رواية دكتور المجانين الفصل الأول 1 بقلم سارة محمد

رواية دكتور المجانين الفصل الأول 1 بقلم سارة محمد

رواية دكتور المجانين البارت الأول

رواية دكتور المجانين الجزء الأول

رواية دكتور المجانين الحلقة الأولى

احساس حلو🤍
كل سنه وانتى طيبه عيد ميلادك النهارده صح ؟
طيب ردى عليا طيب
الممرضه : انت بتكلم مين يا دكتور سليم ما انت عارف انها خرصه ومبتتكلمش
سليم : ششش .. لاء هى بتتكلم ومش خارصه
الممرضه بضحك : طيب والله البت دى خارصه يا دكتور
سليم بعصبيه : هو مش انا قولتلك تخرصى وخدى المفتاح ده وروحى هاتيلى الهديه الى فى عربيتى
الممرضه : هات يا دكتور ..لما نشوف أخرتها
قال عاوز يخلى الخرصه تتكلم قال ..
سليم : بطلى برطمه ..
ومشيت الممرضه وسليم بدء يتمشا حوالين السرير وهو بيغنى وبيقول
سليم : مبقيتش عارف اعمل اى
حالى مش صعبان عليه
يا لينا بقا اتكلمى مره بجد نفسى اسمع صوتك انا اتمرمطت سنتين فى العنبر ده مع المجانين دول كلهم علشانك
مبصعبش عليكى يا لينا !
كفايا انى بالنسبه للكل هنا دكتور مجنون علشان خاطر عندى امل فيكى انتى بالذات
انتى عارفه انك لو اتكلمتى انا هبقا فى مكان تانى خالص
بس شكل مفيش امل فيكى وشكلك خارصه زى ما اشجان الممرضه ما بتقول وراح موطى راسه فى الارض
وفى لحظه صمت سمع صوت بيقول
صوتك هيبقا احلى فى القراءن
رفع سليم راسه بسرعه واتلفت حواليه بيدور على صاحبه الصوت
وفى اللحظه دى جات اشجان الممرضه

سليم بفرحه : انا سمعت صوتها يا اشجان
لينا اتكلمت
اشجان بضحك : يا دكتور البت دى لسانها مقطوع …خاااارصه افهم بقا
سليم : والله سمعت صوتها دالوقتى
و بعدين راح باصص لى لينا وقايل ليها
قوليلها يا لينا انك اتكلمتى .. قوليلها
هااا .. يالا قولى
ومكنش فى اى جواب فى اللحظه دى والممرضه فضلت تضحك وتقوله شكلك بتتخيل يا دكتور من كتر ما انت عاوزها تتكلم بس
وبعدين راحت ماشيه
سليم بعصبية وهو ماسك الهديه
انتى ليه يا لينا كسفتينى قدامها كدا
عجبك كدا ؟
لينا : هى معاها حق انا لسانى مقطوع والقط واكله وخرصه
سليم : لاء لاء .. انتى بتتكلمى اهو ومش خارصه
انا هنده على دكتور شكرى علشان تسمعيه صوتك
لينا : انا مش هتكلم قدام حد يا دكتور متكسفش نفسك
سليم : انا عارف كويس اووى انك مش مجنونه يا لينا
وانك مقتلتيش حد
لينا : انا نفسى اخرج من هنا
سليم بفرحه : نثبت سوا انك عاقله وتخرجى من هنا
وانا هساعدك
لينا : انا مجنونه يا دكتور .. انا واحده قتلت أختها
سليم : دا قضاء وقدر
لينا : انا الى زقيتها من البلكونه
سليم : انتى اتكعبلتى وخبطتى فيها وهى وقعت
يعنى غصبن عنك
لينا بصوت واطى : انا قاتله
سليم وهو بيحاول يستفزها
لاء انتى كان غصبن عنك ومش قاتله يا لينا
لينا بأبتسامه : عاوزنى اعلى صوتى واقولك بصوت عالى يهز مستشفى المجانين دى كلها انى قاتله
علشان تثبت انك دكتور شاطر صح ؟
سليم اخد نفس وبعدين راح قايل للينا بعد مقرب منها
سليم : كل سنه وانتى طيبه
لينا : ماتت يوم عيد ميلادى
سليم : انا جبتلك هديه مش عاوزه تشوفيها !
انتى عارفه انا جبتلك ايه
وفتح الهديه فى اللحظه دى وراح مطلع بالطو وسماعه
سليم : مش كان نفسك فيهم ؟

