رواية وعد الزين الفصل الثامن عشر 18 بقلم شهد أحمد
رواية وعد الزين الفصل الثامن عشر 18 بقلم شهد أحمد
رواية وعد الزين البارت الثامن عشر
رواية وعد الزين الجزء الثامن عشر
رواية وعد الزين الحلقة الثامنة عشر
وعد الزين
꧁البارت 18꧂
مصطفى: كل ده ياعم
زين كان هيتكلم بس وعد اتكلمت
وعد ببرود: هو انت وراك حاجه عشان تتاخر عليها بالعكس انت مستنى من زمان
مصطفى بصدمه: انتى رجعتي امتي
زين بستغرب: وانت مالك رجعت امتي
مصطفى بتوتر: ها لا مفيش اصل انت قولتلي انها سافرت ف استغربت مش اكتر
وعد: استغربت اممم طب نبدا ولا اى
مصطفى بخبث: اكيد هنبدا
وعد بخبث: حلو يلا نبدا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى البيت عند اسيل
رودينا: وعد اتغيرت
اسيل: اتغيرت بس دى مش وعد بنتى بنتي كانت طيبه عمرها ما قلبها كان كده عمرها ما كنت كده اصلا انا مش عارفه فين بنتي
لين: معلش بس اللي حصل ليها قبل ما تسافر مكنش سهل بردو
جميله: لين معاها حق هى هترجع تاني وعد اكيد فى حاجه فى دماغها وهى مش هتسكت غير لما تحصل عشان كده استني انتي عليها فتره وعى هترجع تاني
اسيل: يارب مبقتش عارفه والله اعملها اى
رودينا: وحدي الله بس وكل حاجه هترجع كويسه تانى
اسيل: لا اله الا الله ياريت
بعد شويه نزلت نيره
نيره: هاى
جميله: انتي خارجه
نيره: اه هروح النادي عندي حفله
جميله: قولتي لى زين
نيره: لا نسيت
جميله: طب ما تكلميه عشان ميزعلش منك
نيره: خلاص هروحله الشركه
جميله: كده
نيره: مالوا كده مش حلو الفستان
جميله: مش شايفه انو قصير اوى
نيره: عادي ياطنط انا همشي عشان كده هتاخر باى
ومشيت
جميله: شوفتي مرات ابنى اللي كان نفسى تكون ام كويسه دي مش عارفه تكون بنت كويسه على الاقل
اسيل: معلش بكره تتغير
جميله: بكره اى بس هى لسه متجوزه دي بقالها سنتين متجوزه وهى لسه زاي ما هى متغيرتش
لين: ما ده عاجب جوزها خلاص سبيها
جميله: على رايك مش لما اشوف حاجه عدله فى ابني الاول
رودينا: سيبك منهم محدش هيعمل غير اللي فى دماغه وهما مش صغيرين دول متجوزين وقريب هيكون عندها عيل
جميله: معاكي حق
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى الشركه
بعد ساعتين فى الاجتماع خرجت وعد الاول وطلبت مصطفى فى المكتب عندها
مصطفى: خير
وعد ببرود: عايز اى من الصفقه دي
مصطفى: ولا حاجه ده بزنس
وعد: مش عليا الكلام ده
مصطفى: عادي بس ده بزنس و المصلحه اول حاجه
وعد: اممم طب تمام بس متفكرش تلعب معايا عشان هتخسر فى الاخر
مصطفى: زاي زمان كده
وعد ببرود: ما انت عارف اهو انك خسرت زمان
مصطفى بخبث: زمان يمكن دلوقتي لا وبعدين انتي شوفتي زمان انى غرفت اجيبلك من قدام بيتك نفسه وممكن جدا يحصل هنا بدل زمان
وعد: وانت فاكر انك هتعرف او حد هيسيبك
مصطفى: والله اه اعرف وكمان حتى لو حد دخل علينا قدام الكل انتي اللي طلبتني عندك و لوحدنا
و حاول مصطفى يقرب منها بس للأسف كان واقع فى الارض
