رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها الفصل السادس 6 بقلم ندى سامي

رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها الفصل السادس 6 بقلم ندى سامي

رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها البارت السادس

رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها الجزء السادس

رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها الحلقة السادسة

احمد بجديه : شوفت ساره “مامتو”
عملت نفسى مستغربه ف قالى : متعمليش مش عارفه مين اصل اكيد فوزيه مش هتبات معاكى امبارح من غير م تقول حاجه و اكيد انتى عرفتى كل حاجه و زنيتى عليها
منه : مزنتش عليها على فكره
احمد بضحكه باهته : طبعا
منه : شوفتها فين
احمد : ف البار بعد الشغل لما روحت مع الشباب بس مكنتش ناوى اشرب بجد بس لما شوفتها هناك رجعتلى كل الذكريات خاصتا انى شوفتها برضو مع راجل تانى واقفين بيرقصو و بيحط ايدو ع جسمها بطريقه معفنه زيه و أنها سايبه نفسها ليه عشان بس الفلوس و كانت عماله تضحك و سايبه كل الرجاله الى هناك براحتهم معاها و الشباب لما شافونى كده خلونى اشرب و انا عشان كنت متعصب شربت عشان كنت متعود أن دى الحاجه الوحيده إلى بعملها لما اتعصب
منه : انسى يا احمد و عيش حياتك متفكرش ف الماضى انساها عارفه أن دى حاجه صعبه بس حاول إلى فيه طبع مش هيغيره هى هتفضل تعمل كده طول العمر عشان تكسب فلوس انساها و متروحش المكان ده تانى مش عشانها عشانك و لو فاكر أن الشرب هيصلح و هينسيك و يهديك ف لا انا غلطان ربنا هو الى بيصلح كل حاجه و القران إلى هيهديك مش الشرب ارجع لربنا يا احمد مش تبطل شرب بس واظب ع الصلاه و اقرأ قرآن ادعى روح صلى ف الجامع بيت ربنا و اقعد اقرأ قرآن هناك و لو مش مقتنع بكلامى اسأل اى شيخ ف الجامع هيقولك نفس الكلام و هيجيبلك دلائل كتير ع الكلام ده يعنى تخيل كده مره وانت بتشرب أو بتغضب ربنا بس عشان فاكر انك كده هتبقى تمام بعد الشر يحصلك حاجه لو مش خايف ع نفسك خاف ع الناس إلى حواليك و حس بيهم شوف الناس دى هتحس ب ايه لو انت بعد الشر حصلك حاجه
احمد : …

