Uncategorized
رواية عشق يفعل المستحيل الفصل الثاني 2 بقلم لؤلؤة محمد
رواية عشق يفعل المستحيل الفصل الثاني 2 بقلم لؤلؤة محمد
 |
| رواية عشق يفعل المستحيل الفصل الثاني 2 بقلم لؤلؤة محمد |
رواية عشق يفعل المستحيل الفصل الثاني 2 بقلم لؤلؤة محمد
– فاقت آلاء تانى يوم على رساله جديده مكتوب فيها ” صباح الخير ”
– آلاء :- لاء بقى ده يا اما شخص مجنون يا اما عمر ووحياه ربنا لو طلع هو لطلع عليه القديم والجديد
– آلاء يا لولو
– آلاء :- لولو !!!! لاء ده النهارده فى ان بقى
– آلاء :- نعم يا ماما
– تعالى يا حببتى علشان تنزلى تجيبلنا طلبات البيت من السوبر ماركت رجلى تعبانى مش قادره انزل
– حاضر يا ماما هصلى الضحى وانزل
– بعد نص ساعه
– آلاء :- ماما انا نازله
– ماشى بس متتأخريش
– آلاء :- حاضر
– آلاء آلاء
– آلاء :- خير اللهم اجعله خير
– عمر :- مش بتردى عليا ليه من امبارح رنيت عليكى خمسين مره
– آلاء :- ليه وانت قاعد فاضى لدرجادى بتعدهم … وبعدين وانت مالك انت مبقاش ليك حكم عليا اصلا
– عمر :- بس انا عايز ارجعك
– آلاء :- وانا مش رجعالك
– عمر :- ليه بس مش انتى قولتى مش عايزه تخربى بيتنا
– آلاء :- وانا مخربتوش انت الى خربته وخربت حياتك وانا عن نفسى طالعه من الجوازه دى كسبانه … كسبانه نفسى من اول وجديد … روح بقى لبنت خالتك وحل عن دماغى
– عمر :- انتى ليه دماغك ناشفه كده
– آلاء :- معلش اصلى تربيه رجاله عن اذنك
– جالها رساله تانى على الموبايل
” شكلك بيكون قمر وانتى متعصبه ”
– آلاء :- ياربى وحياه امى ما هرحمك
– آلاء :- عمر
– عمر :- ايه هنرجع ؟!
– آلاء وهى متعصبه :- بطل تبعت الرسايل الى بتبعتها دى … ايه شغل العيال الصغيره ده
– عمر بإستغراب :- رسايل ؟! رسايل ايه
– آلاء :- لا والله انت هتستهبل
– عمر :- ما تلمى نفسك وهاتى التليفون ده لما اشوف الرسايل
– عمر :- نهار ابوكى اسود هو ده بقى يا هانم الى مش عايزه ترجعيلى عشانه اه وتلاقيكى عملتى دور الدراما انك مش عايزه نطلق علشان خاطره
– آلاء :- اخرس با حيوان انا اشرف منك ومن مليووون زيك ومش انا الى تعمل حاجه زى كده انت اصلا خساره فيك العيش والملح الى طفحناه سوى
– عمر :- اه اقعدى اتكلمى بقى واعمليلى فيها شريفه ده انا هشرب من دمك … ورفع ايده علشان يضربها … جه واحد ومسك ايده …
– لو اهلك معرفوش يعلموك الرجوله الرائد سيف هيعلمهالك يا روح امك
– عمر :- انت مين وعايز ايه دى مراتى ملكش دعوه انت بتدخل بصفتك ايه
– آلاء ببراءه مصطنعه:- انا مش مراتك ولا اعرفك ده واحد جاي يتهجم عليا فى الشارع من حيث لا ادرى ( ان كيدهن عظيم فعلا ????)
– سيف بإبتسامته الى زى القمر زيه ???? وهو سرحان فى عيون آلاء …. وانا مصدقك طب وربنا ما هكسرلك كلمه
– آلاء بتبصله بإستغراب :- افندم !!!!!
– سيف :- احم… اتفضل قدامى علشان اعملك محضر عدم تعرض
– آلاء :- وانا جايه معاك
– سيف :- جايه فين … احنا معندناش حريم تدخل القسم
– آلاء :- حريم ايه ؟!!!! هو انا مراتك وانا ناسيه
– سيف :- بغمزه … هتبقى قريبا متلقيش
– آلاء :- استنى هنا انت مجنون !!!
– سيف :- تصدقى واتؤمنى بالله لو واحده غيرك قالت الجمله دى لكنت رزعتها قلم طلع من قفاها
آلاء :- يا بنى هو انت مش واعى لنفسك هو انت تعرفنى اصلا ؟!!!
– سيف :- سيف بغمزه قمر زيه كمان مره ???? … ده انا اعرفك اكتر منك … الا قوليلى هو بابا بينام بدرى
– آلاء :- ليه عايز تعمله محضر هو كمان
– سيف :- لاء هخطفك منه … ويلا اتفضلى روحى ومتروحيش السوبر ماركت الحاجات الى انتى طلبتيها وصلت … يلا متبصليش كده او اقسم بالله اخدك على المأذون وقد زعتر من بعتر …يلا وانتى قمر كده
– آلاء :- بإبتسامه اظهرت غمازتيها الساحره والى جننو سيف اكتر ما هو مجنون اصلا … انت اتحدفت عليا من فين
– سيف :- ورحمه ابويا لاو ضحكتى تانى فى الشارع لا واخدك على اقرب مأذون وكاتب الكتاب واحبسك جوه قلبى والى يحصل يحصل
-الحوار ده كله حصل بعد ما سيف ركب عمر البوكس
ريأكشن عمر :- يا جماعه حلو مشاكلكو بعدين وخلصونى ????
– آلاء :- بعد ما سيف مشى … ايه المجنون ده … ده ولا كأنه يعرفنى من سنين … غريبه العيون دى انا فكراها … ياترى انت مين با روميو انت كمان ثم ذهبت الى المنزل
*******************
ايه يا لولو اتأخرتى ليه عنتر جاب الحاجات من السوبر ماركت وقال آلاء الى بعتاهم
– آلاء :- !!!!!!!!!
– ايه يا لنتى مالك
– آلاء :- هاا … لا مفيش … اصل منمتش كويس .. عن اذنك يا ماما انا هدخل انام شويه
– رساله جديده ” هو مممكن حد يحب حد من ضحكته ويتوه فيهم كده واه متضحكيش قدام حد تانى علشان منكدش عليكى ”
– آلاء :- يخربيتك هو طلعت انت .. غريبه … ده يعرفنى منبن ده … والاغرب انى حاسه انى اعرفه انا كمان … لاء والأغرب اكتر انى اتجننت وبكلم فى نفسى … طب والله لا قافله التليفون خالص لما اشوف هتبعت رسايل تانى ازاى
يتبع…..
لقراءة الفصل الثالث : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية المقاس للكاتبة فاطمة الدمرداش