رواية شمعة الحب لا تنطفئ الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم جنات

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم جنات

رواية شمعة الحب لا تنطفئ البارت الخامس والعشرون

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الجزء الخامس والعشرون

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الحلقة الخامسة والعشرون

عزام صحى ونزل وكان متحمس جداا لان محامى توفيق جاى وهيقرأ الوصيه
عزام:قعد على السفرة يفطر ونزل يحيي وحياه وكارما وزين وقعدو يفطرو
عزام:المحامى هيوصل امته
يحيي:كمان ساعه
زين:شايفك متحمس اوى ياعزام باشا
عزام:لا عادى يعنى
زين:لا ماهو واضح
الكل فطرو والبنات طلعو وبعد شويا وصل المحامى
صلاح المحامى:ياريت ياعزام بيه العيله كلها تكون موجوده
عزام:ليه
صلاح:ده كان شرط توفيق بيه الله يرحمه
زين طلع فونه ورن على كارما وقالها تنزل هى والبنات وصفاء وفريده
بعد شويا الكل نزلو وقعدو
عزام:نزلو اهو يلا قول الوصيه ايه
صلاح:توفيق بيه وزع ثروته اللى فى البنك اللى تقدر ب ٢٠ مليون جنيه بين احفاده كلهم ومدام فريده بتسواى وكمان كان كاتب فى وصيته ان القصر وفرع الشركه الجديده يكونو للبنات ريم وحياه وكارما والشركه الام باسم احفاده زين ويحيي ونصيب عزام بيه فى ثروته كتبه باسم مدام صفاء زوجه عزام بيه
عزام بعصبيه:يعنى ايه الكلام ده …. وبعدين كان فين ال ٢٠ مليون دول وازاى انا معرفش عنهم حاجه
صلاح:توفيق بيه كان حاطط الفلوس دى فى بنك غير اللى بيتعامل معاهم عشان الورث لانه كان عارف ان حضرتك ياعزام بيه مش هتسيبهم واكيد هدخلهم فى الشغل
عزام:وانا نصيبى فين فى كل ده …. دانا شايل الشركه من سنين ….. الكلام ده مش هيحصل الورث هيتقسم عليا انا واخواتى وبس ومحدش هياخد شركه ولا قصر
زين:انت ناسي ان القصر كدا كدا راح منك يا عزام باشا لما رهنته عشان المناقصه
عزام:انت تسكت خالص وشركه ايه اللى كتبها باسم احفاده وانا فين من كل ده
صلاح:للاسف دى وصيه توفيق بيه وانا مجبر انى انفذها ياعزام بيه
عزام بعصبيه:مش هيحصل
يحيي:كفايه بقي دى وصيه جدى والوصيه لازم تتنفذ
عزام:طبعااا مانتو فرحانين كل حاجه بقت ليكو بس انا مش هسكت
عزام خرج من القصر بعصبيه
يحيي بص لصلاح:نفذ الوصيه زى ماهيا ياصلاح
صلاح:ده اللى هعمله لان دى وصيه ولازم تتنفذ عن اذنكوو
صلاح مشي
يحيي:زين ناوى على ايه
زين:لا عايز شركه ولا عايز قصر ولا غيره
فريده:دى وصيه جدك يازين ولازم تعمل بيها
زين:وانتى عايزانى انفذها يعنى مش مضايقه ان الشركه والقصر لينا احنا والبنات
فريدة:لا يابنى مش زعلانه ولا مضايقه ولا الفلوس دى بقت تفرق معايا …. اللى كانت تفرق معايا وبعمل كل حاجه عشانها راحت خلاص
فريده عيطت وصفاء قربت منها:اهدى يافريده وادعيلها ربنا يرحمها
كارما:صح ياعمتو ادعيلها بالرحمه وبلاش تزعلى نفسك عشان صحتك
فريده بصتلها اوى:بعد كل اللى عملته فيكى خايفه عليا ياكارما
كارما:الحياه قصيرة ياعمتو بلاش نفتكر اللى حصل فى الماضي
