رواية جمعنا القدر الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم زينب محروس

رواية جمعنا القدر الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم زينب محروس

رواية جمعنا القدر البارت الثالث والعشرون

رواية جمعنا القدر الجزء الثالث والعشرون

رواية جمعنا القدر الحلقة الثالثة والعشرون

اليوم هو حفلة الخطوبة اتفقوا على ان تقام فى الحديقة الملحقة ب فيلا الصياد …. الفتيات قضين اليوم يضعن الماسكات و يهتمن بانفسهن … حتى جاء المساء …. كانت الحديقة مزينة ب الانوار و الورود الحمراء و البيضاء تملأ المكان .
فى غرفة الفتيات .
نور : ايه رايكوا يا بنات الفستان طالع حلو عليا
مليكة : تحفة عليكى …. مش كدا يا قدر
قدر : كلكوا طالعين حلوين يا بنات
نظرت مليكة الى اايسيل التى لا تتحدث معهم كعادتها و لا تمزح كما تفعل .
مليكة : مالك يا ايسيل …. ساكتة ليه مش عادتك يعنى
ابتسمت ايسيل ابتسامة خفيفة ثم قالت : انا كويسة مصدعة بس شوية …. عشان منمتش كويس
نور 😂😂: اكيد طول الليل بتفكرى فى كرم انا عارفة … قولى قولى متتكسفيش
قبل ان تحيب ايسيل تحدثت قدر قائلة : يلا بقى بطلوا كلام الناس مستنياكوا تحت هقول ل مروان انكوا جاهزين .
و خرجت قدر من الغرفة لكى تخبر مروان انهم جاهزون و و عادت بعد خمس دقائق و جاء بعدها الشباب اخذ كل منهما حبيبته . ……. كان الجميع سعداء باستثناء ايسيل التى كانت تشعر بالحزن تكاد تختنق و هى ترى من عشقه الفؤاد يضع دبلته فى يد آخرى …. و لكن ما باليد حيلة …. ليس كل ما يتمناه المرء يدركه …… اذا كانت سعادته ترتبط بآخرى فلا بأس .
انتهت هذه الليلة و عاد الجميع الى منازلهم تغمرهم السعادة .
فى اليوم التالى على الافطار

عامر : مروان كلم مراد و كرم يجوا على العشا النهاردة عشان عايزكم فى موضوع
مروان : حاضر يا بابا .
عدى : مروان يلا يا بنات انا شبعت هستناكوا بره
قدر : لاء احنا شبعنا هنجيب حاجتنا ونيجى
عدى : طيب هستناكوا برا يلا
اوصلهم عدى الى الكلية و ذهب الى مكتبه و ذهبت الفتيات الى قاعة المحاضرات الخاصة بهم .
فى مكتب عدى
اخرج من جيبه مفكرة مليكة التى تكتب عليها ملحوظاتها و لا تستغنى عنه ابدا …. ابتسم و قال : كدا انا هعرف اشوف نور من غير لف و دوران …. ثم خرج من مكتبه و ذهب الى كلية الطب و جد مليكة تجلس و حدها …. دارت عيناه فى المكان يبحث عن نور و لكنه لم يجدها فذهب حيث تجلس اخته و عندما راته مليكة قالت
: عدى …. انت بتعمل ايه هنا
عدى مد لها مفكرتها : نسيتى دى جيت اجيبهالك
اخذتها ثم قالت : اه شكرا يا عدى …. انا فعلا مش بقدر امشى من غيرها كويس انك جيبتها قبل المحاضرة
عدى : انتى قاعدة لوحدك ليه
مليكة : نور مش هتيجى كلمتها و قالت مش جاية
عدى : ليه فى حاجة ولا ايه
نور : مش عارفة بتقول ملهاش مزاج …. يلا بقى عشان المحاضرة هتبدأ
عدى : طيب ماشى
و ذهبت نور الى محاضرتها و اخرج عدى هاتفه و اتصل بنور
نور : السلام عليكم
عدى :و عليكم السلام
نور كانت تعلم انه عدى فقد اخبرها مراد انه طلب منه الرقم و لكنها تظاهرت بانها لا تعلم : مين حضرتك
عدى : انا عدى

