رواية سيوف الفارس الفصل الرابع عشر 14 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الفصل الرابع عشر 14 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس البارت الرابع عشر

رواية سيوف الفارس الجزء الرابع عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة الرابعة عشر

*رن تليفونه إلى صحاه و رد عليها بصوته النائم و اتفزع من نبرتها*
سارة : وعد ، وعد يا أمير *بعياط* هيقتلوها
امير * بيحاول يستوعب*: اهدى بس وفهمينى
سارة : واحدة كلمتنى وقالتلى اعمل إلى هى عايزاه لاما هتقتلها
امير : وعد خرجت من البيت مش انا قولت محدش يخرج
*بعصبية*
سارة : اهو إلى حصل و بعدين طنط تعبانة ومش عارفة اعمل ايه دالواتى و وعد كانت نازلة تجيب الدوا اعمل انا ايه دالواتى
امير : اهدى اهدى *بزعيق* خليكى جنبها وانا جاي
*قفل معاها وخد نفس*
امير : حبكت تتخطفى دالواتى الواحد مش عارفة ينام ابدا
*وصل عندها و معاه الدكتور يكشف عليها و جابولها الأدوية و اطمنوا عليها قعدوا فى الصالة*
امير : فهمينى قالتلك ايه بالظبط
سارة : قالتلى أنها هتكلمنى تانى و عايزانى انفذ إلى هتقوله والا *بزعل على صاحبتها*هتقتلها
امير : متقلقيش كله هيتحل
سارة : انت كل مرة تقول كدا و ادى وعد اتخطفت ها هستنى لما يخلصوا عليها *بنفاذ صبر على أنه مبيقولش كلام يطمنها*
امير *قام من مكانه*: انتى بتلومينى انا !! هو انا إلى قولتلها تخرج من البيت اهدى كدا خلينى اقولك هتعملى ايه *اتكلم بهدوء*
*قعدت من غير كلام و مستنياه يتكلم*
امير: قربنا نوصلهم فمتقلقيش احنا بس مش عايزين نستعجل لاننا منعرفش مين إلى بنتعامل معاه همشى دالواتى و هبلغك تعملى ايه
سارة : طيب *بدموع*
*قرب منها و مسح دموعها*: متقلقيش مش هيحصلها حاجة *بنبرة طمنتها*
سارة: لو جرالها حاجة انا…….*قطع كلامها*
امير : مش هيحصلها حاجة تمام ممكن مشوفش دموعك تانى ، انتى متعرفيش الدموع دى غالية عندى قد ايه*مسح دموعها الهربانة منها*
*ابتسمت لكلامه وبعدت عنه وهو ضحك لما شاف خدودها إلى احمرت فجاءة*
امير : سلام ياقمرى
*مشى من قدامها و استغربت جملته هو فعلا نطق ياء الملكية هو نسبها ليه فعلا هو قاصدها ، اه اه قاصدها ما هو كان ممكن يقول ياقمر وخلاص ياااه اخيرا نطقت*
سارة : دماغى ياما*دخلت وقعدت جنب فاطمة ومعها تليفونها لكن النوم غلبها ونامت*
*مسك تليفونه يتطمن عليها لكن سمع صوت صريخها إلى خليت قلبه يتنفض من مكانه سامعها بتستنجد بيه*
فارس : انتى فين ؟؟! الو الو لمار ردى عليا
*سمع صوت شخص بيتكلم*
: متخافش على الامورة دى فى عينا*قفل الخط*
*تفكيره اتشل للحظات كان سامعها بتستنجد بيه وهو فى مكانه مش بايده حاجة يعملها فكر انه فى يوم ممكن يخسرها دى أخته حتة منه إلى جابتها امه وهو من يومها سندها فى الدنيا قام من مكانه يمنع أفكاره تتغلب عليه*
*بعد ساعة*
صابر : تمام يا فارس بيه هبلغك كل حاجة لما توصلى
فارس : تمام يا صابر
*دخل اوضته حاول يغمض عنيه لكن مقدرش*جاله تليفون اتعدل يرد*
فارس : خير
امير : للاسف مش خير
فارس : انت عرفت
