رواية جرح يداويه العشق الفصل الخامس 5 بقلم جنات

رواية جرح يداويه العشق الفصل الخامس 5 بقلم جنات

رواية جرح يداويه العشق البارت الخامس

رواية جرح يداويه العشق الجزء الخامس

رواية جرح يداويه العشق الحلقة الخامسة

عدى اكتر من اسبوعين وروح قاعده عند شهد وده طبعاا مضايق رباب وريهام لانهم مش لاقين اللى يخدمهم
=========
صباح يوم جديد روح وشهد قاعدين بيفطرو الباب خبط شهد قامت تفتح كانت ريهام:صباح الخير
شهد:هو فين الخير معلش
ريهام:بابا عايز روح
شهد:عايزها فى ايه
روح جت:خالو عايز ايه ياريهام
ريهام بقرف:معرفش تعالى شوفيه ولا عايزاه يجى لحد عندك
شهد:انتى بتكلميها كدا ليه كانها شغاله عندك
روح:خلاص ياشهد انا هروح اشوفه عايز ايه
شهد:هاجى معاكى
روح:لا ياشهد الموضوع مش مستاهل يعنى هروح واجى بسرعه
روح بصت لريهام:هغير واجى وراكى
ريهام:تمام
==================
فى الصعيد
فى اوضه صفا
يونس فتح الباب ودخل:عايزة ايه
صفا قربت منه:لساك زعلان منى يايونس انى بحاول اتكلم وياك بجالى سبوعين وانت مش معبرنى
يونس:كدا احسن ياصفا احنا كل مانتكلم بنشد سوا وانا خلقى ضاق ومش هستحمل اكتر من كدا
صفا حبت تستعطفه زى امها ماقالتلها وعيطت:انت بتعاملنى اكده ليه يايونس كل ده عشان مهخلفش وده مش بيدى
يونس فهم لعبتها:انا لو غرضي الخلفه كنت اتجوزت من زمان ياصفا وانتى عارفه ده كويس
صفا بغل:جول اكده بجى عايز تعمل زى ماصاحبك عمل فى اختك رحمه طلجها وسافر وعاش حياته فى مصر بس انى مش رحمه الهبله يايونس ومش هسكت
يونس اتعصب ومسكها من دراعها بقوة:لسانك ده لو غلط تانى فى رحمه او حد يخصنى ورحمه ابويا ماتقعدى على ذمتى دقيقه كمان
يونس زقها بقوة وخرج من الاوضه ومن القصر كله
==================
روح دخلت الشقه كان مختار ورباب قاعدين فى الريسبشن
رباب:اهلا بست هانم
مختار بهدوء:بس يارباب تعالى ياروح اقعدى
روح قربت بخوف وقعدت وهى مش مطمنه لهدوء خالها:حضرتك عايزنى
مختار:ايوا فى موضوع مهم انا عارف انك مش عايزة اللى فى بطنك لانه بيفكرك بجوزك سليم الهلالى
روح قلبها اتقبض لما سمعت اسمه بس وبتحاول تفهم كلام خالها
رباب:خالك لاقالك حل عشان اللى فى بطنك ده بكرة لما يجى وتشوفيه قدام عينيك هتفتكرى اللى كان جوزك بيعمله فيكى
روح:حل ايه مش فاهمه
مختار:فى واحد مبسوط اوى بس مراته مش بتخلف وعايز يتبنى طفل اول مايتولد ويكتبه باسمه
روح باستغراب وبتحاول تبعد الفكرة اللى جت فى دماغها:وانا داخلى ايه مش فاهمه
رباب:ماحنا هنديه ابنك لما تولدى وهناخد منه مليون جنيه
روح:نعم ابن مين اللى هياخده بمليون جنيه
ريهام:ماتفتحى معانا كدا ياقطه هو مين هنا حامل وهتولد غيرك
روح قامت وقفت وبصت لخالها:انت عايز تاخد ابنى تديه لواحد يكتبه على اسمه عشان الفلوس
مختار:مش انتى مش طايقه سيرة ابوه هتخليه معاكى ليه بقي
روح اتعصبت من طريقتهم يمكن هى على طول حزينه ومش بتتكلم بس لما بتتعصب مش بتقدر تسكت
روح بعصبيه:دى حاجه تخصنى انا ده ابنى انا محدش ليه دعوة بيه انتو فاهمين
مختار:فى ايه يابنت🐶 انتى بتعلى صوتك عليا دانا بقولك هناخد من الراجل مليون جنيه يعيشونا ملوك
روح:انا مش مستغربه اللى بسمعه منك لانك سبق وبعتنى وقبضت تمنى من واحد اقل حاجه تتقال عنه انه شيطان دمرنى وعيشنى معاه اسوء ايام فى حياتى دانا مهما حكيت عن السنه اللى عشتها معاه مافيش كلام هيوصف العذاب اللى شوفته
