رواية حنين واحمد الفصل الحادي والعشرون 21 بقلم هايدي أحمد

رواية حنين واحمد الفصل الحادي والعشرون 21 بقلم هايدي أحمد

رواية حنين واحمد البارت الحادي والعشرون

رواية حنين واحمد الجزء الحادي والعشرون

رواية حنين واحمد الحلقة الحادية والعشرون

‘هنا مشوفتيش تليفونى
هنا :ايوه.. اهو اتفضل
الام : رنيت على اخوك يا محمد
محمد : هكلمه اهو يا ماما اشوفه وصل فين
الام : طيب يا حبيبي كلمه وطمنى
_______________________

حنين : ااه حااسب حاااسب يا احمد
كانت العربية بتحاول تتفادى النقل الى قصادها وفجأة احمد اتجه ناحية اليمين ومسك فرامل والعربيه خبطت فى شجرة كبيره من الجنب بس للاسف الخبطة كانت فى الباب الى ناحية حنين وقفت العربيه وكانت بتطلع دخان
حنين : ااه اهه
احمد: اا حنين .. حنين انتى كويسه
احمد حاول يتحرك ويشوف حنين واتصدم اكتر لان الخبطه كلها جت فيها
حنين بوجع: اه مش قادره دراعى بيوجعنى اوى اهه
احمد: طب استنى هفتح الباب ثانيه واحده متقلقيش
نزل احمد بسرعه من العربيه وهو حاسس بدوخه وراح عشان يفتح باب حنين لكن معرفش رجع وحاول يشغل العربيه عشان ترجع ورى لكن مشتغلتش فحاول يزقها لورى هو بكل قوته رجعت شويه ومقدرش يكمل
:خير يا ابنى فى حاجه

بص احمد ولقى راجل كبير وباين عليه فى اخر الاربيعينات واقف قصاده
احمد: معلش يا حج ممكن تساعدنى بس ازق العربيه دى ورى شويه عايز اطلع مراتى
الراجل اخد باله من حنين الى بتتألم والعربيه الى متبهدله وواضح انها خبطه جامده وراح بسرعه يساعد احمد وقعدوا يزقوا العربيه بكل قوتهم لعند ما رجعت ورى وبعدين احمد جرى على الباب
احمد : خلاص يا حبيبتي اصبرى بس شويه هفتحه اهو
قعد احمد يشد فى الباب لكن مقدرش لانه اتخبط جامد
: استنى يا ابنى هساعدك ..بص انت امسك اكرة الباب شد منها وانا هشد من الفتحه الى فى الباب من فوق استعنا على الشقى بالله
احمد : تمام يلا بسم الله
قعدوا يشدوا جامد فى الباب لعند ما اتفتح مره واحده
احمد : الحمدلله.. حنين حبيبتي ردى عليا
حنين بدموع : ااه مش قادره اتحرك

: يلا يا بنى شيل مراتك وتعالى بيتى
احمد: تسلم يا حج ربنا يخليك جميلك ده فوق راسي انا هتصل بحد يجى ياخدنى انا ومراتى
: جميل ايه بس يابنى مينفعش الى بتقوله ده لازم تيجى حرام مراتك تستحمل القعده هنا وهى متصابه وبعدين انت اكيد من القاهره نفسها ولسه فى مسافه كبيرة على لما حد يوصلك
احمد : يا حج انا مش عايز اتعبك اكتر من كده كفايه مساعدتك لينا
: سيبك من الكلام ده ويلا هات مراتك وتعالى انا مينفعش اسيبكم هنا وابقى استنى الى هيجيلك عندى يلا يابنى يلا
احمد: ما باليد حيله حاضر يا حج الا اسم الكريم ايه
ابتسم الراجل : على عمك على
احمد: اتشرفت بيك والله يا راجل يا طيب
احمد شال حنين وراح مع عم على على بيته
____””_____”””’________””””””_________
: لسه مردش
محمد : لا برضه شويه يرن وشويه مغلق مع انه متصل بيا من شويه ملحقش
هنا : طب والعمل ممكن يكون تليفونه فصل
محمد: ممكن بس ده يقلق اكتر المهم متقوليش حاجه لماما الا لما نتطمن الاول قوليلها قرب يوصل تمام
هنا : تمام ..جيب العواقب سليمه يا رب
_______________________________
وصل احمد وحنين مع عم على على بيته ودخلوا
:اتفضلوا يا جماعه اتفضلوا يا اهلا وسهلا ..يااا ام ندى