نور : ازيك يا عدى
عدى : الحمد الله … انتى اخبارك ايه
نور : انا تمام …. ولم تجد ما تقوله فصمتت
عدى : مليكة بتقول مش هتيجى الكلية النهاردة
نور : اه اصل مكنش ليا مزاج و بوسى بنت جارتنا طعبانة و امها لازم تنزل الشغل فطلبت منها تجيبها عندنا لحد ما ترجع من الشغل عشان كدا مجتش .
سمع عدى احدا يناديه : طيب يا نور هكلمك بعدين عشان فى حد عايزنى …. مع السلامة
نور : مع السلامة
♡♡♡!!!♡♡♡ !!!♡♡♡!!!♡♡♡
فى المساء تجمع الجميع فى فيلا الصياد
مراد : خير يا عمى مروان قال ان حضرتك عايزنا فى موضوع
عامر : خير يا ابنى انشاء …. بصراحة كنت عايز نعمل الفرح كمان اسبوعين
مروان : اشمعنا يا بابا مش اتفقنا كمان شهر
عامر : اصل انا و نادية و صباح و ناهد و محمد هنطلع نعمل عمرة بإذن الله
كرم : والله يا عمى احنا جاهزين شققنا جاهزة ….. و مفيش مشكلة عندى
عامر : طب و انتوا يا بنات رايكوا ايه
ايسيل : بس اسبوعين يا بابا مش مدة قصيرة يعنى لو نخليه لما ترجعوا
عامر : ولا قصيرة ولا حاجة
مليكة : خلاص الى تشوفوه يا خالى
عامر : يبقى على بركة الله الغرح كمان اسبوعين
قطع حديثهم تخبرهم انا طاولة العشاء جاهزة
صباح : اتفضلوا يلا نتعشى الاول و بعدين كملوا كلام براحتكوا
ذهبوا جميعا الى غرفة الطعام و بعد ان انتهوا من تناول العشاء …. اخذ كل شاب خطيبته و جلسوا فى حديقة المنزل
عند عدى و نور
عدى : و حشتينى
نور 😶😶 : انا انا …
عدى : 😂😂😂 ايه يا بنتى هتقعدى تقولى انا كدا كتير
نور : غير الموضوع ده عشان انا بتحرج
عدى : بتتحرجى تصدقى انا غلطان …. طب موحشتنيش

نور : ايه ده كنت بتضحك عليا
عدى : 😂😂 الله و لا كدا عاجبك و لا كدا عاجبك
ادركت نور ما قالته و تحولت و جنتيها الى كتلتان من النار و لكنها قررت التخلى عن خجلها قليلا ثم قالت : عدى هو انت عايز تنجوزنى ليه .
عدى :مش هقولك دلوقت …. خلي الاجابة بعد كتب الكتاب
نور : اشمعنا بعد كتب الكتاب يعنى
عدى : عشان ساعتها هتبقى حلالى
ازاداد اشتعال و جنتى نور بعد هذه الكلمة و قررت هذه المرة ان تغير الموضوع فقالت : ايه رايك نروح نقعد مع الباقين
عدى : ماشى تعالى نروحلهم
عند قدر و مروان كانوا يقفون امام البسين
مروان : مالك يا قدرى بتفكرى فى ايه
قدر : ها ولا حاجة
مروان : انا حاسس ان ايسيل فيها حاجة مختلفة اليومين دول معدتش زى الاول علطول ساكتة و سرحانة
قدر : لاء هى كويسة جدا متشغلش بالك هى بس كانت تعبانة شوية و هتبقى كويسة ……. شعرت قدر بالدوار و كادت تسقط و لكن امسكها مروان و اجلسها على المقعد
مروان : قدر انتى كويسة ؟ …… ايه اللى حصل
قدر : اه كويسة متقلقش
مروان : متاكدة باين عليكى انك تعبانة تعالى نوديكى للدكتور
قدر : والله كويسة يا مروان ملوش لزوم .
————-
عند مليكة و مراد
مراد : ها يا ستى بقى عايزة تسالى ايه

مليكة : عايزة اعرف كل حاجة عندك
مراد : تدفعى كام
مليكة : ولا حاجة
مراد : خلاص مش هحكى
مليكة بطفولية : احكى بقى عشان خاطر … عشان خاطرى
مراد : 😂😂😂😂 خلاص هقولك يا ستى و انتى كمان
مليكة : اتفقنا احكى يلا
مراد : بصى يا ستى ماما ماتت بعد ولادة نور بشهرين و بابا هو اللى كان بيهتم بينا وبعدها ب خمس سنين بابا عمل حادثة و مات هو كمان و من ساعتها وانا اتحملت مسؤلية اخواتى كنت لسا فى تالتة اعدادى و كرم كان فى اولى اعدادى اهتميت بيهم و رفضت ان عمتى تتولى مسؤليتنا كنت بشتغل بجانب الدراسة ولما اشتغلت فى المخابرات قولت مش هتجوز و مش هربط نفسى بحد و يتعذب بعد موتى ….. بس انتى جيتى لغبطى كل حاجة
مليكة : طب و اشمعنا اخترت تكون ظابط
مراد : بابا الله يرحمه كان عقيد و حادثة العربية كانت مقصودة عشان كدا قررت ابقى ظابط …. بس يا ستى
مليكة : انت انسان جميل اوى يا مراد
————-

عند كرم و ايسيل
كرم : قدر انتى ساكتة ليه ….
ايسيل : مفيش يا مروان مصدعة بس شوية
و قبل ان يجيب جاءت نور و عدى
نور : ايه رايكوا نقعد كلنا مع بعض
كرم : فكرة يلا
و ذهب للاخرون و جلسوا سويا يمزحون و يتبادلون اطراف الحديث و انتهت الليلة بالاتفاق ان يذهبوا غدا لشراء الفرش .