رواية حنين واحمد الفصل التاسع 9 بقلم هايدي أحمد

رواية حنين واحمد الفصل التاسع 9 بقلم هايدي أحمد

رواية حنين واحمد البارت التاسع

رواية حنين واحمد الجزء التاسع

رواية حنين واحمد الحلقة التاسعة

:ايه فى ايه يا هنا
هنا:قومى بسرعه
حنين:ايه ماما حصلها حاجه
هنا:لا.. بس
حنين:بس ايه قولى ..انتى هتنقطينى ايه الى حصل
هنا:احمد جه سالنى كنت واقفه مع حسن صاحبه امبارح ليه
حنين:ايه ده انتى وقفت معاه
هنا:ايوه وقلتله ان جه سالنى انا واقفه لوحدى ليه قلتله مفيش وبعدين دخلنا
حنين:امم طب ايه المشكله حايفه ليه
هنا:عشان هو مقاليش كده
حنين بخوف:امال
هنا:انا بصراحه كنت بعيط وقتها و..

حنين ضربتها كفها على راسها وهى بتبص لهنا بعتاب
حنين:تانى يا هنا تانى انا مش قلتلك ننسى الموضوع ده بقى وتشوفى وراكى ايه ..وبعدين حصل ايه
هنا:ادانى منديل.. وكشيت فيه وبعدين سبته ومشيت
حنين بذهول:ده جزات الراجل و ذنبه ايه بتزعقيله ليه
هنا:الله وهو وماله بعيط ليه ويكلمنى ليه اصلا
حنين :صح هو غلطان الحق عليه انه قلق عليكى لانك اخت صاحبه و بيعتبرك زى اخته
هنا:ايوه مالوش دعوه …بس انا خايفه يقول احمد ان كنت بعيط مش عارفه هقوله ايه ساعتها
حنين :عادى قوليلو انه من التعب
هنا بحذر:وهيصدق
حنين :الصراحه لا فإلحقى نفسك بقى
هنا بذعر :ايه يعنى مش هتساعدينييي
حنين وهى بتحط ايديها على ودنها :بس خلاص اهدى هساعدك .. ويلا روحى شوفى محاضراتك

هنا:طيب واناى قومى بطلى نوم سلام
حنين :سلام ياختى
___________________
حسن :صباح الخير
احمد :صباح النور
حسن بغمزه :ايه نموسيتك كحلى يعنى ها
احمد بتوتر :احم ليه يعنى
حسن بإستفهام :اصلها مش عادتك تيجى متاخر انا مش مصدق بصراحه
احمد :لا صدق يا اخويا وبعدين ايه يعنى اجى متاخر شويه الدنيا هتتهد
حسن بخبث :الله امال ده مكنش كلامك يعنى ها ايه الى غيرك فى مستجدات انا معرفهاش
احمد :طب خليك فى حالك بقى يا عم الحشرى
حسن :الله طب ليه كده اهون عليك متقوليش يا بيبي
احمد :ولا انا ابتديت اشك فيك ابعد عنى
حسن :ههه طب خلاص وليه الشك ده انا بهزر يا جدع

احمد بصرامه :اه انت كان ليك كلام مع اختى امبارح
حسن بتوتر :ايه ..اه امبارح كانت واقفه لوحدها وانا روحتلها عشان انت عارف الشباب وكده
احمد :امم بس كده يعنى
حسن :اه يا عم مالك كده قلبت مخبر كده ليه اختك اختى يا عم ولا انت مش واثق فيا
احمد :لا واثق فيك بس بستفسر يكون السبب حاجه تانيه
حسن :لا متستفسرش مفيش خاجه تانيه
احمد :تمام يلا خد الملف ده حطه ضمن ورق المشروع
حسن :يا ابن الايه خلصته وكمان جاى متاخر عينى عليك بارده
احمد :استر يارب ههه
_____________________
عند حنين قامت من بعد ما هنا مشيت صلت وروقت البيت وكانت بتلبس عشان تنزل لحماتها بس تليفونها رن
:يا ترى مين لتكون حماتى
مسكت التليفون وهى بتبص على الاسم الى على الشاشه
وهى مذهوله
:ايه ده انا بحلم ..ده احمد
التليفون فصل ورن تانى وهى بتبص للشاشه بذهول
:لا ده انا مبحلمش ده احمد بجد

ردت عليه
احمد: الو …الو حنين
حنين :ده هو بجد
احمد: انتى يا بنتى روحتى فين
حنين :ايوه انا هنا اهو
احمد :امال مالك طولتى على لما ىديتى ليه فى حاجه ولا ايه
حنين :لا مفيش حاجه بستوعب بس
احمد: بتستوعبى ايه بقى
حنين: ان انت ال. بترن عليا دلوقتى
احمد بضحك : ايه مش مصدقه
حنين :الصراحه لا.. اكيد بحلم
احمد :لا صدقى انا الى بكلمك دلوقتى بكلمك عشان .. وحشتينى
حنين: لا ده كده حلم 3D بقى
احمد :ههه مالك يا هبله

حنين :اصلك معملتهاش من زمان الصراحه لدرجه انى قولت رقمى اتمسح من عندك
احمد بأسف: انا اسف مكنتش بعرف اكلمك من ضغطت الشغل بس تقدرة تقولى انى من النهارده اتغيرت تماما ولقيت انكم اهم من الشغل والشغل مش دايم الفلوس بتروح وتيجى بس انتى الى بقيالى صح
حنين خانتها دموعها وشهقات بكائها
احمد بخضه: ايه ده انتى بتعيطى
حنين: وهى بتمسح دموعها :لا
احمد :بتعيطى ليه يا حبيبتي زعلتى
حنين :لا ابدا مفيش حاجه ..قولى بقى عايز تتعشى ايه النهارده
احمد: اي حاجه من ايدك حلوه تعرفى وحشنى اكلك
حنين :فى دى اصدقك على الاخر
احمد :هو مش وحشنى اوى يعنى ههه
حنين :كده طب اتعشى عندك بقى
احمد: لا خلاص احنا عايزين ننول الرضا