حياه:كارما معاها حق ياعمتو واحنا معاكى دايما
فريده ابتسمت وبصت لريم:انا عارفه اللى حصل معاكى ياريم كان صعب بس انتى صغيرة ولسه الحياه قدامك طويله
ريم عينيها دمعت:الحمدلله
فريده:وانت يازين يابنى سامحنى على اللى عملته فى والدتك
كارما بصت لزين اللى مضايق من كل اللى بيحصل وقربت منه:زين انت سامحت جدو الله يرحمه سامح عمتو وخلينا نعيش سوا
حياه:كارما معاها حق …. سامحها عشان بابا وماما يكونو مرتاحين يازين
زين بص لفريده:انا كنت ناوى انتقم منكو على كل اللى عملتوه فى اهلى بس سبق وربنا اخد حقى منكو باللى حصلكوو …. وانا خلاص نسيت
فريده:ربنا يخليك يازين يريحت قلبي …. انا مش عايزة نصيبى فى الورث خدوه وشغلوه فى الشركه معاكو ورجعو الشركه لمكانتها من تانى
يحيي:صح يازين الشركات الوقت بقت لينا ولازم نوقفهم تانى على رجليهم وممكن نضمهم على شركتنا كمان
صفاء:ونصيبى يابنى خدوه بردو ورجعو الشركه تانى
زين:تمام هنبقي نجتمع مع المدراء ونشوف الموضوع ده بس الواد مروان ده مش عايز اشوفه فى الشركه ابداا
يحيي:ده اكيد يازين
حياه بصت للبنات:كدا بقينا اصحاب املاك يابنات ومحدش هيقدر يكلمنا بعد كدا
كارما ضحكت
حياه:يعنى يازين باشا انت ويحيي باشا احنا بقينا بيزنيس ومان ولينا املاك زينا زيكو بظبط
زين:يعنى عايزة ايه يابيزنيس ومان من الاخر
حياه:جعانه وعايزه اكل
كلهم ضحكو عليها
يحيي:الصبر من عندك يارب
حياه حضنت زين:زيزو حبيبي هيجبلى اللى نفسي فيه
زين:حبيبه خالها نفسها فى ايه
حياه بصت ليحيي اوى
يحيي:على جثتى انه يجبلك اللى عايزاه
كارما:هى نفسها فى ايه
حياه:زيزو اختك حبيبتك وبنت اختك حبيبه قلبك نفسهم فى فسيخ
زين:نعم ياختى فسيخ وانتى حامل
حياه:نفسي فيه يازين ونبي ونبي ونبي
كارما:بس الدكتورة قالتلك انه غلط ياحياه
صفاء:بلاش فسيخ ياحياه ياحبيبتى
حياه:يوووه بقي نفسي فيه ياجماعه
يحيي:طب ماهى كارما حامل ومش بتطلب زيك
حياه:ماهى بنتك يااستاذ يحيي الله
يحيي:بنتى وام بنتى حبايب قلبي لو طلبو عينيا هدهملك بس ده لأ انا اسف
الكل بيضحكو وبيتكلمو سواا
يحيي قرب من ريم:حبيبه اخوها مالها
ريم:مافيش ياحبيبي انا كويسه هطلع ارتاح فى اوضتى شويا
يحيي:اطلعى ياحبيبتى
ريم طلعت وزين ويحيي راحو الشركه وصفاء والبنات ساعدو فريده تطلع اوضتها
=================
فى الشركه الام عزام قاعد فى مكتبه ومعاه مروان
مروان:يعنى ايه الشركه بقت ليهم خلاص
عزام:كله من توفيق بيه راح وزع كل فلوسه على احفاده وانا طلعت من المولد بلا حمص
مروان:انت ناوى على ايه
عزام:انا نفسي اخلص من زين زى ماخلصت من صاحبه
مروان:وانا عايز اتجوز ريم
عزام:اول ماتخلص عدتها هتبقي مراتك
مروان ابتسم بخبث:تمام اوى
(بقلم الكاتبه جنات)
===================
فى مكان جديد اول مرة نزوره وهو بيت صغير فى اراضي الريفيه
زين ويحيي دخلو البيت وحطو الشنط اللى فى ايديهم على التربيزة الصغيرة اللى موجوده
زين بص ليحيي والاتنين ضحكو وغنو سوا:صاحبي ياصاحبي
مراد خرج من الاوضه:انت اللى لوحدك شبهى
