رواية صديق من عالم آخر الفصل الخامس 5 بقلم ميمو أحمد

شعاع : اه يا جزمه بعد كل اللى عملته معاكى ده و تقوليلى واحده اطفحى عشان ملبسكيش الطبق ف وشك 

ميرال : عنيف اوى ع فكره .. ايه ده انت بتعمل ايه 

شعاع : اييه هاكل يعنى انتى تاكلى وانا اتفرج عليكى 

ميرال : بأندهاش * اييييه ده انتو بتاكلو نفس الاكل بتاعنا 

شعاع : ايوووون 

ميرال : زقت ايده * قوم اعملك طبق 

شعاع : بصدمه * انتى بتهزرى صح !! هتاكلى نص كيلو مكرونه لوحدك !!!!

ميرال : قول ما شاء الله 

شعاع : اطفحى يا ميرال بالهنا و الشفا 

ميرال : طب خلاص كل عشان بطنى متوجعنيش 

شعاع : يا ساتر .. ميرال انتى وزنك كام ؟

ميرال : 55 كيلو 

شعاع : يعنى بعد كل الاكل ده و 55 كيلو بس 

ميرال : ايووون انا مش بتخن بسرعه 

شعاع : هى المكرونه طعمها مش حلو ! 

ميرال : لا جميله . ليه 

شعاع : امال مش بتنطقى ليه 

ميرال: سورى نسيت تسلم ايدك 

شعاع : بالهنا و الشفا ياختى 

ميرال : تعالى انزل اغسل الاطباق بقى 

شعاع : لا خليكى هعملهم انا بسرعه 

ميرال : هتسيبنى لوحدى 

شعاع : لا غمضى عينك يلا و خدى نفس * نزلو غسل الاطباق و طلعو تانى 

ميرال : اكمل مذاكره بقى شكل النور مطول .. معلش بقى انا هرخم عليك و هخليك قاعد لحد ما  النور يجى 

شعاع : ولا يهمك يا غزال انا جنبك ع طول 

ميرال : بابتسامه * شكرا * و كملت مذاكره 

( بعد ساعتين ) 

ميرال : تعبت و عاوزه تفصل شويه * شعاع ممكن اسألك سؤال 

شعاع : ميرال ادخلى ع الؤال ع طول و بلاش استأذان 

ميرال : مش عاوزه ابقى متطفله عليك 

شعاع : مش احنا اصدقاء و اخوات 

ميرال : اهااااا

شعاع : طيب تطفلى براحتك من غير ما تستأذنى 

ميرال : افتكر ان انت اللى قولت 

شعاع : ارغى يا ميرال عاوزه تعرفى ايه 

ميرال :هو انتو بتتجوزو و تخلفو زينا 

شعاع : ايوه 

ميرال : انت متجوز ؟

شعاع : انتى شايفه حاجه ف ايدى !!

ميرال : بتحب ؟!

شعاع : بصلها و سكت و ملامحه اتغيرت للحزن 

ميرال : لو حابب تحكى انا سمعاك 

شعاع : قام من ع الكرسى و قعد جنبها ع السرير و اتنهد * كنت بحبها و ماتت قبل ما اخطبها بيوم 

ميرال : زعلت عشانه * ايه اللى حصل 

شعاع : بنت خالتى بحبها من و احنا صغيرين ولما كبرنا و اتأكدت من مشاعرها قولتلها تقابلنى ف جنينة القصر .. اتقابلنا و اتكلمنا و اعترفنا لبعض .. و اتفقنا انى اكلم بابا و خالتو تانى يوم ونتخطب ع طول و بالليل سمعنا خالتو بتصرخ و لما وصلنا عندها ف اوضه يثرب …………

ميرال : لما لقيته سكت مسكت ايده عشان تشجعه يكمل 

شعاع : لقينا يثرب متقطعه و الاوضه كلها مليانه بأجزاء جسمها كأن قنبله انفجرت فيها 

ميرال : تخيلت المنظر و عيطت 

شعاع : سبتهم و اخدت الحراس عشان ندور ع اللى عمل كده و لقيته .. كان واحد من اولاد ابليس الكافر الله يلعنه و فضلت اعذب ف سنين و بعدين رميته للذئاب تاكله و هو صاحى .. بعدها دخلت ف حاله اكتئاب 

