رواية عندما تجد الامان الفصل الأول 1 بقلم نشوة عادل

رواية عندما تجد الامان الفصل الأول 1 بقلم نشوة عادل

رواية عندما تجد الامان البارت الأول

رواية عندما تجد الامان الجزء الأول

رواية عندما تجد الامان الحلقة الأولى

-ايه اللى عملته مع نورهان ده يا حسن من امتى واحنا بنحرج الناس كده؟!
حسن بسماجة: ايه ده هى اشتكت ليكى هتعملى ايه انتى يعنى هتعاقبينى!
– ايه البرود اللى انت فيه ده انت ترضاها ليا وبعدين الغلط منك انت ومع ذلك الناس قامت بالواجب وزيادة انت من امتى بقيت انانى وعديم الاحساس كده!
حسن: بت انتى احترمى نفسك وانتى بتتكلمى ومتنسيش انى اخوكى الكبير
– يا فرحتى الكبير مش بسنه يا اخويا الكبير بعقله انه يكون قدوة صالحة لكن انت باللى عملته ده فعلا قليت اوى ف نظرى
خرجت هناء والدتهم وقالت: ايه اللى بيحصل هنا ده ف ايه يا سلوى؟!
سلوى: ابنك المحترم اهان نورهان واهلها بدل ما يقول كتر خيركم وكلمتين حلوين سم بدنها وخلى اكتر يوم كانت بتستناه بقى اتعس يوم ف حياتها
هناء: ليه كل ده ما تفسرى ايه اللى حصل بالظبط؟!
سلوى: اللى حصل ان قبل الخطوبة بيوم نورهان كلمت الاخ وسألته مين هيجى معاك قال احنا واهلنا وتلاتة من اصحابى الناس عملت حسابها ع العدد اللى الباشا قاله الموضوع وسع منه وجاب عدد اكبر ومع ذلك الناس قامت بالواجب والاكل كفى وفاض والناس كلها من ناحيتنا اتراضت رايح يقولها انتم كسفتونى وعرتونى ادام اصحابى والأكل مكفاش وكان طعمه وحش ايه القرف ده!
سهام اختهم الكبيرة: طب ما هو فعلا عنده حق الاكل مكانش يتاكل الارز معجن والمكرونة بتقرمش وحاجة زفت
سلوى: نفس الكلمتين اللى الاخت قالتهم دلوقتى قالتهم ليها برضه ف الفون بدل ما تلطف الدنيا بوظتها اكتر
هناء: لا غلطان يا حسن الأكل كان زى الفل ونضيف والناس ضايفونا وقابلونا احسن مقابلة وعملوا كل اللى ف وسعهم كمان
سلوى: غير كده يا ماما انتى عارفة ان طنط دعاء مامت نورهان هى اللى بتشتغل وتصرف ع بناتها التلاتة ومنهم نورهان كمان بتتجهز بعد ما جوزها مات
حسن: طب ما بدل ما هما مش قادرين يعملوا خطوبة بسيطة كانوا قالوا وانا اديتها فلوس اومال لو كانت عملتها ف قاعة زى ما بتمنى!
سلوى: انت بتتكلم بثقة اوى كده ليه اومال لما اختك جات تتخطب قولت معندناش بنات تتخطب ف قاعة وافرض محصلش نصيب ودى خطوبة مش جواز ولا هو حرام ع اخواتك وعادى لبنات الناس
سهام: هو ف ايه انتى بتنكلمى مع اخوكى كده ليه هو المفروض تكونى مع مين؟! ولا هى عشان صاحبتك
سلوى: لا يا ست سهام مش عشان صاحبتى عشان انا بقول كلمة الحق وعشان دى بنت وغلبانة ويتيمة مينفعش نيجى عليها وعشان انا مش منافقة زى ناس واخاف ربنا يقعده ليا اصل كما تدين تدان
سهام بغضب: تقصدى مين بالمنافقة ها انطقى
هناء: باااااس اخرسوا بقى انتم هتتخانقوا ادامى ولا ايه مفيش احترام لوجودى