مش كان نفسك تلبسيهم يا لينا
بقالك سنتين فى مستشفى المجانين وانتى طالبه فى كليه الطب
مش نفسك ترجعى كليتك وتتخرجى
لينا : ممكن اطلب منك طلب
سليم : اطلبى يا لينا .. اطلبى الى انتى عاوزاه النهارده عيد ميلادك
لينا : عاوزه اخرج من هنا
عاوزا اتمشا بره
سليم : بس انتى عارفه ان ده ممنوع يا لينا
لينا : نفسى اروح عند البحر والمس بس الرمل
سليم : بس انا للأسف مقدرش اعمل ده يا لينا
لينا بأستعطاف لسليم والدموع فى عينيها
نفس المس الموج .. نفسى
شعرها الى زى موج البحر وعيونها الى لون البحر كانوا قادرين كفايا انهم يحركوا روح سليم حتى قلبه ومشاعره
سليم : نص ساعه بس يا لينا
علشان بس انتى فرحتينى واتكلمتى النهارده وعلشان انتى عيد ميلادك النهارده
لينا بفرحه : بجد !
سليم : اه بجد ..
يا اشجان يا اشجان
وجات الممرضه فى اللحظه دى
سليم : فين مفاتيح العنبر يا اشجان
اشجان : معايا اهى يا دكتور
الدكتور : طيب هاتيهم علشان هطلع لينا الجنينه شويا
اشجان : ممنوع يا دكتور دكتور شكرى مانع ان لينا تطلع بره العنبر ده خالص
سليم بزعيق : انا الدكتور ودى الحاله بتاعتى
هاتى المفتاح بقولك وراح واخد منها المفتاح وماسك لينا من ايديها وطالع
فتح للينا بسرعه باب العربيه وركبت وركب هو كمان
و وصلوا قدام البحر
لينا فتحت باب العربيه بسرعه وطلعت تجرى ناحيه البحر وكانت فرحانه جدا
سليم وهو بيكلم صاحب المكان وبيحاسبه
هنا كرسين هنا لو سمحت
لمده نص ساعه