لا باكل ولا بشرب ولا بكلم حد .. قاعد ف اوضتى بفتكر ف ذكرياتنا مع بعض بس .. بعد الموضوع ده بشهرين بابا قالى هتتجوز انا جايبلك بنت كويسه انا رفضت 

مش هعرف احب حد زيها و هظلم معايا البنت لو وافقت .. سابنى و بعدها بكام سنه كلمنى تانى و رفضت و بقى يتخانق معايا كتير و لما جبت اخرى سبتله كل حاجه و مشيت .. اول مره قابلتك فيها وقتها كنت لسه سايب القصر و جيت ع هنا قررت انى مش هتجوز خالص 

و استنى لحد ما اموت واطلبها من ربنا ف الجنه * اتنهد بحزن و بص لميرال لقاها حطه ايديها ع بوقها وبتعيط من غير صوت  * لا يا ميرال بقى مش كل شويه تعيطى تعبتينى معاكى 

ميرال : بصتله و مسكت ايده * انا اسفه 

شعاع : ع ايه !؟ 

ميرال: انى فكرتك بالموضوع ده 

شعاع : انا منستوش اصلا انا فاكره دايما كأنه لسه حاصل دلوقتى 

ميرال : و اسفه تانى ع اللى حصلها 

شعاع : لا يا حبيبتى انتى ملكيش ذنب * مسح دموعها * اهدى بقى عشان خاطرى ولا مش عاوزه تعرفى مين اللى طلعنى من اكتئابى 

ميرال : بدموع ابتسمت * لا كمل 

شعاع : لما تبطلى عياط الاول 

ميرال : خلاص بطلت اهو كمل و النبى 

شعاع : حاضر .. انتى اللى طلعتينى من حالة الاكتئاب و الحداد اللى كنت فيها 

ميرال : ما تقول يا شعاع مين اللى طلعك من الاكتئاب 

شعاع : ايه الغباء اللى نزل عليها فجأه ده يارب .. انتى يا ميرال انتى 

ميرال : انا ازاى مش فاهمه .. يعنى انا طلعتك من اكتئابك مش زودته عليك 

شعاع : ايوه 

ميرال : يا راجل طب احكيلى ازاى 

شعاع : لما سمعت صوتك اول مره ارتحت .. ولما قربت منك و شوفتك و اتكلمت معاكى ارتحت اكتر .. لقيتك شبها جدا مش شكلا لكن روحك شبه روحها و اسلوبك و طريقتك زيها 

حساسه و رقيقه و روحك صافيه و نقيه .. قولت لازم اقرب بس كنت خايف لما تعرفى حقيقتى تبعدى .. و حصل بس قولت لا برضو مش هسيبك و كنت هجيلك انا بس لقيتك جيتى الجنينه 

فرحت جدا و لما شوفتك منهاره من العياط كده قلبى وجعنى قولت لازم اكون جنبك و لما اتكلمتى و عرفت اللى مضايقك اخدت عهد ع نفسى انى مش هسيبك ابدا و هفضل جنبك و سند ليكى بعد ربنا طبعا و بابا و ماما و اخوكى .. و اول مره اكل معاكى من 10 سنين 

ميرال : كانت اتأثرت بكلامه و عيطت 

شعاع : اييييييييه يا ميرال بقى حرام عليكى يعنى زعلانه تعيطى فرحانه تعيطى طب اعمل فيكى ايه 

ميرال : شكرا انك ف حياتى والله من اول ما شوفتك ارتحتلك و نفسيتى بقت احسن 

شعاع : اللى ف القلب ف القلب والله يا ميرال ممكن بقى كفايه عياط عشان كده هتجبيلى اكتئاب تانى 

