رواية احببت صقر جارح الفصل التاسع عشر 19 بقلم بطوط رابح

رواية احببت صقر جارح الفصل التاسع عشر 19 بقلم بطوط رابح

رواية احببت صقر جارح البارت التاسع عشر

رواية احببت صقر جارح الجزء التاسع عشر

رواية احببت صقر جارح الحلقة التاسعة عشر

وصبااح يوم جديد ع ابطالنا
تجمع الكل ع سفره الفطاار والكل بياكول بصمت بطه عنيها بدور ع مالك ولكن مش موجود بدر خد باله وراح قال… “شوفتى ياما مالك مرديش ابدا يفطر وصمم يمشي بدرى جووى فضلت امسك فى مرديش واصل بينه كان حزين من حاجه
بطه بزعل انه مشي من غير متعتذر او تحسن صورتها قدامه وقاطع صمتهم دخول اسلامم بطه اول مشفتها الدموع اتجمعت ف عنيهااا وجالها حاله انهيار اسلام اتفجاه من وجوده عندهم متوقعش وجودها جريت على بطه ومسكته وبتخربش فى وفجاه ظهره زينات من وراه اسلام اتصدم بدر من رويتها هنا والكل استغرب وبيحاول يمسك بطه ولكن هى مستمره ف الصويتتت واسلام مش بيحاول يدافع عن نفسه وفجاه وقعت مغشي عليها شالها بدر وطلعت معا ساندى ومنار فوقها ومنار فضلت معاها ونزل بدر وساندى اسلام قاعد وزينات جمبه والصمت عم المكان واخيراا حد اتكلم
عاشور…” ها يحيلت امك اى الى هببته ده ومين دى
اسلام ساكت مش بيرد حزين ع حاله بطه الى كانت تعتبر اخته هى كمان وفجاه صباح بعصبيه… “متنطج وجول رد ع ابوك ردت الميه ف زورك اى الى هببته ده ومين دى عاد
اسلام بحرج…” والله مكنت فايج ياما
بدر… “يعنى اكده ممكن تشرب ف مره ومتبجاش فايج وتبهدل واحده من اخواتك وتجول برضو والله مكنت فايج وميتا ناوووى تفوج هتبص لى حالك ميتا ها رد عليا
زينات بصت بستغراب من صوت بدر هى متاكده انها تعرفه
اسلام بحزن…” خلاص ياخويا والله انا هبطل وهركز ف حالى وهبعد عن السكه دى خالص انا بجالى اسبوع مشربتش اى حاجه حتى اسال زينات اهى
بدر بستعباط…”مين بجا زينات دى
اسلام بجديه وقف ومسك اديها… “دى مراتى ع سنه الله ورسوله
صباح بشهقه قووويه….” واهاااا يوجعه مربربة اتجوزت من ورانا يبن الجزمه ومين دى ها جايب وحده ولا ليها اصل ولا فصل
اسلام بعصبيه… “انا جااى وبجولكم ان اتغيرت واتجوزت هتجفو جمبى وتسعدونى يبجا كتر خيركم هتجله ادبكم ع مراتى مش هسمح بده وزى مجيت زى مهمشى
بدر بجدية….” مينفعش الى بتجولى ده يمرات عمى انتى متعرفهاش فمتحكميش عليها عيب اكده دى ف بتنا وبجت مرات ابنك ع سنه الله يبجا تتعامل بموده ورحمه “ووجه كلامه لى اسلام” وانت لو زى مبتجول ناوى ع خير وتبدا حياتك بخير هتلجينا ف ضهرك يومين وهتعوج ورحمه ابويا لهتشوف منى الوش التانى وف ديلوج واحده ملزومه منك ولا انت فاكر اجوزتها وتيجى ترميهاا اهنى جاريه وانت تعيش حياتك بره الى متردهوش ع اخواتك متردهوش عليها وموضوع بطه ده مخلصناش منه لينا كلام فى
اسلام… “والله ياخوى انت هتشوف بنفسك التغير الى انا بجيت فى بس صوووح الى جااب بطه اهنى كيف حمدى جابها اكده ساندى كمان فرحها اتاجل لى
بدر بستغراب لان كان شاكك ان هو الى ولع ف بيت اهل فاطمه….” بيتهم ووولع وابوها وامها واخوها تعيش انت
اسلام بصدمه… “واها عملوها ولاد المركوب
بدر…” مين دول
