Uncategorized
رواية ستعشقني رغم أنفك الفصل الثالث 3 بقلم شوشا عبداللاه
رواية ستعشقني رغم أنفك الفصل الثالث 3 بقلم شوشا عبداللاه
رواية ستعشقني رغم أنفك الفصل الثالث 3 بقلم شوشا عبداللاه |
رواية ستعشقني رغم أنفك الفصل الثالث 3 بقلم شوشا عبداللاه
فى لندن حيث يجلس بطلنا على السرير ويتذكر كيف سافر فلاش بالك
بعد ما كل العيله ذهبت لتنام ذهب فهد الى غرفته وهو مليئ بالغضب واخد يفكر كيف يتخلص من تلك المصبيه كما سمها اخذ الغرفه ذهابا وايابا
فهد بغضب :انا مش مصدق الى حصل انا فهد الخديوى اتجوز حتت عيله وكمان ابقى مغصوب لا والله ميحصل ابدا ماشى يا جدى ثم توجه الى الحمام لياخذ شاور لعله يريح اعصابه ويهدء ليعرف كيف يفكر بعد مده يخرج وهو يلف الفوطه على جسده ثم يرن تلفونه ليجد سكرتيره ادهم
فهد :الو
السكرتيره :الو يافندم
فهد :عاوزه ايه السعادى
السكرتيره :عاوزه افكر سعاتك بمعاد السفر للندن علشان الاجتماع بتاع مستر ادهم بس مش بيرد
فهد :اجتماع ايه ده
السكرتيره:اجتماع بتاع فرعنا يا فندم الى فى لندن بناء عليه هيختارو مين الى هيكسب المزاد بيع مصنع مستر جاك للبرسلين
فهد بتذاكر :اخ انا نسيت خااالص الاجتماع امته
السكرتيره:الاسبوع الجاى يافندم والطياره يوم السبت الساعه٠٠: ٨ص
فهد بتفكير :لا غيرى الحجز خليه النهارده
السكرتيره بزهول :ازاى يا فندم
بفهد بتريقه وسخريه :زى السكر فى الشاى
السكرتيره:يا فندم مينفعش
فهد بغضب :انا معنديش حاجه اسمها مينفعش سااامعه
السكرتيره:حاضر يا فندم هحاول
فهد :مفيش حاجه اسمها هحاول فيه اكيد يافندم
السكرتيره: حاضر يا فندم
فهد:يلا غورى
السكرتيره: نعم
فهد:ايه مسمعتيش ولا ايه وراح فاقل الخط
فهد :وحده غبيه قال هحاول قال اااااف ثم يذهب ليحضر شنطه ويضع بها اشياءه واخد ورقه وكتب
فهد:جدى العزيز انا عملت الانت عاوزه ونا مش مقتنع بيه وعارف انه غلط انى اتجوز طفله بس مكنش قدامى حل غيره انا هسافر لندن لى فرعنا هناك وناوى كمان اخد فتره راحه من الضغط الى حصل وبتمنا انك تخلصنى من المصيبه الى دخلتنى فيها ثم ياخد شنطته ويذهب الى الاسفل ويركب سيارته ويذهب الى المطار نهايه الفلاش
ينهض فهد من على السرير ويذهب الى الاسفل ويخرج من المنزل ويركب سيارته لتقف امام احد الملاهى الليليه (حضرته مستمتع بحياته ولا اكنه عامل مصيبه والعيله مولعه
)
***************
عوده لى مصر
فى بيت شرف الدين يجلس هو وابنه بيفكر فى المصبيه الى حصلت فشل خطته زواج ابنه من ابنت اخيه ثم يحصل على كل ميراثها
شادى بغضب وشر:انا مش هسكت على الى حصل ده ابدا دانا هطربك الدنيا على الكل ويانا يا فهد الخديوى
شرف الدين:اهدى كده واعقل مش نقصين مصااايب ده حفيد سالم الخديوى مش اى حد
شادى :لو كان حفيد الريس مش انا الى حد ياخد حاجه ملكه
شرف الدين:اهدى خلينى افكر فى حل للمشكله ده مانت لو كنت عرفت تخليها تحبك مكنش ده حصل يا فالح
شادى :تحبى متحبنيش مش مهم المهم انى هرجعها وسعتها هوريها العذاب الوان على هروبها منى وجوازها من الاسمه فهد ده ثم يذهب الى الخارج
شرف الدين:رايح فين
شادى :هروح اقعد مع اصحابى شويه افك
شرف الدين:صحابك برضو ولا رايح عند الغوازى
شااادى ببرود :اديك عارف امال بتسال ليه
شرف الدين:لم نفسك شويه الناس كلها بتشتكى منك انا مش ناقص تجبيلى مصيبه جديده فاهم
