رواية زوجتي التي لا اعرفها الفصل الخامس 5 بقلم نورهان أشرف

رواية زوجتي التي لا اعرفها الفصل الخامس 5 بقلم نورهان أشرف

رواية زوجتي التي لا اعرفها البارت الخامس

رواية زوجتي التي لا اعرفها الجزء الخامس

رواية زوجتي التي لا اعرفها الحلقة الخامسة

خير اى اللى حصل و جيبك دلوقتي

ياسر بجدية وهو يجلس على الكرسي: اى المشكله يعنى يا جدى انى اجى بيتى ولا يمكن انت ناسي انى حفيدك

ياسين بجدية:لا انت اللى نسيت يا ياسر انت اللى عملت كدا فى نفسك مش انا انت اللى بعت كل حاجه عشان خاطر نفسك حته عيالك المهم اى اللى جابك دلوقتي عاوز اى

ياسر بهدوء:جاي عشان اتكلم عاوز اعرف اى اخرت الحكايه

ياسين بسخرية:اخرتها ماخلاص اخرتها انت عارفها نجوى عاوزه تربي عيالها مش عاوزه حاجه منك يبقا الموضوع خلاص ولا لسه

ياسر بجدية:جدى انا عاوز اطلق نجوى انا زهقت

كان لسه هيرد عليه ياسين لكن قطعه دخول نجوى وقالت:وانا موافقه على الطلاق يا ياسر وياريت الموضوع يتم بسرعه لانى تعبت ومش عاوزه الموضوع يكمل اكتر من كدا

توسعت اعين ياسين بصدمه وهو يقول:انتى بتقولى اى يا نجوى تطلقي ازاى و عيالك طب ليه تقبلى بالجواز من الاول

نجوى بقوه :غباء يا جدى انا كنت انسانه غبيه بس الحمدلله عرفت حدا و عاوزه اصلح غلطى ياريت يا جدى لو تجيب الماذون
1

ياسين بجدية:تمام يا بنتى اللى انتى عاوزه انا مش هقدر اجبرك على حاجه انتى عارفه مصلحتك كويس

قال كدا وخرج من غرفه المكتب

نظر ياسر الى نجوى بسخرية وهو يقول:غريبه امال فين حبك يا ست نجوى طب حته كنتى قولى لا

نظرات ليه نجوى بغضب وقالت:انت عاوز اى يا ياسر عاوز تطلق انا قولت ماشي و معنديش مانع لان انت شايف نفسك مظلوم فى الجوازه دى وإذا كان على الورث انا معنديش مانع يا ياسر انك تدير ورثي عشان خاطر عيالى وبعدين ده احسن ليك يابن عمي عشان بدل مانت خايف على الورث و ماشي فى الخرام مع الستات اهو تتجوز اللى تعجبك

ياسر بغضب:انتى بتقولى اى وبعدين هو انتى فاكره انى مش عاوز اتجوز عليكى عشان خاطر الفلوس لا يا نجوى انا مش عاوز اتجوز عليكى لانك بفضل الله كرهتني فى صنف الحريم كله

نجوى بسخرية:اى ده بجد ده انا كنت فكره العكس وبعدين كرهتك فى اى يا ياسر هو انت اصلا تعرف عنى حاجه ده انا ولا كانى مراتك ياشيخ ياسر بلاش نكدب على بعض انت اتجوزتني عشان الورث وانا اتجوزتك عشان مبقاش بيره بس عارف انا فى حاجه اهم من ده كله طلعت بيها من الجوازه دى عيالى يا ياسر ممكن دى الحاجه الوحيده اللى انت عملتها معايا صح انا لو فضلت اشكرك عمرى كله مش هديك حقك

نظر لها ياسر بسخرية وقال:اي ده بجد طب وحبك

نجوى بهدوء: مبقتش بكره حد قدك انا مش عاوزه حته اشوف وشك هو انت فاكر انى منزله البيشه عشان خاطر سواد عيونك لا والله ده انا منزلها عشان مش عاوزه اشوف ملامحك حته انا بحمد ربنا ان مفيش عيال من عيالى شبهك لانى للاسف كنت ساعتها ممكن افضل بينهم

