رواية جرح يداويه العشق الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم جنات

رواية جرح يداويه العشق الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم جنات

رواية جرح يداويه العشق البارت الرابع والعشرون

رواية جرح يداويه العشق الجزء الرابع والعشرون

رواية جرح يداويه العشق الحلقة الرابعة والعشرون

على السطح
على قاعد مستنى شهد لانه طلب منها يتكلمو شويا قبل الفرح
شهد طلعت وكانت ومتوترة جدااا اول مرة تتحط فى موقف زى ده
على اول ماشافها وقف وقرب منها:احم ازيك ياشهد
شهد:الحمدلله
على:شهد انا عارف ان كل حاجه جت بسرعه اوى وانا حبيت اتكلم معاكى شويا قبل الفرح واستاذنت من عمى محمد قبل مااقولك هااا نتكلم
شهد بصتله:هنتكلم فى ايه
على:فى انى بحبك
شهد ماكنتش متخيله انه هيقولها كدا على طول
على:بصى انا هتكلم بصراحه عايز لما نتجوز ونبقي سوا تبقي كل مشاعرى مكشوفه قدامك انا مشدود ليكى من اول مرة شوفتك قوتك وشقاوتك وشجاعتك اللى نادراا بتكون موجوده عند بنت وبجد انا بحبك اوى
شهد ابتسمت على كلامه
على:هاااااا والحلو نظامه ايه معايا
شهد:نظام ايه
على:لا بقولك ايه ده النهارده الفرح بلاش استعباط ونبي …. عمى محمد قال انك وافقتى واللى متاكد منه انك مستحيل حد يجبرك على حاجه صح
شهد:صح
على بغمزة:يعنى الجميل معجب
شهد ضحكت على جنانه:يعنى حاجه زى كدا
على:يابركه دعواتك ياماااا
شهد بسرعه:لا ونبي بلاش دعوات امك بذات احنا ممكن نتحرق فى الفرح مش كفايه راسي المفتوحه بسبب اختك
على ضحك اوى:ماشى ياستى مقولتليش بقي ايه رايك فى الفستان
شهد:حلو ياعلى
على:وروح وقلب على ياناس
شهد:انا نازله سلام
شهد نزلت بسرعه وعلى كان فرحان
================
الكل كانو بيتجهزو للفرح
شهد وروح ورحمه فى الاوضه بيستعدو للفرح
شهد لبست فستانها مع بعض لمسات الميكب الرقيقه وكانت حلوة جدااا
اما بقي روح فكانت ايه من الجمال بفستانها الواسع اللى يناسب نقابها ومع اصرار رحمه وشهد انها تعمل ميكب خفيف وكانت قمه فى الرقه والجمال
شهد:انتى مش ناويه تلبسي بقي يارحمه
رحمه:لما تخلصو خالص هروح البس انا عملت الميكب خلاص
شهد:احنا هخلصنا اهو يلا البسي بقي الضيوف وصلو تحت والرجاله كلهم تحت وشويا وهينادو علينا
رحمه لسه هترد سمعو صوت عالى جاى من تحت
روح:هو فى ايه
رحمه:مش عارفه خليكو هنا هروح اشوف فى ايه واجى
رحمه خرجت من الاوضه وشهد بصت لروح اللى سرحانه وتايهه
شهد:مالك ياروح انتى ساكته ومش بتتكلمى وسرحانه من الصبح
روح:مش عارفه خايفه اوى ياشهد
شهد قعدت جمبها:ياحبيبه قلبي خايفه من ايه طب بذمتك انتى شايفه اى شبه بين يونس و ابن عمه
روح هزت راسها بنفى
شهد:اومال مخوفه نفسك ليه بقي افرحى ياروح وانسي اى حاجه ممكن تخوفك
روح:حاضر
===============
رحمه خرجت من الاوضه ونزلت شافت هنيه ام طارق واقفه وعماله تزعق وراضيه وفاطمه واقفين وطبعااا العقارب وكل الضيوف الستات
هنيه لما شافت رحمه
هنيه:واهى شرفت جليله الحيا
رحمه لاقت الكل بيبصو عليها ومستغربه فى ايه وقربت من فاطمه:هو فى ايه ياماما
هنيه بصوت عالى سمعه الرجاله:يعنى جليله حيا وبچحه كمان … السنيورة بتسال فى اي كأنها معرفاش هى عملت ايه
رحمه:انا مش فاهمه انا عملت ايه وبعدين انا مسمحش لحضرتك تتكلمى معايا كدا
