رواية سيوف الفارس الفصل السادس عشر 16 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الفصل السادس عشر 16 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس البارت السادس عشر

رواية سيوف الفارس الجزء السادس عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة السادسة عشر

*على الأرض و سايح فى دمه حس الدنيا بتلف بيه ساب نفسه و غمض عينيه و لما فتحها لقى نفسه فى اوضة و عياله جنبيه اطمن و غمض عنيه تانى*
*بعدها بيومين*
* نزل من عربيته و دخل المستشفى يشوف ايه الى بيحصل بعد ما كلمته*
لمار : كويس انك جيت تعالى شوف بابا عايز يسيب المستشفى و يمشى و الدكتور قال مينفعش دالواتى
فارس : طب تعالى
*دخلو عنده*
فارس : ممكن افهم ايه الى بيحصل انت رايح فين
حسن : فارس انا همشى من هنا مش هقدر اقعد تانى وعلى الأدوية هظبطها
فارس : لما الدكتور يأذنلك بالخروج لكن متمشيش من نفسك لو سمحت ممكن تسمع كلامنا بقا@يارا حسنين
حسن : ممكن بس على شرط
فارس*استغرب*: شرط شرط ايه
حسن : تعيش معانا
فارس : ايه دخل دا فى دا سيبنى على راحتى يا بابا لو عايز تعيش معايا تعالى لكن انا مش هدخل القصر دا
حسن : ماشى يا فارس
لمار : طب يا جميل اسمع كلامنا و ممكن نمشى بكرة *هز رأسه بالموافقة و فارس سحب لمار لبرة*
لمار : فى ايه
فارس : ابوكى دا بينتهز اى فرصة و يقولى تعالى عيش معانا
لمار : هو عايز يلمنا حوليه يا فارس معملتنا اتغيرت معاه وهو حب المعاملة دى و حب أن هو كمان يتغير عشانا و بعدين دا ابونا برضو عايز يفرحنا باى حاجة و يعوضنا عن إلى فات حاول انت كمان تفرحه يا فارس و انسى إلى حصل
فارس : حاضر يا لمار همشى بقا دالواتى و هبقى اكلمك
*ركب عربيته و مسك تليفونه يكلمها و يتفق معاها على إلى هتعمله خلص مكلمته و ابتسم و مشى يعمل إلى اتفقوا عليه*
*نايمة فى اوضتها دخلتلها تصحيها*
فاطمة : يا وعد قومى بقا كفاية نوم يلا قومى شوية و فى حد هيجى عايز يتكلم معاكى شوية قومى بقا أجهزى
وعد : حد مين يا ماما انا عايزة انام
فاطمة : قومى يا بت بقولك ايه لو مقومتوش دالواتى هخلى سارة تيجى ترخم عليكى @يارا حسنين
وعد : لا انا قومت اهو
*قامت جهزت نفسها*
وعد : ماما هو مين إلى جاى انتى مش راضية تقوليلى ليه
*جرس الباب رن*
فاطمة : روحى شوفى بنفسك *بابتسامة*
وعد : هيكون مين يعنى عفريت مثلا*فتحت الباب و اتصدمت*
فارس : اذيك يا وعد انا لقيتك مبترديش عليا قولت اشوفك انتى كويسة ،وعد انتى سمعانى
وعد : اه سمعاك انا كويسة مفيش حاجه
فاطمة : هتسيبى الراجل واقف على الباب ولا ايه تعالى يابنى ادخل
فارس : معلش يا طنط هروح انا و وعد مشوار و هرجعها متقلقيش
فاطمة : خلى بالك منها يا فارس و متتأخروش
وعد : هو ايه دا انا مش هروح فى حتة
فارس : طب وعد موافقة يلا بينا بقا
*مسك أيدها و شدها و خلاها تركب العربية و هو ركب و راح على مكان غريب فى بحر و خيم بالقش و المنظر شكله حلو,طول الطريق متكلمتش و مستنياه يتكلم*
فارس : هتفضلى كدا كتير ما تتكلمى
وعد : اتكلم فى ايه
فارس : ايه رأيك فى المكان دا حلو مش كدا
وعد : اه حلو اوى@الكاتبة يارا حسنين
فارس : مش قدك
وعد : ايه
فارس : بالليل بقا بيبقى المكان دا شكله جميل نبقى نيجى فى مرة نبات هنا
وعد : نعم نبات هنا إلى هو انا وانت
فارس : بحب اووى منظر البحر و الرملة مريح كدا
وعد : اه وانا بحبه اوى
فارس : بس بحبك اكتر
وعد : بتقول ايه مش سامعة
فارس : بقولك ايه
وعد : نعم
فارس : تتجوزينى
وعد : ايه