كان ياسر هيرد عليها لكن اوقفه دخول ياسين وهو يقول الماذون جاي فى السكه يا نجوى حركت نجوى راسها وقالت: ماشي يا جدى انا هروح اوضتى

الجد بهدوء:ليه يا بنتى خاليكى قعده معانا

نظرات نجوى بقرف الى ياسر وقالت:اصل الاوضه هنا فيها رايحه مش حلوه وخلاص معدتى هتقلب

قالت نجوى كدا وخرجت من الاوضه ام ياسين جلس على كرسي بسعاده بالغه

ياسر بقوه :انت موافق على اللى حفيدتك بتعمله ده يا جدى انت شايف ان ده صح

ياسين بهدوء وهو يضع قدم على الاخر :
انت عاوز اى منها يعنى هى شافت منك يوم حلو عشان تبكى عليك ياشيخ بلا قرف ده انا مش عارف اى اصلا اللى دبها فى عقلها وحبتك لكن دلوقتي رجعت لعلقها تانى وعرفت قيمة نفسها

ياسر بغضب :انا عاوز اعرف انت بتحبها هى ليه عاوز افهم انت ليه دايما شايفها صح وانا اللى غلط اى اشمعنا ست نجوى هى اللى بتفهم وانا لا انا اعرف ان الصعايده بيحبوا الرجاله لكن انت لا سايف دائما ان نجوى هى الصح و هى الشاطره وانا الغبي

ياسين بهدوء:هيجي اليوم اللى هتعرف ليه دايما انا شايفك كدا متقلقش يا ياسر

سمع ياسر هذا الكلام وكدا يخرج من الغرفه لكن اوقفه صوت جده وهو يقول :انت رايح فين يا ياسر

ياسر بغضب: خارج من الاوضه يا جدى لانى تعبت من الكلام معاك وشايف ان قعدتى هنا ملهاش لازمه

ياسين بهدوء:لا يا ياسر مفيش خروج من الاوضه دى غير لما تطلق نجوى عشان حدا اقعد وستريح وانا هجيب ليك لمون عشان اعصابك قال ياسين كدا وخرج من الغرفه

ام فى غرفه نجوى كنت تجلس على الفراش بكل قوه دخلت عليها حسيبه وهى رفعه حاجبها وقالت بتفكر: فى اى يا نجوى انا مبقتش فاهمه حاجه منك خالص انتى عاوزه يا نجوى ولا لا

نجوى بجدية:اه انا عاوزه بس عاوزه بالطريقه بتاعتى لازم يجي راكع على رجله لازم يعرف قمتى يا امى كفايه بقا قله قيمه ونزول من الكرامه
1

مصمصت حسيبه راسها بسخرية وقالت:امال انا قولت اى من الاول يا نجوى مش قولت بلاش بس انتى اللى قولتى بحب

نجوى بقوه :ادينى عرفت غلطى و بصلحه يا امى بس يارب الحق اصلح غلطى قبل فوات الاوان

حسيبه بحب:انا بنسبه ليا طلقك منه ده احسن حاجه عملتيها

نجوى بهدوء:مش عارفه ليه يا امى بتكرهى مع انك انتى اللى ربتى

حسيبه بسخرية:تربيه زباله ده انا لو كنت ربيت كلب كان هيبقا احسن منه ميه مره
1

نجوى بضحك:ماشي يا ست حسيبه ممكن بقا تشوفى الماذون جاه ولا لسه

حسيبه بهدوء:ان شاء الله هيكون جاه

قالت حسيبه كدا وخرجت من الاوضه ام عن نجوى نظرات الى اطفالها النائمين على الفراش بحب وقالت:انا بعمل كل ده عشانكم انتم لان انتم دلوقتي عندى اهم من اى حد حته اهم من نفسي قالت كدا و وضعت قبله على راس طل طفل

بعد مرور نصف ساعه كنت تجلس نجوى و ياسر بجانب الشيخ

الشيخ بهدوء:ياسر بيه فكر في عيالك الطلاق ده اخر حل واكيد مفيش مشكله ممكن تحصل بينك انت و بنت عمك