ميرال : حاضر .. طب ممكن سؤال اخير 

شعاع : ميرال يا حبيبتى انتى بقيتى تستغبى معايا كتير ليه هو انا مش قولت اسألى ع طول 

ميرال : ازاى مش بتاكل ولا بتشرب من  10 سنين و لسه عايش 

شعاع : ضحك * عشان ربنا مدينا القوه اننا نستحمل .. يلا عشان تريحى جسمك شويه وتنامى 

ميرال : لا انا هكمل مذاكره 

شعاع : تكملى ايه يابنتى انتى قدامك 5 دقايق و يغمى عليكى عشان مش مديه عقلك و جسمك فرصه يرتاحو من اسبوعين 

ميرال : ما الامتحانات قربت و انا عاوزه اخلص 

شعاع : مش انتى قربتى تخلصى و الامتحانات فضلها اسبوع 

ميرال : انا خلصت بس بحل اسئله عشان يثبتو ف دماغى 

شعاع : طب ايه يا ميرال ما الحمدلله انتى شطوره و مخلصه اهو ريحى بقى شويه 

ميرال : حاضر .. ممكن طلب رخم 

شعاع : مش هرد عليكى 

ميرال : معلش والله اول مره اتكلم مع حد و اتقل عليه 

شعاع : ولا متقله ولا حاجه بطلى كلامك الاهبل ده عشان بزعل .. ارغى يلا و انجزى عشان تتخمدى 

ميرال : ممكن تخليك قاعد معايا لحد ما النور يجى و لما يجى نورلى الاباجوره دى و سيب باب الاوضه مفتوح 

شعاع : حاضر 

ميرال : ابتسمتله بحب * تصبح ع خير 

شعاع : وانتى من اهل الخير يا غزال 

( اول يوم امتحانات ) 

ميرال : راحت الكليه و قاعده لوحدها بعيد عن الدوشه و البنات اللى بيضايقوها و بتراجه 

سلمى : وقفت قريب منها * بصو يا بنات قاعده لوحدها ازاى خايفه حد ياخد مجهودها و الاسئله بتاعت الامتحان * و ضحكت هى و البنات و مشيو راحت سلمى متزحلقه و وقعت و كان شكلها يضحك و كله ضحك عليها  

ميرال : مسكت نفسها من الضحك بالعافيه و راحت تساعدها و تقومها 

سلمى : اوعى ابعدى عنى مش محتاجه مساعده منك 

ميرال : احسن * و رجعت قعدت مكانها 

شعاع : كلمها بالتخاطر كان بيدربها عليه الفتره اللى فاتت * اى خدمه برنسيس 

ميرال : بتخاطر * انت اللى عملت كده 

شعاع : ايووووون 

ميرال : حرام عليك كسفت البنت بس بصراحه كان شكلها يموت من الضحك 

شعاع : مش هسيب حد يضايق صديقتى تانى 

ميرال : ربنا يخليك لصديقتك يارب .. مقولتليش ليه انك هنا 

شعاع : مش عاوز اشغل تركيزك .. ركزى بس انتى ف الامتحان و ملكيش دعوه ب اى حاجه تانيه كله تحت السيطره 

ميرال : طيب هدخل انا بقى ادعيلى 

( بعد الامتحان ) 

ميرال : خرجت مبسوطه و مبتسمه 

سلمى : جت قدامها * طبعا انتى هتبقى الاولى ع الدفعه باباكى دفع كام للعميد عشان يديكى الاسئله 

ميرال : كانت لسه هترد و توقفها عند حدها شافت العميد ورا سلمى فسكتت 

العميد : طب مجتيش سألتينى انا ليه يا انسه سلمى 

سلمى : لفت بتوتر * يـ..يافندم انااااا كنت ……..

العميد : نكمل كلام ف المكتب يا انسه * بص لميرال * انا اسف يا انسه ميرال جدا ع المضايقات بتاعت زميلتك .. انا هتصرف معاها اتفضلى روحى و وصلى سلامى للدكتور 

ميرال : شكرا جدا يا فندم .. حاضر يوصل ان شاء الله .. عن اذنك ……….