Uncategorized
رواية أنتي نبض قلبي الفصل الرابع 4 بقلم عائشة أحمد
رواية أنتي نبض قلبي الفصل الرابع 4 بقلم عائشة أحمد
 |
| رواية أنتي نبض قلبي الفصل الرابع 4 بقلم عائشة أحمد |
رواية أنتي نبض قلبي الفصل الرابع 4 بقلم عائشة أحمد
مليكه : والله يا ماما التليفون فصل
سميه :…….
مليكه : يا ماما انا اسفه بقه
عبدالله : خلاص يا ماما بقه هى كويسه اهى
سميه : انتى متعرفيش الوقت عدى ازاى وخايفه عليكى وارن وتليفونك مقفول
مليكه : اخر مرة يا ماما
سميه لما نشوف : احكيلى يومك كان عامل ازاى
عبدالله : طب الحق اروح انا بقه
سميه : ماشى يا حبيبى خلى بالك من نفسك
عبدالله : حاضر
مليكه : عارفة يا ماما مين صلحلى الكاميرا
سميه : مين
مليكه : الدكتور مراد
سميه باستغراب: واشمعنا طب انتوا بتقولوا مبحيبش حد يكلمه كلمه وعبدالله بيقول عليه عصبى اشمعنا صلحها ليكى
مليكه : مش عارفه والنهاردة كمان حصل…………..
حكت مليكه لامها كل شئ ومواقف مراد معها
سميه : خلاص يا حبيبتى يلا ننام عشان الوقت اتاخر
……………………………
رهف : عندك احتماع انهاردة مع شركه (…..)
اياد : ماشى يا حبيبتى
رهف : اياد احنا فشغل متقليش كدا عشان كدا مكنتش عايزة اشتغل معاك
اياد بغيظ : ماشى يا انسه رهف اتفضلى وحضرى اوضه الاجتماعات وعايز صفقه الشركه
رهف : حاضر عن اذنك
اياد : يارب صبرنى
فى غرفه الاجتماعات
ليلى : ازيك يا اياد عامل اى
اياد : ازيك يا ليلى عامله اى
ليلى : بخير عشان شفتك وحشتنى اوى
رهف واقفه متغاظه وغيرانه من ليلى واياد ملاحظ دة
اياد : شكرا نبدأ الاجتماع
وبدأ الاجتماع اللى ما انتهاش من مضيقات ليلى لرهف بالكلام من جمب وكلامها ل اياد من جنب تانى
ليلى: كدا ديل اى رايك نتغدى بمناسبه الصفقه الجديدة
اياد : هشوف فى مواعيد عندى يا انسه رهف
رهف بغيظ: ايوة
اياد بمكر: بجد مكنتش اعرف مش مشكله يبقى نتغدى وقت تانى يا ليلى
رهف : ولا تانى ولا تالت
ليلى : نعم وانتى مين انتى عشان تحددى
رهف : انا بقة يا حلوة خطبته
ليلى : اى دة انت خطبت امته
اياد : من فترة
ليلى : مكنتش اعرف
رهف : واديكى عرفتى يلا يا حلوة عشان ورانا معاد غدا يا حبيبى
اياد كتم ضحكته بالعافيه : انتى اى اللى عملتيه دة يا رهف
رهف : واحدة ملزقه وعايزة تتربى وبعدين انت كنت عايز تروح تتغدى معاها
اياد : فيها اى غدا عمل
رهف : مليش انا فى دة ولا عمل ولا رومانسى ماشى
اياد : رهف انتى مش هايزة تتدخلى حياتنا الشخصيه فالشغل يبقى نفضل كدا انتى دلوقتى سكرتيرة ومش من حقك اللى عملتيه دة
رهف بغضب: ماشى يا اياد بتردها حاضر عن اذنك
اياد بضحك : استنى بس
…………………………….
المستشفى
مليكه واقفه هى ومراد وجلال ومنى وبيتكلموا وفجأه شافت واحدة بتحضن مراد وبتسلم عليه
مراد: ازيك يا تقى اى المفجأه دى
تقى : بخير حلوة ولا
مليكه : حاسه بغيرة جواها وعايزة تعرف مين دى
جلال بحب: ازيك يا تقى
تقى بلا مبالاه : اهلا
مليكه : عن اذنكوا هشوف زياد
مراد : استنى يا مليكه هاجى معاكى تقى استنى فالمكتب وانا هشوف حاله وراجعه روح معاها يا جلال
مراد بص لقى مليكه مشت راح وراه وبصوت غيظ : مليكه
مليكه وقفت : نعم
مراد: مشيتى لى مش قلت هاجى معاكى
مليكه : قلت خليك مع ضيفتك
مراد : حس احساس حلو وحس انها غيرانه : ع فكرة تقى اختى
مليكه بلهفه : بجد ومراد استعجب وعرفت تسرعها : ربنا يخليهالك نمشى
مراد : يلا ودخلوا عند زياد
………………………….
جلال : ازيك يا تقى عامله اى
تقى: بخير
جلال : مش ناويه تتخرجى السنه دى ولااى
تقى بغضب: ربنا يسهل
وتلفونها رن بس اتوترت وقفلت
جلال لاحظ دة : مردتيش لى
تقى بتوتر: ها ولا حاجه دى واحدة صاحبتى وهكلمها بعدين
جلال بعدم اقتناع : اه
تقى : هو ابيه اخر لى
جلال : جى دلوقتى اكيد
……………………………
نادين : دكتور مراد
مراد : نعم
نادين : عايزة حضرتك تشوف حاله جت ومحتاجه جراحه باسرع وقت
مراد : تمام
مليكه : دكتور مراد ممكن حضرتك تسمحلى اروح
مراد : ماشى يا مليكه اشوفك بكرة فالجامعه
مليكه : ان شاء الله
نادين بغيظ : انت عطيها مكانه عاليه لى
مراد: لانها تستحقها انا هشوف تقى فالمكتب واشوف الحاله بتاعتك
نادين : تمام
…………………………..