ياسر بجدية:بقولك اى يا شيخ انا عارف كل الكلام اللى انت عاوز تقوله عشان كدا ارجوك خلاص الطلاق بسرعه لانى مش فاضي

نجوى بجدية:اه يا شيخ اصل الوحد زهقان و نفسه يخلص

الشيخ بهدوء:براحتكم انا بس بقولك اللى علي
بدا الشيخ فى اجرات الطلاق وبعد الانتها بظات حسيبه تزغرط بكل قوه من يري المشهد يقول انه يوم كتب الكتاب وليس يوم الطلاق
2

نظر الشيخ الى حسيبه وهو مصدومه من المنظر

ياسين بجدية:عيب يا حسيبه عيب يا بتى

حسيبه بجدية :عيب اى يا عمى ده انا قلبي فرحان اكتر من فرحتى ساعت الفرح

لم يتحمل ياسر اكثر من ذلك فقتم من على الكرسي وقال:انا نازل مصر يا جدى ياريت تتكلم مع حفيدتك عشان عاوز عيالى ينزلوا عندى مصر الاسبوع الجاي

قال ياسر كدا وخرج من الاوضه ام ياسين نظر الى الشيخ وهو يقول :نورت يا شيخ قسيمة الطلاق هتطلع امته

الماذون بهدوء:انا هحاول اخليها تطلع على اخر الاسبوع بعد اذنك انا بقا يا حج قال الماذون كدا وخرج من الاوضه نظر ياسين الى حسيبه بغضب وقال :اى اللى انتى عملتى ده يا حسيبه اللى انتى عملتى ده غلط ومكنش ينفع يحصل انتى عاوز الناس تاكل وشي

حسيبه بجدية:انا عملت كدا لانى فرحانه بجد يا عمى

نظر له ياسين بغضب وقال:انا مش عارف اقولك اى يا حسيبه على العموم الموضوع خلص بنسبه ليا ثم نظر لها بهدوء وهو يقول اطلعى يا حسيبه اعملي ليا قهوه

خرجت حسيبه من الاوضه وفضلت نجوى قعده معاه

ياسين بهدوء:اى رايك يا نجوى فى اللى حصل مش شايفه انك اتسرعتى فى اللى حصل

حركت نجوى راسها وقالت:لا يا جدى انا متسرعتش بالعكس أنا شايفه ان ده صح وبعدين يا جدى ياسر عمره مكان هيعرف قمتى وانا معاه لازم امشي وابعد عشان يعرف ان الله حق

حرك ياسين راسه وقال:اللى انتى عاوزه اعملى يا نجوى انتى حره يا بنتى

نجوى بجدية: شكرا يا جدى انك واقف دائما معايا

ياسين بحب:انتى اغلى حاجه عندى يا نجوى وانا دائما وقف فى ضهرك و اى حاجه انتى عاوزه انا هكون معاكى فيها

وضعت نجوى قبله على راس ياسين وقالت:ربنا يخليك ليا يا جدى ثم قالت انا هطلع اريح بقا شويه يا جدى لانى تعبان

ياسين بهدوء:اطلعى يا بنتى

راحت نجوى اوضتها ام ياسين قعد يفكر فى اللى جاي مش عارف هل اللى بيحصل ده صح ولا لا بس ادام بدا فى الحكايه لازم ينهيها

فى صباح اليوم التالى دخلت رحمه الى مكتبها وعلى وجهه ابتسامة جميله نظرات
فاتن لها بستغراب :صباحك فل يا قمر

رحمه بابتسامه :صباحك ورد يا ستي اى الاورق اللى ادامك ده كله

فاتن بسخرية:اى يا بنتى انتى ناسيه انى قولتلك امبارح ان عندى اجتماع مع ياسر بيه برا الشركه

رحمه بهدوء:اممم تمام يا ستى طب خلاص جهزى انتى شغلك وانا هترجم الاورق اللى فاضل من امبارح

