رواية سيوف الفارس الفصل الثالث عشر 13 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الفصل الثالث عشر 13 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس البارت الثالث عشر

رواية سيوف الفارس الجزء الثالث عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة الثالثة عشر

*شافته دخل اوضته و مضايق دخلت وراه و ربعت أيدها و بصاله*
حسن : لمار انا مش فايقلك دالواتى
لمار : روحتله
حسن : لمار انا عايز انام
لمار : و انا عايزة اشوفه
حسن : لما يوافق و يجى يعيش معانا
لمار : يا بابا انا عارفة فارس كويس و الصراحة هو مش هيجى هنا اصلا ، خلينى اروحله عشان خاطرى
حسن *شاف دموعها و بتحارب للنزول اخادها فى حضنه*: ماشى يا لمار موافق بس حاولى تقنعيه بالموضوع انتى عارفة إلى حصل
لمار : حاضر هحاول بس قبل اى حاجة لازم تطلق سوزان *بعدت عنه واتكلمت*
حسن : لمار انسى الموضوع دا
لمار : يعنى انت عايزه يجى و يعيش فى المكان إلى أمه اتقتلت فيه و كمان السبب فى موتها موجودة هنا انا مش عارفة انا ازاى قاعدة معاك لحد كدا *انهارت فى العياط وهو مفيش فى أيده حاجة يعملها خدها فى حضنه بيطبط عليها*
حسن : اهدى كل حاجة هتخلص
*قاعدين فى المكتب هما الأربعة و اتفقوا على الخطة إلى هيعملوها عشان يخلصوا منهم*
امير : تمام كدا يلا يا سارة
*خرجوا وراحوا ينفذوا خطتهم*
فارس : يلا بينا احنا كمان انتى كويسة
وعد : اه انا تمام يلا بينا*استغربت سؤاله إلى مبقتش فاهمة منه حاجة*
*خرجوا من المكتب و قفلوا كل مداخل و مخارج الشركة كلها و اتجهوا لمكان العمال و رجالته ماشين وراهم و أمر بتفتيش المكان بعد ما أتأكد من وجود العمال إلى وعد قالت عليهم وقف قدامهم و هما مبتسمين ابتسملهم بخبث و بعد دقايق واحد من رجالة امير*
: فارس بيه لقينا الحاجات دى فى المخزن
*العمال استغربوا أن الحاجة لسة متشالتش من المخزن وجهلهم الكلام*
فارس : ايه رأيكوا فى الكلام *فتح الحاجة و شاف إلى فيها و ابتسم*
: احنا منعرفش عنها حاجة
: ملناش دعوة بالحاجات دى انت شاكك فينا
فارس *شاور لرجالته ينفذوا إلى قال عليه*
*مسك أيدها ينزلوا المخزن ورجالته وراه*
امير *غمزله أن كله تمام*
: هو فى ايه يا فارس بيه
*وقعوهم على الأرض*
فارس : احكوا كل حاجة من الاول يلا
: نحكى نحكى ايه * بتصنع عدم الفهم*
امير : طب سيبهم ليا يا فارس
فارس : شوفتوا اهو زعل
*قلع نضارته و قرب من اول واحد*
امير : هسألكوا سؤال مختلف مين إلى باعتكوا سؤال سهل اووى اهو….