امير : اه عرفت اتخطفت ولازم نعرف هنعمل ايه و بسرعة
فارس : انا السبب انا إلى خلتها تمشى زعلانة من عندى
امير : من عندك !!*رفع حاجبه باستفهام*وعد كانت عندك
فارس : وعد ، وعد ايه الى يجبها عندى انا بتكلم على لمار لحظة بس كدا هى وعد اتخطفت
امير : هى لمار اتخطفت نهار اسود طب ايه يا بطل ايه بقا *حاول يكتم ضحكه بس مقدرش*
فارس : انت بتضحك على ايه يا زفت لازم نشوف حل بسرعة و متتكلمش فى الموبيل كتير عشان احتمال يكون متراقب
امير : تمام انا هروح مشوار وابقى اكلمك تانى
فارس : لو وصلت لحاجة بلغنى *قفل وبص على بيته الهادى الخالى من اى روح للحياة فى المكان، الحيطان زى ما يكون مخاصمة بعضها و كل حتة فى المكان كئيبة ، لما حبيبته قربت منه قرر يبعدها عنه عشان مينفعش يبقى ضعيف قدام حد لكن قراره طلع غلط بس خلاص الوقت فات و اهى حبيبته ضاعت منه و مش هى بس لا و أخته كمان ، اتضايق من نفسه و عايز يهرب من تفكيره لكن ازاى الواحد هيهرب من نفسه ، اخد القرار إلى مش هيرجع فيه حتى لو الخطر على حياته مش هيضيعهم من أيده المرة دى*
*اخد عربيته ومشى*
*راح على شغله يشوف وصلوا لايه*
مهاب: تعالى كويس انك جيت
امير : خير يارب
*دخلوا مكتبه*
مهاب : جاتلنا أوامر انك تبعد عن القضية دى
امير : نعم أوامر !! من مين وليه
مهاب : مش عارف ، المشكلة أنهم ادوها لواحد لسة جاى جديد
امير : كمان *قام من مكانه و وقف قصاده*دول عصابة بقا
مهاب : استنى كنت هنسى *بيطلع ملف من المكتب*دا كل حاجة عن الرقم إلى قولت عليه
امير : طب ورينى *فتح الملف و قرائه لكن دقق على عيلتها و اتفاجئ*
امير : يالهوى ، انا لازم امشى من هنا بسرعة
مهاب : طب استنى بس خد دى هتحتاجها
امير : ايه دى
مهاب : عدسات فيها جهاز تسجيل صوت و صورة
امير : فعلا هحتاجها سلام
*فاقت و بتفتح عنيها لقت نفسها فى اوضة مقفولة و فى حد معاها فى الاوضة بس مغمين وشها*
وعد : ايه دا جثة دى ولا ايه يا ماما يا كابتن بسبس
لمار : دماغى اه، بسبس ايه انتى كمان ،عايزين ايه منى
وعد : انا مخطوفة زى زيك بس انا مش مغمين عينى
لمار : يابختك
وعد : يا بختى ايه دا احنا قاعدين في خرابة
لمار : هما خاطفينك ليه
وعد : اممم مش عارفة
لمار : طب احنا سكتنا واحدة *بضحك*
وعد : فى حد جاى علينا
لمار: يا مامى
*دخلت و قعدت قصادهم و مبتسمة ابتسامة غريبة وعد مفهمتهاش*
: حاتم فكهم
حاتم : عيونى
*فك لمار وشال إلى على عينيها و بصتله*
لمار : يالهوى
حاتم : ايه شوفتى عفريت
*راح ناحية وعد وهى نفسها الأرض تتشق وتبلعها حست أنها مش عارفة تتكلم ،و فى كل خطوة منه نحيتها جسمها يتنفض *
* قامت من مكانها و راحتلها*
: حاتم سيبنى انا افكها أصلها صعبانة عليا*بابتسامة خبيثة*
حاتم : دى حبيبتى ولا ايه يا وعد *بضحكة منه*
*فكتها و قعدت قصادهم*
لمار : ممكن نعرف احنا هنا ليه
: من الاخر كدا انتوا هتفضلوا معانا معززين مكرمين لحد اما اخلص حساباتى معاكوا
وعد : حسابات هو انتى مين اصلا
: انا ابقى مرات ابوك الله
وعد : ايه الى انتى بتقوليه دا بابا متجوزش على امى
لمار : نعم مرات مين ؟!!
