من كده احنا اصلا بقالنا سنتين سايبين بعض مش عارف اى اللى فكرك بيا دلوقتي
غدير بعياط:انا اصلا منستكش عشان افتكرك انت كنت فى عقلى وقلبى دايما كل يوم كنت بتعذب فى بعدك عني ومرضتش ارجع عشان عارفاك مش هترضى ترجعلى بس انا عشت سنتين فى عذاب وقولت كفايه كده مش قادرة اكمل اكتر من كده فرجعت قولت يمكن يكون فيه امل
زين: وياريت كنتى كملتى هناك عشان عندك حق مش هنرجع
غدير بعياط: والله لسه بحبك يا زين
و فضلت تعيط واترمت فجاه فى حضن زين وزين طبطب عليها وبعدين خرجها من حضنه فقامت غدير واتجهت ناحيه الباب وهى بتعيط ومقالتش حاجه لزين
وروح اول ما سمعت خطوات بتقرب من الباب طلعت تجرى ع اوضتها ودخلت وغدير خرجت والدموع مغرقه وشها ودخلت اوضتها هى التانيه
««««««««««««
فى نفس الوقت فى شركه Ze
مى بخوف: تفتكرى هتقول لحد
داليا: مش عارفه بس هتروح تقولهم اى يعنى هى مشافتش احنا كنا بنعمل اى
مى:انا خايفه
داليا: متخافيش وقدامها باينى انك معملتيش حاجه واوعى تتوترى ولو اتكلمت هننكر كل حاجه تقولها فاهمه
مى: فاهمه
«««««««««««««««
بليل فى الغردقه
زين وروح حضروا المؤتمر وكان خيرى وسليم فيه هما كمان وخلصوا وزين خرج هو وروح وركبوا الاسانسير وكانوا طالعين
زين:اى رايك ننزل نتمشى احسن
روح بفرحه: ماشى يلا
زين: ماشى
وداس ع زرار فى الاسانسير عشان ينزلهم تانى ونزلوا وخرجوا يتمشوا ع البحر (غدير طبعا مش معاهم لانها من ساعه ما خرجت من عند زين وهى فى اوضتها)
زين: الجو حلو
روح: ايوا حلو
وسكتوا شويه وفضلوا ماشين ساكتين
روح:ياريت غدير كانت جت معانا
زين: كده احسن من ساعه ما جينا واحنا مقعدناش لوحدنا خالص
روح: قصدك اى
زين: متاخديش فى بالك
روح: تيجى ننزل البحر
زين: دلوقتي وبهدومنا لا مينفعش
روح: مش هندخل جوا هنقف فى اول المايه
زين: طيب انتى فستانك قصير لكن انا لابس بنطلون
روح بعفويه: شمره
زين: اشمره! اشمره وماله يلا
وشمر البنطلون ونزل هو وروح وفضلوا يرشوا المايه ع بعض ويضحكوا ولما تعبوا خرجوا قعدوا ع الشط
روح وهى بتضحك: مش قادرة
زين وهو بيضحك: وانا كمان مش قادر
وسكتوا وزين فضل باصص لروح وهى بصتله وابتسموا لبعض وفضلوا يقربوا من بعض لحد ما كان زين قريب اوى منها وروح غمضت عينها وكان لسه هيميل ع شفايفها روح انتفضت وفتحت عينها
زين: اى مالك
روح بتوتر: ل.. لا مفيش يلا نمشى
زين: يلا
ورجعوا للفندق تانى وكل واحد راح اوضته
««««««««««««
فى اوضه روح
روح دخلت واترمت ع السرير وفضلت تعيط
روح بعياط: مينفعش… مينفعش..