: احنا محدش باعتنا …..*مكملش جملته و اتفاجئ بلكمة من امير خلت بوقه يطلع دم*
امير : طب هسأل السؤال تانى مين إلى باعتكوا ؟؟
فارس *قاعد متفرج و مستنى الاجابة*
*سارة و وعد قاعدين جمب بعض و شايفين الى بيحصل قدامهم و متفاجئين من طرق فارس و امير إلى بتظهر فيها قسوتهم*
: مش هينفع نتكلم هنموت بمجرد الخروج من هنا
فارس * قام من مكانه*: واحنا هنأمن حياتكوا
امير : انا بقول خلينا حبايب احسن ولا ايه
: هى واحدة هانم كدا بس والله ما نعرف حاجة اكتر من كدا و كان بيجى معاها اتنين رجالة واحد اسمه سيف باشا والتانى كان اسمه، كان اسمه حاتم
فارس *بصلهم و أمر رجالته أنهم ياخدوهم من هنا و يخلوا بالهم*
*لاحظ تغيرها إلى فهمه لما جت سيرة حاتم لكن بيحارب عشان ميتكلمش معاها الا فى حدود*
امير : حد يعرف مين الست إلى قالوا عليها
سارة : لا
امير : احنا لازم نعملهم كامين كويس بس الاول نعرف مين الست دى ،فارس انت معايا
فارس : اه معاك
امير : اهم حاجة خالوا بالكوا من نفسكوا يلا هوصلكوا
وعد : مش عايزين نتعبك احنا هنروح لوحدنا
امير : مفيش تعب ولا حاجة
فارس : لما توصلهم تعالى المطعم بتاعنا
امير : تمام
*وصلهم عند البيت و مشى ،دخلوا لقوها قاعدة سرحانة و شامين ريحة حاجة بتتحرق جاية من المطبخ*
وعد : ايه يا فطومة قاعدة كدا ليه و ايه الريحة دى الغدا بيتحرق ولا ايه
سارة *جريت على المطبخ وشافت الاكل محروق و الغاز شغال*
سارة : شكلنا هنتغدا جبنة النهاردة
وعد : انتى كويسة يا ماما مالك اول مرة الاكل يتحرق بالطريقة دى *استغربت صمتها*
فاطمة : فى ست جاتلى و قالت كلام غريب *بحزن باين فى نبرتها*
وعد : ست ست مين و قالت ايه
فاطمة : محمود كان متجوز عليا *بدموع*وهى دالواتى جاية تقولى عايزة ورثه
وعد : ايه يا ماما الى انتى بتقوليه دا بابا متجوزش عليكى وكان بيحبك الله يرحمه وبعدين مش اى حاجة تتصدق كدا هتلاقيها مجنونة
فاطمة : قالتلى لو عايزة تتأكدى هتكلمنى نتقابل و هتقولى مين إلى قتله
سارة *بصت لوعد*: اها انا فهمت ، وعد محدش يروح لان الموضوع دا فيه حاجة غلط لو اتصلت بيكى احنا إلى هنرد نشوف سكتها ايه
وعد : سارة يبقى الست دى هى إلى كانت بتتصل بيا لما كنت مسافرة بس الى كان بيتكلم راجل مش ست
سارة : دول عصابة يا وعد ،طنط اوعى تسمعى كلام الست دى و خليكى فاهمة أن عمو محمود الله يرحمه كان بيحبك و عمره ما اتجوز عليكى
فاطمة : وعد انتى ازاى مقولتليش أن فى حد كلمك وانتى مسافرة
وعد : لان الناس دول مجانين وانا مبصدقش
سارة : طب يا وعد هو مش بعيد يبقى نفس الست إلى الواد كان بيقول عليها
وعد : والله انا مبقتش فاهمة حاجة و هروح اكل جبنة تاكلى
سارة : اه ياريت
فاطمة : وانا هدخل انام
*قعدوا الاتنين يتكلموا و يرغوا و تليفون مامتها رن كان رقم غريب كانوا هيتجاهلوا و ميردوش لكن وعد ردت وفاتحة الاسبيكر*
وعد : الو مين معايا
: وعد
وعد : مين بيتكلم *سمعت صوت ست بتتكلم*
: انا مرات ابوكى الله يرحمه و ياريت تدونى حقى
وعد : حققك انتى اسمك ايه بقا أصل بابا قالى أنه اتجوز وانا فاكرة الاسم كويس ياترى اسمك ايه بقا مش يمكن نصابة
: تعالى قابلينى فى (…..) دالواتى و كل واحد ياخد حقه و تعرفى رأسك من رجلك
وعد : افندم انتى واحدة جاية تهزرى ابعدى عننا ولو انتى فعلا كنتى متجوزة بابا بصحيح فهو مسابش حاجة خالص فروحى شوفى حد تانى تنصبى عليه *قفلت السكة*
سارة : انا مش مطمنة و هقوم اقفل الباب الى برا بالمفتاح و هقفل الشبابيك و هقفل كل حاجة و مش هنخرج من البيت و هعملكوا حظر هنا *مشيت من قدامها*
وعد : استنى بس *بضحك*
*خرجت عند باب العمارة تقفله حست بحركة غريبة قفلت الباب و جريت على جوا بسرعة لكن صوتت لما لقت حد شدها وكتم بوقها وهى مش عارفة تقاوم *
امير : اهدى يا بت خلينى اتنيل اقول الكلمتين
*بصتله و اتطمنت اخدت نفس و بعدت عنه و كشرت فجاءة*
سارة : انت جاى دالواتى و كمان فزعتنى و الله كان هيغمى عليا من الخضة و …*شايفاه مبتسم و كاتم ضحكه*
و كمان مستفز لا كدا كتير وكمان الست إلى بتكلمنا دى عاملتلنا وش و رعبتنا الصراحة وانت جاى تخضنى
امير*رفع حاجبه باستغراب*: ست مين ؟!
