رواية قلبي بعشقها متيم الفصل الثاني عشر 12 بقلم نورهان أشرف

رواية قلبي بعشقها متيم الفصل الثاني عشر 12 بقلم نورهان أشرف

رواية قلبي بعشقها متيم البارت الثاني عشر

رواية قلبي بعشقها متيم الجزء الثاني عشر

رواية قلبي بعشقها متيم الحلقة الثانية عشر

هو اى الصوت اللى كان جاي من اوضه راشد ده يا رقيه
رقيه بسخرية:اى ده انت جيت تصدق انى كنت نسيت انى اصلا متجوزه او حته انك موجود
اقترب منها رافت بهدوء وهو يقول:رقيه انا بعدت عشانك انتى رقيه انا حاولت اسيبك تفكري و تفهمى انى فعلا بحبك رقبه انا عاوز اكمل حياتى معاكى لان بجد انا مليش غير
رقيه بهدوء:رافت انت بتقول اى انت لو كنت بتحبنى بجد كنت بقيت معايا كنت حاولت تكون جنبي مش تسبنى لوحدى مش بعمل حاجه غير انى بفكر انت ليه بعدت
اقترب منها رافت ونظر داخل اعينها:رقيه انا حاسس انى هموت من غير ما تسمحنى
نظرات له رقيه بخوف وهى تقول:حرام عليك بقا كفايه انت ليه انانى ليه مش بتفكر غير فى نفسك
رافت :انا مش انانى انا بحبك ولو حبي ليكى يبقا انانيه يبقا انا اكتر انسان انانى فى الوجود كله
رقيه بغضب:انت لو بتحبنى بجد هتحفظ عليا وعلى قلبي مش هتعمل فيا كدا رافت انت كل كلمه بتخرج منك بتكسر بيها قلبي اكتر و اكتر كان انا مليش اى لازمه او انت متجوزنى عشان تكسر قلبي اكتر
رافت بغضب:طب اعمل اى انا اعتذرت وقولتلك نبدأ من اول و جديد لكن انتى رفضه تدي لينا فرصه
نظرات له رقيه بغضب وجنون :يعنى انا اللى غلطانه كمان
رافت بعشق وهو ياخذها فى حضنه: رقيه انا بحبك و عاوزك معايا عاوز انا وانتى نكون عيله عاوز افرح بحبي و حبك اللى اتحرمنا منه
رقيه بحزن:والشك
رافت:اشك فى نفسي وانتى لا
رقيه بدلع:والثقه
رافت:الثقه اتخلقت عشانك
رقيه:وايدك اللى اتمدت عليا
رافت بحب كبير:لو عاوزنى اقطع ايدي معنديش مانع
رقيه بدلع اكبر :والفرح اللى محستش بيه
رافت بحب:اعملك فرح احلى منه اعملك فرح يتكلم عنه الناس كلها
رقيه:طب حبك اللى راح
رافت بعشق :ده روحى اللى تروح لكن حبك لا ده حبك اتخلق عشان يكون فى قلبي
رقيه بحب: بحبك وزعلى منك كان عشان واجعى اللى حسيت بيه منك
رافت بحزن:خلينا ننسي كل حاجه ونبدأ من اول وجديد فى حب و سعاده انا بحبك
رقيه بحب :وانا بعشقك
حاول رافت ان يقترب منها لكن وضعت رقيه يدها حال بينه و بينها وقالت :رافت انت كسرت فرحتى المره اللى فاتت انا عاوزه فرح من اول و جديد عاوزه احس انى عروسه بجد و عريسي ملهوف عليا عاوزه امسح كل اللى حصل باستيكه
رافت بعشق:وانا مش هزعلك و لا هكسر فرحتك هعملك الفرح
نظرات له رقيه بعشق وهى تقول:ربنا يخليك ليا يا ضي عيني
لم يشعر رافت بنفسه سوي وهو يضع قلبه على شفايفها ويقول:اسفه بس كان لازم اعمل كدا اه لو تعرفي انا حاسس بايه انا حاسس ان كل حاجه حوليا بترقص من كتر السعاده
كدت ان ترد عليه رقيه ولكن قطعها صوت طرقات على الباب
رافت بهدوء: انا ليه حاسس ان دى مش السرايا بتاعتنا وان ده شارع
رقيه بهدوء:ده احلى حاجه السرايا بقا ليها روح ويلا باى و اه خالى الفرح الشهر الجاي باى
قالت كدا وخرجت من الاوضه و تركت رافت ينظر لها بصدمه من تلك المجنونه ولكن يحمد الله ان قلبها سامحه فاهى حبيبته منذ الطفوله ولكن ماذا الشهر الجاي
رقيه انتى يا وليه
قال كدا وهو يخرج من الغرفه خلفها
فى منزل محمود كنت تجلس عديله وهى تبكى بكل قوه على ابنها التى لا تعرف عنه اى شئ منذ ايام
محمود بهدوء: في ايه يا عديله عماله تنوحي على الواد كده ليه