اسلام… “هجولك بعدين بس لازم اروح مشوار ديلوج
بدر…” لاعا رجلى ع رجلك “ووجه كلام لى امه” وبجولك ياما انتى والبنات ظبطه اوضه العروسه وخلى بالك ممنها “وقال لزينات ببسمه” البيت بيتك والف مبروك
صباح بعصببه… “واها واها هتمشى رايك وتحدد هنعمل اى ومنعملش اى حتت عيل صغير زيك هيمشبنا
بدر بنبره ارعبت الجميع وبصوت عاالى….” مرررات عمى كلمه كمان هنسا انك مرات عمى وهنسا انك حرمه اصلا العيل الى بتجولى على ده هو الى مشا شغل شمس كله الله يرحمه العيل الى بتجولى على ده زمانه كان ساب الشغل وانتو كنته هتشحته او الحريم الى هتنزل تشتغل ولا ابنك ولا جوزك بيعرفه يمشه الشغل انا كفيل اولع ف البيت بلى فى بس لاجل امى بعدى كل الى بتعملى كلمه كمان تطلع من خشمك “وبصوت كفحيح الافاعى ومحدش هيعرف يوجف البدر” وقال يلا ياسلام وانت يعمى هخلص مشوارى مع اسلام وهاجى اشوف الشحنه الجايه وجبل بمتجول تشوفها لى اشوفها ب العشرين ف الميه الى من حج امى
عاشور… “لا يوالدى مجدرش اجول اكده انت زيك زى اسلام ابتسم بدر وخرج تحت نظرات زيناتت وكره صباح
وف لندن
ساندى دخلت تصحى خالد” بااابى بااابى ثمر حوزاك
خالد ببسمه… “طيب مفيش صباح الخير يابابى مفيش بوسه حلوه قربت منه وطبعت بوسه وقالت” ثباح الخير ياحلا بابى ف الدنيا قام خالد وشالها وخرج بيها لقا دينا حطه الهند فرى وسرحانه وسمر بتحضر الفطار قرب منا وشال الهند فرى
خالد.. “صباح الخير ياقلبي
دينا ببسمه..” صباح الورد
خالد… “اى الاخبار طمنيني عليكي
دينا بحزن…” عايشه اهو
خالد… “اى يعم الكئيبه اى الجو الى انتى عايشه فى ده اجلت فرحى بسببككممم علفكره فبعد اذنك بقا اخرجى وكمل” بضحك وانهيار” مننن المووود ده عاوووززز اجوووووز
دينا… “اى يبنى اهداااا ياحبيبي اهداااا وبعدين متجوز حد مسكك
خالد…” ميهنش عليا افرح وقلب اخوها زعلانه كده
دينا بتمثيل… “منا زى الفل اهو ياااواد ولا انت بتتلكك عشان تخلع من ساندى
خالد…” هيححححح اخلللع اى انا همووووت ويجمعنا بيتتتتتتت “واكمل بتواهان” اجمل حاجه ف الدنيا انك تعيش مع الشخص الى بتحبه ف بيت واحد يالهوووى لما تصحى كده وتلاقى الحب ف حضنك كده وتقومى قبله تفضلى تتاملى ملامحه احساس حلووو اوى بجد يبت يادينا
دينا سرحت وافتكرت لما كانت بتحب تصحا قبل بدر وتفرج على وتفضل بصله وقت طويل وتعمل نفسها نايمه عشان يقرب منها ردت بتوهات”فعلا يخالد اجمل احساس ف الدنيا بجد اجمل ايام حياتى كانت معا
خالد استغل الفرصه…”طيب متسمعى منه يادود انتى ظلمتى وحكمتى من غير لما حتى تشوفى او تسمعى
دينا بحزن…. “مبقاش ينفع يخالد مقدرش اعيش معا وانا حسه ان هو خاين وان هو قتل بابى
خالد…” يبنتى خاين اى كل ده عشان شوفتى رقم واحده عنده
دينا بعصبيه… “لالا قالتله اتوحشتك
خالد بضحك…” يبنتى منا بقولك وحشتنى مش ممكن قربته
دينا… “لالا مش قربته لو قربته كان قالى هو فضل بس يقولى استنى هفهمك بسكده مقالش بقا قريبتى
خالد…” انا شايف ان لازم تديلو فرصه يدافع عن نفسه
دينا… “هو حاجه من الاتنين انت عبيط او عبيط يبنى هو عبرنى ولا تف ع وشي حتى انااااااا مستنيااا يتفف حتى وانا ارد