وكملت عياط
««««««««««
نروح عند عدى وياسمين
ياسمين نزلت لقيت عدى واقف وساند ع عربيته
عدى: اخرتى كده ليه
ياسمين باستغراب: وده يخصك فى اى
عدى: لسانك ده طويل وعايز قصه يلا اركبى
ياسمين: اركب ليه
عدى: عشان اوصلك مانا بقيت سواق الهانم
ياسمين ضحكت وقالت: طيب يلا افتحلى الباب يا عثمان
عدى ضحك وقال:حاضر يا هانم وفتح الباب وقال اتفضلى
ياسمين ركبت وعدى لف ركب هو كمان
عدى:اى رايك نروح نتعشا قبل ما اروحك
ياسمين: لا معلش لازم اروح اكيد بابا وماما لسه ماكلوش ومستنينى
عدى: خلاص ماشى بس المرة الجاية مفيش اعذار
ياسمين ابتسمت وقالت: يبقى قولى قبلها عشان اقولهم فى البيت انى هاخر
عدى بابتسامة: ماشى
«««««««««««««
تانى يوم
كان زين وروح وغدير فى فى العربيه فى الطريق للمطار
غدير كانت عينها حمرا ومنفخه ووشها منفخ
روح: مالك انتى معيطه
غدير: تعبانه شويه
روح: تعبانه فيكى اى
غدير: شويه صداع بس كان جامد
روح: الف سلامه
غدير: الله يسلمك
««««««««««
فى مطار مصر
لطفى: حمدالله ع سلامتكوا
زين: الله يسلمك
روح: الله يسلمك يا عمو لطفى
ركبوا العربيه ومشيوا وصلوا روح للبيت وروحوا
«««««««««««
فى شقه روح
روح: السلام عليكم
دعاء قامت بغرحه راحتلها وقالت: وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته حمدالله علي سلامتك يا حبيبتى
وحضنتها
روح بابتسامة: الله يسلمك يا ماما
دعاء: ادخلى بقى ارتاحى عقبال لما احضرلك الاكل
روح: لا متتعبيش نفسك انا هدخل ارتاح من السفر ساعتين وهنزل تانى
دعاء باستغراب: هتروحى فين
روح: الشغل مستر زين ادانى ساعتين بس وارجع الشركه بعدها
دعاء بحزن ع بنتها: يا حبه عينى المفروض كان اداكى اجازة النهارده دانتى لسه واصله من السفر مش ساعتين وتنزلى الشغل
روح: الكلام ده مش عند مستر زين ويلا بقى انا هدخل عشان كده الساعتين هيخلصوا فى الكلام ومش هلحق ارتاح
دعاء: ماشى يا حبيبتى ادخلى
««««««««««««
فى بيت زين
زين دخل وغدير وراه من غير كلام
زين: غدير انتى كويسه
غدير: لا مش كويسه بس هتعود
زين: طيب اطلعى ارتاحى
غدير: زين انا همشى النهارده بليل
زين: هتمشى تروحى فين
غدير: حجزت فى اول طياره رايحه امريكا هتقوم الساعه عشره بليل
زين: توصلى بالسلامه
غدير: شكرا
وسابته وطلعت اوضتها ترتاح
وزين طلع بعدها اوضته
«««««««««««
فى شركه Ze
عدى: طيب ليه مخدتش اجازة النهارده
زين: كفايه اليومين اللى غبتهم عن الشغل
عدى: ماشى يا صاحبى توصل بالسلامة
زين: الله يسلمك سلام
عدى: سلام
وقفل معاه المكالمه
عدى: لما اقول لياسمين
وقام خرج من مكتبه
««««««««««
عدى: راحت فين دى
وبيبص جنبه لقيها واقفه عند مكنه الطبع
عدى: بتعملي اى
ياسمين بغيظ: بطبع شويه ورق لداليا
عدى بضحك: بتحبيها اوى كده
ياسمين بسخريه: اوووى
عدى بضحك: باين.. المهم زين وروح جايين النهارده الشركه
ياسمين بفرحه: والله بجد عرفت منين