منه : انت سامعنى
احمد بدموع : انا بجد مش عارف ايه إلى خلانى ادخل ف الطريق ده مكنتش بسمع كلام حد و دايما شايف أن انا الصح و طلعت انا اكبر غلط
منه : وانت عندك فرصه تصلح كل ده توب و ارجع لربنا و متخافش ربنا بيغفر للى بيتوب و بيرجع ليه
احمد : منه
منه و هى بصاله : نعم
احمد بابتسامه : تعرفى انك حلوه اوى
استغربت و فنفس الوقت فرحت و لقيت قلبى بيدق جامد مش عارفه ليه اكيد م التوتر يعنى مش من حاجه تانيه لا
احمد : مش شكل بس شكل و روح و كل حاجه انا مكنتش بقبل كلام من اى حد و اى حد كان بيكلمنى كنت بقفل معاه الا انتى معرفش ليه بقيت احب اسمعك بحب اقدى وقتى معاكى مع أن احنا مكملناش شهر بس عرفت انى كنت غلطان ع اى فكره كنت واخدها عنك قبل كده و كمان اسف ع إلى قولتهولك لما جيت امبارح
منه بابتسامه : مسامحاك بس مش عشان حاجه ده عشان انا طيبه بس بس وربنا لو عرفت انك قابلت العيال دى تانى ل أخلى ليلتك سودا
احمد : لا و ع ايه انا هعملهم بلوك دلوقتى اصلا
قعدنا نضحك و نهزر و الصراحه كنت مبسوطه جدا بس مش عشان الكلام الى قالو يعنى متفهموش صح
_______________________
عدى اسبوع و احمد كان بينتظم ف الصلاه مره مع مره و كريم و اسراء برضو قربو من بعض و كريم كان كل شويه يكلمها

~~~~~~~~ عند منه و احمد
كان يوم الجمعه و هو نزل يصلى ف الجامع و ف صلاه العصر روحتله قبل م يصلى
منه : احمد
احمد و هو بيفرش المصليه : نعم
منه : ينفع تصلى بيا
احمد : اه تعالى
روحت و صليت وراه و حقيقى كنت مبسوطه و اتصدمت لما لقيت انو حفظ قرآن و بيتليه حلو كمان و بالتجويد !؟
قولتلو بعد الصلاه : انت حفظت القرآن ده امتى و احكام التجويد دى عرفتها منين
احمد : كنت بعد الشغل بروح لشيخ ف الجامع عشان كده كنت بتأخر بعد الشغل
منه بابتسامه : اشطر كتكوت
وانا واقفه ف امان الله لقيته بيحضنى !! ايه بقى الخضه الحلوه دى ايه ده انا بقول ايه .. الصراحه استغربت بس فرحت معرفش ليه
احمد و هو بيبعد : اضايقتى !!
اتوترت مش عارفه ارد عليه ايه ف الموقف ده المفروض اقول اه ؟ بس انا مضايقتش سكت و فضلت بصاله و لقيته ابتسم
احمد : تيجى نروح النادى و نتغدا هناك
منه بفرحه : ماشى بس هناخد ماما فوزيه معانا
احمد بغمز : اكيد طبعا فوزيه و إلى يحبها ف قلبى اصلا
اتوترت ف مشيت من قدامه بسرعه وانا بقول : هروح اقول ل ماما فوزيه
احمد ف نفسه و هو بيضحك : هبله والله بس قمر عملتى فيا ايه يا منه انا اول مره ابقى كده بس حقيقى فرحان انى اتغيرت للاحسن و كل ده بسببها

~~~~~~~~ عند فوزيه ف المطبخ
منه : ماما يا ماما
فوزيه : ايه يا حبيبتى خير
منه : جهزى نفسك هنروح النادى نتغدا هناك
فوزيه : لا يا حبيبتى مش لازم روحو انتو انا لسه ورايا شغل
احمد من وراهم : و ده كلام برضو و بعدين شغل ايه من انهارده مفيش شغل اصلا و انتى هنا زيك زينا و يلا بقى سيبى ده للباقى و اجهزى عشان ننزل
فوزيه : بس يا ابنى
احمد : مفيش بس يلا خديها يا منه و اجهزو
منه بفرحه : فوريره ثوانى و نبقى عندك
فوزيه : ربنا يخليك يا حبيبى و يخليكو لبعض يارب
بصينا لبعض لثوانى و بعدين خدت ماما فوزيه و طلعت أجرى من قدامه
عدى ربع نص ساعه بس و نزلنا
احمد و هو ساند ع الكنبه بزهق و باصصلهم : فوريره و ثانيه و نبقى عندك نص سااااعه ليييه بتعملو ايه
منه : بنلبس الاه
فوزيه بضحك : بنات بقى
احمد بضحك : بنات فعلا .. يلا
_______________________

عند اسراء بليل
مامت اسراء : اسراء البسى النقاب المدير بتاعك برا و عايزك
اسراء باستغراب : المدير !! خير فى ايه
مامت اسراء : مش عارفه يبنتى المهم البسى انتى لحد م اعمل حاجه يشربها
لبست اسراء و خرجت لقته قاعد و اول م شافها ابتسم
اسراء : السلام عليكم
كريم : و عليكم السلام
اسراء بهزار : منور
كريم : مش اكتر منك
اسراء : احم جيت ليه
كريم : فى حد يقول لمديره جيت ليه
اسراء : دلوقتى بقيت مديرى
كريم بضحك : امال يا بنتى
اسراء : ايوه فى ايه برضو
كريم : هو باباكى جى امتى
اسراء : هو نزل يصلى المغرب و زمانو راجع
كريم : تمام نستناه
مامت اسراء : اتفضل يبنى
كريم : تسلمى والله مكنش ليه داعى

