رواية طفلتي الهاربة الفصل الثالث عشر 13 بقلم ندى أحمد

رواية طفلتي الهاربة الفصل الثالث عشر 13 بقلم ندى أحمد

رواية طفلتي الهاربة البارت الثالث عشر

رواية طفلتي الهاربة الجزء الثالث عشر

رواية طفلتي الهاربة الحلقة الثالثة عشر

و راحوا على البيت و لسه بيفتح باب الشقة لقى حد وقفه
شروق خطيبة ادهم : ادهم انت فين كل ده
ادهم ارتبك و وقف مش عارف يقول ايه و نظرة قدر المصدومة
شروق : مين ديه يا ادهم
ادهم : طيب ندخل و نتكلم
قدر : معلش مش هقدر …
ادهم : قدر يلا ندخل
شروق مستغربة مين ديه اصلا
الرواية حصرى لمدونة دار الرواية المصرية
ادهم : خير يا شروق
شروق : من ساعة ما سافرت و انت مسالتش عليا فى ايه يا ادهم
ادهم : شروق مش انتى اللى كنتى عايزة تبعدى
شروق : و انت يعنى ما صدقت يا ادهم اللى بينا ما احنا دايما بتخانق
ادهم : شروق انتى دايما ضمنى وجودى يعنى تفضلى تتخانقى و تقوليلى خلاص انسى
شروق : ده واضح أن فى حاجات كتير اتغيرت فى الفترة اللى غبت فيها
طفلتى الهاربة بقلم ندى احمد

ادهم : أنا كنت بحبك يا شروق بس انتى كنتى شايفة حبى ليكى مجرد حاجة بتسلى بيها وقتك
شروق : أنا فى نظرك كده يا ادهم
ادهم : أيوة يا شروق انتى حد انانى
شروق هى بتحاول متبينش دموعها و نزلت من بيت ادهم
قدر خرجت من الاوضة
قدر : أنا مضطرة امشى
ادهم بعصبية : ممكن يا قدر كفاية عند أنا مش طايق حاجة دلوقتى
قدر: أنا اسفة أنا مقدرة انك فى وقت صعب بس وجودى هنا هيخلى خطيبتك تضايق و هعملك مشاكل
ادهم : شروق مش خطيبتى يا قدر احنا سيبنا بعض
قدر : أهدى بس انت علشان متعصب الصراحة باين بتحبك و لو مش بتحبك مكنتش جات لحد بيتك يا ادهم انت كنت قاسى معاها
ادهم : انتى بتتكلمى جد
قدر : أيوة

الرواية حصرى لمدونة دار الرواية المصرية
ادهم : انا نازل علشان متعصبش اكتر…. و قدر خليكى مكانك مضطرنيش أقفل عليكى الباب من بره
قدر : يا ادهم بس.
ادهم : قدر كفاية عند أحمد اكيد ناوى على حاجة مش هيسكت لازم متخرجيش من هنا
قدر : طيب انت هتخرج ليه
ادهم : و أنا اخاف منه ولا ايه يا قدر
قدر : مقصدش بس أنا خايفة عليك
ادهم : متخفيش يا ست البنات عليا … و اكمل بجدية متنزليش فاهمة
قدر بكسوف : حاضر
ادهم نزل يشترى هدوم لقدر و اكل و حاجات للبيت
فراس اتصل بادهم

فراس : ازيك يا ادهم
ادهم : فراس اخبارك
فراس : كويس … عرفت فين قدر
ادهم : أيوة خير فى حاجة
فراس : لا ….ابدا أنا بس بطمن عليها
ادهم : ماشى و قفلوا
ادهم لسه عايز يعرف فراس كان عايز ايه من قدر
روح البيت لقى قدر نايمة على الكنبة و ضامة نفسها جيه يصحيها صعبت عليه يفوقها و مقدرش يشيلها فضل قاعد جنبها على الكرسى لحد ما النوم غلبه هو كمان
فى الصبح
قدر صحيت لقيت نفسها فى حضن ادهم
قدر بخضة : يالههههههههوى و بعدت بفزع

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية طفلتي الهاربة)