عدى: انتى هبله يبت مهو زين صاحبى ولسه مكلمه
ياسمين: اه صح.. ماشى لما يرجعوا ونشوف حصل اى
عدى: حصل اى فى اى
ياسمين: فى المؤتمر يا بنى
عدى برفعه حاجب: ابنك! هى وصلت لكده انا ماشى يست
وسابها ومشى
ياسمين: والله الواد ده كان عبيط وهو صغير
«««««««««««
وعدى شهر من بعد ما روح وزين رجعوا وغدير سافرت
فى شركه Ze
زين: مش يلا يا روح
روح: لسه فيه شغل مخلصش
زين: مش مهم كمليه بكره يلا
روح بابتسامة: ماشى يلا
ونزلت روح مع زين فى الاسانسير وكانوا واقفين بيتكلموا مع بعض ويهزروا لحد ما وصلوا لدور الارضى وخرجوا ركبوا العربيه ومشيوا
««««««««««««««
عند ياسمين وعدى
عدى بابتسامة:تحبي تروحى فين
ياسمين: اى مكان اصل مفيش فى دماغى مكان معين
عدى: خلاص هوديكى مطعم اكله حلو اوى هيعجبك
ياسمين: لما نشوف
عدى بصلها وابتسم وهى اتكسفت وبصت قدامها
««««««««««««
فى عربيه زين
زين طبعا قاعد ورا وروح قدام جنب لطفى
وزين كل شويه يبص لروح فى المرايه اللى قدام وهى كمان تبصله واول ما تلاقيه بيبص تتكسف وتنزل عينها واول ما يبص الناحيه التانيه ترجع تبصله
ولطفى واخد باله وكان مبسوط
«««««««««««
عند ياسمين وعدى
ياسمين: اكله مش قد كده
عدى: هو معجبكيش
ياسمين: هو حلو بس مش اوى والله ما فيه احلى من اكل البيت
عدى بضحك: وانتى ليكى فى اكل البيت ولا بتاكلى ع الجاهز
ياسمين:لما برجع كويسه من الشغل بساعد ماما برجع تعبانه باكل ع الجاهز
عدى:ربنا يخليهالك
ياسمين: يارب
عدى: تعرفى مع ان عندى اهل بس قاعد لوحدى ودايما اكلى كله من برا
ياسمين:طيب ليه مش قاعد معاهم
عدى:حابب تكون ليا حياتى الخاصه بعيد عنهم
ياسمين: هما قاعدين هنا ولا مسافرين
عدى: لا قاعدين هنا بس فى بيت غير بيتى طبعا
ياسمين: طيب مش جايب شغاله ليه
عدى: مش محتاج كده كده اكلى من برا لبسى بوديه الدراى كلين يبقى هعوزها فى اى
ياسمين: طيب اسمع انا عازماك عندنا ع العشاء بكره
عدى: انتى بتتكلمى جد
ياسمين: ايوا
عدى: طيب واهلك مش هيقولوا حاجه
ياسمين: لا اصلا ماما حبيتك من كلامى عليك
عدى: وانتى بتكلميها عليا ليه
ياسمين: بقولها انك بتتعامل كويس معايا وفرفوش بس رغم ده ساعات بنكون ناقر ونقير مع بعض
عدى ضحك وقال: خلاص يا ستى موافق هنورنكوا بكره
ياسمين ضحكت ع كلامهم
«««««««««««««
تانى يوم فى بيت ياسمين
ياسمين: زى ما قولتلك يا ماما جهزى كل حاجه عقبال لما نيجى مش عايزة حاجة ناقصه
عزة: متقلقيش يا حبيبتى كل حاجه هتكون مظبوطه
ياسمين باستها من خدها وقالت: ربنا يخليكى ليا
عزة: ويخليكى ليا
جمال بزعل مصطنع: يا سلام هى عشان هتعملك الاكل تبوسيها وانا لا
ياسمين بابتسامة: وانا اقدر انزل من غير ما ابوسك وتدعيلى
وباسته من خده
جمال بحنان: ربنا يحفظك يا بنتى ويبفتح فى وشك ابوابه ويوفقك فى شغلك وحياتك
ياسمين:اللهم امين… يلا بقى سلام عشان ماخرش
الام والاب: مع السلامه