مامت اسراء : لا طبعا ازاى
قعدو شويه بيهزرو هو و مامت اسراء تحت استغراب اسراء و 10 دقايق كان بابا اسراء طلع
بابا اسراء : السلام عليكم … مش كنتو تقولو فيه ضيوف كنت جبت حاجه و انا طالع
كريم و هو بيقوم : مش محتاجه والله كفايه انكو موجودين
بابا اسراء : ازيك يا ابنى انت مدير اسراء مش كده بتكى عنك كتير
بصلها كريم بابتسامه وقال : ايوه انا
اسراء ف نفسها : حسبببى الله آخره إلى يقول ل اهلو حاجه اعمل ايه انا دلوقتى أجرى اروح فين
بابا اسراء : اقعد يا ابنى
كريم بعد م قعد : احم انا كنت عايز حضرتك و طنط ف موضوع كده
بابا اسراء : قول يا ابنى انا معاك
كريم : انا كنت جى طالب ايد اسراء من حضرتك لو معندكش مانع
بابا اسراء : مانع ايه يا ابنى وانا هلاقى حد احسن منك انا سألت عليك يا ابنى من ساعت م اسراء بدأت شغل م انا اكيد مش هسيبها كده و كمان كنت متفق معاها تحكى اى حاجه بتحصل معاها ف الشغل و مابينها و بين اى حد و هى كانت بتحكيلى كل حاجه و كمان حكتلى ع إلى حصل مع البنت إياها و بجد مش عارف اشكرك ازاي انك روحت و ساعدتها
كريم : ولا تشكر ولا حاجه ده من واجبى و حتى لو مش هى كنت هعمل كده برضو
بابا اسراء : ربنا يخليك يا ابنى “بص ل اسراء إلى قاعده مصدومه و مش فاهمه حاجه و قال” : موافقه يا بنتى
اسراء : …

بابا اسراء : اسرااء حبيبتى انتى معانا
اسراء : ها اه اه
كريم : قالت اه اهو يلا بقى نقرأ الفاتحه
بابا اسراء بضحك : استنى يبنى انت مستعجل كده ليه هى لسه مقالتش رأيها .. الا صحيح يا ابنى مقولتليش انت جى لوحدك ليه يعنى فين باباك أو مامتك
كريم : بابا و ماما الله يرحمهم و انا عايش لوحدى
بابا اسراء : معلش مكنتش اعرف ربنا يرحمهم يارب
كريم : يارب
كريم ل اسراء : هنفضل متنحين كده كتير
بابا اسراء : طب يا ابنى هنسيبكو لوحدكو شويه تتكلمو
بعد م خرجو
كريم : طبعا انتى مستغربه كل ده و ازاى و جيت اتقدم ازاى و كده صح
هزت راسها ف قال : بصى يا اسراء انتى من اول م جيتى الشغل وانا اعجبت بيكى عشان احترامك و لبسك و شخصيتك و مع الوقت لما قربنا من بعض حسيت انى بحبك و ساعتها خدت قرار انى اجى اتقدم ع طول بدل م اجى اقولك بحبك و اهو الكلام يبقى قدام اهلك و قدامك و عشان كمان متضايقيش و ساعتها ولا نحصل صحاب ولا مخطوبين
اسراء : طب و ليلى

كريم : ليلى دى كانت صحبتى من ايام ثانوى مفيش بينا حاجه
اسراء : و هما الصحاب المفروض لما يشوفو بعض ياخدو بعض بالحضن
كريم : ربنا م كنت اعرف أنها هتعمل كده هى إلى حضنتنى حتى ملحقتش استوعب
اسراء : ماشى
كريم : موافقه يعنى
اسراء : ممكن
بابا اسراء : ها يا ولاد
كريم : نقرأ الفاتحه يا عمى
قرأو الفاتحه و مامت اسراء زغرطت و اسراء كانت فرحانه جدا
_______________________
ف النادى
كنا قاعدين بنتكلم عادى و فجأه الاقى واحده بجحه جايه على احمد بتحضنه
_ اوووه احمد وحشتنى جداااا

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية اصبحت شخصا اخر بعد رؤيتها)