مليكه روحت وقعدت سرحانه فى مراد قد اى هو وسيم وجنتل و ذوق معاها جدا
سميه: سرحانه باى
مليكه : ها ولا حاجه
سميه : عليا
مليكه : مش عارفه يا ماما مالى اول مرة احس بشعور ناحيه حد مش عايزة ابعد دقيقه بعيد عنه بحب قربه منى وبحب اسمع صوته مش عارفه
سميه ومين دة يا حبيبتى
مليكه: دكتور مراد
سميه : بصى انا عايزاكى تحجمى علاقتى بيه عشان متتعبيش بيقولوا عليه عصبى وصعب وكمان عشان انتى مش عارفه اى مشاعرة ناحيتك فانتى لازم تسيطرى على مشاعرك يا حبيبتى
مليكه : معاكى حق يا ماما
…………………
فى قنا
الجدة: سيبهم يا حاج هما بعدو ومش هيقدرو يرجعوا وارضك محدش هياخدها هملهم لحالهم
الجد: على جثتى انى لازم ازلها خرجت عن طوعى بنت سميه هجيبها وهجوزها لابن عمها يكسرها
الجدة : يا حاج
الجد: بس يا وليه متذنيش كتير لو هفضل لحد ما اموت هجيبها
……………………………..
عبدالله : عامله اى
منى :بخير انت عامل اى
عبدالله : ماشى الحال بقلك عايز اجى اخطبك يا منى انا خايف تضيعى منى
منى : متخفش السنه قربت تخلص اهى وهقول لبابا وتيجى بس هتيجى انت واهلك ازاى وافرض شافوا مليكه ولا طنط سميه
عبدالله : متخفيش انا عامل حساب كل حاجه
منى : انا مش عارفه جدك واخوك متعبوش من التدوير عليها
عبدالله: للاسف ولا هيتعبوا جدى حالف ليكسرها لانها خرجت عن طوعه وكملت تعليمها
منى: ربنا يهديه ويصلح حاله
عبدالله : يارب
………………..
صباح يوم جديد
مليكه : هو دكتور مراد مجاش
منى بخبث : بيقولوا مش جى
مليكه : اى بس هو قال جى
منى : وعرفتى منين
مليكه : هو لما كنا فالمستشفى
منى : مليكه احكيلى مخبيه اى عليا
مليكه : ولا حاجه وفجأه سمعت صوت ادخل السرور على قلبها
مراد: عاملين اى
الجميع بخير وشوح المحاضرة والكل بدأ يخرج وشاهى راحت عندة واتكلمت بدلال ودلع: دكتور انا مش فاهم الجزئيه دى بنفع حضرتك تشرحالى
مليكه : بغيظ هى ماله البت المقشفه دى بتتمايص كدا لى
منى : ما انتى عارفه شاهى وطريقتها
مليكه : طب يلا نمشى بدل ما برج نفوخى يطير
منى : يلا
وجت مشت وبصت على دكتور مراد اللى مبصش عليها وحزنت فى نفسها : شكل ماما كلامها صح
وخرجوا من الجامعه
مليكه : يالهووووى
منى: مالك فى اى
مليكه بخوف : محمود ابن عمى
منى : فين
مليكه : متبصيش ليشك فينا يلا نمشى بسرعه من هنا
وبالفعل مشوا بسرعه
مليكه : الحقنىةيا عبدالله قابلت محمود انهاردة
عبدالله : حصل اى شافك
مليكه : لا بس انا خايفه
عبدالله : متخفيش مش هيعرف يوصل لاى معلومات عنك وانتى منقبه يعنى صعب يوصلك
مليكه: يارب
روحت مليكه وحكت لوالدتها عما رأت وعن خوفها
سميه : هاتى التليفون اكلم عبدالله عايزاه وانتى ادخلى خدى شاور وريحى شوى
مليكه : حاضر
بعد ما سميه اتأكدت ان مليكه نامت رنت على عبدالله
سميه : ايوة ياعبدالله عايزاك ضرورى
عبدالله :خير يا ماما
سميه : لما تيجى هتعرف
…………………….
مراد فاوضه الرياضه وبيخرج غضبه وطاقته فالرياضه وبيفتكر
فلاش باك
نور : تعبانه اوى يا مراد
مراد: معلش يا حبيبتى استحملة
نور: مش قادرة
دكتورة: مراد لازم الجنين يطلع الحاله متدهورة وممكن نفقد الاتنين
مراد: اعملوا اى حاجه انا عايز مراتى سليمه مش عايز اولاد
الدكتورة : جهزوا اوضه العمليات بسرعه
وبعد مدة خرجت الدكتورة وعلامات الحزن على وشها
مراد: طمنينى نور كويسه مش كدا
الدكتورة : اسف يامراد مقدرناش ننقذ اى حد فيهم حصل انفجار فالرحم البقاء لله
مراد: لا مستحيل نور وعدتنى انها هتكون كويسه
جلال : اهدى يا مراد
مراد بصراخ : نور لا
اياد: حد يجى بسرعه
الدكتور: خدوة الاوضه عندة انهيار عصبى بسرعه
بااااااااك
مراد: وحشتينى اوى يا نور اوى انا مش قادر اكمل من غيرك امته اروح عندك
يتبع..
لقراءة الفصل الخامس : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية المسمومة للكاتبة كوكي سامح