رواية سيوف الفارس الفصل الثامن عشر 18 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الفصل الثامن عشر 18 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس البارت الثامن عشر

رواية سيوف الفارس الجزء الثامن عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة الثامنة عشر

*دخل الاوتيل و جهز شنطته لكن وقفه رنت تليفونه برقم غريب و اتفق انه يقابله فى مطعم الاوتيل بعد خمس دقايق*
ناصر : استاذ نادر مش كدا
نادر : أيوة مين انت
ناصر : انا ناصر سباعى من صاحب اكبر شركات الشحن اكيد سمعت عنى
نادر : اه طبعا سمعت اقعد اتفضل *قعد و بدأ يتكلم*
ناصر : انا عرفت ايه الى حصل معاك اقصد إلى عمله فارس نور الدين حركة وحشة اووى منه طبعا مكنتش فى صالحك
نادر : مش فى صالحى ازاى مش فاهم واحد و رجع فى اتفاقه قبل ما نمضى الورق
ناصر : نادر بيه اخبار ادويتك المغشوشة ايه ولا نقول المخدرات إلى كنت عايز تطلعها من برا برا تحب اكمل ولا ادخل فى الموضوع
نادر : انت عايز ايه
ناصر : كدا بدأنا نتفق
*دخل عليهم و هو بيجرى و بيضحك*
فارس : فى ايه خير
امير : لا مش خير تعالى معايا
*نزلوا و هو مش فاهم حاجة شاف ناس بتتخانق فسكتوهم *
فارس : ممكن اعرف فى ايه يا سيادة الرائد
زياد : الاستاذ بيقل أدبه و بيقول كلام ملوش لازمة
امير *بصوت واطي*: كان بيعاكس مراته الى هى الرائد شهد فأكيد مش هيسكت
فارس : عشان كدا طب هو انت سايب البنات كلها و جاى عليها
: والله ما اعرف انها تبعه
زياد : دى مراتى يالا
امير : اهدى يا زياد خلاص اديك ضربته
فارس : طيب روقوا كدا و صحصحوا لان لو حصل حاجة انا إلى هضربكوا امير حصلنى على فوق
امير : حاضر زياد روق كدا ها
*طلع و شافها جايبة الاكل و بتحطه على السفرة مقدرش يكتم لسانه*
امير : يالهوى
لمار : فى ايه
امير : القمر طلع فى موجود معانا ولا ايه
لمار : لا يا شيخ
امير : اه انتى إلى مش حسة *خطته ماشية صح و شايف وشها بيتغير, واقفة مكانها و مش مصدقة أنه بيتكلم كدا مع كل الناس جات فكرة فى دماغها و ابتسمت واتحركت مسكت كوباية ماية فى اديها و راحة على المطبخ اتكعبلت فى رجل الكورسى و وقعت الكوباية على الأرض*
امير : سارة انتى كويسة
سارة : رجلى اتلوت رجلى رجلى *بعياط*
امير : متعيطيش لمار شوفى مرهم و لمى الازاز بدل ما حد يتعور
لمار : حاضر
وعد : سارة فى ايه مالك
امير : رجليها اتلوت
وعد : حاولى تمشى عليها طب
سارة : مش قادرة
وعد : هاتى ايدك بس *قومتها لكن كانت هتقع و هو لحقها*
امير : خلاص اقعدى و لمار هتجيبلك مرهم هيريحك
سارة : المشكلة انى مش هعرف امشى عليها و هنزل السلم ازاى و الاسنسير عطلان ياربنا
امير : متقلقيش هتصرف انا متعيطيش بس
حسن : فى اي مالك يا قمر بتعيطى ليه
سارة : رجلى وجعانى شوية
حسن : اتخبطى فيها ولا ايه
سارة : اه
حسن : سلامتك ابقى خالى بالك يا بنتى
لمار : حاولى تقومى معايا عشان نأكل بقا ساعديني يا وعد
*قعدوا ياكلوا و كل واحد مع تفكيره لكن حسن قطعهم كلهم*#ياراحسنين
حسن : يام وعد انا عايز اكلمك فى موضوع بصى انا مبعرفش اتكلم فى مواضيع دى خالص بس ادينى بقول