««««««««««««««
فى شركه Ze
فى مكتب روح
كانت قاعده بتشتغل وفونها رن مسكت الفون وردت من غير ما تشوف الاسم
روح: الو
خيرى: ازيك يا حلوة
روح حست برعشه فى جسمها وحست بخوف
روح بتوتر: نعم يا خيرى
خيرى: بقالك فتره مطنشه ومش بتسألى قولت لما اسال انا
روح زفرت بضيق وقالت: حاضر تصاميم ومعلومات الصفقات الجايه هتكون عندك
خيرى: امتى
روح: النهارده او بكرة بالكتير
خيرى بابتسامة: تمام سلام
وقفل
روح حطت ايدها ع وشها وقالت:اووف انسان مقرف وقذر.. يارب خرجنى من الورطه دى.. يارب مش عايزة اخسر شغلى ولا اخسر زين
««««««««««««
فى مكتب داليا
مى: محصلش حاجه لحد دلوقتي يعنى
داليا: اصبرى بس وهتشوفى احلى عرض
مى بابتسامة: اتمنى
««««««««««««
ينتهى اليوم ويذهب كل شخص الى منزله وعدى يذهب مع ياسمين
فى منزل ياسمين
جمال: منور يا عدى بيه
عدى: ده نور صحاب البيت.. وبلاش عدى بيه انا بالنسبالك عدى بس انا زى ابنك وانت زى ابويا ولا حضرتك مش معتبرنى ابنك
جمال: لا طبعاً ابنى بس عشان مينفعش انت فين واحنا فين
عدى: والله هزعل يا بابا من الكلام ده وهقوم امشى
جمال: لا خليك ربنا ما يجيب زعل
عدى: خلاص انا بنسبالك عدى وانت بنسبالى ابويا ماشى
جمال بابتسامة: ماشى يابنى
«««««««
فى المطبخ
ياسمين: يا ماما يلا خلصى
عزة: يا بنتى خلصت اهو يلا هاتى الاطباق
ياسمين: اتفضلى اهو
وبدات عزة تحط الاكل فى الاطباق وياسمين تخرجه تحطه ع السفره
جمال: يلا يا بنى الاكل اتحط
عدى: يلا
وقاموا قعدوا ع السفره كلهم وبداو ياكلوا
««««««««««««
فى بيت روح
كانوا قاعدين بيتعشوا سوا
وليد: مالك يا روح مش بتاكلى ليه
روح: مليش نفس يا حبيبى انا هقوم هنام يا ماما
دعاء: ماشى يا حبيبتى تصبحى علي خير
روح: وانتى من اهله
««««««««««
فى بيت ياسمين
كانوا خلصوا اكل ولسه كانوا بيقوموا من ع السفره ورايحين يقعدوا مكانهم
عدى: لا بجد تسلم ايدك انا لو قعدت اقول من هنا لحد بكره ان اكلك حلو مش هوفيه حقه
عزة بابتسامة: بالهنا والشفا يا حبيبى
جمال: ياسمين بعد ما تخلصى لم السفره اعمليلنا شاى
ياسمين:حاضر يا بابا
وخلصت ياسمين لم السفره ودخلت تعمل شاى وهما كانوا قاعدين برا بيتكلموا ويضحكوا وخلصت ياسمين عمل الشاى وخرجته وكلهم شربوا وسط الكلام والضحك والهزار وبعد وقت
عدى: انا هقوم بقى امشى يلا تصبحوا ع خير
عزة:انت لسه قعدت عشان تمشي
عدى: انا قعدت كتير اوى وبجد الكام ساعه اللى قعدتهم معاكوا دول كانوا احلى حاجه فى يومى ومبسوط اوى انى اتعرفت عليكوا
جمال: واحنا كمان مبسوطين اننا اتعرفنا عليك يبقى تعال تانى البيت بيتك
عدى: ان شاء الله هاجى يلا سلام بقى
جمال وعزة: مع السلامه
عزة: روحى يا ياسمين وصليه لحد الباب
ياسمين: حاضر
وخرجت وصلت عدى لحد الباب
عدى:اهلك طيبين اوى وانا حبيتهم
ياسمين:وهما كمان حبوك وبالذات ماما كانت بتحبك قبل ما تشوفك وحبتك اكتر لما شافتك