: الى سمعتوه
وعد : طب و بعدين عايزة ايه يعنى
: انا عارفة انكوا على الحديد المجيد فعشان كدا عايزة ورثى وبس
وعد : وبس اه ، على فكرة بابا مسابش ورث للاسف و انتى عارفة أن الكابتن إلى معاكى لهف فلوسنا كلها
لمار : طب و انا مالى بالحوار دا
: انتى حكايتك حكاية و مش هتخرجى من هنا اصلا لسببين الأول ان انتى بنت ضرتى و السبب التانى انك اخت فارس نور الدين
وعد : لا ياشيخة انتى اخوكى فارس انا كدا فهمت تمام
لمار : وانا مفهمتش يعنى ايه معلش و ضرت مين
سيف : يعنى ممكن تموتى بسببهم
لمار : طب اشطا انا جاهزة تيجى تموتى معايا يا اسمك ايه
وعد : وعد يا حبيبتي، شكرا مش عايزة الدور الجاى بقا
سيف : ايه الناس دى اغبية *بيكلم حاتم*
حاتم : بس موزز
سيف : فى دى معاك حق *ضحك*
: سيف روح اعمل إلى قولتلك عليه
سيف : حاضر
: حاتم خليك هنا
حاتم : تأمرى * مشيوا من المكان و بعد ساعات سمعوا صوت جاى عليهم و استغربوا اول ما شافوه*
وعد : فارس
لمار : فارس
سيف : ما تمد يلا
فارس : يلا
لمار : فارس هو فى ايه انت اتخطفت برضو
فارس : لا انا جاى بمزاجى
لمار : هو بابا اتجوز اصل الست بتقول أنه اتجوزها و عايزة مصالح من وراكوا
فارس : و وعد ؟؟ ليه هنا
لمار : أصلها كانت متجوزة ابوها
فارس : اه هى عندها عقدة تقريبا *بضحك*
لمار : حلو اووى اسم وعد دا تحسيه لايق عليكى *بضحك*
وعد : لايق اه *بابتسامة*
لمار : انتوا تعرفوا بعض منين بقا
فارس : بنشتغل مع بعض فى الشركة
لمار : شغل اه طيب *بصت لفارس الى كاتم ضحكه*
لمار : ايه يا وعد ساكتة ليه ما تتكلمى معانا
فارس : هو دا بقا حاتم
وعد : اه هو
فارس: هو انتى لسة بتحبيه
وعد : انا لو أطول اقتله هقتله
فارس : طب زى الفل
وعد : هو ايه الى زى الفل*بضحك*
فارس : ها*بضحك*
لمار : قولتلى شغل برضو*رفعت حاجبها*
فارس :اتمنى والله إنه يبقى مش فى الظروف دى يا وعد انى اقولك الكلام دا بس انا بح……..
*سمعوا صوت ضرب نار بيحاوط المكان و شافوهم دخلوا عندهم و وراهم امير بسلاحه*
فارس : ديما بتيجى فى الوقت الغلط الله عليك والله
امير : ايه يا صاحبى، دا كله غياب
*فكهم و بصلهم و شافهم رافعين سلاحهم*
امير : كدا تبقى جريمة جديدة
سيف : نزل يلا سلاحك عاملى فيها فان دام
*نزل سلاحه و بصلهم*
لمار : لا فالح يا أمير
امير : طب انتى مين بقا و مالك بينا
: انا مين *ضحكت* انا سوزان تميم يا حبيبى مرات حسن نور الدين
لمار : ايه الكلام دا باين انها بتخرف و بتقولنا أنها كانت متجوزة ابو وعد كمان و حاجة كدا مفيش مخ يعقلها
فارس : و عايزة ايه
سوزان *ابتسمت* : روحك….. اصل انا العقبة إلى قدامى ولازم اتخلص منها
فارس : وانا ايه علاقتى بيكى اه انتى متجوزة ابويا و عمرى ما شوفتك
سوزان : بقولك ايه هقولك على حاجة كدا بس تخليها سر بينا *قربت منه و اتكلمت فى ودانه* ماما اتوفت على أيدى اه انت سمعت صح انا قتلتها *ضحكت*وبابا واقف يتفرج
*سمع كلامها و حس أن بركان جواه انفجر وهى هتستقبل انفجاره*
*صوت ضباط الشرطة محاصرين المكان و امير ادا الإشارة بالاقتحام*
فارس : مش هلومك يا سوزان على حاجة بس الى انتى متعرفيهوش أن مينفعش تلعبى مع الكبار ماشى يا قطة اه و نسيت حاجة *اتفاجئت بقلم على خدها من قوته وقعت على الأرض*
سوزان : انت بتضربنى يا بن حسن يا ويلك منى والله ما هسيبك مش هسيبك يا فااااارررس
*الشرطة خدتهم و مشيوا من المكان و هما فضلوا واقفين*
امير : يلا بينا بقا ولا استحليتوا القاعدة هنا
لمار : اه يلا بينا احسن اتخنقت وعد ممكن يكون عجبها المكان
وعد : لا دا وحش جدا عاجبنى ايه بس
*قطع كلامهم واتكلم وهو بيشدها بعيد وهى استغربت تصرفه*
وعد : فى ايه بتشدنى كدا ليه !!؟؟
فارس : بحبك
وعد : ؟؟؟!🤔🤔

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية سيوف الفارس)