رواية شمعة الحب لا تنطفئ الفصل الثامن والعشرون 28 بقلم جنات

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الفصل الثامن والعشرون 28 بقلم جنات

رواية شمعة الحب لا تنطفئ البارت الثامن والعشرون

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الجزء الثامن والعشرون

رواية شمعة الحب لا تنطفئ الحلقة الثامنة والعشرون

ريم وصلت وكان مكان فاضي ومافيش فيه غير مخزن قديم ريم نزلت من التاكسي ودفعت الفلوس لسواق ومشت ناحيه المخزن ودخلت من الباب اللى كان مفتوح اصلا واتصدمت من اللى شافته
كان عزام قاعد وحاطط رجل على رجل وواقف جمبه مروان وفى مأذون قاعد جمب عزام وباين عليه الخوف
عزام بص لمروان:مش قولتلك بنتى غبيه زى امها وهتيجى اول ماتقرأ الرساله
ريم بلعت ريقها بخوف ولسه هتجرى عشان تخرج من المخزن مسكها واحد من الحرس اللى ظهر فجأه قدامها
عزام قام من مكانه وقرب منها ومسكها من دراعها بقوة:هو دخول الحمام زى خروجه ولا ايه ياحلوة … مش هتخرجى من هنا الا وانتى على ذمه مروان
ريم:لا مش هيحصل مستحيل اتجوزه
ريم كانت بتقاوم عزام بقوة بس فى فرق فى القوة
عزام شدها وقعدها جمب المأذون:اكتب ياشيخنا
ريم بصت لمأذون:لا مش هيكتب … انا متجوزة والله العظيم
الماذون:انت ازاى عايزنى اجوزها وهى متجوزه
عزام:ارمله ياشيخنا
ريم:لا مافيش حاجه بتثبت ان مراد مات … يعنى متقدرش تجوزنى انت فاهم
مروان:هو انتى عايزة اثبات اكتر من النار اللى شوفتيها وهى بتاكل الڤيلا وحبيب القلب جواها
ريم عيطت وقامت وقفت وكانت بتقاوم ابوها بقوة وعضت ايده وعزام من قوة العضه سابها وهى جريت على باب المخزن ومروان جرى عليها ومسكها من طرحتها:ماتتهدى بقي يابت انتى
ريم كانت بتقاومه بقوتها كلها وفجاه النور قطع
عزام:ايه اللى حصل
مروان:مش عارف …. رافت روح شوف القاطع بسرعه
فجاه مروان اخد ضربه على راسه ووقع على الارض
مروان:ااااااه ….. الحق بنتك ضربتنى وهربتى
عزام:هربت ازاى …. حد يفتح الكشاف ياحمير بسرعه
رجاله عزام كلهم فتحو كشافات التلفونات وريم ماكنتش موجوده فى المكان ومروان راسه بتنزف وجمبه على الارض طوبه كبيرة وعليها دمه
عزام بعصبيه:دورو عليها فى كل مكان بسرعه اكيد مش هتقدر تبعد
الكل بدأ يدور على ريم فى كل مكان وكأن الارض اتشقت وبلعتها وعزام كان هينفجر من غضبه وعصبيته
==================
صباح يوم جديد
كارما صحت لاقت نفسها فى الاوضه استغربت لانها كانت قاعده فى الريسبشن وبصت على الاوضه وعينيها دمعت لما افتكرت لما كانت بتختار كل حاجه فى الاوضه مع زين
قامت من على السرير وخرجت برا الاوضه ونزلت تحت وكانت بتتفرج على كل حاجه فى الڤيلا اللى مأخدتش بالها منها لما جت مع زين امبارح وتقريبا كل حاجه زى مااختروها هى والبنات وافتكرت لما كانو بيخططو هيعملو ايه لما يعيشو سوا وعيطت لانها قاعده فيها لوحدها واتخضت لما ظهرت قدامها واحده:صباح الخير ياهانم
كارما:انتى مين
سوسن:انا سوسن خدامتك ياهانم
كارما اطمنت:كارما اسمى كارما….انتى جيتى امته انا فاكرة انى كنت قاعده هنا ازاى طلعت فوق