عدى:شكرا يا ياسمين ع القاعده الحلوة دى
ياسمين: العفو هتيجى تانى صح
عدى: ان شاء الله تصبحى على خير
ياسمين: وانت من اهله
وعدى مشى وهى قفلت الباب ودخلت
«««««««««««««
تانى يوم فى شركه Ze
فى مكتب زين
زين فى فون المكتب: روح هاتيلى ورق الصفقه دى
روح: حاضر يا فندم
««««««««««
فى مكتب روح
روح وهى بتدور عليه: ينهار اسـ ود الورق راح فين
وفضلت تدور عليه وفات نص ساعه وهى لسه بتدور عليه
زين كلمها تانى
روح بخوف: ايوا يا مستر زين
زين: مجبتيش الورق ليه يا روح؟
روح بخوف وتوتر: اا اصل.. اصل
زين بحده:مالك يا روح
روح بخوف: اصل مش لاقيه الورق
زين بغضب: يعنى اى مش لقياه
روح بدموع: وال
ولم تكمل الكلمه حتى وجدت زين اغلق الهاتف فى وجهها ولم تمضى ثانيه حتى وجدته امامها
زين بعيون مليانه غضب وبصوت واطى:فين الورق يا روح
روح بدموع وخوف: والله العظيم ما اعرف راح فين انا كنت سيباه هنا قبل ما اسافر
زين بغضب وصوت عالى: يعنى اى متعرفيش راح فين الورق ده مسئوليتك انتى.. روح لو الورق ده مظهرش النهارده عقابك هيبقى كبير
وكل اللى فى الدور اتجمعوا عند باب مكتب روح بسبب صوت زين العالى ودخل عدى وياسمين عليهم لقيوا روح بتعيط
عدى: فيه اى يا زين صوتك عالى ليه وروح بتعيط ليه
زين بغضب: الهانم ضيعت ورق الصفقه بتاع شركه……….*
عدى بصدمه: ضعيته! وبص لروح وقال: روح انتى دورتى كويس يمكن يكون وسط الورق وانتى مش واخده بالك
روح بعياط: دورت بس والله معرفش هو راح فين انا كنت سيباه فى هنا قبل ما سافر وشيلته بايدى دى
زين بغضب:مليش دعوه بالكلام ده المسئول قدامى دلوقتي هو انتى والورق كان معاكى انتى يبقى مين اللى خده
روح بصدمه: قصدك انى سرقته
زين بغضب: الورق يكون قدامى ع المكتب قبل ما اليوم يخلص سامعه
وسابهم ودخل المكتب ورزع الباب وعدى دخل وراه
وروح قعدت ع الكرسي بتاعها وفضلت تعيط
ياسمين وهى بطبطب عليها: اهدى يا روح ان شاء الله هنلاقيه
روح: والله يا ياسمين ما سرقته والله معرفش هو فين
ياسمين بحزن: عارفه يا روح ان عمرك ما تعملي حاجه زى دى بس اهدى كده وافتكرى براحه حطيته فين
««««««««««««««
داليا بابتسامة: سلام يا روح مش هتوحشينى خالص
مى بابتسامة: اخيرا هتغور من هنا
داليا: اخيرا شويه بقى وادخله
««««««««««
فى مكتب زين
عدى:اهدى بقى وان شاء الله هنلاقيه
زين بغضب:اهدى ازاى وهى بتقولك ضاع ما يمكن تكون هى اللى شيلاه
عدى:لا يا زين روح مستحيل تعمل كده انا عارفها كويس
زين بسخريه: هى من بقيت اهلك عشان تقول عارفها دى واحده بقالها كام شهر هنا
عدى: يمكن مش من اهلى بس بعتبرها زى اختى وانا متاكد انها مستحيل تسرقه اصل هتسرقه ليه هتعمل بيه اى
زين بسخريه: لو هتعمل فهتعمل بيه كتير ممكن تساوم اى شركه وتاخد مبلغ عالى قصاده
عدى بصدمه: انت بتقول اى يا زين دى روح اللى بتتكلم عنها روح اللى انت بتفضل تقولى فيها اشعار حب ازاى مش عندك ثقه فيها كده