خالد بضحك…” منتى الى ضربتى وشتمتى وهما معندهمش كده يبنتى ابدااا
دينا… “اومال هو يضربنى عادى
خالد بستغراب…” ضربك؟
دينا حولت تغير الموضوع… “لابقولك يعنى هو يضربنى عادى بسال
خالد…” لا طبعا انا اكسرله ايدو لو لمسك
دينا ببسمه… “عارفه ياحبيبي ربنا يخليك ليا وميحرمنيش منك ابدا انت فعلا ونعمه الاخ والاب وهتبقا احلا زوج كمان ربنا يوفقك ويبارك ف حياتك
قرب منها خالد وباس دماغها…” انا معنديش اغله منكم وبعدين صح سمر بتقول انك مش ناويه ترجعى مصر معايا انتى بتسطعبتى طيب سمر حجه عمى بس قالتلى هتنزل يوم الفرح انتى هتسيبي اخوكى مشحتت كده ههون عليكى
دينا… “معلش ياخالد مش هقدر ومتقلقش انا هقعد مع سمر وهخلى بالى من ساندى
خالد بحجه ومحاوله اقناع…” لا انتى فاهمه غلط انا ساندى هتيجى معايا لانها شبتانه تحضر الفرح طيب وبعد الفرح اعمل اى اتسووح بقا يرضيكى وساعتها هعمل اى هيبقا شكلى وحش اوى لو قولت لى ساندى انها هتقعد معانا من اول يوم كده هتسيبي اخوكى كده يدود اخس عليكي والله اخسسسسس
دينا بتفكيرر…؛ مش عارفه بقا انت رخم اوووى بجد انت بدبسنى صح
خالد بصطناع… “خلاص يادينا اتا هقول لى ساندي وهشوفها هتقولى اى
دينا…” لا مينفعش هى اى الى تقول اى لالا مينفعش دى عروسه ومن حقها تاخد معاك بعض الوقت لوحدكم لان بعد كده هيبقا وراك شغلك وهى كمان ومسؤليات وحجات خلاص ياخلوده معنديش اغله منك انا هنزل معاك وبعدين لو مفرحتش يوم فرحك هفرح امتا مثلا صح هتنزل مصر امتا
خالد… “يومين وهنزل واصلا مالك جاى النهارده وبعدها هيستقل الفتره الجايه ف مصر عشان ف تلعبات حصلت ف شركه الى ف مصر وحاسس ان فى حاجه غلط فهو عاوز يبقا موجود الفتره الجايه
دينا…” طيب وهيجى لى
خالد… “مصمم يجى يطمن عليكم
دينا…” محنا كده كده يومين وهننزل ملوش لازمه يتعب نفسه ويجى وينزل
خالد… “والله قلتله بس انتى عارفه مالك دماغه ناشفه خللص يجي وبعدها ننزل كلنا مع بعض وسمر زى مقالت هتيجى قبل الفرح بيومين
دينا…” انتو حديدتو خلاص
خالد.. “لا لسه معرفش بعد الى حصل عند فاطمه وكده هيعملو اى ع العموم بعد بكره هننزل ونروح نشوف هنعمل اى
دينا…” سووورى بس هو انت لى بتتكلم بلغه الجمع الى هو هننزل هنرووح هنعمل هنكلم هنشوووف اى يخلوووده اااى
خالد.. “مهو الفرح هيبقا ف الصعيد ياحبيبتي وهنروح هناك عشان اكيد مش هدخل عليهم لوحدى اى معنديش اهل ولا معنديش اهل
دينا…” لا ازاى فتودينى ع بيت الى كان جوزى
خالد… “يست وبالمره تطلبى الطلاق زى منتى عوزه وفرنا عليكى موضوع المحاكم وتوريلو نفسكك انك قوويه ولا انتى غيرتى رايك
دينا باصرار…” لا غيرت رأى اى صح عندك حق لازم يشووفنى وانا استرونج وامن وان مش فارقلى اى حاجه انت صححح
خالد… “طول عمري يبنتى انا صح عشان تعرفى بس ويلا قومى كده ننزل نعمل شوبنج اجيب حبت حجات ليكى ولساندى
دينا بضحك…” اننى ساندى بظبط
خالد… “الاتنين وحياتك
دينا…” مليش نفس والله يخالد انزل انت ياحبيبي
خالد بدراما… “انتى مستفزه وبارده وكل مطلب منك حاجه بترخمى كده عليا مش عاوز منك حاجه انا هقوم البس وانزل انا وساندى اصل انا معنديش اخوات يقفو ف ضهرى وقت محتاجهم