شادى بلا مبلاه :ان شاء الله
********************************
فى منزل العائله نجد هاله فى غرفتها حزينه على فراق ابنها وتلوم كشماء على بعد ابنها عنها
هااله ببكاء ولطم على فخديها وخديها :اااه يا ينى اه يضنايا سبتنى ليه يا حبيبى سبت امك ومشيت ااااااه يابنى اه ابنى مشى بسبب بنت ورد هيا السبب قدمها قدم شآؤم علينا من اول يوم وابنى طفش امال هتعمل ايه لما تقعد كمان شويه هتعمل ايه
يطرق الباب
هاله تمسح دموعها
هاله :مين
الخدامه :انا يا ستى
هاله :ادخلى
الخدامه :هنطبخ ايه يا ستى على الغداء
هاله ببكاء:انا فيه ولا فيه انا فيه مخ لحاجه
الخدامه بحنان:متزعليش ياستى ان شاء الله سى فهد هيرجع بالسلامه
هاله :يارب يا نعمات قلبى وجعنى عليه قوووى هو ذنبه ايه علشان جده يتبراء منه هما الى جبروه على الجوازه الطين دى
الخدامه :متخفيش البيه الكبير ميهنش عليه سى فهد ابدا ده اغلى عليه من ولاده وعلى راي المثل اعز من الولد ولد الولد
هاله :عمى عمره مقال كلمه ورجع فيها ابداااا حتى لو على ركبته هينفزها وده الى مخوفنى
الخدامه:ظنى بربنا خير ياستى تجديه
هاله :يااااارب
بالسفل فى الجنينه نجد شهد عمر وملاك بيحاولوا يخرجو كشماء من الاكتاءب الى هيا فيه
عمر :مخلاص يستى كشماء الى حصل حصل
ملاك :حبيبتى متزعليش نفسك كده
شهد بضحك :ايوه يابنتى بيقولوا الزعل بيقصف العمر بدرى
كشماء بحزن :يا ريت علشان اروح عند بابا وحشنى خااالص لو كان عايش مكنش ده حصل ابدا واشوف ماما كمان
شهد بحزن :متقوليش كده ربنا احن من ابوكى وامك عليكى واحن عليكى من نفسك كمان ربنا ااكيد ليه حكمه من الى حصل ده
كشماء :معاكى حق استغفر الله العظيم يااارب سامحنى وعينى وقوينى
الكل :ااااامين
شهد :انت عندك كام سنه يا كشماء
كشماء :عندى ١٥ سنه
شهد :يعنى زيى اشطا خلاص المدارس هتبتدى بعد شهرين ونرجع للصداع من تانى انتى جبتى كام فى المجموع
كشماء:جبت ٩٥/١٠٠
شهد :اوبااااا دانتى شكلك شاااطره
كشماء :ايوه بابا الله يرحمه مكنش بيتهاون معايا ابده ده على ٥ درجات زعل منى وخصمنى ٥ ايام
عمر بهزار :لا يشيخه انا احسبه ضربك ولا عاقبك وقطع عنك الميه والاكل ٥ ايااام
كشماء : ياااريت ده اهون من انه يخاصمنى
ملاك:شكل علاقتك بابوكى كانت قويه قوى
كشماء:ايوه فعلا الكل كان بيستغرب من معاملته ليا وكانوا بيحسدونى عليه
عمر: شكلك مدلعه
كشماء :مدلعه بس بحدود يعنى كان بيخلينى اعتمد على نفسى من وانا صغيره ومتهاونش مع الى بيغلط معاى ديما كان بيقولى خليكى قويه اوعى تضعفى ابدا عاوزك ب١٠٠راجل ولما الناس قالتله اتجوز علشان تخلفلك حته عيل من صلبك ويسندك لما تكبر رد وقال مش مهم انك تخلف رجاله ولا بنات المهم انكم تخليهم ب١٠٠راجل ربنا يرحمه
الكل :ااااامين
شهد يلا ندخل جوه
عمر :ايوه يلا ندخل علشان الغدا قرب مش كفايه الواحد مفترش عدل
شهد :نععععععم يا روحى مفطرش عدل دانت الوحيد الى مقمتش غير لما طفحت وسايب البين والع
ملاك :انت اصلا متقدرش متكلش دانت تفضحنا فى جريده Cin
الكل :هههههههههههههههه
عمر:طيب بلاش فضايح ولا ندخل انتوا متستروش حد ابدا يا ساتر عليكم ناس فضحيه
كشماء بضحك
:ده انتوا شكلكم مسخره بجد
يتبع…
لقراءة الفصل الرابع : اضغط هنا
لقراءة جميع فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية بريئة حطمت غروره للكاتبة ميرا أبو الخير