رواية وردة القاسم الفصل الثالث عشر 13 بقلم جنات

رواية وردة القاسم الفصل الثالث عشر 13 بقلم جنات

رواية وردة القاسم البارت الثالث عشر

رواية وردة القاسم الجزء الثالث عشر

رواية وردة القاسم الحلقة الثالثة عشر

صباح يوم جديد
قاسم نايم فى حضنه ورده وتلفونه بيرن برقم ياسين
قاسم:عايز ايه على الصبح يارخم
ياسين:والله الحق عليا اللى بفكرك بموضوع دمج الشركات
قاسم :اوبس راح عن بالى خالص
ياسين:لازم نسافر بقي
قاسم:خلاص جهز كل حاجه وهنسافر خلال يومين
ياسين:اشطااا يامعلم
قاسم لسه هيتكلم سمع دوشه عند ياسين
:ياسين فى ايه
ياسين خرج من اوضته وشاف ندى واقعه فى اخر السلم وراسها متعورة:نـــــدى
قاسم سمع اسم اخته كان هيتجنن:ياسين ..ياااااااسين
ورده صحت على صوت قاسم:فى ايه ياقاسم ندى مالها
قاسم:مش عارف..ياسين انتى سمعنى
ياسين:ايوا ياقاسم ندى وقعت من على السلم انا هاخدها واروح على المستشفى
قاسم:انا هاجى وراك
ياسين:تمام
قاسم قام بسرعه
ورده:فى ايه ياقاسم
قاسم:ندى واقعت من على السلم وياسين هياخدها ويروح المستشفى
ورده:ياحبيبتى طب اجى معاك
قاسم:لا خليكى انا هروح بسرعه وهابقي اطمنكو
قاسم ولبس وخرج بسرعه
•••••••••••••••
فى المستشفى ياسين واقف قدام الاوضه اللى ندى فيها وقاسم جه عليه ومسكه من ياقه قميصه:ندى مالها عارف لو جرالها حاجه انت عارف انا هعمل ايه
ياسين بعد ايد قاسم:على فكرة انا كمان خايف عليها دى مراتى
الدكتورة خرجت:مين جوزها
ياسين:انا هى عامله ايه
الدكتورة:للاسف فقدت الجنين
ياسين بصدمه:جنين ايه
الدكتورة:مدام ندى كانت حامل والحمل لسه فى اوله مكملش شهر وفى جرح فى راسها بس الحمدلله مش محتاج خياطه
الدكتورة مشت وياسين كان تايه وقاسم بصله وسابه ودخل لندى:حمدلله على سلامتك ياحبيبتى
ندى بدموع:خسرته ياقاسم ملحقتش اعرف انى حامل عشان افرح بيه
قاسم اخدها فى حضنه:الحمدلله انها جت على اد كدا ياحبيبتى
ياسين دخل وشايفه حبيبته بتعيط فى حضن قاسم حاسس انه متكتف ومش عارف يعمل ايه
قاسم:انتى وقعتى ازاى ياندى
ندى:انا كنت نازله من على السلم ومش عارفه وقعت ازاى
قاسم:وقعتى لوحدك يعنى
ندى:ايوا
قاسم بص لياسين:انا قولتلك لو اتخدشت بس مش هتشوفها وانا هوفى بوعدى ياصاحبي
ياسين بص لندى:لا ياقاسم ندى مراتى ومش هتبعدها عنى فاهم
قاسم:لا هبعدها ياياسين
ياسين بص لندى اللى بتعيط:قولتلك متنزليش غير معايا صممتى تنزلى لوحدك وادى النتيجه اخوكى بيحملنى ذنب اللى حصلك
قاسم:خلص الكلام ندى هتجى معايا على القصر
ياسين:بلاش تخسرنى ياصاحبي انت عارف انى روحى فيها بلاش تبعدها عنى
قاسم:يلا ياندى
ندى:قاسم انا
قاسم:مش عايز اسمع ولا كلمه فاهمه
ندى:بس انا مش هسيب جوزى ياقاسم
قاسم:هترجعى معاه القصر عشان المرة الجايه يموتوكى
ندى:ليه بتقول كدا
قاسم بصوت عالى:لانى متاكد انك بتكذبي وان فى حد وقعك يعنى موقعتيش لوحدك زى ماقولتلى
ندى:انا
قاسم:انتى ايه هاااا يلا عشان هترجعى معايا على القصر ومش عايز كلام كتير
ياسين خرج من الاوضه
ندى بدموع:ياسين ..ياسين
ياسين سامعها بتنادى عليه بس هو مضايق من قاسم وخرج من المستشفى كلها
قاسم اخد ندى ورجعو على القصر والكل استغرب وجود ندى مع قاسم وقاسم حكالهم على اللى حصل ونجيه معجبهاش اللى عمله قاسم وندى طلعت اوضتها وفضلت تعيط كتير اوى لحد مانامت