دينا…” يختى بطه قموووصه كبيره خلاص يزفت هدخل البس وسابته وقامت وقفه قدام البس ومحتاره تلبس اى وجت ف دماغها جمله بدر وهو بيقول”واها شعرك اى انتى تنسي خالص موضوع شعرك وخلجاتك المحزجه الملزجه دى من هنا ورايح درييسات وطرح وبس فاهمه “قعدت تضحك لما افتكرت كلامه وزعلت ان مفيش ف لبساها ده دريسات ولا اى حاجه وبعدها كشررت وقالت” لاا انا هلبس كل حاجه ع مزاجى وهعمل كل الى ع مزاجى وهحرق دمه ماااشي ياااصقرر والله لوريكك ان الله حق وان ازاى تمد ايدك عليا وتخونى وتعمل كل الى عملته ده وقامت لبست ونزلت هى وخالد اشتروو لبس كتير وهدايات وحجات وخالد اشتره حجات كتيىرر اوووى ع زوقه لى ساندى
مالك ف الطريق طول الطريق سرحان فيها وهل ف علاقه بينهم وهل يمكن يكون ده حبيبها ولى لا انت متعرفش عنها حاجه او تعرف بتحب ولا مبتحبش لالا انا غلطان من الاول مكنش ليا دخل اصلا وبعدين خلاص اصلا الحكايه خلصت هشوفها تانى فين حتى لو شوفتها ف الفرح مش هوجه ليها اى كلام خالص مليش دعوه بيها نهائي ده احسن حل دلوقتي مفروض اركز ف شغلى وف الى بيحصل فى وافوق للى بيحاول يوقعنى ايوه ايوه صح ده المفروض انا الى غلط من الاساس صح
واكمل طريقه ووصل للمطار لذهاب لى دينا
وعند بدر: ها ياسلام جول بجا
اسلام: الى ولع ف بيت ابو حمدى محروس ولرجاله
بدر بزهول: انت متاكد من الحديد ده
اسلام: ايوه لانهم جالو انهم مش هيدفعه چنيه وقاله مش هيسكته
بدر: واها واها اى البجاحه دى يعنى هما الى عملين المصيبه وبيبجحه كمان
اسلام بحزن: والله انا معرف كيف عملت اكده شربت معاهم ومدرتش بالدنيا ولما جالو انهم مش هيسكتو اتخنجت معاهم وجولت لااعاا بس مكنتش اعرف ابدا انهم يعملو اكده انا هروح اسلم نفسي ف المركز واجول كل حاجه
بدر: لا متجولش اى حاجه وملكش دعوه بالموضوع ده خالص انا هتصرف
اسلام: كيف
بدر: واها وانت مالك كيف جولتلك ملكش دخل اكتم ع الحديد ده خالص
اسلام: حاضر
بدر: يلا روح شوف مرتك اكده وشوف هتعمل اى مع امك مش هتكتم عاد
اسلام: واها بفكرنى لى بيها يلا هروح وربنا يستر بجا وسابه ومشي وبدر غرقان ف افكاره وهيعمل اى معاهم وطلع ع الجبل ورجع اسلام ع البيت اول مدخله لقا الجو يخنق وامه قعده بصه بقرف اول مشفته لفت وشها نعمه حبت تحرق دمها
نعمه: جهزتلك الاوضه خلتها ولا احسن اوضه ديكى الساعه لما حد من العيال يتجوز
اسلام ببسمه: ربنا يخليكي يمرت عمى تسلم ايدك اومال فين زينات
نعمه: جعده هى والبنات فوج
اسلام.: طيب انا هطلع اشوفها
نعمه: ماشي ياحبيبي اطلع وانا بجهزلكم عشاء ملوكى
اسلام: واها واها اى الدلع ده كله وقرب منها وباس دماغها انا بجد مش عارفه اجولك اى ربنا يخليكى لينا يارب حجك عليا ع اى وجت زعلتك او كلمتك بطريقه عفشه
نعمه حست ب انه اتغير بجد طبطبت على: انت زيك زى بدر ابنى وانا مبزعلش منك يوالدى
صباح بزعيق: واها واها انت عوزه تلمى ع عيالى كلهم من زمان واخده ساندى تحت طوعك وبعدها منار وديلوج اسلام انتى عوزه منى اى يحلزبونه ياعجربه انتى
اسلام: واها اى الى بتجولى ده ياما عيب اكده
