رواية مجنونتي الفصل السابع 7 بقلم نورهان محمد

رواية مجنونتي الفصل السابع 7 بقلم نورهان محمد

رواية مجنونتي البارت السابع

رواية مجنونتي الجزء السابع

رواية مجنونتي الحلقة السابعة

نور: خلصت يا عم المسائل عاوزنى اعملك اى بقا
ادهم: طب استنى انا بقول اعملى مكرونه بشاميل اهى سهله برضو انتى اعملى وانا هطلب الاسعاف يجهزوا اوضه علشان نعمل غسيل معده بعد الاكل ده لو ربنا كتبلنا عمر يعني وفضلنا عايشين
نور: انا حاسه انك بتتريق عليا مش عارفه ليه والله وبعدين ما تستنى تقول رأيك بعد الاكل اى النااس دى بس يا ربى
ادهم: انا ظالمك يلا بقا ورينى هتعمليها ازاى
نور: خليك عندك بقا حبه وهطلع ابهرك ادينى نصايه بس بس مهما حصل متدخلش المطبخ ماشي
ادهم: اى هتولعى فيه ولا اى
نور: ياعم لا تقلق المطبخ فى ايد امينه بس علشان سر المهنه بقا
ادهم: ماشي
جلس ادهم على الاريكه هو يدعى ربه ان ينجيه من هذه المجنونه وقام بتشغيل التلفاز وجلس يشاهد فلم
دخلت نور الى المطبخ ووقفت فى منتصف المطبخ ووضعت يدها على خصرها
نور: هنبدا ب اى بقا نبدا بالمكرونه
قامت نور بوضع الحله وبها ماء ووضعت الكثير من الملح فى الماء وتركته يغلى وقامت بتحضير اللحم ف وضعت فى طاسه على النار اللحم ووضعت البصل وبعض الملح
نور وهى تضع الملح: طب احط تاني ولا هتكون مالحه لا لا هحط علشان متكونش عدبه وعاوزه ملح ولا محوطش هحط وخلاص يارب متشمتش فيا الواد ادهم ال قاعد بره ده لو وحشه هيعمل عليا حفله
وضعت الكثير من الملح ووضعت المكرونه بالحله التى يوجد بها ماء مغلى وتركت المكرونه واتجهت لللحم
نور: طب ياترى كده استوت ولا اسيبها حبه كمان انا بقول اسيبها احسن ما تكون نايه طب اعمل اى انا مش بحب ادوق الاكل ممكن يكون فى دم هسيبها حبه كمان وخلاص اعمل البشاميل بقا
قامت نور بوضع الكثير من الدقيق والقليل من الزيت ووضعت مباشرا الحليب وقامت بالتقليب كل ذلك تركته و تذكرت اللحم والمكرونه
نور: ياختااااى المكرونه اللحمه ده تلاقيها اتحرقت
وجدت نور اللحم قد انحرق فقامت باغلاق النار عليه واغلقت النار عن المكرونه وتركتها فى الماء المغلى وذهبت تكمل البشاميل
نور: الله عليكى يا بت يا نور فنانه والله لازم افتح مطعم بجد هكسب حلو اوى يلا بقا هسيب المجال لغيرى خليهم ياكلوا عيش بلاش اقطع عليهم رزقهم
وقامت ب وضع البشاميل فى صنيه ثم المكرونه ثم اللحم ثم المكرونه ثم البشاميل ووضعتها فى الفرن وخرجت ل ادهم وجدته يجلس ويشاهد التلفاز
نور بغرور وتكبر: لو سمحت اما تعوز اكل تاني ابقا قولى قبلها ب فتره علشان مش هلاحق على الطلبات الفتره ال جايه من كتر ما اكلى جامد مش عارفه والله الطبخ ده بيمشى فى عروقى بجد
ادهم: الا بقولك يا نور انا شامم من ساعتها ريحه حاجه بتتحرق او اتحرقت اصلا اتمنى ميكونش الاكل
نور وهى تقف وتشير على نفسها: انا اكلى يتحرق انت بتهزر ولا اى اكيد من عند الجيران
ادهم: اما نشوف بقا من عند الجيران ولا من عند المطبخ
نور: هنشوف بس بعدها متقوليش والنبى يانور اعمليلى اكل تاني
ادهم: اكيد هتحايل عليكى من حلاوته صح
نور: طبعا استنى هروح اجيب الاكل بقا