زين بغضب: عدى مش ناقصك اطلع برا
عدى: ماشى يا صاحبى
««««««««««
فى مكتب روح
كان عدى خارج من مكتب زين وداليا كانت داخله وتجاهلت ياسمين وروح
ياسمين: استنى ازاى تدخلى من غير استاذان
داليا: انت…
قاطع كلامها روح
روح: ادخلى عادى
داليا بصت بابتسامة انتصار وسابتهم ودخلت
ياسمين بغيظ: بقى كده انا اقولها متدخلش وانتى تقوليلها ادخلى
روح بحزن: مش ناقصه هى كمان يا ياسمين سيبك منها دلوقتي
عدى: روح انتى متاكده ان اخر مكان حطيتى فيه الورق كان هنا
روح: ايوا
عدى: مش يمكن خديته البيت وانتى ناسيه
روح: مش باخد شغل معايا البيت
«««««««««««««««
فى مكتب زين
داليا: من الاول وانا مش مرتاحه ليها وبصراحه كده حاسه انها خدته مش ضايع زى ما هى بتقول
زين بغضب:داليا خلاص اسكتى
داليا: فيه اى يا زين انت بتكلمني كده ليه
زين: داليا روحى مكتبك عشان انا مش ناقص بجد
داليا بغيظ: ماشى
وسابته وخرجت
««««««««««««««««
فى مكتب داليا
داليا: خلاص خطوه كمان وبرا الشركه خالص
ومسكت فونها فتحته طلعت الخط بتاعها وحطت غيره ورنت ع رقم
داليا: الو خيرى بيه صاحب شركه K&S معايا
خيرى: ايوا انا.. انتى مين
داليا: مش مهم انا مين المهم انا معايا اى
خيرى: انا مش فاهم قصدك اى
داليا: معايا ورق اللى شركه Ze هتدخل بيه الصفقه الجايه انا بقى هدهولك وانت قدمه وحلال عليك الصفقه دى
خيرى:طيب الصفقه دى كانت مع مين
داليا: مع شركه……….*
خيرى: طيب مهو زين اللى متفق معاهم
داليا: وانا جبتلك الورق اللى كان زين هيقدمه عشان ياخد الصفقه يبقى مين اللى هياخدها دلوقتي
خيرى بابتسامة خبيثه: طيب وانتى بتعملى كده ليه
داليا: مش مهم المهم انى هبعتهولك وانت تكلم زين تقوله ان السكرتيرة بتاعته هى اللى بعتته ليك وكمان انا مش هاخد منك حاجه مقابل ليه ده هديه منى ليك يا خيرى بيه
خيرى بابتسامة: ماشى ابعتيه وشكرا اوى ع الهديه دى
داليا: العفو سلام
خيرى: سلام
داليا قفلت معاه ومسكت الفون شالت الخط وحطت خطها تانى
داليا بابتسامة انتصار: وكده روح انتهت
«««««««««««««
قدام باب المكتب
ياسمين بصدمه: يا بنت ال… يعنى انتى اللى وخداه
انا لازم اروح اقولهم
ومشيت بسرعه
«««««««««««««
فى شركه K&S
سليم: مين دى اللى كانت بتكلمك
خيرى بابتسامة: دى واحده جيبالى ورق صفقه زين الجايه وباين عايزة تخلى روح تطرد من الشغل عشان قالتلى اكلم زين واقوله ان روح اللى بعتت الورق ده
سليم باستغراب: مين دى
خيرى: معرفش مرضتش تقول اسمها
سليم: طيب وانت هتعمل اى
خيرى:هاخد الورق وهغير فيه شويه وناخد الصفقه بس مش طبعا مش هكلم زين
«««««««««««««
فى شركه Ze
ياسمين وهى داخله من باب المكتب: روووح
روح: اى فيه اى
ياسمين: انا عرفت مين اللى خد الورق
روح عينها وسعت وقالت: مين
ياسمين:………
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية روح الزين)