هنيه:تسمحى ولا متسمحيش لو كانت امك عملتك الادب مكانش ده حالك جليله ربايه
راضيه:هنيه انتى عارفه انتى بتجولى ايه وبعدين احنا ليه نصدجك من الاساس
هنيه:مش مصدجانى اياااك اسالى بت اخوكى اللى كانت مرميه فى حضن ولدى
رحمه اتصدمت من كلامها:ايه الكلام ده
هنيه:عايزين دليل مش اكده
هنيه فتحت فونها وطلعت صور لطارق وهو حاضن رحمه لما كانو ورا القصر وصورة وهو بيبوس راسها ووريتهم لكل الموجودين:شوفتو بجى جليله الربايه اللى بتچرى ورا ولدى عشان يرچعلها شايفين وافجه فى حضنه كييييف ياعااالم
فاطمه قربت من رحمه اللى بتعيط:الكلام ده صوح يارحمه
رحمه بصت لامها وعيطت
فاطمه زعقت:ردى عليا يابت بطنى
هنيه:هترد تجول ايه مانتى لو كنتى ربتيها زين ماكنتش مشيت على حل شعرها اكده
رجاله البيت دخلو على صوتهم
طارق وهو بيبص على رحمه اللى بتعيط:فى ايه ياما
عثمان:حسكم عالى اكده ليه ومسمعين عليكم الرچاله اللى برا ومالك يارحمه يابتى بتبكى ليه
هنيه:ملهاش عين ترد عليك او حتى تبص فى عينك ياعثمان بيه لانها وطت راسك بالوحل بجله حياها
طارق:امااااااا انتى بتقولي ايه
===============
فى الاوضه
شهد:رحمه اتاخرت ليه بقولك ايه
روح:ايه
شهد:تعالى نخرج نشوف فى ايه الستات اللى تحت دى بتزعق ليه
روح:مينفعش نخرج من الاوضه ياشهد
شهد:تعالى بس هنقف على السلم محدش هيشوفنا تعالى بقي مش قادرة اصبر لما تيجى وتحكيلنا
شهد خرجت ووراها روح ووقفو على طرف السلم بحيث محدش يشوفهم
شهد بهمس:هى رحمه بتعيط ليه ومش دى اللى كانت حماتها
روح:شكل فى مشكله كبيرة
شهد لسه هتتكلم بس سكتت عشان تسمع بيقولو ايه
طارق:امااا انتى عارفه انتى بتقولى ايه
هنيه:بجول الحجيجه ياولدى دى بت جليله الحيا
فاطمه مسكت رحمه من دراعها وهزتها جامد:كلام هنيه ده صوح انطجى يابتى
رحمه كانت بتعيط
فاطمه:يعنى كلامها صوح
فاطمه ضربت رحمه بالقلم وبسبب قوته رحمه وقعت على الارض
شهد وروح والكل اتصدمو من اللى حصل
يونس ساعد رحمه تقوم تقف وهى بتعيط
يونس بعصبيه:ممكن افهم ايه اللى بيحصل هنا
على:فى ايه ياعمتى فهمينا
هنيه وريتهم الصورة:فى ان خيتك بتحوم حولين ولدى عشان يرچعلها يايونس
يونس وطارق وعلى وعثمان اتصدمو من الصورة وطارق بص لرحمه
طارق:انتى جبتى الصورة دى منين ياما
هنيه:حد ابن حلال بعتهالى النهارده
اجلال وصفا واقفين شماتين فيهم (طبعا احنا عارفين مين اللى صورهم اجلال شافت طارق وهو رايح ورا القصر وكانت شايفه رحمه قبلها وراحت وراهم وصورتهم ورجعت على القصر تانى وطبعاا هى اللى بعتت الصور لهنيه)
يونس اخد رحمه فى حضنه:اهدى ياحبيبه قلبي
هنيه:بدل ماتجتلها اخدها فى حضنك
طارق:امااا ولا كلمه زياده
هنيه:عايزنى اعمل ايه ياولدى اسيبها تلف عليك زى الحيه عشان ترچعلها وتعيش طول حياتك من غير ولاد بسبب انها ارض بووور
عثمان:هنــــــيـــــه
هنيه اتخضت من صوت عثمان وفجاه رحمه اغمى عليها وطارق جرى عليها وشدها لحضنه وهنيه
طارق:رحمه قومى ياحبيبتى رحمه
على جاب ميا لطارق اللى اخدها ورش على وشها ورحمه تبدات تفتح عينيها
طارق ضمها لحضنه وهى عيطت جامد
هنيه:شوف جليله الحيا وهى مرميه فى حضنه وجدامنا كلنا
طارق ساعد رحمه تقف:يونس
يونس قرب واخد رحمه فى حضنه وطارق قرب من امه:وماله لما تترمى فى حضنى هى فى حضن حد غريب