سوسن:يمكن البيه اللى طلعك ياهانم انا شوفته نازل من فوق بدرى ووصانى افضل معاكى واخلى بالى منك
كارما ابتسمت بحزن يعنى جه وشالها وطلعها الاوضه طب ليه خرج قبل ماتشوفه
سوسن:تحبي احضرلك الفطار عشان تاخدى العلاج
كارما:هو زين اللى قالك
سوسن:ايوا ياهانم
كارما:قوليلى كارما بلاش هانم دى وبعدين انتى شكلك اكبر منى عيب لما اخليكى تقوليلى ياهانم
سوسن:حاضر يابنتى كدا كويس
كارما ابتسمت:كويس
سوسن:تحبي تفطرى هنا ولا فوق
كارما:ماليش نفس لما اجوع هعرفك
كارما سابتها وطلعت اوضتها ونامت على السرير وفضلت تعيط
================
فى قصر الحديدى الكل متجمعين على السفرة ماعدا زين وريم
صفاء:هو زين وكارما وريم لسه نايمين
حياه:لا ياصفصف زين وكارما مرجعوش القصر اصلا …. زين جه اخد شويا حاجات وقال انه هيقضي كام يوم هو وكارما سوا وبعد كدا هيرجعو وريم خبطت عليها مفتحتش قولت يمكن نايمه
صفاء:ربنا يسعدهم
فريده اضايقت من كلام حياه ونادت على فاطمه بعصبية:فااااطمه
صفاء:مالك يافريده
فاطمه جت بسرعه:فى حاجه ياهانم
فريده:طلعينى اوضتى يلا
الكل استغربو طريقتها اللى اتغيرت فجأه
يحيي:انا هروح الشركه
حياه:حاضر ياحبيبي … وانا هطلع اشوف ريم ياصفصف
صفاء:حاضر ياحبيبتى
(بقلم الكاتبة جنات)
=================
حياه طلعت وخبطت على ريم بردو مش بتفتح
حياه فتحت الباب ودخلت ولاقت الاوضه فاضيه خبطت على الحمام مافيش صوت بردو فتحته كان فاضي
حياه:راحت فين دى
حياه طلعت تشوفها يمكن طلعت على السطح ماكنتش موجوده بردو
حياه نزلت لصفاء:هى ريم نزلت من اوضتها ياصفصف
صفاء:لا ياحبيبتى انا صاحيه من ومحدش نزل هى مش فى اوضتها
حياه:لا ومش على السطح بردو
صفاء:هتكون راحت فين طب رنى عليها
حياه:استنى
حياه رنت كان فونها مقفول
صفاء بخوف:هتكون فين ياحياه
حياه:اكلم يحيي اعرفه
صفاء:استنى انتى شوفتيها فى الجنينه
حياه:لا بس انتى قولتى انها منزلتش
صفاء:اخرجى شوفيها يمكن نزلت وانا مش واخده بالى
حياه خرجت الجنينه ودورت على ريم مش موجوده
حياه دخلت لصفاء:مش موجوده ياصفصف
صفاء بخوف:كلمى يحيي بسرعه ياحياه
حياه:حاضر
==================
فى شركه الحديدى زين ويحيي قاعدين سوا وزين سمعه مكالمه فريده وحكاله على كل حاجه
يحيي:معقول تعمل كدا دانا قولت اتغيرت
زين:اللى زى فريده دى شبه الحيه ومستحيل تتغير
يحيي:وانت ناوى على ايه
زين:هابعد كارما عن القصر باى طريقه وعنها وياريت حياه وريم كمان يبعدو عن القصر احنا مش عارفين نوياها…. بس لازم كل حاجه تتم فى سريه عشان متحسش بحاجه
يحيي:المشكله اننا لو بعدناهم كلهم من القصر هتحس اننا شاكين فيها
زين:انا بحاول الاقى طريقه
يحيي:انت عرفت كارما
زين:لا
يحيي:يعنى هى مسالتلش عن سبب وجودها فى الڤيلا لوحدها
زين:سالت وانا فهمتها انه عقاب عشان خرجت من غير ماتعرفنى
يحيي:زين كارما حساسه جدا ومتنساش انها حامل ومش لازم تزعل
زين:عارف يايحيي …. انا هروحلها لان الخدامه قالتلى انها رافضه تاكل
يحيي:ماشي ياصاحبي
زين خرج وفون يحيي رن وكانت حياه