*حكتله الموضوع باختصار على أنه يساعدهم*
امير : انتى و وعد و طنط متخرجوش من البيت و كملى قفل الابواب، *سمع صوت وعد بتنده عليها*
*بهمس*وخالى بالك من نفسك يا قمر*لفت تبصله لقيته اختفى*
سارة : نهارك اسود يا سارة لتكونى اتهبلتى و بتكلمى نفسك
وعد : اه انتى فعلا اتهبلتى يلا ادخلى دا كله بتقفلى الباب
سارة : جاية اهو*بتبص حوليها و بعدين دخلت*
*قامت من نومها و شافتهم قاعدين بيتكلموا*
فاطمة : انتوا لسة قاعدين *حطت أيدها على دماغها*
وعد : شوية كدا يا ماما
سارة : لسة بدرى يا فطومة
*لاحظوا عليها التعب قاموا قعدوها و بيدوروا على الدوا بتاعها*
سارة : مفيش يا وعد الدوا خلصان هنعمل ايه دالواتى
وعد : هنزل اجيب الدوا
سارة : لا لا تنزلى دا ايه
وعد : خلاص يا سارة مش هتأخر دا اخر الشارع بس
*قاعد على الكنبة سمع رن الجرس قام من مكانه يشوف مين و اتفاجئ بيها هى قدامه رمت نفسها فى حضنه*
لمار : فارس وحشتنى اووى
فارس : حبيبتى انتى واحشانى جدا تعالى ادخلى *دخلوا وقعدوا*
لمار : ايه يا برنس ايه اخبارك
فارس : تمام ياختى وانتى خلصتى دراستك
لمار : اه خلصت و عايزة اشتغل وبابا مش راضى
فارس : انا مش فاهم ايه لزمة الشغل يعنى بس ماشى ممكن تشتغلى معايا
لمار : طب فل اووى بكرا هعدى عليك فى الشركة
فارس *بصلها و ابتسم و هى استغربت*
لمار : مالك
فارس : بقيتى نسخة منها
لمار : من مين
فارس : ماما *بضيق*
لمار : فارس انا عايزة اتكلم معاك فى موضوع مهم
فارس : خير *رفع حاجبه و متوقع إلى هتقوله*
لمار : فارس بابا ملوش ذنب فى إلى حصل هو عمره ما يعمل كدا
فارس : انا كنت شايفه يا لمار
لمار : سوزان هى إلى عملت كدا
فارس : مين ؟؟!
لمار : دى مرات بابا وكانت موجودة يوم الى حصل
فارس : يعنى هو كان متجوز على امى و كمان قتلها*عالى صوته بعصبية*
لمار : فارس اهدى
فارس : متقوليش اهدى ، انتوا عايزنى اروح اخده بالحضن و اقوله اهلا يابابا واحب على أيده ما دا الى كان ناقص
لمار : انا مقولتش كدا انت ليه مش عايز تسمعنا على الأقل
*بنفاذ صبر*
فارس : لمار اقفلى على الموضوع
لمار : حاضر هقفل على الموضوع سلام يا فارس*اخدت شنطتها و ماشية*
فارس : استنى انتى هتمشى دالواتى خليكى وبكرا روحى
لمار : لا هروح السواق تحت
فارس *قرب منها و اخدها فى حضنه*: متزعليش
لمار : مش زعلانة هجيلك بكرا الشركة سلام
فارس : سلام
*خرجت من عنده وهو ابتسم أن ربنا عوضه بأخته و حبيبته إلى مبقاش عارف يتصرف معاها ازاى*
*لقت نفسها حد بيكممها و بيسحبها لعربية و يفقدها وعيها*
*فى نفس ذات الوقت سمعوا صوت ضرب نار و هى بتصرخ و مش عارفة تعمل ايه*
: ايه الى بيحصل انتوا مين عايزين ايه
*محستش بنفسها غير و حد بيضربها على دماغها و ركبوها العربية*

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية سيوف الفارس)