سلوى: ي ماما انا اسفة انا مش قصدى اعلى صوتى قصاد حضرتك بس اديكى شايفة ابنك وبنتك بيعملوا ايه وبيقولوا ايه!
هناء: خلصنا وانا غلطتهم متسوقيش فيها وانتى ي ست سهام خليكى ف نفسك ويا تقولى كلمة عدلة ي تسكتى وانت يا استاذ حسن من امتى وانا ربيتك تهين الناس وتقلل من كرامتهم انا المفروض مخلفة راجل ولو مكنتش هتقدر تكون للبنت دى سند وضهر وتعوضها عن وفاة ابوها يبقى الاحسن تسيبها للى يقدرها
مشى حسن وهو مضايق وع اخره وكذلك سهام دخلت ع اوضتها ورزعت الباب ودخلت عملت بلوك لنورهان وحطيتها ع البلاك
عند نورهان اللى كانت قاعدة ع السفرة ومامتها ملاحظة انها مش بتاكل وعمالة تقلب ف الطبق وباين عليها الحزن
دعاء: مالك يا حبيبتى انتى كويسه؟!
نورهان بابتسامة: اه يا حبيبتى الحمدلله ما انا زى الفل اهو
دعاء: مش باين انتى من امبارح ساكتة وباين ف عيونك الحزن مع انى كنت مفكرة انك هتفرحى لانك اتخطبتى للشخص اللى بتحبيه!
نورهان: لا انا فعلا مبسوطة اوى وطايرة من الغرحة انك وافقتى بس يمكن متوترة شويه وكده يعنى
دعاء: متوترة من ايه؟!
نورهان: عادى يا ماما احساس انى مخطوبة وهتلبخ بقى ف التجهيزات والعفش احساس حلو وموتر ف نفس الوقت
دعاء بعدم اقتناع: ولو انى مش مقتنعة بس ماشى
نورهان: لا اطمنى يا ست الكل انا زى الفل انا هقوم بقى
دعاء: تقومى فين انتى مش اكلتى حاجة يا بنتى
نورهان: لا شبعانة ما انتى عارفة انى بعمل دايت وكده
دعاء: دايت اه ماشى هعديها بمزاجى
دخلت نورهان ع اوضتها ومسكت فونها لكن مفيش اى اتصال او حتى ماسدج من حسن قالت: يعنى انت الغلطان وكمان انت اللى واخد جنب انت ليه اتغيرت اوى كده؟!
فضلت مستنية منه اتصال او رسالة لكن مبعتش شويه ولقت الجرس بيرن ولما فتحت كانت سلوى: صاحبى الجامد
نورهان: قلبى يا ناس تعالى ادخلى
سلوى: اومال طنط فين؟!
نورهان: دخلت تنام شويه انتى عاوزاها اصحيها
سلوى: لا انا بسأل عليها عادى انا جاية ليكى انتى اشوفك واتكلم معاكى
نورهان: تعالى ندخل اوضتى عشان نتكلم براحتنا
دخلوا وقعدوا ….سلوى: انا واجهت حسن وسهام وعرفت ماما باللى حصل
نورهان بصدمة: ليه عملتى كده يا سلوى وانا بقول هو مش بيكلمنى ليه! انتى خليتى شكلى وحش قصاده واكيد هيفكر انى بوقع بينكم
سلوى: بطلى هبل وسذاجة شويه اللى زى حسن اخويا ده لازم حد يقف ليه وماما قامت بالواجب
نورهان: مش كده يا سلوى انا حكيت ليكى وانتى البيست مش اخت خطيبى
سلوى: عارفة بس الموضوع حرق دمى وانا كنت ناوية اخليها بينا بس ماما سمعتنا وكانت لازم تعرف بعاميلهم
نورهان: انا لازم اكلمه وافهمه انى حكيت ليكى عادى مش عشان ازعلكم من بعض
سلوى: تعالى هنا لا طبعا انتى هتبررى ليه بناء ع ايه انتى معملتيش حاجة غلط وووو….يتبع

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية عندما تجد الامان)