يحيي:لحقت اوحشك ولا ايه….. مش موجوده ازاى يعنى …. طب اقفلى انا جاى
يحيي خرج بسرعه من الشركه وركب عربيته وراح على القصر
(بقلم الكاتبة جنات)
=================
فى الڤيلا
زين دخل وقابلته سوسن
زين:هى فين
سوسن:فوق يابيه ورافضه تاكل اى حاجه
زين:تمام روحى حضرى الفطار وهاتيه فوق
سوسن:حاضر
زين طلع ودخل الاوضه كانت كارما دافنه وشها فى المخده وبتعيط
زين دخل وقفل الباب بقوة وكارما اتخضت وبصتله اوى
زين قعد على الكرسي القريب من السرير:ممكن اعرف انتى مش راضيه تاكلى ليه
كارما مسحت دموعها:ماليش نفس
زين:لو حضرتك مش خايفه على نفسك خافى على اللى فى بطنك
كارما دموعها نزلت:انت كل همك واللى خايف عليه اللى فى بطنى يازين وانا مش مهم
زين بصلها ومردش وقام وقف واداها ضهره
كارما قامت من على السرير ووقفت قدامه وبصت جوا عينيه ودموعها نزلت:ماكنش ده كلامك ليا على فكرة قولتلى بتخاف عليه لانى حته منى … انا مش مصدقه انك بتعمل كل ده عشان انا خرجت من غير اذنك ….. عشان خاطرى يازين فهمنى بتعمل كدا ليه وانا هفهمك ومش هعترض على اى حاجه بس بلاش توجع قلبي كدا عشان خاطرى …. زين انا اتوجعت من كل اللى حوليا بس بلاش انت بذات عشان خاطرى مش هقدر استحمل والله
كارما قالت كلامها وفجأه اغمى عليها وزين اخدها فى حضنه ونيمها على السرير وجاب برفان من الشنطه بتاعتها وقربه منها وبردو مش بتفوق
زين حاول كتير معاها لحد مافاقت واول ماعينيها جت فى عينه عيطت
زين شدها لحضنه:هشش مش عايز اشوف دموعك وصدقينى اللى بعمله عشان احميكى ياكارما
كارما فضلت تعيط فى حضنه لحد ماهدت خالص والباب خبط وزين بعد عنها وراح يفتح واخد صنيه الاكل من سوسن وحطها قدام كارما على السرير:يلا عشان تاكلى
كارما بصتله:هتاكل معايا
زين ابتسم:طبعا انا اصلا ميت من الجوع
زين بدأ ياكلها بايده وبعد شويا خلصو اكل
زين اخد كارما فى حضنه وحكالها على كل حاجه تخص فريده وكارما كانت مصدومه وهى كمان حكتله على فريده بما قالتلها انها هتستنى واحده صاحبتها ورفضت تطلع العربيه
(بقلم الكاتبة جنات)
==================
يحيي رجع القصر وحياه قالتله انهم دورو على ريم فى كل مكان ومش موجوده
يحيي دخل المكتب لوحده وفتح اللاب وبدا يشوف الكاميرات وشافها وهى خارجه لوحدها بليل
يحيي رن على زين وقاله اللى حصل ورن على مراد وعرفه
================
فى البيت اللى فى الارض الريفيه
ريم بدات تفتح عينيها ولاقت نفسها فى مكان غريب
ريم افتكرت اللى حصل معاها وعزام ومروان ولما النور قطع فجأه حد شدها من مروان
ريم:انا مش فاكرة اى حاجه بعد كدا انا جيت هنا ازاى
ريم قامت واخدت طرحتها اللى كانت على السرير وحطتها على شعرها وخرجت من الاوضه وشافت حد واقف قدام الشباك وضهره ليها
رسم بلعت ريقها معقول ده مراد
مراد حس بيها ولف وبصلها اوى وهى واقفه مش بتتحرك وعينيها عليه
ريم كانت بتكلم نفسها:معقول انا بتخيل …. او بحلم
ريم قربت منه وبصت فى عينيه وبصت على مكان قلبه ومدت ايدها وحطت ايدها على قلبه واتنهدت براحه لما حست بدقات قلبه ومراد مستغرب هى بتعمل ايه