نعمه بستفزاز: سبها ياسلام يابنى مهو جليل الادب بيغلط فى الباشا فعادى مش هرد عليها عشان معملهاش جيمه وهى متسواش شيلن ف سوج الحريم
صباح: انا الى مسواش ولا انتى يامره ياا نجصه يافجر يام وش عفش جوزك مات من فجرك ووشك النحس
نعمه: لا لا انتى اكده كتارتى ف حديدك الماسخ ده اى ياصباح نسيتى الشبشب الى كان معلم عليكى لو نسيتى افكرك يااعفشه ياسودا يكوده
اسلام بضحك: واها واها اهدى يمرت عمى صلى ع النبى نزل الجميع ع صوت الخناق وفجاه نعمه نسكت ف صباح وكله قاعد يسلك ونعمه مش راضيه تسبها دخل عاشور بزعيق
عاشور: واها واها بتضربه بعض عاد اومال سيبتو اى للعيال الصغيره ها سيبتو اى
نعمه: اسال والدك هى عملت اى وجلت ادابها عليا ازاى وجالتلى انى وشي نحس عشان كده شمس مات
عاشور بعصبيه: واها هو الموت كمان ف شماته يست صباح لو دى وشها عفش انتى هتكونى اى
صباح: واها بتجول اى يراجل بتشتمنى عشان دى
عاشور: اخرسي مسمعش حسك عاد اكتمى اكده بدل يمين تلاته اطلجك وارميكى لى اخوكى وابوكى
صباح بصطناع البكاء: اخس عليك اخس بجا اكده
عاشور: كفايكى دموع تماسيح عاد
منار: خلاص يابوى خلاص ياما بجا خلصونا من المشاكل دى ككل شويه حوار اجديد اكده
عاشور بعصبيه: جولى لى امك الى هتموتنا واحد واحد ودخل ع غرفه المكتب
زينات بصوت واطى لى اسلام: اى ده كل ده حصل ف اول يوم بس لا ياخويا عوزه ارجع ونبى
صباح بصوت عالى: واها بتجولى اى ياسوسه سمعينى
نعمه: انا شايفه تاخد مرتك وتطلع وشويه هبعتلك ام رفاعى بصنيه الوكل يلا يعروسه اطلعى ومتزعليش اكده
صباح: ايوه ياحنينه
اسلام: بكفاياكى عاد اى ياما متتعبيش من الخناق يلا ياحبيبتى متزعليش
زينات والدموع متجمعه هزت راسها وطلعت واسلام طلع وراها
اسلام: حجك عليا ياحبيبتي
زينات: شكلى هتعب اهنى جوووى ياسلام وفجاه منار وساندى دخله قعده ع السرير معاهم
ساندى: احم احم انتو مجلتوش اتجوووزتتتته اززاى
منار حطه صباعه ع ودنها: اى يابنتى اى صوتك ده اتحددى براحه وانتوو يلا احكوووو مش هنسيبكم عاد غير منعرف كل حاجه
اسلام بيحكى وهو مخلى باله عشان مش عاوز حد يعرف شغل زينات كان اى: بوصي يستى زينات كانت صديقه ليا زمان ولما حصل الى حصل مع بطه محروس مكنش عارف يودينى فين وانا راسي مبطوحه وبموت المهم جلتله يوادينى ع زينات ودانى ع هناك وسبنى ومشي
ساندى قطعته: وهى معندهاش اهل
زينات ردت بحزن: لا كلهم تعيشي انتى عايشه لحالى
ساندى بشفقه: ربنا يبارك في عمرك انتى ياحبيبتي واحنا اهلك اهو انا اختك ومنار برضو وبدر اخوكى وصباح امك ولا بلاش صباح نعمه احسن خبطتها منار وقعده يضحكه كلهم وكمل اسلام..المهم بجا هى اهتمت بيا وبصحتى وبفضلها بطلت الهباب الى بشربه وجيت كنت همشي وبص لى زينات ببسمه” حسيت ان سايب روحي وماشي زينات دى مش حب يوم ولا اتنين انا اعرف زينات من وهى عيله صغيره
منار: ومجولتش عليها من زمان لى
اسلام بحزن: اختفت فتره طويله ورجعت واحده تانيه
منار وساندى بستغراب: واحده تانيه ازاى
اسلام؟….

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية احببت صقر جارح)