•••••••••••••••••
فى اوضه بدر صحى وكانت فاطمه نايمه فى حضنه وهو مش مصدق نفسه انها بقت ليه اخيرااا:فاطمه
فاطمه بنوم:اممم
بدر:يلا يافاطمه اصحى الساعه ١٢
فاطمه قامت قعدت بسرعه:ايـــــــه ١٢ وازاى متصحنيش يابدر هيقولو عليا ايه تحت لازم انزل بسرعه
بدر شدها لحضنه تانى:مش هتخرجى من هنا
فاطمه:ازاى يعنى هتحبسنى فى الاوضه مثلا
بدر:تؤ هحبسك فى حضنى
فاطمه بكسوف:بدر لو سمحت لازم انزل عشان ياسمين وحشانى
بدر:ياسمين على طول فى حضنك سبينى انا بقي اشبع منك
فاطمه ابتسمت:بدر
بدر:عيونه وقلبه
فاطمه:انا بجد مش مصدقه كل ده حاسه اننا فى حلم
بدر:يعنى حلم جميل ولا وحش
فاطمه:جميل اوى يابدر كفايه انك موجود معايا
بدر باس راسها:وهفضل معاكى عمرى كله
فاطمه:طب ممكن ننزل بقي
بدر:حاضر ياستى يلا غيرى عشان ننزل
فاطمه:حاضر
غيرو ونزلو وحسو ان الجو متوتر
بدر:فيه ايه مالكو
نجيه حكتله على اللى قاسم عمله
بدر:طب هو فين
نجيه:خرچ ومعرفاش راح فين
بدر:انا عارف هيكون فين متقلقوش
فاطمه:ماما كريمه فين
نجيه:فى اوضتها يابتى وياسمين معاها
فاطمه:هروح اشوفهم
فاطمه راحت وخبطت على باب اوضه
كريمه:اتفضل
فاطمه:صباح الخير ياماما
كريمه:صباحيه المباركه ياعروسه
فاطمه اتكسفت:حضرتك عرفتى منين
كريمه:باين من عيونك يابتى تسلمى يابتى فرحتى جلبي ويفرحكو يارب
فاطمه:يارب ياماما كريمه .ياسمين لسه نايمه ليه
كريمه:لا دى صحت من بدرى ولسه نايمه من شوى
فاطمه:اكيد تعبتك صح
كريمه:على جلبي زى العسل يابتى
فاطمه:ربنا يخليكى لينا ياماما يارب ويشفيكى
كريمه:ويبارك فى عمركو ياحبايبى
فاطمه:هنزل اساعدهم فى المطبخ عن اذنك
كريمه:اتفضلى يابتى
•••••••••••
بدر خرج وراح على مكان اللى بيتجمعو فيه دايما
بدر قعد جمب قاسم:ليه عملت كدا
قاسم:عملت ايه
بدر:ليه تبعد ندى عن ياسين وانت اكتر واحد عارف انه بيعشقها مش بس بيحبها
قاسم:مقدرش يحافظ عليها
ياسين:زى مانت مقدرتش تحافظ على ورده مش كدا
بدر وقاسم لفو لياسين اللى باين عليه الغضب
بدر:اهدى ياياسين خلينا نتفاهم
ياسين:مافيش تفاهم ابن عمك اصدر حكمه والمفروض محدش يعترض مش كدا
قاسم:ياسين خد بالك من كلامك
ياسين:يبقي زى ماخدت ندى هاخد ورده منك مانت كمان فشلت انك تحميها ولحد الوقت مش عارف مين اللى عمل فيها كدا يبقي بنت عمى هترجع معايا على القصر والكلام خلص
بدر:اهدى ياياسين
ياسين:متقولش اهدى قوله هو هو مفكر نفسه مين لما ياخد مراتى من حضنى دانا حتى ملحقتش اطمن عليها بعد اللى حصلها مسابليش فرصه انى اعرف حصل ازاى حتى
بدر بص لقاسم نظرة عتاب:قاسم
قاسم:انا قولتلك لو اختى جرالها حاجه مش هتفضل معاك وانا وفيت بوعدى ياصاحبي
ياسين:لا صاحبي ليه بقي انسي ان ليك صاحب اصلاا
بدر:انت بتقول كلام وخلاص ياياسين
ياسين:لا انا عارف انا بقول ايه كويس واعمل حسابك بنت عمى هاجى اخدها من نص بيتك ومن حضنك عشان تحس باللى انا حسه
ياسين مشي وبدر قرب من قاسم:ليه بتجرحه كدا ياقاسم انت مش كدا
قاسم:خوفت عليها يابدر حاسس حياتها بخطر فى المكان ده
بدر:بس جوزها معاها ياقاسم ودى حادثه بسيطه وعلى فكرة بقي اللى حصل مع ورده و
فاطمه كان اصعب بمراحل وياسين لما عرف كان مقدر انه غصبن عنك صح ولا لأ