ريم بصت فى عينيه تانى ودموعها نزلت:انا حاسه بدقات قلبك …. يعنى انا مش مجنونه ولا بحلم زى ماهما مفكرنى ….. مراد انت عايش وواقف قدامى صح …. عشان خاطرى قولى انى مش بتخيل ….. صح يامراد
مراد مسح دموعها:صح ياقلب مراد
مراد شدها لحضنه وهى عيطت كتير وكانت مكلبشه فيه كأنه هيهرب منها:حرام عليك يامراد بدام انت عايش ليه توجع قلبي وتسبنى الفترة دى كلها هموت عشانك …هونت عليك لدرجه دى
مراد بعدها عن حضنه ومسك وشها بين ايديه:كنت موجوع زيك ويمكن اكتر كمان …. بس لازم اجيب حقك ياحبيبتى
ريم عياطها زاد:عزام قتل ابننا يامراد قبل مااشبع منه
مراد ضمها لحضنه:هجبلك حقك وحقه وحقنا كلنا منه ياريم ده وعد منى
(بقلم الكاتبة جنات)
=================
فى قصر الحديدى
زين دخل القصر وكان يحيي واقف مع صفاء وحياه
زين:ازاى خرجت من القصر ومحدش شافها
يحيي:خرجت من باب الخدم يازين
زين:حد شافها
يحيي شاورله وزين فهم انه عرف من الكاميرات
صفاء:خايفه يكون عزام خطفها
حياه:مش معقول …. وبعدين هيخطفها ليه
يحيي:عشان يجوزها لمروان
صفاء:متقولش كدا يايحيي ودور على اختك بسرعه
عزام دخل القصر وكان مضايق جدا لانه مش عارف مين اللى نزل قاطع الكهربا وازاى ريم هربت منهم
يحيي قرب منه بعصبيه:ريم فين
عزام باستغراب:هى ريم مش هنا
زين:انت ليك ايد فى اختفائها ياعزام
عزام:وانا هخطفها مثلا معرفش هى فين
صفاء:حرام عليك اللى بتعمله فينا ده انت مش هتتغير ابداا
عزام:قولتلكو معرفش هى فين الله
يحيي:خيال المأته اللى بيمشي معاك فين اوعى يكون ليه ايد فى اللى حصل
عزام:مروان عمل حادثه وفى المستشفى وممكن تروح تتاكد كمان فى مستشفى…. الاوضه رقم….
زين بصله وبص ليحيي وعزام سابهم وطلع اوضته
يحيي:معقول مش هو اومال هتكون راحت فين
زين:مش عارف انا هتجنن
(بقلم الكاتبة جنات)
=================
عند فريده قاعده فى اوضتها وبتكلم حد فى الفون:مش عارفه هيكون اخدها على فين …. معقول يكون عرف بخططى ….. بس هيعرف منين ……. تمام اتصرف انت وخلى عينك عليه يمكن نعرف هى فين
فريده قفلت وفضلت تفكر كتير معقول زين عرف خطتها … بس هيعرف منين
==============
عند مراد وريم اللى ماسكه فى مراد ومش راضيه تبعد عنه ابدااا
ريم:ده اللى حصل واول ماقرات المسدج خرجت من القصر على طول
مراد:انتى مجنونه ياريم اى حد يبعتلك يقولك جوزك عايش تجرى تروحى المكان
ريم بصتله:انا كنت مستعده اعمل اى حاجه واشوفك تانى يامراد
مراد مسك ايدها وباسها من راسها
ريم:انت عرفت مكانى ازاى يامراد
مراد:لانى كنت جاى القصر اشوفك لانك وحشانى ولانى بدخل من نفس الباب اللى حضرتك خرجتى منه لمحتك من بعيد وجيت وراكى
ريم:والحمدلله انك شوفتنى … الله اعلم كان عزام واللى اسمه مروان دول ناوين على ايه
ده كان عايز يجوزنى لمروان يامراد
مراد:الحمدلله ياحبيبتى
==========
بليل فى قصر الحديدى
زين ويحيي بيراجعو الكاميرات وشافو ريم وهى خارجه من القصر من الباب الخلفى
يحيي:هتكون راحت فين يازين احنا دورنا كل مكان ممكن تروحه
زين:لو كانت خارجه وراجعه كانت هتخرج من البوابه الرئيسيه
يحيي:ده اللى بفكر فيه
