رواية اليمن الفصل العاشر 10 بقلم آلاء هاني

رواية اليمن الفصل العاشر 10 بقلم آلاء هاني

رواية اليمن البارت العاشر

رواية اليمن الجزء العاشر

رواية اليمن الحلقة العاشرة

آسر نزل لقى ست فى أوائل العقد الخامس من عمرها اتصدم اول ما شافها و قال : مش معقول دادة عزيزة
عزيزة: ازيك يا بنى
آسر بسعادة: الحمدلله بخير انت عاملة ايه و نفين نفين فين اختفت فجأة راحت فين
عزيزة: واحدة واحدة عليا يا بنى انا جيت اخلص ذمتى نفين تعبانة و بقالها سنتين بتعانى من كانسر و قالتلى اجى اقولك على مكانها لأنها عايزة تتكلم معاك
آسر بصدمة: كانسر استنى استنى يا دادة هلبس و جاى معاك حالا
طلع على فوق جرى بدأ يلبس بسرعه و نزل تانى
آسر : يلا يا دادة هى فين
عزيزة : فى ٥٧٣٥٧
طلعوا ركبوا العربية
آسر رن على مراد
مراد بمرح : صباح الورد يا آسورى
آسر بعجلة : مش وقت هزار عرفت فين مكان نفين تعالى بسرعه على مستشفى ٥٧٣٥٧
مراد بصدمة: نعم ليه مالها
آسر: مفيش وقت للشرح تعالى بسرعه
أسامة : اومال فين آسر
فاطمة: مش عارفة كان فى ست عايزاه و عقبال ما طلعت من المطبخ كانوا مشيوا
أسامة باستغراب : ست ست مين
فاطمة بجهل : مش عارفة
أسد و آواب قاموا و قالوا : عن اذنكم احنا
و مشيوا
يمن بهمس : ماما
فاطمة بهمس : هقولك حاضر استنى
أسامة باستغراب : هو فى حاجة
فاطمة بتوتر: هو بصراحه يمن عايزة تجيب بسيط
أسامة بضحك: طب ما تجبيه
يمن بفرحه : يعنى انت موافق يا عمو
أسامة بحب: اه عادى
يمن قامت حضنته بفرحه و قالت : شكرا يا عمو
أسامة بضحك : على ايه يا قلب عمو يلا مش عندك كليه يا بت اجرى يلا روحى
يمن بضحك : يلا سلام
أسامة بحنان : هتروحى الشغل يا حبيبتى
فاطمة بحب : اه علشان اجى احضر الغدا
أسامة : طب يلا سلام انا
فاطمة بحب : فى حفظ الله
فى المستشفى
آسر دخل بلهفة أوضة نفين اللى كانت نايمة على السرير و أجهزة و اسلاك متصلين بجسمها و الأكسجين
نفين بابتسامة باهته : آسر ازيك
آسر بدموع: انت ازاى تغيبى كدا
نفين : غصب عنى انا كنت عايزة ابعد علشان اتعالج ابتسمت بآلم و قالت : بس مفيش أمل
آسر بود : متقوليش كدا يا بت انت هتبقى كويسة
دخل مراد فى الوقت دا جرى حضنها و قال بلهفه شديدة: مالك يا حبيبتى فى ايه
نفين بألم: براحه يا جحش
مراد بعد براحه و قال : انا اسف
(تعالوا نتعرف على نفين الاول
نفين بنت خالة مراد و اخته فى الرضاعه و بما ان اهلها متوفين فكانت عايشة مع اخو أسامة و متربية مع الشباب و كانت علاقتها كويسة جدا بآسر على عكس أسد اللى مش بيستريحلها اختفت من سنتين و سابت رسالة انها سافرت )
نكمل
نفين بدموع: انا جايباكم علشان اخلص ذمتى بس قبل اى حاجة انا اسفة يا آسر
آسر باستغراب: على ايه
نفين بدموع اكتر : اللى انا فيه دا مش من شوية سليم معملش حاجة يا آسر
مراد بترقب: يعنى ايه معملش حاجة