عديله بصرخ :يا راجل يا اللي ما عندك دم ابني مش موجود ومش عارفه هو فين قولتلك بدل المره 1000 بلغ البوليس او اعمل اى حاجه بدل مانا هموت من كتر الخوف عليه لكن انت ساكت
محمود بسخرية:يعنى عاوزنى اروح اقدم بلغ بايه يعنى اقولهم شاب اختفي بقولك اى يا عديله انا مش نقص صدعك ده وابنك لو عاوز يرجع هيرجع
عديله بغضب وهى تمسكه من ملابسه :لا بقولك اى انت لو مشوفتش ابنى فين اقسم بربي لادام فيك انت و بنت اخوك بلاغ اه ماهو الواد مش هيروح فى شربه مياه عشان خاطر عيونك
مسكها محمود من شعرها وقال بغضب:بقولك اى يا عديله ابنك لو ضاع يبقا بسبب دلعك اللى ملوش لازمه لكن اى حاجه تانى لا و اه انتى ملكيش انك تدخلى بنت اخويا فى اى حاجه ولو عرفت انك عملتى اى حاجه كدا او كدا اقسم بالله العظيم لموتك يبقا على ايدي انا مش ايد اى حد تانى
عديله بغضب:اه يبقا بنت اخوك موتت ابنى وانت تموتنى صح
محمود بغضب:انا عاوز افهم انتى اى علاقه ب بنت اخويا وحطها فى دماغك ليه
عديله بغضب:لان ابنى راح ليهم القصر ومن ساعتها اختفا
محمود بستغراب:ابنك كان بيعمل اى هناك يا عديله
عديله بتوتر :يعنى انت سايب الموضوع الاساسي و ماسك فى ده
محمود بغضب:ده الاساس يا عديله ده الاصل ابنك كان ييعمل اى عند بنت اخويا انطقي قال كدا وهو يضربها بالقلم
عديله بكره:انت بتضربنى عشان بنت اخوك يعنى مش فارق معاك ابنك وفارق معاك الشملوله
محمود بغضب:انطقي بقولك بدل مقتلك
عديله بغضب:حسن راحلها عشان يطلب بحقه اه ماهى مش هتعيش فى النعيم ده واحنا نعيش فى القرف و الفقر ده
محمود بغضب:حقكم فى اى انتى شكل دماغك لسعت على الاخر وبصي يا عديله للنى تعبت منك وكنت دائما بقول معلش عشان ابنك بس ادام الواد طلع بايظ زايك يبقا ملوش لازمه انى استحملك انتى طالق يا عديله طالق بتلاته
قال كدا وخرج من المنزل وترك عديله تنظر له بصدمه فاهى خسرت كل من زوجها و ابنها واصبحت بمفردها
فى صباح اليوم التالى كنت تجلس قمر فى الحديقة مع راشد و اخواتها
حماد بهدوء:قنر انا عاوز ارجع بيتنا تانى مش عاوز اقعد هنا
قمر بستغراب:ليه بس يا حماد حد زعلك او عملك حاجه
حماد بهدوء:لا بس انا عاوز ارجع بيت ابويا
شمس :ليه بس يا حماد ده البيت هنا حلو وكل الناس بتحبنا
نظرات قمر الى شمس وقالت:طب ادى اختك مش عاوزه ترجع وبعدين يا حماد بيت بابا هيفضل موجود ولما تكبر يا حبيبي ممكن تروح فيه براحتك لكن دلوقتي لا انا محتاجك جنبي مش انت رجلى يا حماد
انتفخ صدر حماد وشعر انها راجل كبير : طبعا
كدت ان ترد عليه قمر ولكن قطعها صوت :هو القمر بيطلع بالنهار
نظرات قمر تجاه الصوت و كدت ان ترد عليه ولكن تحدث حماد بغضب:انت قليل الادب
نظرا له مراد بسخرية:بس يا حبيبي ثم نظر الى قمر وهو يقول:انا دكتور مراد صاحب راشد بس راشد مقليش قبل كدا ان ليه اخوات بالحلوه دى
قمر بسخرية:بس انا مش اخته انا مراته
مراد بصدمه:اى
كدت ان ترد عليه ولكن قطعهم صوت كل من رافت و ريم
رافت بترحيب:اهلا اهلا بدكتور بتاعنا عامل اى يا دوك
مراد وهو مازال ينظر الى قمر: اهلا بيك يا رافت انت عامل اى
نظر رافت الى قمر وهو يقول :احب اعرفك دى قمر مرات اخويا اكيد هى عرفتك على نفسها صح
حرك مراد راسه بهدوء :اه طبعا
رافت بستغراب:بس اى سبب الزيارة الغريبه دى
مراد بهدوء:اى هو انت مكنتش عاوزنى اجي ازوركم وبعدين انت ناسي ان الشهر ده تقفيل السنه الماليه
رافت بهدوء:لا انت اللى شكلك ناسي ان انا اللى بروحلك مصر مش انت اللى بتيجي يا دوك
مراد

يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية قلبي بعشقها متيم)