ادهم: استر يارب انا لسه صغير مش عاوز اموت دلوقتي
نور: سمعتك ويومك ابيض ان شاءلله
ادهم: اتمنى والله اعيش ويبقى يومى ابيض ان شاءلله
وبعد قليل وضعت نور صنيه المكرونه بالبشاميل على السفره
جلس ادهم: غريبه يعني شكلها حلو
نور وهى ترجع شعرها للوراء بفخر وغرور: امال انت مفكر اى
ادهم: دوقينا بقا يا ست نور ولا هتذلينا الاول بالاكل بتاعك
نور: ماشي ياعم هدقك
قامت نور بقطع قطعه من المكرونه ووضعتها فى طبق ادهم تذوق ادهم قطعه صغيره من المكرونه
ادهم: الا قوليلى يا نور انتى بتحبى للدرجادى تطبقى الاحكام على الاكل برضو
نور: مش فاهمه قصدك أي يعني
ادهم: مش قصدي حاجه والله بس انتى شكلك مطبقه حكمه من بره هلا هلا ومن جوه يعلم الله كنت حاسس والله انك بطيخه يا شيخه منك لله كان زمانى طالب اكل ومتهنى دلوقتي
نور: انت بتشك فى قدراتى وبعدين مالها المكرونه واخذت تدوق طعم المكرونه
نور ببسمه بلهاء: اجبلك الفون تتصل على مطعم تعرفه ولا اتصل انا
ادهم: منك لله مش هقول اكتر من كده انا هروح اطلب اكل وانتى قومى شيلى ال انتى عملاه ده لانه مستحيل يكون مكرونه بشاميل ومنك لله وحسبى الله ونعم الوكيل فيكى وفيا بس كده
نور: انا حاسه انك بتهزقنى
ادهم: لا متحسيش اتأكدى
نور فى سرها: ماشي يا ادهم الكلب مكانتش صنيه مكرونه يعني
طلب ادهم الطعام ووصل واخذت نور تأكل
نور: الاكل ده جامد على. فكره انا اكلى زيه لعلمك محتاج بس حبه حجات مش كتير
ادهم: كلى وانتى ساكته ويلا علشان تنامى علشان هنزلك دروسك تانى بكره
نور: اشطا يا باشا
ادهم بتشنج: اشطا وباشا
نور: يلا بقا هنام انا علشان اصحى بدرى يلا تصبح على خير
ادهم: وانتى من اهلى يانور
نورباستغراب: اهلك
ادهم: امال اهل الجيران انتى محدش قالك انك مراتى
نور بغباء: لا
ادهم: انا بقول روحي نامى احسن ما يجيلى حاجه منك
نور: ماشي ياعم متزوقش كده الله
فى صباح يوم جديد
تجهزت نور للذهاب لدروسها
نور بصوت عالى: ادههههههههم واد ياادهههم انت فين يخربيتك ال يعوز منك حاجه انا خلصت
كانت تنادى على ادهم وهى تخرج من غرفتها فوجدت ادهم يضع الطعام على السفره وكان جميل جدا وجذاب لدرجه سرحت نور به
نور: يخربيت جمال امك ده احنا مكناش عايشين
ادهم بضحك: تعالى ياختى ان شاءلله هتعيشى
فاقت نور على كلماته وخجلت جدا منه: انا خلصت
ادهم: طب تعالى افطرى
نور: تمام
انتهت نور من الاكل هى وادهم فقامت بوضع الصحون فى المطبخ وخرجت الى السياره معه
ادهم: هوديكى واروح شغلى علشان كلمونى محتاجينى هناك وخدى ده فون جديد وسجلتلك عليه رقمى اول ما تخلصى كلمينى
نور: تمام ماشي تشكر يا ادهم باشا
ادهم بضحك وهو يمد يده لها بفلوس: استنى يا حجه خدى دول برضو ممكن تحتاجى حاجه
نور: ماشي يلا هنزل انا بقا علشان اتأخرت
ادهم: ماشي
نور: خد بالك من نفسك بقا
ادهم بضحك: المفروض انا ال اقولك كده بس والله بقيت بخاف على الناس منك
نور: لا والنبى طب ماشي انا نازله ولينا كلام بعدين هبقا ارن عليك اما اخلص بقا
ادهم: تمام ماشي يلا باى يا نورى
نور: باى يا عم ادهم
نور وهى تقف امام باب السنتر وتعد 1.2.3
وتدخل فجأه