الشخص : معاك بيبه لحد اخر اليوم براحتك
لينا قعدت على الشط ولمست الميا بأيديها وشعرها كان بيخبط فى خدها بسبب الهوا
سليم قعد جنبها على الرمل وبصيلها وحط ايده على خده وسرح شويا وهى مكانتش بتتكلم
سليم : مبسوطه يا لينا ؟
لينا بأبتسامه : حاسه ان النهارده احلى يوم فى حياتى يا سليم
سليم : لو الدكتور شكرى عرف انتى عارفه هيعمل ايه فيا كويس صح ؟
لينا بضحك : الدكتور شكرى ده مجنون
سليم : عيب كدا يا لينا ده والدك
لينا : انا معرفهوش
سليم : لما يعرف انك اتكلمتى هيفرح اووى
لينا : ومين قال ان هو هيعرف !
سليم : قصدك اى يا لينا
لينا : قصدى انى مش هتكلم قدام حد خالص غيرك انت وبس
سليم : انا بقالى سنتين مسمعتش صوتك يا لينا من يوم ما كنتى معايا فى حفله تخرجى انا مش قادر اوصفلك انا فرحان اد اى تخيلى بقا والدك ووالدتك هيبقوا فرحانين ازاى
لينا : انا عاوزه دره مشوى من عمو الى هناك ده
سليم : حاضر .. هروح اجيبلك بسرعه واجى
عاوزه حاجه تانى غير الدره ؟
لينا بأبتسامه : لاء
سليم طلع يجرى وهو مبسوط جدا من حاله لينا الى اتحسنت مره واحده بعد سنتين معاناه
لينا الى قدر جمعه بيها فى الجامعه مع انه كان اكبر منها بسنتين وجمعه بيها بردوا اول متخرج وكانت اول حاله يتعامل معاها
مسبهاش ولا لحظه من وقتها مكنتش ولا بتاكل و ولا حتى بتشرب كانت عايشه على المحاليل وبس
بقاله سنتين مسمعش صوتها
سليم جاب الدره المشوى وكان راجع وهو بيغنى وباصص فى الارض وفرحان وفجأه مره واحده بيبص ملقاش لينا على الشط
سليم بصوت عالى : لينا .. يا لينا
وطلع يجرى ورما الدره على الرمل
وبسرعه نط فى البحر ودخل فى سباق مع الموج علشان خاطر ينقذها وطلعها بسرعه من الميا وفضل يفوق فيها ونيمها على جنبها
سليم بعياط : لينا لاء متسيبينش
متستسلميس يا لينا .. بعد ده كله
عافرى يا لينا علشان خاطرى
وبعد معاناه نجح اخيرا انه يخليها تقدر تتنفس
وشالها بسرعه وهو بيعيط وطلع يجرى حطها فى العربيه وطلع على المستشفى بس المره دى مراحش على مستشفى المجانين
وجه باباها دكتور شكرى المستشفى واول حاجه عملها هى انه اول ما دخل الأوضه
لطش سليم بالقلم وبعصبيه وزعيق قاله
انت مرفود يا دكتور يا فاشل ومش كدا وبس لاء

انت كمان هتتحول للمسائله القانونيه بسبب اهمالك
سليم وهو باصص فى الأرض وحزين والدموع فى عينيه
الف شكر ليك يا دكتور بس ابقا خد بالك على بنتك علشان انا ماشى
ودخل البوليس فى اللحظه دى
دكتور شكرى : خدوه فورا من قدامى
وفى اللحظه دى سمعوا كلهم لينا وهى بتقول
لينا : ارجوك يا بابا سيبه
~ ~ : انتى بتتكلمى يا لينا .. انتى بتتكلمى يا حبيبتى ؟
سيبوه سيبوه ..
والد لينا بص لسليم وراح قايله
هى بتتكلم من امتا ؟ انت ازاى خليتها تتكلم انطق
لينا : الحب والعطاء الى من غير حدود الى سليم اداهولى هو الى خلانى انطق
المرمطه الى سليم اتمرمطها معايا فى العنبر الى كله مجانين كلهم بيتكلموا إلا انا وشايفينى انا النكره الى وسطهم هى الى خلتنى انطق
وبضحك : الضرب الى سليم اكله فى العنبر كمان هو الى خلانى انطق
ممكن اطلب منك طلب يا بابا
بابا لينا : اتفضلى يا بنتى اطلبى .. دا انتى اطلبى عنيا وانا هديهالك كدا
لينا : لو دكتور سليم طلب ايدى منك متدينيش لاى حد غير ليه هو وبس
سليم : تتجوزينى !
ريم : بس انا مجنونه
سليم بأبتسامه : مش مهم ما انا دكتور المجانين
( وليس الحب بنظرات العاشقين ولا حتى بالكلام المعسول وإنما الحُب بالتضحيه .. وبتحمل كل ما هو مُستحيل
الحب بالعطاء الذى لا يوجد له حدود
نعم الحب بتحقيق المُستحيلات )

تمت.

• لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية دكتور المجانين)