رواية احببت ملتزمة الفصل السابع عشر 17 بقلم أماني السيد
رواية احببت ملتزمة الفصل السابع عشر 17 بقلم أماني السيد
رواية احببت ملتزمة البارت السابع عشر
رواية احببت ملتزمة الجزء السابع عشر
رواية احببت ملتزمة الحلقة السابعة عشر
حازم: بغضب وجرى على شادى ومسكه من هدومه مراتى فين يا كلب وقعد يضرب فيه
احمد: وقف حازم كفايه يا حازم واهدى علشان نعرف هيا فين
حازم: اى اللى جابك يا احمد أنا هعرف اتعامل مع الزباله ده كويس
احمد: ابدا طنط ناديه كلمتنى وقالتلى على اللى حصل وقولت اكيد هلاقيك هنا
حازم: طلع برا وقعد قدام المخزن وولع سيجارة
طلع احمد : اى يا حازم انت رجعت الزفت تانى مش كنت وعدتها انك مش هتحط الحاجات دي في بوقك تانى استغفر ربك وقوم صلى ركعتين هوا اللى فى ايده يرجعهالك
حازم: رمى اللى فى ايده اعمل اى يا احمد تعبت كل ما اطلع من مشكلة بدخل في التانيه وكنت متعود هيا اللى بتصبرنى على اللى انا فيه بس مش لاقيها
احمد: ربنا بيقول( وعسى أن تكرهوا شيئا وهو خيرا لكم وعسى أن تحبو شيئا وهو شرا لكم والله يعلم وانتم لا تعلمون) يلا صلاه العصر تعالى نصلى في المسجد وان شاء الله تلاقيها
حازم: يلا
وراحوا المسجد
حازم: وهوا ساجد والنبى يا رب متحرمنيش منها هيا اللي رجعتنى ليك وحسستنى بذنبى والنبى يا رب وقعد يعيط ويدعى ربنا كتير
بعد ما خلصوا
احمد: احنا هنروح عند شادى وحاول تمسك نفسك شويه علشان نعرف هيا فين تمام وانا اللى هتكلم
حازم: ماشى يا احمد
احمد: يلا بينا
عند فاطمه وبسمله
فاطمه كانو رابطين عنيها
فاطمه: انا فين
بسمله: فاطمه
فاطمه: بلهفه حبيبتي يا بسمله انتى هنا
بسمله: ايوه بقالى ساعه بنادى عليكى وانتى مكنتيش لسه فوقتى وكمان مش شايفه حاجه انتى كويسه
فاطمه: ايوه كويسه يا حبيبتي بس احنا فين ومين جابنا هنا
بسمله : يلهوى يا بت يا فاطمة ليكونوا اللى خاطفونا عايزين أعضائنا يلهوى لأ يا رب والنبى أنا لسه عندى احلام
فاطمه: بس ….بس يا بنتى اى مسلسل هندى اصبرى وفكرى معايا كده براحه ..مش انا حكيتللك على شادى
بسمله: ايوه بس انتى بتقولى أن جوزك اخده عندكو في المخزن
فاطمه: بس أمه عق….
صافي: عليكى نورررر …اهو انتى كده بتفهمى وشالت الشريط من على عين فاطمه وبسمله
فاطمه: بتفتح عنيها براحه علشان النور أنا كنت عارفه انك مش سالكه وست بتشجع اولادها على الغلط
صافي: براحه يا فطوم اى هتدينى محاضره ولا اقولك يا مرت ابنى
فاطمه: هوا انتى كدبتى كدبه ومصدقاها أو انتو عيله مجنونه
صافي: بت لمى لسانك أنا ساكته وصابره عليكى علشان شادى هوا اللى قايلى لكن لولا كده كنت جبتك من شعرك
فاطمه: اتنهدت طيب ممكن تسيبى بسمله في حالها هيا ملهاش دعوه بكل اللى بيحصل
بسمله: بصدمة انتى مجنونه يا فاطمة أنا استحاله اسيبك هنا
صافي: فكرك هسيبها ل
علشان تروح تبلغ علينا انتى هبله
فاطمه: عايزه اى يا صافي
صافي: صافي كده حاف اى خلاص يا مرت ابنى
فاطمه: ماتسيبنا في حالنا بقى عايزين مننا اى تانى
صافي: ابدا عايزاكى لابنى وقرشين من حازم اللى حاطط ملايين على قلبه قد كده بس بذمتك كده عايزين حاجه اسبكو أنا بقى هاهاهاهاها
بسمله: هنعمل اى يا فاطمة
فاطمه: مش عارفه بس اكيد حازم عرف كل حاجه وان شاء الله زمانه جاى
عند المخزن
احمد: مش هقول فاطمه فين برضو يا شادى
حازم: واقف ومتملك أعصابه بالعافيه
شادي: أنا قولت اللى عندى سيبنى امشى وهتكون عندكو
حازم: انت عبيط يلا هوا كلام عيال اسيبك علشان تاخدها
شادي ؛ أنا قد كلمتى
حازم: وانت معندكش كلمه اقولك ليه علشان انت بالنسبالى مش راجل سامع
شادي بغضب لولا أنا مربوط بس كنت عرفتك مين اللى مش راجل
حازم: والله طيب وبيفك في شادى
احمد: انت بتعمل ايه يا حازم
حازم: علشان يعرفنى مين اللى مش راجل
احمد: انت مجنون
حازم فك شادي
حازم: يلا يا حبيبي ورينى
شادى : هجم على حازم وبيضربو في بعض
ولما احمد جه يدخل حازم منعه
و سط عراك كبير شادي سحب المسدس من جيب حازم ومسك احمد من ورا وأحمد مش اخد باله
شادى : ارجع ورا يا حازم
حازم: رافع ايده سيبه يا شادى هوا ملهوش دخل باللى بينا
شادي: افتح المخزن يا حازم
حازم : سيبه يا شادى وكلامك معايا أنا
احمد بيحاول يفك نفسه مش عارف الان شادى بنيته ضخم وكان بيلعب ملاكمه فهو اقوى من احمد
شادي: حط ايدة على الزناد وقال لحازم كلمه كمان وهيكون ميت
احمد: متسمعش كلامه يا حازم
شادي: بيشد بدراعه على رقبه احمد أخرس انت ملكش دعوه
وفعلا حازم فتح المخزن
الحرس كانو هيتقدمو
شادي: أنا مش مشكله هموت بس هاخد احمد معايا اى هتضحى بصاحب عمرك
حازم: خلاص نزلو الاسلحه
رئيس الحرس: بس
حازم: اسمعوا الكلام
وفعلا نزلو الاسلحه وشادى اتجه لعربيه وخلى حازم يسيب فيها المفتاح وهوا لسه ماسك احمد
ورمى احمد قدام العربية وركب وهرب
احمد : بدأ أنه يكح جامد
حازم: انت كويس يا احمد
أحمد: مش عارف انت لازم تعمل فيها الجامد وتفكه دايما متهور
حازم: مكنتش اعرف انه هيحصل كل ده
احمد: اه. الخيط اللى كان معانا راح
يلا نركب عربيه ونلحقه بسرعه قبل ما يهرب
حازم: يلا
وركبوا بس كان هوا عرف يهرب
وملحقهوش
حازم: بقى بيهبد على الدركسيون أنا غبى غبيييي
احمد: أهدى يا حازم وإن شاء الله هنلاقيه
ووو
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية احببت ملتزمة)