رباب:بقولك ايه يابت انتى بلاش الدراما اللى عملاها دى وبعدين عايزة تفهمينى لما تولدى مين هيصرف على ابنك وانا بقولك من قبلها اهو خالك مش هيصرف جنيه واحد عليك فاهمه
روح فكرت شويا وبصلتها:ومين قالكو انى عايزة فلوس منكو عمو محمد كلم اهل ابوه وهما اللى هيتكفلو بيه
مختار:اهل سليم وهو محمد عرف يوصلهم ازاى
روح نفسها كان بيقل وخلاص مش قادرة تقف على رجليها:اظن حاجه تخصنى انا وبس ومن النهارده مش هتشوفو وشي تانى
روح مشت وخرجت من الشقه كانت شهد واقفه(شهد خرجت ورا روح ووقفت قدام شقه مختار وسمعت كل كلامهم واتفاجت لما روح قالت ان عمو محمد كلم اهل سليم)
وروح اول ماخرجت من الشقه وشافتها اترمت فى حضنها ومقدرتش تمنع دموعها اكتر من كدا وشهد اخدتها ودخلت شقتهم واول مادخلت فجاه روح وقعت من طولها ومش قادرة تتنفس وشهد جرت بسرعه على الاوضه جابت البخاخه واديتها لروح اللى بدا نفسها ينتظم وعيطت تانى وشهد خدتها فى حضنها وعيطت هى كمان
شهد:اهدى ياحبيبه قلبي دانا كنت حاسه انى هدخل افجرهم كلهم بعد اللى سمعته
روح كانت بتعيط وبس
الباب اتفتح ودخل محمد اللى خاف لما شافهم بيعيطو
محمد:مالكو يابنات فى ايه
شهد:كله من مختار الزفت هو ومراته وبنته
محمد:عيب كدا ياشهد
شهد:لو حضرتك عرفت هما قالو ايه لروح احتمال تروح تقتلهم يابابا
محمد قعد جمب روح وملس على راسها:حصل ايه يابنتى طمنينى عليكى انا سايبكو الصبح كويسين
شهد:انا هقولك يابابا
شهد بدات تحكى الكلام اللى سمعته لمحمد
محمد:لا حول ولا قوة الا بالله يارب طب اهدى يابنتى محدش هيقدر يقرب منك
روح:عمو محمد لو سمحت كلم جده وعرفه انى حامل
محمد:قصدك جد سليم
روح خافت لما سمعت اسمه
شهد:اهدى ياروح انتى كل ماتسمعى اسمه تترعشي ليه كدا هو خلاص مات ربنا يسامحه
محمد:انتى متاكده يابنتى
روح:ايوا ياعمو
محمد:طيب يابنتى انتى معاكى قسيمه الجواز
روح:ايوا دى الحاجه الوحيده اللى اخدتها من الشقه بتاعته
محمد:طيب لان دى الاثبات الوحيد على جوازكو وكمان يابنتى لازم تحكيلى كان بيتعامل معاكى ازاى عشان افهمه كله حاجه
روح:حاضر
روح اتنهدت وبدات تحكى كل حاجه لمحمد وشهد بس طبعاا مش كل حاجه يعنى قالتلهم انه اجبرها عشان ياخد حقوقه منها بس بدون تفاصيل وانها تعبت وحصلها نزيف جامد قالتلهم على ضربه ليها وانه كان بيربطها ويبحبسها فى اوضه لوحدها بايام من غير اكل او شرب غير تعذيبه ليها وحرقه ليها اللى لسه سايب اثر فى جسمها لحد الوقت وضربه ليها بعد ماهربت ورجعها والنزيف اللى حصلها وهى حامل
شهد كانت بتسمع وهى منهارة دى اول مرة تعرف اللى حصل مع روح لانها ماكنتش بتحب تتكلم او تحكى اى حاجه حصلت معاها
محمد:حسبي الله ونعمه الوكيل مش عارف اقولك ايه يابنتى بس ربنا موجود .. انا هروح المحل واجيب رقم عثمان من النوته القديمه بتاعتى لانى من زمان مكلمتوش ويارب ميكونش غير رقمه
محمد خرج وراح على محله وشهد اللى حاولت تهدى روح اللى كانت منهارة وهى بتحكى لمحمد واخدتها وساعدتها تغير هدومها ونيمتها على السرير وفضلت تقرأ قرآن كتير جمبها لحد ماهدت ونامت
==============
فى الصعيد وتحديداا فى المندرة كان متجمع مجموعه كبيرة من الرجال عثمان كبير البلد وكبير المجلس ويونس وعلى ومجموعه من كبار البلد اللى بيحضرو المجلس دايماا وبنت واقفه فى حضن ابوهااا وبتعيط وشاب تانى واقف قريب منهم
عثمان:كيف ياحماد تمد يدك على مرتك وهى حامل
حماد:مهتسمعش كلامى ياكبيرنا
عثمان:كيف يعنى