فاطمة : خير يا استاذ حسن
حسن : خير ان شاء الله انا طالب ايد بنتك وعد لابنى فارس انا مش هلاقى حد بأخلاق و ادب بنتك زى ما انا شوفت متستعجليش فى الرد يابنتى
فاطمة : إلى فيه الخير ربنا يقدمه
حسن : خدى وقتك يا عروسة
امير : الحق دا بيقولها خدى وقتك*بيكلم فارس بهمس*
فارس : هتبقى مكانى و هقولك جملتك دى *بيبصلها و هى بتهرب من عينيه بس هو عارف هيعمل ايه*
امير : أما نشوف
*خلصوا اكل و قعدوا و استناها تبعد عنهم و راحلها وهى اتفزعت لما شافته*
فارس : شوفتى عفريت ولا ايه
وعد : عفريت اه
فارس : وعد
وعد : نعم *لقيت نفسها على الحيطة و هو بيقرب*
والله لو قربت اكتر هصوت أو هموت ايهما اقرب
فارس *ضحك*: طب تعالى نشوف
وعد : فارس ابعد والله هلمهم عليك
فارس : متقدريش #يورا
وعد : انت عايز ايه
فارس: بحبك يا وعد مفيش وانا كمان
وعد : هو لازم تفزعنى عشان بتحبنى و بعدين أبعد عنى متبقاش قليل الادب
فارس : طب هبعد بس بشرط قوليلى انك بتحبينى
وعد : هو انت مجنون صح
فارس : اه
وعد : يالهوى سارة *بص وراه مشافش حد رجعلها ملقاش وعد كمان اول مرة يضحك جامد زى الموقف دا*
فاطمة : وعد سارة يلا بينا بقا عشان منتأخرش
امير : خليكوا شوية وانا هوصلكوا فى طريقى
فاطمة : لا يا ابنى خليك انت احنا هنروح يلا يا وعد سندى الأستاذة
وعد : ساعدينى يا سارة *بضحك*
سارة : اساعدك ايه بس
امير : طب سلام يا عم حسن سلام يا برنسيسه و سلام يا فارس بالمرة
فارس : خليكوا كلكوا شوية مستعجلة ليه يا طنط
فاطمة : معلش يا حبيبي مرة تانية
وعد : اصل دا معاد الدوا بتاعها
فارس : اه سلامتك يا حبيبتي امير روح مع السلامه
امير : تمام يلا بينا وعد خدى مفتاح العربية كدا
*عدل نفسه و يصلها و ضحك و اتفاجئت أنه شالها لحد ما دخلها العربية و هى مستغربة جرئته وسط ابتسامة الناس و ضحك فارس و لمار بعد ما ركبها اتفاجئ بضربة على قفاه*
فاطمة : اخر مرة تعملها يا زفت انت انا متكلمتش لان فعلا مكناش هنعرف ننزلها غير وهى بتصوت و دى سارة بقا
امير : حاضر دى اخر مرة ماشى *بضحك*
*ركبوا العربية و روحهم*
*بعد ما روحت لمار و حسن*
زياد : استاذ فارس احنا حاطين تليفونك تحت المراقبة عشان لما يتصل بيك تانى
فارس : تمام يا سيادة الرائد
زياد : تمام عن اذنك
فارس : صابر خالى الرجالة تقسم نفسها و يروحوا القصر و على بيت وعد كمان
صابر : يحرسهم يعنى
فارس : امال هيعملوا ايه اصحى معايا يا صابر و النبى
صابر : حاضر يا فارس بيه
*أخدها و روحوا و دخلوا البيت*
زياد : بصى انا ساكت طول الطريق مش عايز اتكلم بعد كدا مش هتيجى معايا نفس المكان انا مش عارف ازاى سمحتيله يتعدى حدوده من الأساس
شهد : ما خلاص بقا يا زيزو متبقاش اوفر
زياد : أسمى زياد مش زيزو انا مش عيل صغير
شهد *بدلع*: احلى زيزو دا والله
زياد *ضحك*
شهد : يا خواتى عسل
ناصر : يا راجل حد يزعل من القمر دا بردو
شهد : يالهوى ايه دا
زياد : ايه الى جابك هنا
ناصر : هقولك ايه الى جابنى
*صوت الرصاصة و صوتها رعبوه*
ناصر : عرفت فى ايه

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية سيوف الفارس)