هنيه:كيف يعنى انت ناسي انك طلجتها وانها مش مرتك
طارق بصوت عااااالى:رحمه مراتى ياماااا…
رحمه بعدت وشها عن يونس وبصت لطارق بصدمه
طارق:رحمه لسه على ذمتى انا رديتها ومن زمان اوى يعنى رحمه مغلطتش يامااا وجدى ويونس وعلى عارفين
رحمه بصت ليونس اللى هز راسها بمعنى اه
هنيه:لع ده مش هيحصل وااااصل ياولدى ودلوك هترمى عليها يمين طلاج
طارق:لا مش هيحصل ياماا رحمه مراتى وهتفضل مراتى طول عمرى وانا مش هفكر فى اى حاجه غير فى سعادتى مع الانسانه الوحيده اللى حبيتها
شهد بهمس:ايوا كدا عارفه انا لو منه كنت اديتها بوكس فى وشها
روح ضحكت:اسكتى ياشهد ونبي
طارق قرب من رحمه المصدومه:انا طلقتك لما انتى طلبتى انى اطلقك بس مقدرتش يارحمه عشان كدا اتكلمت مع جدى ويونس وقولتلهم انى هردك وهسيبك ترتاحى وتبعدى زى مانتى عايزة وبعدها نرجع لبعض وجه الوقت اللى نرجع فيه كفايع بعد بقي
عثمان:صوح يابتى وعشان اكده جولتلك ان فى عريس متجدملك عشان انتى تختارى طارق
يونس:انا مرضتيش اقولك ياحبيبتى عشان نسيبك براحتك
طارق مد ايده لرحمه:تقبلى ترجعى ليا تانى يارحمه تعالى نعيش اللى باقى من عمرنا مع بعض يارحمه
هنيه:وانى مش هسمح بديه يحصل ياولدى
طارق:خليكى معايا يارحمه موافقه
رحمه بصت لايده ورجعت بصتله تانى
يونس:وافقى زى بعضه الواد غلبان
طارق:اسمعى من اخوكى دانا غلبان والله
رحمه ابتسمت من وسط دموعها
طارق:هااا موافقه
رحمه هزت راسها باه ومدت ايدها فى ايده
وفجاه الكل بصو على اللى بتزغرط وكانت المجنونه شهد اللى واقفه على السلم
روح:يخربيت جنانك
روح جرت بسرعه على الاوضه قبل ماحد يشوفها
والكل بيضحكو على جنان شهد
هنيه:مش هسمحك واصل ياطارق
هنيه مشت واجلال وصفا اضايقو ان خطتهم فشلت
طارق بص لرحمه همس:اطلعى فوق ودقايق وهيكون عندك فستان عشان فرحك يااجمل عروسه
رحمه ابتسمت وفاطمه حضنتها:سامحينى يابتى
رحمه:ولا يهمك يافطوم
رحمه طلعت والرجاله خرجو وطارق كان جايب فستان لرحمه وكان سايبه فى شقتهم وراح جابه وطلب من راضيه تطلعه لرحمه عشان تجهز
===========
فى اوضه البنات كانو فرحانين عشان رحمه وبعد شويا راضيه جابتلها الفستان وبدات تلبس وتظبط الميكب اللى اتبهدل بسبب عياطها وكانت رقيقه جدااا
بعد شويا طلع فاطمه وراضيه واخدو البنات ونزلو والستات بداو يطبلو ويغنو والكل بيصفقو واجلال وصفا اللى واقفين بعيد وبيبصو للبنات بحقد وغل
البنات كانو قمه فى الجمال والكل كان مبهور بجمالهم ورقتهم
===============
برا عند الرجاله الجنينه القصر كانت متزينه بالانوار وكان شكلها حاجه من الخيال والشباب بلبسهم الصعيدى والكل بيرقصو ويونس اللى رقص بحصانه وكان فرحان كانه اول مرة بيتجوز
وبعد شويا جه المأذون وبدا بكتب كتاب يونس وروح وبعده على وشهد
ودخل عثمان ومحمد للبنات بدفتر المأذون عشان يمضو
والكل زغروطو بفرحه وباركووو للشباب والبنات……
ويونس اللى طلب من جده انه يطلق صفا لان دى رغبتها بس عثمان قاله انها كانت ساعه عصبيه وانه يصبر عليها وميظلمهاش ويونس وقتها اضايق جدا لانه كان عايز يخلص من العلاقه دى
وصفا اللى ارتاحت لما اتكتب الكتاب ومحدش جاب سيرة الطلاق بس فى نفس الوقت مضايقه ونفسها تقتل روح …..

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية جرح يداويه العشق)