رواية وردة حياتي الفصل السادس 6 بقلم جيداء محمد

رواية وردة حياتي الفصل السادس 6 بقلم جيداء محمد

رواية وردة حياتي البارت السادس

رواية وردة حياتي الجزء السادس

رواية وردة حياتي الحلقة السادسة

معتز نزل هو واميرة ولسه اميرة هتمشى بس صوت معتز وقفها
معتز: تحبى اوصلك
اميرة: لا شكرا انا هتمشى لحد البيت
معتز: هتتمشى كل ده
اميرة: اه عادي عشان بحب اتمشى وبعدين مش هينفع اركب معاك لوحدنا تانى امبارح عشان كنت مضطرة
معتز: خلاص بلاش نركب تعالى نتمشى سوا انا كده كده ماشى من نفس الطريق
اميرة: بس
معتز: منغير بس عشان محدش يدايقك وانتى ماشية فى الشارع لوحدك وبعدين قولتلك هو نفس الطريق بتاعى يلا بقى
اميرة: تمام ماشي ومشيو سوا بس حافظوا على المسافة اللى بينهم
معتز: مش ناوية تقولى مالك
اميرة: عادي مفيش حاجه
معتز: لا فى وانا واثق ان فى ازاى مفيش وانتى امبارح كنتي كويسة والنهاردة وشك شوفى عامل ازاى وعينك وارمه باين انك قعدتى طول الليل بتعيطى ابوكى عملك حاجه لما روحتى امبارح
اميرة: لا معمليش حاجه
معتز: امال فى اى
اميرة: عايز يجوزنى غصب عنى من ابن عمى
معتز: وانتى مش موافقة ليه
اميرة: عشان انا مش بحبه وهو مطلق عشان مراته عرفت انو بيخونها وبتاع بنات وغير كده انو اكبر منى بعشرين سنة وانا مش بطيقو ولو جوزونى ليه بالعافية انا ممكن اعمل فى نفسى حاجه قالت اخر كلمه وانهارت من العياط وراح معتز واخدها ومقعدها على كرسى فى الشارع
معتز: طيب اهدي وكل حاجه وليها حل
اميرة: ودى الحاجه الوحيدة اللى ملهاش حل هو خلاص قال كلمة وهينفذها
معتز: لا طبعاً وده مش هيحصل
اميرة: ازاى ده
معتز: هنشوف ساعتها حل وهتخلصى من الجوازة دى امسحى وشك وقومى يلا عشان اروحك عشان ابوكى ميعملكيش حاجه
اميرة: حاضر يلا
معتز: ومتخافيش ان شاءلله خير
اميرة: شكرا لانك سمعتنى
معتز: مفيش شكر بينا واعتبرينا بعد كده صحاب لو تحبى يعني
اميرة: اه تمام احب عادي
معتز: طب هاتى رقمك وخدى رقمى سجليه
اميرة: 012********
معتز: تمام وخدى رقمى011******** ولما تطلعى طمنينى عملك حاجه ولا لا ومش هبعتلك هستناكى تبعتيلى
اميرة: حاضر
وقعدو يتكلمو لحد لما وصلو على اول الشارع بتاعها وبعدين وقفو معتز مرضيش يكمل معاها عشان ميعملش ليها مشاكل ووقف يبص عليها من اول الشارع وبيتها كان اول الشارع بعد خمس عماير يعنى مش بعيد وهو استنى لما طلعت وبعدين مشى واميرة طلعت وخبطت الباب وامها فتحتلها وبعدين دخلت
على: ما لسه بدرى يا هانم كنتى قعدتى اكتر من كده اى كل ده عند صحبتك
اميرة: ايوه عند صحبتى يعني هروح فين وانا معرفش حد غيرها
على: مفيش مرواح عند صحبتك تانى انتى كده كده هتتجوزى الاسبوع الجاي هنكتب كتب الكتاب وهتمشى معاه
اميرة: انت كمان حددت يوم جوازى منغير معرف وخليته الاسبوع الجاي يعني انت عايز تخلص منى فى اسرع وقت وكمان منغير فرح هو كتب كتاب علطول وبس ومنغير خطوبه ولا اى حاجه لا ده كده انت بايعنى خالص
فايزة: يبنتى الموضوع مش كده
اميرة بعياط: امال الموضوع اى غير كده ده انا من ساعة ما اتولدت وهو مش طايقنى عشان كان عايز ولد ودلوقتى بايعنى عادي
فايزة: الموضوع ان احنا مش هنعمل فرح ولا اى حاجه عشان ابن عمك طلب كده عشان يعنى كان متجوز قبل كده وكلام الناس
اميرة: ايوه انا ماليش دعوه بكل ده وهو خايف على كلام الناس وانتو مش خايفين من كلام الناس لما يلاقوكو بتجوزو بنتكو علطول منغير ولا خطوبة ولا فرح وبسرعة
على: احنا ملناش دعوه بكلام الناس وميهمناش يقولو اللى يقولوه
اميرة: اعمل اللى تعملو انت كده كده مهما اتكلمت معاك مش هتتقنع بكلامى وهتعمل اللى فى دماغك
ولسه داخلة الاوضة محستش بحاجة راحت مرمية فى الارض راحت امها قعدت تصوت……..

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية وردة حياتي)