ام ندى : ايوه يا على جايه .. اتصدمت لما شافتهم وبالاكتر لما شافت حالة حنين ايه ده مين دول ..لا اله الا الله مالك يا بنتى ايه الى حصل
على : سيبك من الاسأله دلوقتى يلا حهزى اوضه عشان الاستاذ يقعد فيها هو ومراته بسرعه
ام ندى: حاضر يا اخويا قوام تعالى يابنى اتفضل
دخل احمد الاوضه وحط حنين على السرير براحه
ام ندى : حاسه بإيه يا بنتى ايه ال. واجعك
حنين بوهن : دراعى واجعنى اوى مش قادره احركه
احمد: سامحينى انا السبب معرفتش اتفاداها انا اسف
على : هو ايه الى حصل صحيح يا بنى حادثه ولا مشوفتش الشجرة
احمد: مفيش طلعت عربيه نقل قدامى فجأة وانت عارف الطريق ده شغال من كله مخدتش بالى منها بس كشاف النور العالى مقدرتش اشوف الطريق حاولت اتفاداها بس فى الاخر دخلت فى الشجره دى بس غصب عنى معرفش ان ده كله هيحصل

ام ندى : احمد ربنا يا ابنى كويس انها جت على قد كده وانتم عايشين دلوقتى قول الحمدلله
احمد: الحمدلله ..انا هرن على اهلى اطمنهم لان زمانهم قلقانين علينا
على : طيب ماشى يابنى خلص وتعالى نصلى الفجر جماعه
احمد: تمام ماشى
على : وانتى يام ندى جهزى لقمه عشان ياكلوا ،بس الاول شوفى الست دراعها ماله
ام ندى : حاضر من عنيا
على : بالاذن انا
ام ندى : اذنك معاك
راحت عند حنين وكانت تعبانه جدا ومش قادرة تتكلم وقعدت جمبها تشوف فى حاجه تانيه بتوجعها ولا لا
______________________________
: اخوكى رد يا هنا
هنا :ها ايوه يا ماما على وصول نامى انتى وارتاحى بس عشان متتعبيش
الام : لا مقدرش انام عايزه اكلمه واطمن عليه انا مش عارفه كلمتوه ليه يجى على ملى وشه بس دى السواقة بليل وحشه وانا قلبى مش مطمن
هنا : عشان ميرجعش يزعل هو وحنين يا ماما انتى عارفه اننا بنخاف عليكى
الام: ربنا بجيب العواقب سليمة استر يارب
خرجت هنا لمحمد تساله ردوا ولا لا

هنا : ها يا محمد ردوا
محمد: للاسف لا لسه ..ايه ده استنى احمد بيرن اهو
هنا : بجد طب افتح
محمد: الو ..ايوه يا احمد ايه يا ابنى تليفونك مغلق ليه
احمد: مفيش تغطية بس
محمد: طب ايه يا بنى فينكم اتاخرتم ليه
احمد اتوتر وخاف يقوله مامته تعرف وتتعب اكتر : ايه احنا خلاص قربنا بس انا تعبت من السواقه ووقفت شويه بس مش اكتر
محمد: انا اسف انى جبتك على ملى وشك كده بس
احمد: ايه الى بتقوله ده يامحمد اهو لو مكنتش قولتلى مكنتش سامحتك المهم ماما عامله ايه دلوقت
محمد: ماما الحمدلله كويسه وفاقت
احمد: الحمدلله طب ادهانى اطمن عليها عشان خاطرى
محمد حاضر من عنيا هى اصلا كانت قلقانه عليك
محمد دخل التليفون لمامته: اتفضلى يا ماما احمد اهو
الام : بجد..الو يا حبيبي
احمد: عامله ايه يا امى طمنيني عليكى عامله دلوقتى
الام : انا كويسه يا حبيبي المهم انتم عاملين ايه وصلتىم ولا لسه
احمد: الحمدلله كويسين وقربنا نوصل خلاص بس بريح من السواقه شويه

الام : لا يا حبيبي على مهلك ومتسوقش دلوقتى خالص الا لما الشمس تطلع على الاقل خلى ربنا يسترها
احمد: حاضر يا امى المهم ارتاحى انتى ومتتعبيش نفسك ماشى
الام : ماشى يا حبيبي الا فين حنين
احمد بتوتر: اا حنين نامت يا ماما من تعب الطريق معلش
الام : يا حبيبتي طب خليها نايمه وخلى بالكم من نفسكم
احمد: حاضر يا ست الكل عايزه حاجه
الام : سلامتك يا حبيبي مع السلامه
ادت الام التليفون لمحمد
محمد: ها يا ستى اتطمنتى
الام : الحمدلله والشكر لله
هنا : طب نرتاح بقى وننام شويه يلا
الام : وانتم مش هتناموا
محمد: لا هنام جمبك هنا كمان
ضحكت الام ومددتلهم ايدها : طب تعالوا

ضحكوا وكل واحد قعد على كرسي وحط راسه عليها وهى كانت حاطه ايديها على راسهم بتمسد عليهم
هنا : فاته احمد الحضن ده
محمد بضحك : ايوه
الام : لا متقلقوش ليه ان شاء الله لما يجى
محمد وهنا : يا سيدي يا سيدي
ضحكوا كلهم وبعدين ناموا
_____________________
احمد كان هيتصل على حسن عشان يقوله على الى حصل بس قطع اتصاله صوت صرخه مدوية فى البيت ووووو

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية حنين واحمد)