قالت كدا وقعدت تراجع الورق بعد مرور ساعه دخل ياسر الى المكتب بغضب وعلى واجهه علامات العصبيه حته انه لم يلاقي عليهم تحيات الصباح ودخل الى المكتب بسرعه

نظرت فاتن الى رحمه بسخريه وهي تقول: ده باين عليه كده هيبقى يوم جميل من اوله

رحمه برفعت حاجب :ليه يعني بس

فاتن بسخريه: هو انتى مش شايفه ان هو عامل 111 بالطول و111 بالعرض يبقى معنى كدا ان هو يوم جميل

كنت لسه رحمه هترد عليها لكن قطعه صوت الجرس قامت فاتن وقالت : هدخل اشوف في اى

حركت رحمه راسها وقالت:ربنا معاكى يا حبيبتي

دخلت فاتن الى الغرفه وجدت ياسر يجلس على الكرسي بكل غضب وقال:انتى اى اللى دخلك هو انا رنيت على الحرس بتاعك انتى ولا بتاع رحمه

فاتن بجدية:انا اسفه يا فندم مكنتش اقصد انا بس افتكرت حضوتك عاوزنى انا

ياسر بغضب:طب متفكريش تانى

قال ياسر كدا وقال:يلا اطلعى برا انا عاوز رحمه

فاتن بجدية:حاضر يا فندم

خرجت فاتن من المكتب ونظرات الى رحمه بسخرية وقالت:مش عاوزنى انا ياختى ده عاوزك انتى

رحمه بستغراب:انا

فاتن بجدية:مش وقت استغراب ادخلى ياختى لحسن هو مش طايق نفسه

دخلت رحمه الى غرفه المكتب ونظرات الي ياسر بهدوء وهى تقول:تحت امرك يا ياسر بيه فاتن قالت ان حضرتك عاوزنى

ياسر بجدية: جهزى نفسك عشان هنخرج انا وانتى كمان نص ساعه

رحمه بستغراب:نخرج نروح فين

ياسر بسخرية:عزمك على العشاء بقولك اى ركزي كدا يا رحمه جهزى نفسك عشان انتى هتروحى معايا الاجتماع

رحمه بجدية:بس حضرتك مش انا اللى هروح دى فاتن

ياسر بغضب:وانا قولت انتى يا رحمه اللى هتيجى معايا الاجتماع عشان كدا اخرجى خدى الاورق و جهزى كل حاجة لانى مش عاوز اى غلطه يلا اتفضلى

قال ياسر كدا ومسك هاتفه حته دون ان ينتظر اى رد من رحمه ام رحمه نظرات ليه بغضب و خرجت من المكتب

ام ياسر اتصال بجده :اى يا جدى كلمت نجوى

جده بهدوء:عيالك هيجولك بكرا يا ياسر و نجوى بتقولك شوف انت عاوزهم يقعدوا معاك قد اى يعنى براجتك خالص

ياسر بجدية:انا هاجى اخدهم يا جدى بنفسي

ياسين بهدوء:اللى انت عاوز يا ياسر اعمل براحتك

ياسر بجدية:ماشي يا جدى انا هقفل لان ورايه شغل

قال ياسر كدا و قفل التلفون

وقعد يفكر مع نفسه فى اللى حصل لكن قطعه دخول عمر

عمر بهدوء :اى يابنى انت رحت فين امبارح انا جيت سالت عليك المزه الجديده قالت انك سافرت امبارح

ياسر بجدية:انا طلقت مراتى امبارح يا عمر

عمر بصدمه:انت بتقول اى طلقت مراتك ليه بس يا ياسر حرام عليك عيالك يابنى وبعدين هى بنت عمك عملت اى معاك

ياسر بجدية:مش انت قولت لازم تاخد خطواه وانا خدت الخطوه فعلا يا عمر انا ظلمت نفسي و ظلمتها بالجوازه دى عشان كدا كان لازم اخد الخطوه دى

عمر بسخرية:هو ده اللى انت فهمته بس انت بجد معندكش بربع جنيه تفكير بس انت حر يا ياسر اعمل اللى انت عاوزه بس هتعمل اى مع جاسي

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية زوجتي التي لا اعرفها)