زين كان مركز فى الكاميرات
يحيي:انا كلمت الواد مراد قولتله ولا اتهز … ده حتى مفكرش يتصل يطمن
زين بصله فجاه:هو عرف
يحيي:انا عرفته بس استغربت انه مهمتمش وقفل …. دانا قولت هيقفل وهلاقيه فى وشى
زين:يابن الاييييييه ….. ورحمه امى لو هو اللى عملها هطلع عين اللى خلفوه
يحيي:قصدك تكون راحتله
زين:لو كانت مخطوفه ومختفيه بجد … كان هيكون اول واحد بيدور معانا صح
يحيي:تصدق صح
زين:بينا نروحله
زين ويحيي خرجو من المكتب
صفاء:كنتو بتعملو ايه يا ولاد بقالكو ساعه جوا وفى الاخر هتسبونا وتمشو
زين:متقلقيش ياصفصف ريم هترجع وبالف سلامه
زين ويحيي خرجو من القصر وراحو على البيت اللى عايش فيه مراد
(بقلم الكاتبة جنات)
===============
مراد وريم قاعدين ومراد بيقولها اللى المفروض تعمله
ريم بعدت عن حضنه:لا مش همشي ولا هسيبك يامراد
مراد:لازم ترجعى القصر ياريم ابوكى مش لازم يعرف انى عايش … بلاش تبوظى كل اللى خططنا ليه
ريم:كمل كل خططك وانا معاك عشان خاطرى انا مصدقت رجعت لحضنك تانى
مراد:مش هينفع ياريم لازم ترجعى
ريم:طب افرض خطفنى تانى
مراد:كلها كام يوم وهترجعى لحضنى من تانى ومش هبعد عنك ابدااا
ريم لسه هترد سمعو جرس الباب مراد ابتسم لانه عارف ومتاكد انهم يحيي وزين
مراد:البسي طرحتك ياريم
ريم عملت زى ماقال ومراد راح يفتح واول مافتح وزين لمح ريم واقفه وراه ضرب مراد بوكس بكل قوته
ريم جرت عليك:مراد انت كويس…. ليه كدا يازين
زين ويحيي دخلو وقفلو الباب
زين:عشان البيه مش جاى على باله يقولنا انك معاه واحنا عمالين نلف حولين نفسنا عشان نعرف انتى فين
مراد قام وقف وهو بيضحك:اعتبرو ده عقاب عشان قصرتو فى حمايتها
يحيي بعصبيه:واحنا قصرنا فى ايه الهانم اللى خرجت من القصر على رجليها
ريم مسكت فى مراد بخوف
مراد حكالهم على المسدج اللى جت لريم ولما شافها وراح وراها وازاى خرجها من هناك
زين:المفروض ياريم كنتى كلمتينى انا او يحيي وتعرفينا حتى لو حقيقه كنا هنيجى معاكى
ريم:اول ماشوفت الرساله مقدرتش افكر وبعدين محدش فيكو مصدق كل كلامى …. ايه ده لحظه هو انتو كنتو عارفين انه عايش
زين ويحيي بصو لبعض
ريم:يعنى كنتو شايفنى بموت كل يوم وانا بقنعكو انى شوفته بجد ومش مجنونه ومافيش واحد فيكو فكر يقولى
مراد:ماكنش ينفع ياريم زى ماقولتلك
يحيي:وانتو ناوين على ايه الوقت
مراد:ريم هترجع معاكو
ريم:يامراد مش عايزة ارجع عشان خاطرى
مراد:ريم احنا اتكلمنا مش كدا بلاش تصعبي الامور علينا
زين:مراد معاه حق ياريم … يلا عشان نمشي
يحيي مسك ايد ريم ومشي وريم عينها على مراد اللى ابتسملها بحب وخرجو وركبو العربيه ورجعو على القصر
============
فى اوضه فريده فونها رن
فريده:الو
الشخص:عرفت مكانها
فريده بفرحه:بجد ازاى
الشخص:واحد تبعى عينه كانت على زين وقالى انه اخدها وراح على ڤيلا جديده بتاعتهم
فريده:ازاى راحت عن بالى الڤيلا دى … تمام روح انت ونفذ المطلوب منك
الشخص:امرك ياهانم
فريده قفلت وابتسمت بشر:واخيرا هخلص منك……

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية شمعة الحب لا تنطفئ)