رواية انتولوجيا الفصل الرابع 4 بقلم اسماعيل موسى

رواية انتولوجيا الفصل الرابع 4 بقلم اسماعيل موسى

رواية انتولوجيا البارت الرابع

رواية انتولوجيا الجزء الرابع

رواية انتولوجيا الحلقة الرابعة

كل ده ومايان بتابع الموقف فى صمت على اخر الرواق وهى بتضحك
فارس __ لو انت مكسوف من مايان هخليها تمشى
زهره بفزع ____ لا مايان مش هتمشى خليها هنا، انا هدخل اغير هدومى
زهره بنبره طفوليه، مايان من فضلك خليكى هنا
مايان إلى مش فاهمه حاجه ومستغربه الموقف قالت حاضر يا….. استاذ… ؟
من داخل الحمام زهره ردت استاذ تيمور
فارس بضحك من على الكنبه، فيه واحد صعيدي اسمه تيمور؟ ثم اردف، واضح ان ماليان عجباك عشان كده جاوبت على سؤاله بس
اقتربت مايان من فارس، مين العيل الصغير العسول إلى انت جايبه ده!؟
فارس، دا كان مخطوف وانا ساعدته والظاهر مش عايز يرجع البيت فيه مشاكل ما بينه وبين والده
مد فارس ايده لمايان، نوالينى الهدوم اوصالهاله
خد فارس الهدوم ووقف على باب الحمام وخبط
زهره مين؟
انا فارس، افتح خد الهدوم
زهره بخوف ورعب، هدوم ايه، سيب الهدوم عندك على باب الحمام وانا هاخدها
فارس بلماضه، انت غريب اوى على فكره واتخلى الواحد يشك فيك
مش كفايه صوتك الناعم إلى عامل زى البنات الايت، لسه مكسوف تغير قدامى
زهره من داخل الباب من غير تفكير أدى الهدوم لمايان وانا هخدها منها
فارس الله، الله، انت جاى تقرطسنى فى بيتى كمان؟
زهره، بلخبطه اسف والله مكنش قصدى، اسف جدا وقعدت تعيط
فارس سمع صوت العياط داخل الحمام، قرب من باب الحمام
انت بتبكى؟
زهره، مش ببكى مفيش حاجه حصلت
فارس بتبكى وانا سمعتك
زهره اصل عضيت لسانى
فارس ماشى، الهدوم على الأرض هنا خدها براحتك
زهره /! ممكن حضرتك تطلع بره لحد ما اخد الهدوم؟
فارس وهو بيبص لمايان ميت من الضحك، اشمعنا؟ مش بتنكشق على رجاله!؟
زهره، من فضلك انا ضيف عندك، دقيقه واحده وابقى ارجع
فارس حاضر لما نشوف اخرتها معاك
خرج فارس فى الجنينه ومايان وراه يولع سيجاره
فارس الولد دا مش مريحنى يا مايان، حاسس ان فيه حاجه غلط
مايان وانا كمان يا قلبي فارس بيه مش مطمنه، شكله مريب جدا
فارس خلاص هخليه ينام معايا فى غرفتى الليله وبكره الصبح اوصله لأهله
القصه بقلم اسماعيل موسى
دخل فارس ومايان لقيو زهره خرجت، شعرها ملفوف جوه الطاقيه بطريقه غريبه
وشكلها فى هدوم فارس يضحك
فارس طبعا جعان وعايز تتعشى؟
زهره، لا متشكر، انا هنام وبكره همشى
فارس هتنام فى غرفتى معايا
زهره برعب، مستحيل، انا هنام هنا
فارس، انت ضيف ولازم تنام على السرير
زهره، لو كان كده ممكن انام فى غرفة مايان
قرب فارس من زهره ومسكها من عنقها، انت فاكر ايه يلا؟
مايان مين الى تنام فى غرفتها، انت فاكر نفسك فين؟
زهره اتخضت وقعدت تبكى وتعيط، قلعت الطاقيه ورمتها على الأرض
شعرها الطويل سبح خلف ضهرها، انا بنت مش ولد
فارس فتح بقه
يا نهار اسود
انتى بنت؟ وعامله فى نفسك ليه كده
زهره معملتش حاجه والله، هما إلى لابسونى كده عشان يخطفونى
وانا خفت اقلك على الحقيقه
فارس، انا لازم اوصلك لأهلك دلوقتى زمانهم قلقنين عليكى؟
زهره، انا مليش اهل مقطوعه من شجره
فارس، بس اكيد ليكى أقرباء او أعمام؟
زهره، ارجوك من فضلك، اسمحلى ابات هنا الليله وانا بكره همشى، مش عايزه اكتر من كده
مايان خدت زهره فى حضنها وقالت لفارس خلاص يا فارس
بيه سبها تنام معايا الليله
فارس فى غرفته كان بيفكر، البنت دى مخبيه سر انا متأكد رغم كده اشفق عليها وقرر يشغلها فى الفيلا لحد ما يشوف هيمعل ايه

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية انتولوجيا)