نفين : سليم كان بيحبنى و انا كمان كنت بحبه بس استغلال يخلصلى مشروع يجبلى محاضرة و هنا جيه دور مهرة اخته اللى بدأت تحذره منى لحد ما فعلا بعد عنى فأنا…….
مراد قاطعها بعصبية : فأنت بكل سفالة عملتى فيلم رخيص زيك ان سليم اعتدى عليك
و قرب منها و شدها من ايدها جامد وقال: و انت بقى بقيت مدام ازاى انطقى
نفين عيطت بخوف و قالت : واحد زميلى كنت بحبه و اتجوزنا عرفى بس انا معرفش هو فين
مراد جيه يضربها آسر مسك ايده و قال : لا رفقا بحالتها دى مينفعش تتضرب روحى يا شيخة ربنا ينتقم منك
ساب مراد و قرب عليها وقال : لولا أن ربنا بيعاقبك دلوقت انا كنت موتك بايدى على انت عملتيه
و كمل بصراخ : لييييييه ليه تعملى كدا ذنب مهرة ايه ذنبها انك واحدة استغلالية و زباله و انها خايفة على اخوها خلتينى ادمر حياة اللى بحبها بايدى منك لله
نفين صرخت و قالت : اللى بيحب مبيأذيش و انت أذيت تبقى مش بتحبها يا دكتور
آسر ضرب السرير و قال : مين قالك انت لما جيتى و قولتى ان مهرة هى اللى خدتك لسليم انا لغيت مشاعرى ناحيتها لانى فكرتها انسانة زباله و غير مؤتمنه
انا هعتبرك موتى من دلوقت
وطلع مشى
مراد بحسرة: يا خسارة يا نفين هستني موتك علشان ادفنك علشان وصية ماما مش اكتر
و طلع جرى ورا آسر
لقى آسر قاعد في العربية و ساند راسه على الدريكسيون
دخل قعد جمبه بحزن و قال: انا اسف
آسر بعيون حمراء كالدم : انا زباله انى مشيت وراها أسد عنده حق انا القاضى الظالم و دور العربية وقال لازم اروحلها لازم و طلع على بيت اهل مهرة
فاطمة راحت الاتيلية بتاعها اتيلية اليمن
بدأت تشرف على البنات و تشوف الاخبار و التصاميم و دخلت المصنع تشوف الشغل ماشى ازاى و خلصت شغلها و روحت على بيتها القديم خدت بسيط من عند جارتها و روحت على البيت
عند أسد
أسد بجدية: دى كل المعلومات اللى قدرت اوصلها امبارح يا سيادة اللواء
اللواء : كويس جدا يا سيادة الرائد المهمة دى لازم تخلص النهاردة
أسد بجدية : اكيد سياتك هنبدأ نجهز انا و الفريق عن اذنك
و أدى التحية و مشى
آسر وصل عند عمارة
طلع بسرعه و مراد وراه
مراد : يا بنى استنى هتطلع تقولهم ايه أقف
آسر : هطلع اقولهم الحقيقة
مراد بهدوء: طب اهدى بس
آسر بعصبية : مش ههدى يا مراد لازم يعرفوا و كمل طريفه لشقة أهل مهرة
ورن الجرس
فتحت بنت اللى قالت بلهفه: ابيه آسر
آسر بتوتر : ازيك يا غزل
غزل و عنيها بدور من حولين آسر و مراد : الحمد الله
=مين يا غزل
غزل : دا ابيه آسر يا ماما
سمر راحت بلهفه عند الباب و قالت : اتفضل يا بنى اتفضلوا
دخلوا قعدوا
سمر : ثوانى و على و سليم جايين
آسر بقلق : تمام
عدى دقايق
و طلع على والد مهرة و سليم اخوها
على ببرود : خير
آسر بتوتر: ممكن مهرة اتكلم معاها
سمر بصدمة : نعم
سليم بتساؤل : مهرة مين معلش
آسر : مهرة يا جماعه فى ايه
غزل برعب : المفروض انها معاك يا ابيه مهرة مش هنا
آسر بصدمة : يعنى ايه اوم……..

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية اليمن)