رواية متيم بحبها الفصل الرابع عشر 14 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها الفصل الرابع عشر 14 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها البارت الرابع عشر
رواية متيم بحبها الجزء الرابع عشر
رواية متيم بحبها الحلقة الرابعة عشر
وسام: خلاص خلاص صعبتى عليا نص ساعه و جاى
ميان: ماشى
وسام:يلا باى يا فرولتى
ميان باحراج :باى
” احمد كان مبسوط ان وسام بيضحك يمكن مشفهوش مبسوط كدا ابدا “
احمد: ايوه بقا
وسام: احم ايه
احمد: لا مفيش
وسام: طب انا همشى انا بقا
احمد: ماشى هستناك بكره
وسام:ماشى
“وسام روح وملقاش نيار فى الڤيلا و قالو ان هو مشى “
يوسف:وسام
وسام:ايوه
يوسف:تعالى عاوزك
“وسام راح ليوسف “
يوسف:عملت ايه مع ميان
وسام:مفيش قفلت عليها فوق
يوسف:اممم بص يا وسام عاوزك تعرف انى معاك ميان طريقتها و اسلوبها لبسها و كلو عاوز يتغير و محدش هيقدر يعمل كدا غيرك متفكرش انى ضدك لاء انا معاك
وسام:ميان محتاجه مجهود كبير اوى بنتك عنديه و مبتسمعش الكلام ابدا بس انا هعرف اربيها من اول
يوسف:و انا واثق من كدا اه و حاجه كمان نيار مفيش اى حاجه بينو و بين ميان هو شخص جدع جدا و هو صديق ميان من زمان جدا و بيعتبرها اختو و هو يعتبر اللى ماسك لها الشغل كلو
وسام:و دا يخليها تجرى عليه تحضنو كدا
يوسف:انا مقلتش كدا انا حكيت ل نيار على كل حاجه و بالعكس هو واقف معاك و هيساعدك انك ترجع ميان انا بس بعرفك ان هو شخص كويس و وقف مع ميان كتير زمان و ميان مدام حد وقف معاها فا هى استحاله تتخلا عندو و مستعده تضحى بعمرها علشانو مبتحبش حد يجى عليها خليك حنين معاها و انت هتكسب قلبها مش عارف انا بقولك كدا لى دا انت اللى مربيها مش انا و انت حافظها اكتر منى يلا بقا اطلع صالحها
وسام:تصبح على خير
يوسف:و انت من اهل الخير
“وسام طلع فوق و اول ما فتح الباب سمع صوت ميان و كانت بتصوت جرى عليها و فتح اوضه الملابس لقاها فوق التسريها “
ميان:عاااااااااااااااا
وسام:فى ايه يا مجنونه
ميان:عاااااا الحقنى فاااار
وسام بضحك:يا بنت المجنونه كل دا علشان فار
ميان:اه مشيه ونبى يا وسام
وسام:طب انزلى
ميان:مش هنزل غير لما تمشيه
وسام:انزلى يا ميان احسنلك
ميان:مش هنزل
وسام:طيب براحتك مترجعيش تزعلى بقا
“وسام طفا النور و كان طالع ميان بترجى”
ميان:عاا خلاص ونبى خلاص
وسام:هتنزلى
ميان:خايفه انزل
وسام بمكر :امممـ خلاص انا هنزلك
“وسام و هو بيقرب عند ميان “
ميان:انت هتعمل ايه
وسام:هتشوفى دلوقتى
“وسام شالها و خدها بره و هى كانت قريبه جدا منو و كانت حاسه بحاجه غريبه من نحيتو اما وسام كان فرحان بقربها منو للدرجه دى “
وسام:احم احم احنا وصلنا مش ناويه تنزلى ولا انتى عجبتك القاعده فى حضنى
ميان:هااا
وسام:هاا ايه بس
ميان:احم شكرا
وسام:شكرا ايه لاء انا عااوز بوسه
ميان:نــــــعععم دا ليه ان شاء الله ايش حال مكنت انت اللى حبستنى جوه اه صح تسدق افتكرت
وسام:اهدى بس و انا هشرحلك
ميان و هى بتجرى وراه بالمخده: تشرحلى تشرحلى ايه
“ميان كانت بتجرى وراه و هى بتضربو بالمخده “
ميان:يخربيتك قطعت نفسى
“ديان قعدت مكانها “
وسام بخوف :انتى كويسه
“ميان قامت نطت على ظهرو”
ميان:بقا انت ياض تعمل فيا كدا و تحبسنى جوه تخلينى غدا للفار اللى جوه دا
وسام:بقا كدا طيب
“وسام لفها و حضنها من عند وسطها “
ميان:ابعد يا وسام و الا وال
وسام و هو بيقرب منها:و الا ايه
ميان بسرحان:و الا
وسام:كملى
“وسام لسه بتقرب راحت ميان زقاه و طالعه تجرى “
وسام: لاء جامد
ميان:ايه رايك
وسام:عاااش
ميان:يلا بقا انزل هاتلى اكل لحسن جعاانه اوى
وسام:نعععم امال الاكل اللى سبتهولك مين كلو
ميان ببرائه مصطنعه: الفار
وسام:لا والله
ميان:الله كنت جعانه و كلتها انت هتبصلى فى اللقمه ولا ايه و بعدين انا مش هاكل كتير هاكل حاجه خفيفه كدا على الماشى
وسام:لا يستى بالف هنا عاوزه تاكلى ايه طيب
ميان: عاوزه وجبه من ماكدونالدز و ببسى و شوكولاته كتيرررررر
وسام:اه و بالنسبه للى هتاكل حاجه خفيفه راحت فين
ميان:الله يرحمها بقا
وسام:ماشى يختى عاوزه حاجه تانى
ميان:لاء كفايه كدا علشان انام خفيف خفيف و الرجيم ميبظش
وسام: 🙂🙂🙂
ميان:يلا بس انت اطلبلنا الاكل
وسام:حاضر
“و فعلا وسام طلب الاكل و الاكل جيه و قعدو كلو و ميان كانت بتاكل بطريقه زى الاطفال لسه زى ما هيه طفله متغيرتش عن زمان طفله و مرحه و سام سرح فى حاجه حصلت زمان “
Flash Back🦋🤎
ميان:وسام وسام
وسام:قلبو
ميان:عاوزه اروح ماكدونالدز
وسام:ماكدونالدز مره واحده
ميان:اها
وسام:لاء قطتى عندها مذاكره فا انا هطلبلها اللى هى عوزاه و هى تقعد تذاكر
ميان:بس انا عاوزه اخرج
وسام:خلصى مذاكره و بكره اول ما ترجعى من المدرسه هخرجك
ميان:امممم بس بشرط تجبلى نوتيلا
وسام:اشطا يا قطتى
back🦋🤎
ميان:ايه يا عم رحت فين
وسام….
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)