رواية الليل وسماه الفصل الأول 1 بقلم ليل أحمد

رواية الليل وسماه الفصل الأول 1 بقلم ليل أحمد

رواية الليل وسماه البارت الاول

رواية الليل وسماه الجزء الأول

رواية الليل وسماه الحلقة الأولى

الجزء الاول من رواية “الليل وسماه”
بشوفك معايا ولو مش معايا وادور وادور وعمرى يفوت تعبنا ولا مرة قولنا كفايا ولا حتى يقدر يفرقنا موت ولا..
-هو مين ده يا أخت ليل ها؟ شربتى سجاير ولا لسه يا سعديه انطقى.
= يا أخى تصدق بالله تباً للزمن اللى خلانا ولاد عم اها والله، إمشى يا بتاع سلمى يا ثانويه عامه ذاكر.
-ده انتى فضيحه تصدقى انى غلطان انى حكيت لك اصلاً المهم كنت عايزك تشرحيلي شويه فى الفيزياء علشان العبد لله بلاطه فيها
= ليه حد قالك انى بفهم فيها مثلاً ده انا بعدى فيها بالعافيه يا أخى.
-سعديه انتى كليه علوم اصلاً لاء وخدى الكبيره بقى قسم فيزياء
=بصيتله بقرف عيل مهزأ يعنى لازم يفكرنى…طب مش هتنازل عن كوبايه شاي بلبن وكرتونه هوهوز
.
-ماديه اصلاً انا بنت عمى ماديه حقيره.

= ولااا ولااا حافظ على فرق السن اللى بينا يلااا
ميغركش انى عبيطه وكده لاء انا ممكن اقتلك واتاويك وامك متعرفش مكانك.
-خلصتى هرى كل يوم! دول تلات سنين الا شهرين يا سعديه وبعدين انا طولك مرتين اصلاً ويلا انجزى علشان وقتى بفلوس.
=حسن ملافظك يا جحش انت اسمى ليل مش سعديه وهات الكتاب واسبقنى عالسطح على ما عمل نسكافيه.
أنا ليل ٢٢ سنه كليه علوم قصيره نوعاً ما دايماً اهلى يقولوا لي ان انا فيا صفه من اسمى وهى الهدوء، ماتستغربوش انا زيكوا والله معرفش فين الهدوء، و ده كان أحمد إبن خالتى وإبن عمى فى نفس الوقت عنده ١٩سنه انا وهو دايماً زى توم وجيرى بيحكيلى دايماً عن يومه واى مصيبه يعملها لازم اتعاقب معاه فيها اللى منه لله ده، عارف كل مصايبى وعارف انى مُعجبه شوية بـالجحش أخوه، اتعودت علي وجوده، مش فاهمه إحساسي ايه، دايماً يعمل لى خطط فاشله زيه وانا زى الحماره بديل كلب بمشى وراه
= انت فين يا إبن سعاد تعالى علشان نخلص فى أم الليله السوده على نفوخك يا فاشل يا ساقط يا عديييم المسؤوولي… نهار اسود ومنيل إيه جاب الاخ دراكولا ده هنا
*صوتك ده لو علي تانى هاقطع لك لسانك خالص هاتى كده النسكافيه ده ومن غير مع السلامه.
=عااااااا النسكافيه يلاا
-خدى بتاعى واقفلى السرينه دى وبعدين انا بعت لك مسدج وقولت لك فيها أن ماِلك هنا.
= أخلص يا بن سعاد ده لو انت مكنتش هنا كان كلنى قلمين هو عمل كده عشان انت موجود هات الكتاب ده اما نشوفه بيقول ايه كده.
بعد حوالى ساعتين من هرى ومذاكره مع البني آدم ابو راس بخاخه بتاع سلمى ده خلاص مش قادره اقف على رجلى بس على مين والله ما هاحلك يلااا النهارده
.
=ولاا ماشوفش سحنتك اللى شبه سيد سرنجه دى غير بكرتونه هوهوز أحلى بيها بعد الساعتين دول.
-يا ساتر يارب، طب سيبك من الهوهوز إيه رأيك ننزل نتمشى بدل الخنقه دى وجو الامتحانات اللى احنا فيه
.
=هاتأكلنى بيتزا وشاورما واشرب بيبسى وبعدها تجيب لى اتنين تلاته هوهوز بس.