نور بصوت عالى: ياهلا ياهلا
كانت نور تدخل ببسمه واسعه فهى كانت تظن ان اصدقائها يجلسون فقط فتفاجأت بوجود المعلم والطلاب والطالبات الجميع ينظر لها بدهشه من هذه المجنونه
نور ببسمه بلهاء: اى ده انتوا كلكوا هنا ده انا فكرت البت رحمه وديما بس طيب اتكل على الله انا بقا
وكادت ان تخرج من احراجها فنادى عليها المعلم
المعلم: خدى يا مصيبه هانم تعالى اقعدى وقولى كنتى مش بتيجي ليه
نور: انا مصيبه برضو يا مستر طب والله عيبه فى حقى وبعدين كنت تعبانه اليومين ال فاتوا وكنت قاعده زى الجثه ال مش لقيين ليها صاحب لاكنتوا بتسألوا ولا بتهتموا يلا حسبى الله بقا وخلاص
المعلم: نور انتى عبيطه
نور ببسمه: لا
المعلم: ادخلى يا شلل ادخلى
نور ببسمه: شكرا يا دكتره
المعلم: دكتره منك لله ياشيخه منك لله
نور وهى تجلس بجانب ديما ورحمه
نور: احلى مسا على الناس ال مش كويسه ال ولا بيسألوا ولا بيهتموا ده لو مت محدش هيحس بيا
ديما: بعد الشر عليكي ياقلبي وبعدين يا بت انتى بنرن عليكى مش بتردى ليه ده انا فكرتك موتى
نور: لا يا اختى والله الفون الواد ادهم كسره وجابلى واحد جديد
رحمه: طب هاتى رقمك الجديد بقا علشان نكلمك عليه
نور: ماشي اهو ***********
ديما: والله دخلتك دى تقول انك مش متجوزه اصلا ويقول واحده مجنونه داخله
نور: والله يا بنتى انا كريزما واى حد يتمنى بس نظره
ديما بضحك: طبعا طبعا
رحمه: على يدى ايوه حصل على يدى فاكره لما فتحتى للواد دماغه علشان كان بيقولك هو القمر جسم معتم ولا مضئ وانتى فكرتيه بيعاكس وطلع بيسأل بجد
نور وهى تتذكر: اه ايام اعدادي ياشيخه سيبك
رحمه: ماشى هسبنى عدى ياختى الجمايل الملخصات بتاعت الايام ال فاتت كنت بسجلهالك اهى
نور: صاحبى واخويا ال بحبه
رحمه بضحك: طب خدى خدي ياختى اهم
نور: ماشى
وفجأه وصلت رساله ل هاتف رحمه اصدرت صوت عالى ف انتبهت لها نور
نور: اى ده مين باعتلك يا رحمه فرجينى
رحمه بتوتر: اى لا فكك مش مهم خلينا نقعد بقا ونركز علشان المستر هيبدأ
نور: ماشي
تنهدت رحمه براحه فكانت رساله من عمر
انهت نور درسها وخرجت مع اصدقائها الى الخارج
وقامت بالاتصال على ادهم
نور: السلام عليكم
ادهم باستغراب: وعليكم السلام مين معايا
نور: اخص عليك يا ادهم انت معرفتنيش الرجاله ماتت فى 73 والله مطمرش فيك المكرونه المملحه ال عملتهالك لا لا والله انا اروح مع صحابى احسن
ادهم: فى اى يخربيتك مش متعود على الهدوء ده اصلا استغربت المهم اجيلك دلوقتي
نور: هعديها المره دي بس تعالى دلوقتي بقا علشان خلصت
ادهم: ماشي عشر دقايق واكون عندك
نور: ماشي باى
ادهم: باى يا نورى
رحمه: بتشرشحى لمين يا نور
نور: ل ادهم هو فى غيره
ديما: الله يكون فى عونه ولله
ضلت الفتيات تتحدث الى حين ان يأتى ادهم
كان يمر بعض الشباب ف توقفوا امام نور وبدأوا فى معاكسه نور
شاب١:هو الجميل واقف لوحده ليه
شاب٢:تعالى معانا وهندلعك
نور بضحك: ده انتوا ال هتدلعوا يلا كان الله فى العون بقا
كانت نور تشاور لهم بى باى باى وهى تضحك لما سيحدث لهم
ادهم: تعالى يا حبيبى انت وهو هدلعك انا

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية مجنونتي)