الشباب حضنو بعض بحب
الشباب بعدو عن بعض وبصو لبعض اوى
••فلاش باااك••
زين ويحيي لما راحو ڤيلا مراد اللى فى الغردقه ودخلو الاوضه السريه اللى فى المطبخ وزين قعد على الكرسي قدام الشاشه وبدأ يرجع فى الكاميرات وجاب الكاميرا اللى فى الصاله وجاب اول ماعزام ومروان دخلو الڤيلا وطفو النور وبعدها مراد وريم نزلو وشافو كل اللى حصل فى مراد ولما كبو البنزين فى كل مكان وخرجووو وفضلو يشوفو ايه اللى هيحصل
زين ويحيي كانو متابعين بتركيز كبير وبعدها بصو لبعض بصدمه لما شافو مراد قام بتعب واتحرك ببطئ ونط من شباك المطبخ وفضل مستخبي بين الزرع عشان عزام ورجالته مش يشوفوه وبعد مامشو وهو اتحرك بتعب ظاهر جداا وبعد عن الڤيلا وعن الكاميرات
يحيي:طب الحمدلله مراد خرج من الحريق بس هو فين الوقت
زين:مراد واضح جدا انه متصاب بجروح صعبه واكيد هيكون بيتعالج
يحيي:يبقي ندور فى المستشفيات
زين:مراد مش غبي عشان يروح مستشفى وهو عارف ان عزام ممكن يدور عليه
يحيي:طب هيكون فين
زين فكر شويا وبعد كدا ابتسم:انا عارف هيكون فين
يحيي:فين
زين:تعالى معايا
يحيي:انت متاكد يعنى
زين:جدااا
زين ويحيي خرجو وركبو عربيتهم واتحركو وراحو عند واحد صاحب زين ومراد جداا ساكن فى الغردقه بس بعيد عن ڤيلا مراد
زين خبط على الباب وبعد شويا شاب فى نفس عمر مراد وزين فتح وضحك اول ماشاف زين وحضنو بعض
زين:واحشنى يااشرف
اشرف:وانت اكتر كنت متاكد انك جاى
زين:هو هنا صح
اشرف:ده اكيد
زين شاور على يحيى:ده يحيي ابن عمى
اشرف سلم على يحيي:اهلا وسهلا ياابو اليحي
يحيي:اهلا بيك يااشرف
اشرف:اتفضلو
زين ويحيي دخلو واشرف دخلهم اوضه اللى فيها مراد اللى كان نايم وجسمه ووشه كله جروح
اشرف:جالى وكانت حالته صعبه وكان اخد رصاصه فى بطنه وفى كتفه وقال مش عايز حد يعرف وانا اتصرفت وجبتله دكتور معرفه وقام معاه بالواجب بس محتاج راحه تامه عشان يتحسن
زين قعد جمب مراد:مراد
مراد بدا يفتح عينيه بتعب وابتسم بتعب لما شاف زين
زين:عامل ايه ياصاحبي
مراد بتعب:ريم كويسه
يحيي:بخير يامراد المهم انت طمنى عليك
مراد:ابوك عمل فيها حاجه اوعى يكون مد ايده عليها
يحيي:متقلقش ياصاحبي المهم انت عامل ايه
مراد ضحك بتعب:ابوك شلفطنى بس ورحمه ابويا ماهسيبه
زين:قوم انت بس بالسلامه وحقنا مش هنسيبه
يحيي:عارف ان مافيش كلام يعوضك عن اللى حصلك يامراد بس حقك عليا ياصاحبي
مراد:انت مالكش ذنب ياصاحبي
اشرف:انا مش فاهم حاجه مش انت قولتلى اللى عمل فيك كدا حماك
زين:ماهو حماه يبقي عمى وابو يحيي
اشرف:ده ايه اللفه اللى تتدوخ دى ياجدع
الشباب ضحكو
زين:انت هتفضل هنا لحد ماتتحسن
مراد:لا انا عايز اسيب الغردقه اكيد لما يحققو فى الموضوع هيدورو عليا عايزك تشوفلى مكان محدش يعرفه
زين:متقلقيش
يحيي:احنا لازم نمشي الوقت عشان محدش يشك فى حاجه
زين:خد بالك على نفسك وبكره او بعده بكتير هنقلك المكان التانى
مراد:تمام ياصاحبي
