رواية عشقت القاسي الفصل العاشر 10 بقلم بشرى شريف

رواية عشقت القاسي الفصل العاشر 10 بقلم بشرى شريف

رواية عشقت القاسي البارت العاشر

رواية عشقت القاسي الجزء العاشر

رواية عشقت القاسي الحلقة العاشرة

خالد كشف عليها و قال بحزن شديد و اسف: للاسف البنت
جون: اخلص يا خالد
خالد: دخلت في غيبوبه
جون بحزن: طب ها تفوق امتى
خالد: مش عارف
جون: تمام يا خالد انا هدخل ليها
خالد: تمام يا حبيبي
جون دخل وبص على البنت اللى نايمه و شكلها ضعيفه اوى و بص على وشها شاف بنت فى غاية الجمال هى شكلها عادى شعر اسود ناعم طويل بشره قمحويه بس كانت فى نظره بنت فى غاية الجمال
اما عند ياسمين
كانت ياسمين غيرت و لبست دريس ابيض طويل القمام شفافه عليه حزام بنى و فردت شعرها و نزلت
ياسمين: صباح الخير
قاسى و ميار: صباح النور
ياسمين قربت و قاعدت على كرسى السفره
ميار: اوعى تقولى ها تفطرى

ياسمين: تؤتؤ بس حبيت اقعد معاكم النهارده
سوزى بسغريه: على الاساس انه ها يفرق معانا
ياسمين مسكت الفون و قالت: ميرو بقولك فى دريس عجبنى اوى بصى كدا
ميار: واو حلو اوى لمين دا
ياسمين: روما عيد ميلادها قرب و عاوزه اجيب ليها هديه حلوه
ميار: ايوه يعم
ياسمين: صح افتكرت و اتصلت و قالت: الوو يا جون
جون: الوو يا ياسو
ياسمين: اي دا مال صوتك حزين كدا ليه
جون: انا عملت حادثه
ياسمين: اى طب انت كويس
جون بحب: كويس يا قلبى مش انا اللى عملت الحادثه اصلا
ياسمين: لا افهم ازاى عملت حادثه و مش اللى عملت حادثه
جون: انا خبط بنت
ياسمين: طب هى عامله اى
جون: دخلت فى غيبوبه

ياسمين: طب مافيش حد من اهله عارف حاجه
جون: مش عارف اوصل لحد البنت كان مش معاها حاجه
ياسمين: طب اهدى يا حبيبى و ابعت ليا صوره ليها و انا ها تصرف
جون: حاضر يا قلبى و شكرا انتى احسن اخت
ياسمين: انت اهبل انت اخويه انا ماليش غيرك انت و ريم و خالد فى الدنيا دى
جون: نسيه حد
ياسمين بضحك: و مريم اكيد هى دى تتنسى وبالمناسبه عيد ميلادها كمان اسبوع
جون: عارفين يختى و بنجهز للعيد ميلاد
ياسمين: انت مش ها تسافر
جون بستغراب: ليه
ياسمين: عيد ميلاد مريم ها يتعمل فى تركيا السنه دى
جون بصدمه: انتى بتتكلمى بجد
ياسمين: امال بهزر
جون: لا اقفلى و انا جى ليكى انا و خالد و ريم علشان افهم
ياسمين: تمام يا حبيبي بس ما تنسش الصوره
جون: حاضر وقفل
ميار: هو انتى كل عيد ميلاد ليها فى بلد
ياسمين: تؤتؤ بالعكس دا كل عيد ميلاد فى نفس المكان بس انا السنه اللى فاتت كنت وعدها انى ها خدها معايا لما اسافر و كنت مخططه انى هعمل عيد ميلاها هناك فا نفز وعدى
هدى بسغرايه: و انتى ها تعرفى تدفعى حق تذكره الطيران
ياسمين ل ميار: بصى بقى يا ميرو عايزكى تكونى معايا فى الترتيبات
ميار: اكيد يا قلبى

هدى بغضب: انتى ازاى مش تردى عليا
ياسمين لقاسى: قاسى عيد الميلاد يوم الجمعه انا هسافر الخميس باليل و هرجع الجمعه اللى بعدها
قاسى: انتى ها تقعدى اسبوع
ياسمين: اه و على مامتك ما تخفش انا معلمه شاديه كل حاجه و هى ها تكون مكانى هنا لما اسافر
ميار: قاسى ممكن اكون معاها
ياسمين: دا اكيد
قاسى: لا طبعا
ياسمين: بصى يا ميرو انتى ها تسافرى معايا و على قاسى انا هتكلم معاه
قاسى: اعرف جايبه الثقه دى منين
ياسمين: من بتاع الثقه 😜😛
هدى بغضب: انتى بنت مش محترمه
ياسمين لقت رساله من جون مسكت فونها و اتصلت و قالت: الوو محمود معايا
محمود: ايوه مين معايا
ياسمين: انا من مستشفتى الشناوى و الدكتور خالد بيقولك فى صوره عاوزها تنتشر بسرعه كبيره و ها تكتب عليها ان البنت دى فى غيبوبه و اى حد يعرف عنها معلومه او فين اهلها يجى و تكتب عنوان المستشفى و فى مكافه كبيره اللى ها يلقى اهله
محمود: تمام حاضر

ياسمين: هبعت ليك الصوره حالا
محمود: كمان الساعه الموضوع ها يطلع تريند
ياسمين: تمام و قفلت و بعتت الصوره
سوزى: مامى انا هروح النادى
سمير: و انا هسافر
هدى: اوكى يا حبايبى و انا كمان هسافر البيت بقى فى حاجه مش حلوه
الكل مشى
قاسى بص على ياسمين و قال: انتى ليه كنت ساكته و مش بتردى عليهم مع ان دا مش من طبعك
ياسمين: لا من طبعى انا طبعى ان لما برد على حد يبقى ليه قيمه عندى و مهم بالنسبه ليا بس هما و لا حاجه علشان ارد عليهم و اضيع وقتى
ميار: اوبا و الله انتى جامده
ياسمين: عارفه
ميار: يخربيت التواضع

ياسمين ضحكت
قاسى : ليه هتعملى كدا
ياسمين بستغراب: هعمل اى
قاسى: هدفعى فلوس و علشان تعرفى اهل البنت
ياسمين: لان اخويه خبطها و اكيد اهلها ها يكون قلقنين عليها و لازم يعرفوا
قاسى: هو جون اخوكى
ياسمن: اه بص انا عارفه ان معروف انى وحيده بس دا علشان انا خايفه عليهم
قاسى: ازاى اخواتك
ياسمين: ماما كانت متجوزه قبل بابا و خلفة خالد و بعدها بسنتين جوزها مات و بابا اتجوزها و خلفونى و بعدها ماما مخلفتش تانى و فضلت كدا فتره كبيره و بابا كان عايز الولد فا راح اتجوز و ساعتها ماما حملت و اكتشف ان مراته التانيه حملت و فى نفس اليوم ماما خلفت هى و مرات ابويا ماما جابت ريم و مرات ابويا جابت جون بس مرات ابويا ماتت و هى بتولد جون و ماما اللى ربته معانا و بس هى دى الحكاية
قاسى كان ها يتكلم بس فى رساله جت لياسمين ياسمين بصت و انصدمت و قالت بصدمه: مريم