حماد:طلبت منيها تنزل تنضف الدار لامى ردت عليا جال ايه مجدراش
محروس ابو البنت:ياعثمان بيه بتى كانت تعبانه جوى وچبنلها الداكتور لحد الدار
عثمان:جولك ايه ياحماد
حماد:وايه يعنى ماكل الحريم اكده ياكبيرنا وبينضفو دارهم وبيعملو كل حاچه
يونس:تجوم تضربها لحد ماتسجط العيل اللى فى بطنها دى الرجوله اياك
حماد بص فى الارض
عثمان بص للبنت اللى بتعيط فى حضن محروس ابوها:ايه اللى رايداه يابتى وانا هسويه عشانك
نسمه:مرايداش اعيش معاه ياعثمان بيه
عثمان:طب اعطيه فرصه يابتى يمكن يتغير
نسمه:حضرتك جولت هتعمل اللى انى رايده وانى مريداش اعيش معاه
عثمان:طب اسمعى منى يابتى الطلاج فى بلدنا حاچه عفشه ومحدش هيسيبك فى حالك يابتى انتى هتديه فرصه وده على ضمانتى انى ولو مد يده عليكى مرة تانيه هتاچى تجوليلى ووجتها انى اللى هطلجك منيه وغصبن عنيه كمان
محروس:اللى تشوفه ياعثمان بيه
عثمان بص لحماد:سمعت حديثى اياك فكر بس تمد يدك عليها مرتك مش خدامه ياولدى شيلها فى حباب عينيك ولو چات واشتكيت منيك وجتها هتطلجها بامر منى
حماد:مش هتكرر صدجنى ياعثمان بيه
عثمان:خد مرتك وراضيها وحب على راسها
حماد قرب من نسمه وباس راسها:حجك على راسى
عثمان:يلا خدها وروحو على داركو ياولدى
نسمه:تسلم ياعثمان بيه ربنا يباركلنا فيك يارب
عثمان:تسلمى يابتى
نسمه ومحروس وحماد مشو وهما بيدعو لعثمان بيه اللى مبيرضاش بظلم ابداااا
يونس قرب من جده:چدى تلفونك بجاله فترة بيرن
عثمان:مين يا ولدى
يونس:معرفش ياچدى ده رجم
عثمان:طب رد انت يا ولدى على ماخلص مع الرچاله
يونس:حاضر
================
يونس خرج برا المندرة ورد على الرقم اللى بيرن على عثمان
يونس:السلام عليكم
محمد:وعليكم السلام مش ده رقم عثمان الهلالى
يونس:ايوا انا حفيده حضرتك مين
محمد:ازيك يابنى انا محمد عبدالعال صديق قديم لجدك وكنت عايزه فى موضوع مهم
يونس:طيب حاليا جدى مشغول اول لما يخلص هخليه يكلم حضرتك
محمد:وانا فى انتظاره يابنى مع سلامه
يونس:سلام
================
بعد فترة المجلس خلص ومفضلش غير عثمان ويونس وعلى
يونس:صوح ياچدى الرجم اللى بيرن عليك واحد اسمه محمد عبدالعال بيجول انه صديج جديم ليك
عثمان:معجول ابو شهد وانى اللى جولت انه نسانى
على:ده من بلدنا ياچدى
يونس:لا بيحدث مصراوى
عثمان:محمد من القاهرة ياولدى كان ونعمه الصديج بس بجالى فترة معرفش عنه حاچه
يونس:بيجول انه عايزك بموضوع مهم
عثمان:رن عليه ياولدى
يونس رن عليه وفتح الاسبيكر لان عثمان مش بيتكلم غير والاسبيكر مفتوح وعطى التلفون لعثمان اللى لما سمع صوت محمد فرح
عثمان:ابو شهد كيفك ياراچل
محمد ضحك:انا بخير ياعثمان انت عامل ايه
عثمان:بخير وفرحان انى سمعت صوتك كيفك وكيف بتك شهد
محمد:احنا بخير ياعثمان بصراحه انا رنيت عليك لان عايزك فى موضوع مهم يخص عيلتكو
عثمان باستغراب:عيلتى انى
محمد:اه ياعثمان ويخص بالاكتر حفيدك الله يرحمه سليم
عثمان بص ليونس لانهم عارفين ان سليم مشاكله كتير
عثمان:خير ياابو شهد
محمد:الكلام مش هينفع فى التلفون ياعثمان شوف عايز نتقابل فين ونتكلم احسن
عثمان:انى كنت نازل القاهرة بكرة مع حفيدى هابجى امر عليك لساك فاتح المحل
محمد:لسه فى مكانه زى ماهو
عثمان:خلاص نتجابلو بكرة يارفيجى
محمد ضحك:تسلم ياصاحبي
عثمان قفل وبص ليونس وكان باين عليه القلق ويونس رتب على كتف جده بيحاول يطمنه……..

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية جرح يداويه العشق)