زين ويحيي شكرو اشرف ومشو وبعدها بيومين زين جاب البيت اللى فى الاراضى الريفيه واخد مراد اللى حالته كانت صعبه من الرصاصه اللى فى بطنه وكتفه غير الجروح اللى فى وشه وجسمه كله عشان محدش يعرف مكانه وخصوصا عزام
مراد:حلو المكان ده
زين:هنا محدش هيقدر يوصلك متخافيش
مراد:انا مش خايف انا بس عايز افضل هنا لحد جروحى دى ماتخف عشان اقدر اقف على رجلى واخد حقى
زين:هناخده ياصاحبي
مراد:هو يحيي فين
زين:يحيي مع ريم
مراد بصله اوى:مع ريم فين
زين:فى القصر هيكون فين يعنى
مراد:ريم حصلها حاجه
زين:الجنين نزل
مراد بصدمه:بتقول ايه وحصل ازاى ده هى كانت كويسه ابوها عملها ايه يازين انطق
زين:اهدي يامراد عشان متتعبش
مراد بعصبيه:اهدى ايه وزفت ايه انطق ايه اللى حصلها
زين حكاله اللى حصل ومراد كان جواه نااااار
زين:حالتها صعبه يامراد وانت لازم تتحسن عشان ترجعلها ريم مش قادرة تستحمل غيابك وكمان اللى حصلها اثر فيها جدااا
مراد كان هيتجنن ونفسه يروحلها بس محاولات زين انه يمنعه واقنعه انه يهدى لحد ماحالته تتحسن وبعد كدا يروحلها
مراد فضل فى البيت وحالته كانت بتتحسن كل يوم عن اليوم اللى قبله ولما قدر يتحرك لوحده اصر يروح يشوف ريم وشافها لما كانت بتتمشي فى الجنينه لوحدها
وبعدها اصر يروحلها تانى لما عرف ان حالتها صعبه وانها مش بتاكل كويس وطلع اوضتها وزين اللى فصل الكهربا ومراد نط من البلكونه
زين بصوت واطى:انت مجنون ازاى تعمل كدا
مراد كل تفكيره فى ريم وحالتها ووشها اللى بقي شاحب من التعب ووزنها اللى خسرته وحضن زين:مش قادر ابعد عنها اكتر من كدا انت مش شايف حالتها
زين:استحمل يامراد عشان ناخد حقنا كويس وتاخدلها حق ابنها اللى راح
مراد:قريب اوى
••باااااااااك••
الشباب قعدو جمب بعض على الكنب
مراد:جبتو اكل معاكو
زين:اه يلا ناكل سوا
مراد:ريم عامله ايه
يحيي:انت غلطت لما ظهرت ليها يامراد من وقتها وهى تايهه وخصوصا ان كلنا بنقولها انها بتتخيل
مراد:ماقدرتش امنع نفسي اشوفها ونفسي نخلص كل اللى بنعمله ده عشان تبقي معايا
زين:كدا احسن يامراد لازم ناخد حقك الاول وبعد كدا ارجعلها
يحيي:ادعى ربنا يسهلها من عنده
مراد:ياااارب وايه الخطوة الجايه
زين حكى لمراد على موضوع وصيه توفيق وان كدا عزام تقريبا اتدمر
مراد:ده حلو اوى كدا
يحيي:بس هو اكيد مش هيستسلم بسهوله
زين:وده اللى انا متاكد منه
مراد:طب ايه
زين:هنشوف هو خطوته الجايه هتكون ايه وبعدها نتحرك
مراد:انا مش هستنى اكتر من كدا
يحيي:لازم نستنى يامراد عشان منضعيش كل اللى عملناه
زين:يحيي معاه حق
مراد:اما اشوف اخرتها ايه
زين:كل خير ياباشا
مراد ضحك:ماشي يابوص يلا ناكل انا جعان
الشباب اكلو سوا وبعدها زين ويحيي مشوو
====================
مرت الايام وعده ريم خلصت وهى لسه على نفس حالتها ودايما بتفكر معقول هى اتجننت وبتتخيل مراد فى كل مكان
زين ويحيي شغلو الشركات وضمنهم على بعض ورجعو شركات الحديدى من تانى
زين طرد مروان من الشركه ومنعه يقرب من اى فرع من فروع شركات الحديدى وده ضايقه جداا وضايق عزام……

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية شمعة الحب لا تنطفئ)