حنين: ايوه كده اعمل حسابك الى هعمله هتاكله وانت ساكت
احمد: حاضر يا معلم انت تؤمر اي اوامر تانيه
حنين: لا خلاص كده ركز فى شغلك
احمد: حاضر عايزه حاجه اجبها وانا جاى
حنين: لا يا حبيبي عايزه سلامتك ..احم هتو حشنى
احمد: ايه ..قلتى ايه
حنين :احم قلت مع السلامه
احمد بضحك :ماشى وانتى كمان يلا سلام
حنين بكسوف: سلام
قفلت معاه وهى لسه حاطه التليفون على ودنها وسرحانه
حنين: يا سلام اما حتة حلم بصحيح ياربى ليه مش مصدقه ههه
خلصت ونزلت لحماتها تحت تساعدها فى البيت
حنين :صباح الخير يا ماما

الام: صباح ايه قولى مساء الخير ايه السناره غمزت
حنين الله متكسفنيش بقى يا حماتشى الله
الام :الله الله انتى بتتكسفى انتى
حنين :ايش تصدى يعنى يا حماتى ها
الام: يا بت اتهدى بقى قوليلى بقى ايه ال. حصل سبع ولا ضبع
حنين: لا سبع وضبع ايه بس دى حاجه ولا فى الخيال
الام :بلهفه احكيلى
حنين: بصى اتغير ١٨٠ودرجه كانه مش هو
الام :مش قولتلك ابنى وعارفاه ادعيلى بقى
حنين: هدعيلك بس وادى حضن كبير وبوسه كمان
الام: لا متضحكيش عليا يلا على المواعين الى جوى
حنين: اااا موااعين
الام :ايوه يا روح خالتك

حنين: والست هنا فين
الام :لا مهو انتى الصبح وهى بليل وريهام فى النص يلا
حنين: حاضر امرى لله استعنى على الشقى بالله
حنين بفضول: امال ملك وعلى فين مشوفتهمش
الام :تلاقيهم ليه نايمين مهما راجعين متاخرين
حنين :قلتلها تجبهم مرضيتش
الام: بقلة حيله يلا هنعمل ايه هى ادرى
_________________
حسن :ها يا معلم خلصت
احمد :اه الحمدلله اخيرا هقوم انا بقى عشان امشى
حسن بإستغراب : غريبه هتمشى النهارده بدرى يعنى
احمد :ايه المشكله يابنى مش خلصت الى واريا
لا اصل مش العادى بتاعك كنت بتشتغل اضافى
حسن بخبث :مش قلتلك فى مستجدات مش هرتاح الا لما اعرفها
احمد :يابنى ما تتهد بقى مستجدات ايه بس هه
حسن :مش مطمنلك برضه وهكشفك
احمد بقلة حيله :ماشى ياعم الشبح عايز حاجه سلام
حسن :سلام يا اخويا ربنا يصلح الحال
______________

عند حنين كانت قاعده هى وحماتها وهنا بيلفوا ورق محشى مع بعض
الام :لا يا هنا مش بتتعمل كده بصى بتتعمل ازاى
هنا :يا ماما مهى مش راضيه تظبط معايا
حنين :والله انا مش عارفه هتفتحى بيت ازاى انتى
هنا :والله مش لما تعرفى تعمليه انتى الاول
حنين :ايوه يا ختى بعرف اعمله مش كده صح
الام :لا انتى ولا هي هتفلحوا جاتكوا نيله
هنا :ههه شوفتى
حنين وهى بتطلع لسانها لهنا :لا احمد بيقول. ان المحشى بتاعى حلو على فكره ها
هنا :مغلوب على امره عشان ميزعلكيش بس
حنين :لااا يا ماما سكتيها
وسكتوا لما لقوا احمد داخل عليهم
احمد :السلام عليكم
ردوا كلهم:وعليكم السلام

هنا اتوترت لما شافته وكانت خايفه بس حنين بصتلها وطمنتها
حنين :احمد تعالى قولها ان المحشى بتاعى حلو
احمدبضحك على شكلها الطفولى :ايه مالك متضايقه ليه كده بس
حنين :عشان هنا بتقولى مبعرفش اعمل محشى
احمد :لا مين قال كده يا بت ده المحشى بتاعها احلى محشى ممكن تاكليه فى حياتك محروق احلى محشى محروق
حنين بتذمر :احمممد
احمد :ايه يا روحى
الام: بس يا احمد متكسرش بخاطرها
حنين بإصرار :طب هعمله وهتشوف وهعمله حلو ومش هأكلك منه هنا
احمد وهو بكتم ضحكته :لا وأهون عليكى كده
هنا وهى بتضحك : شوفتى مش قولتلك
حنين ا:ااع يا ماما شوفتى بيضايقونى ازاى
الام :بس يا يا واد منك ليها محدش يضايق مرات ابنى بنتى حبيبتى

هنا واحمد :الله ماإحنا اولادك احنا كمان
الام :ايه ده انتم مين معرفكوش
وقعدوا يضحكوا كلهم سوى وقطعوا ضحكهم لما ..

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية حنين واحمد)