وعد ببرود: هو انت فاكر اني لسه البنت الصغيره اللي مش بتعرف تدفع عن نفسها امممم شكلك متعرفش انا بقيت مين
مصطفى: هتكوني مين يعني
وعد بشر: انا اللي عمرك ما هتعرف تعمل معاها حاجه انا اللي هدمرك وهدمر اى حد يساعدك بس انا مش هقولك دلوقتي انا مين بس تقدر تسال عليا وتعرف مين هى وعد الشافعي ساعتها هتعرف انك غبي اوى عشان تقف قدامي
مصطفى: هنشوف ياوعد هنشوف
وعد: تمام يلا خد الباب وراك
مصطفى خرج بعصبيه
مرح دخلت بعده على طول
مرح: اى اللى حصل
وعد ببرود: ولا حاجه كنا بنتكلم بس
مرح: وعد بلاش البرود ده معايا تمام
وعد: عادي يامرح كنت بعرفه انا مين بس
مرح بصدمه: عرف انك
وعد: لا لسه مجاش الوقت المناسب بس قولتله يسال مين وعد الشافعي
مرح: فى الحالتين هيخاف بردو
وعد: عارفه بس انا مش عاوزه هو يخاف انا عاوزه اللي وراه
مرح: وانتي عرفتي هو مين
وعد بشرود: قريب اوى
مرح: طب انا هخرج دلوقتي
وعد: وانا همشي عندي مشوار مهم
مرح: متتاخريش بس
وعد: حاضر
وخرجت وعد و مرح شافت نيره واقفه مع زين
نيره بدلع: بيبي عندي حفله تعال معايا
زين: مش هينفع امشي
نيره: لا هينفع وهنروح الحفله
وعد ببرود: هو مش قالك مش هينفع
نيره بغرور: وانتي بتتكلمي بصفتك مين اصلا
وعد: بصفتي المديره بتاعته
نيره: حتى لو هو هيروح معايا
وعد ببرود: هيروح معاكى بلبس الرقصات ده
نيره بصدمه: رقصات
زين: اى الكلام ده ياوعد
وعد: مش لما تعرف تحكم عليها الاول بعدين تتكلم
نيره بعصبيه: انا مش هرد على واحده زيك شوفى نفسك الاول ده لبس اصلا ده لبس فلاحين
وعد: والله الفلاحين اللي بتتكلمى عليها احسن منك و اشرف منك على الاقل محترمين ويعرفوا ربنا لبسهم اللي مش عجبك و لبسي ده علي الاقل البس اللي ربنا قالنا عليها اللي هو يسترنا مش يكون شبه قميص النوم
نيره: انت هتسكت على الكلام ده يازين
وعد ببرود: هو اصلا عنده كلام غير ده
زين: روحي البيت يانيره
نيره: اى
زين بعصبيه: روحي البيت ولو عاوزه تخرجي تلبسي حاجه احسن من كده
نيره بتوعد: تمام يازين و انتي انا هوريكى مين هى نيره اللي تغلطي فيها يافلاحه انتى
ومشيت على طول
زين: انا اسف ياوعد على اللى حصل
وعد: مفيش حاجه بس ياريت تعرف تحكم عليها شويه
زين بحرج: ها اكيد
مرح: خلاص روحي انتي ياوعد
زين بستغرب: هتروح فين
وعد: مشوار
زين: تمام
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بليل فى مكان مهجور
وعد ببرود: عرفت هو مين
مجهول: اه ده ملف فيه كل حاجه عنه
وعد: تمام لما احتاجك هكلمك
ومشيت
رجعت وعد البيت بس كلهم كانو نايمين راحت وعد الجنينه بتاعت البيت
وعد: عرفت مين هو
مجهول: مين
وعد: عمار
مجهول بصدمه: هو لسه عايش 😳
ان ان ان نكمل بكره ان شاءلله
مين فاكر عمار
توقعتكم بقا
معلش عشان امبارح بس كنت تعبانه بجد
تفاعل حلو
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية وعد الزين)