فارس : مش لازم تردى دالواتى اسمعينى و ردى فى الاخر
وعد : فارس انت متعرفش حاجه عنى ولا انا اعرف حاجة عنك فا..
فارس : عايزة تعرفى ايه وانا اقولك
وعد : الحكاية مش كدا يا فارس
فارس : حكاية ايه انتى بتعملى حكاية من مفيش واحد حبتيه و طلع نصاب هتفضلى طول عمرك ندمانة على إلى حصل
وعد : انت مين إلى قالك الكلام دا انت بتتجسس عليا
فارس : اتجسس عليكى !!؟وعد الناس مش شبه بعضها أدى لنفسك فرصة عشان بحبك وانتى بتحبينى*ابتسم*
وعد : وانت ايه الى مأكدلك كدا انت غريب اووى بجد
*بتبص حوليها*
وعد : ارجع ازاى انا دالواتى اتفضل تعالى رجعنى
فارس : امرى لله اتفضلى قدامى
*وصلها بيتها*
وعد : شكرا على التوصيلة *بتحاول تفتح الباب*
مش راضى يتفتح انت قافله من عندك
فارس : مش عارف والله *بابتسامة*
وعد : فارس افتحلى الباب عايزة انزل
فارس : نسيت بيتفتح ازاى
وعد : لا والله
فارس : لا والله *فتحلها الباب* اتفضلى
وعد : سلام *بضحك*
*نزلت من العربية و هو متابعها لحد ما دخلت بيتها*
*دخلت بيتها و مبتسمه و مش منتبهة بوجودهم*
سارة : إلى واخد عقلك كنتى فين كدا
فاطمة : تعالى يا وعد واقفة كدا ليه
سارة : وعد
وعد : نعم انا هدخل اكمل نوم صحونى على الغدا
فاطمة : طيب*بضحك*
سارة : انتى عارفة فى ايه و مخبية عليا لا يا بطة هزعل منكوا والله
فاطمة : سيبى البت تنام و ابقى شوفيها هقوم اجهز الغدا *بضحك*
سارة : البيت دا بيحصل في ايه من ورايا لازم اعرف*بتفكير*
*قطع تفكيرها رنة تليفونها واتفاجئت بيه بيكلمها بعد فترة طويلة*
سارة : فينك مختفى كدا
امير : انا موجود اهو انتى ايه أخبارك
سارة : تمام
امير : هقولك حاجة و حاولى تجيبيلى حل تمام
سارة : تمام
امير : لو فى حد واحشنى و مش عارف اتكلم معاه و المشكلة انى بحبه اووى و عايز اصارحه بدا بس مش عارف تقترحى عليا بأيه
سارة : انت لازم تاخد خطوة و تبدأ تتكلم معاه
امير : انتى شايفة كدا
سارة : اه
امير : طب انا عايزك معايا و انا بكلمها عشان انتى بنت زيها و كدا
سارة : *امممم* تمام ماشى عايز حاجة دالواتى حاضر يا وعد جاية سلام دالواتى يا أمير
*قفلت معاه قبل ما ينطق*
سارة : قال عايزنى معاه قال عايزنى اظبطله زوايا كلامه مثلا يا مستفز يا مستفز @يورا
*فى باريس*
*واقف مكانه مستنى الاشارة و بيفتكر إلى قاله*
: مش عايزين غلطة احنا مستنين اللحظة دى من زمان فاهمين
باك*
*أعطى الإشارة و اتحرك من مكانه و رفع مسدسه*
: امشى معايا من سكات عشان محدش يتأذى
زياد : مين ناصر مش تقول يا جدع
ناصر : حركة منك هفرتك المسدس دا فى دماغك
*خلص جملته و لقى المسدس فى أيده*
زياد : و اهون عليك برضو همشى انا بقا
*شافهم اتجمعوا حوليه*
زياد : كدا غلط الى بيحصل دا غلط
ناصر : فرصتى و جت لحد عندى
*مسكوه و هو بيضربه*
زياد : تعبت انت ها
*ضربه تانى*
ناصر : مش عايز اشوفك تانى انت فاهم
زياد : مش خايف اوحشك
ناصر : خلصوا انتوا و حصلونى
*سابوه اخيرا و مشيوا*
*فاق لقى نفسه فى مستشفى*
زياد : انا ايه الى جابنى هنا
شهد : هيكون مين يعنى
زياد : اه صح
شهد : هجيبك منين بعد كدا ادينا هنرجع بكره مصر اما نشوف
زياد : ايه يا توتو دى مش اول مرة يعنى فكى كدا
شهد : صبرنى يارب دا احنا فى شهر العسل دا الى هو المفروض
زياد : ايه يا توتو ما احنا فيها اهو تعالى قومينى بس وانا اظبطك
شهد : خليك فى إلى انت في دالواتى عشان انت صدعتنى
زياد : طيب هنام انا و خليكى انتى صاحية و اتكلمى مع نفسك
شهد : نام نام

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية سيوف الفارس)