قاسم:انا ماشي يابدر
•••••••••••••••••••••••••
قاسم رجع القصر وطلع على اوضه ندى وقبل مايفتح الباب سمع عياط اخته ودخل وقعد جمبها:زعلانه منى
ندى:انت عارف انى مقدرش ازعل منك
قاسم:اومال كل العياط ده عشان ياسين
ندى عيطت اكتر وقاسم اخدها فى حضنه:انا بحبه اوى ياقاسم مش هقدر اعيش من غيره
قاسم:لحق يأثر عليكى ابن منصور
ندى ضحكت:ياسين حنين اوى ياقاسم كان بيدافع عنى ويوقف فى وش عيلته عشان خاطرى متبعدنيش عنه
قاسم:حاضر ياحبيبتى انتى نامى الوقت وارتاحى
ندى:حاضر
•••••••••••••••••••••••••
قاسم راح اوضته واستقبلته ورده بضحكتها وشايفه الحزن فى عينيه:مالك ياقاسم
قاسم:مافيش ياورده متشغليش بالك
ورده:لو مشغلتش بالى بيك هشغل بالى بمين
قاسم بصلها:اللى انا عملته مع ندى وياسين غلط
ورده:عايز الصراحه
قاسم:اكيد
ورده:انت ظلمتهم ياقاسم انت حكتلى ان ياسين بيحب ندى جدااا فمستحيل يسمح لحد يأذيها
قاسم:عارف بس خوفت عليها ندى دى بنتى مش اختى
ورده:عارفه ياحبيبي
قاسم بصلها:قولتى ايه
ورده اتوترت:مقولتش
قاسم مسك ايدها:لا قولتى عديها تانى كدا
ورده دخلت جوا حضنه:قولت حبيبي
قاسم بغمزه:يعنى اعتبر ده دعوة صريحه منك ولا ايه بظبط
ورده وشها بقى احمر من كتر الكسوف:بس بقي
قاسم:لا انا صبرت كتير الصراحه ومش هصبر اكتر من كدا
قاسم شالها ليدخلها فى عالمه الخاص المليئ بالعشق لوردته الخاصه لتصبح زوجته امام الله
•••••••••••••••••
فى قصر رضوان الكل متجمع فى الصاله وياسين راجع
زهرة:مرتك فين ياولدى
ياسين:قاسم اخدها على القصر
منصور:ليه بجى
زهرة:كيف مرتك ياولدى
ياسين:ندى كانت حامل ياما ولما وقعت الجنين نزل
الكل اتصدمو وزعلو على ندى
ليلى:ياحبيبه جلبي ياندى
زهرة:وهى وجعت كيف ياولدى
ياسين:معرفش ياما معرفش
منصور:اخوها اخدها ليه ليكون مفكر اننا وجعناها
ياسين بص على خالته اللى باين عليها الفرحه:وليه لأ ياحاج
منصور:جصدك ايه ان حد من العيله اللى وجعها
ياسين:اماا انا طالع انام
زهرة:ياضى عينى ملحجش يفرح
ليلى:ربنا يعوضه ياخالتى انا هطلع انام
زهرة:اطلعى يابتى تصبحى على خير
ليلى:تلاجى الخير ياخالتى
•••••••••••••••••••••
ليلى طالعه كان غسان وسهر واقفين على باب اوضتهم وسهر اول ماشافت ليلى قربت اوى من غسان اللر استغرب منها بس لما شاف ليلى فهم انها عايزة تضايقها ليلى مشت ولسه هتدخل اوضتها
سهر:ايه ياضرتى مش نازيه تباركيلى
ليلى بصتلها:اباركلك على ايه
سهر:على جوازنا ولا انتى مش فرحانلنا ولا غيرانه عشان اخدته منك
غسان بيبص لليلى اوى
ليلى:لا اصل اللى تتچوز واحد زى غسان نزعل عليها مش نفرحلها وهغير ليه انتى معرفاش انى سيباه من جبل ما يتچوزك وانى كمان اللى طلبت منيه يتچوز بس على العموم مبروك اشبعى بيه
ليلى دخلت اوضتها ورزعت الباب جامد فى وشهم
سهر بصت لغسان:دى بيعاك على الاخر
غسان:حطى لسانك جوا بوقك وادخلى الاوضه يلا ومتخرجيش منها
سهر:حاضر
•••••••••••••••••••••
ياسين طلع اوضته ورن على ندى بس تلفونها كان لسه فى الاوضه رمى التلفون على السرير ووقف فى البلكونه وبعد شويا تلفونه رن وكان بدر رد عليه واتكلمو شويا وقفل معاه ونام………

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية وردة القاسم)