-يا ستى منك لله والله، انزلى لبسى واتسحبى عشان مالِك مايعرفش.
وبالفعل لبسنا احنا الاتنين ونزلنا، إبن العم الحنين اللى يفسحك ويأكلك على حسابه رزق
=أحمااااااا تعالى نروح الكافيه اللى فاتح جديد ده نشرب أيس كوفى مشربتوش من إمبارح ونأجل البيتزا لبعدين.
بصلى بقرف المشمحترم أبو طويله …قدامى يا ليل مانا مافيش ورايا غيرك قدامى.
-طبعاً مفيش وراك غيرى أمال هايكون وراك مين يعنى يا بتاع سلمى هاااا رد يلااا هى القطه أكلت لسانك ماترد يا بغل بتبص فين… ولسه ببص مكان ماهو متنح لاقيت مالِك قاعد بس مش شايفنا و.. ااااه يااا خااااين يابن سعااد
=أخوك بيخونى يلااا والله مانا سيباه النهارده هو والبت الصفره اللى قاعده معاه دى أوعى من وشى كده .
-خدى بس يا سعديه هو كان وعدك بالجواز عشان يخونك خدى يا بت…
دخلت لهم وطبعاً البيه الخاين اتفاجئ من وجودى مانا محدش يتوقعنى أصلاً

=أكيد ماما نحله عشان تجيب العسل ده كله.
~إيه ده انتى مين؟
=انا اللى المفروض اسألك انتى مين يا خطافه الرجاله يا قرعه ياللى مش لاقيه حد يلمك.
~على فكره انتى بيئه قوى وخطافه رجاله إيه هو انت تعرفها يا مالِك.
=استنى انت..اها يا حبيبتى يعرفنى انتى مين بقى؟
~انت تعرف الاشكال دى يا مالك بجد مش مصدقه.
=أشكال ايه يا بت يا معفنه مش انضف منك يا بت وبعدين إيه شعرك ده ولبسك اللى مش لبساه ده بقولك ايه لو شفتك معاه تانى هابوظ خلقتك اللى فرحانه بيها دى.
~انا مش هارد عليكى عشان انا واحده محترمه
=محترمه ايه يا بت ده ان…
*باااااس إيه انتى وهى فيه ايه؟ وانتى ايه اللى حصل ده يا استاذه يا مُحترمه! اتأسفى لها وحالاً
=اتأسف! انت مصدق انت بتقول إيه لا بجد مصدق؟
*لازم تتأسفى لها لأنك غلطتى فيها الاول
= مش متأسفه
*اتأسفى يا ليل وخلى يومك يعدى النهارده
=مش هاتأسف واعمل اللى انت عايزه
فجاه مسك ايدى وضغط عليها واتكلم من بين سنانه بعصبيه. اتأسفى يا ليل متخلينيش اعمل حاجه اندم عليها بعدين.
=سيب ايدى يا مالك لاقيته بيضغط عليها اكتر بصيتله بضعف ولأحمد اللى جه جرى ونقلت نظرى للى واقفه بصالى بانتصار اكنى عدوتها وقلت انا أسفه وشديت ايدى من ايده يلا يا أحمد وخرجنا من الكافيه وانا دموعى سبقانى
-اهدى يا ليل ممكن يكون سوء تفاهم وتكون دى زميلته من ايام الدراسه او زميلته فى الشغل
=روحنى يا أحمد معلش
اتنهد بهدوء وبصلى وقالى يلا وكملنا الطريق وانا وهو ساكتين يمكن عشان هو أكتر حد عارف انى مُعجبه بمالِك وفاهمنى كويس قدر سكوتى ومحبش يضغط عليا عشان عارف انى لو عيطت مش هاسكت وهاتعب، وصلنا البيت معرفش ازاى اصلاً وكل واحد دخل شقته نسيت أقول لكم ان احنا ساكنين فى بيت عيله طول الوقت العيله متجمعه مش بنتفرق غير على النوم،نزلت وقت العشا لاقيت العيله كلها متجمعه دخلت بوست إيد جدى بهدوء هو وبابا وعمه وقعدت جنب أحمد عالسفره من غير ما اعطى للأخ اللى قصادى أدنى اهتمام وبدأت أكل فى صمت رهيب محدش يتوقعه.
جدو:-مالك يا حبيبه جدو
=مفيش يا جدو انا كويسه بس متضايقه شوية علشان أيام امتحانات وكده.

جدو:-حبيبه جدها شاطره وانشاء تنجح وبتفوق، وبعدين انا عندى ليكم كلكم خبر حلو
والد ليل:-إيه هو يا بابا.
جدو:-بما اننا مفرحناش من زمان وكمان مالك وليل فى سن جواز والكل عارف انهم لبعض فانا قررت اعجل بموضوع جوازهم.
عمى:-يا زين ما قررت يا حاج والله ومالِك مش هيلاقي أحسن من ليل.
مالك بغباء وصدمه:-مالك مين وليل مين.
عمى بضحك:-انت يا حبيبى جدك قرر بجوزك انت وليل.
مالِك بعصبيه وصوت عالى:-نننننعمممم وانا مش موافق.
عمى بصوت عالى:-مالِك الظاهر انى سبتلك كتير لدرجه انك تعلى صوتك على جدك
مالك بغضب: انا آسف يا جدى آسف يا بابا وآسف يا عمى بس انا بحب واحده تانيه.
ليل باقتضاب: معلش يا جدى انا مش موافقه وبعدين انا مش عايزه اتجوز دلوقتى.

الجد بهدوء: دى عاداتنا وتقاليدنا وانا قلت كلمتى.
بابا:-يا والدى ماينفعش ارخص بنتى الوحيده واجوزها لواحد مش عايزها علشان العادات والتقاليد انا آسف يا بابا بس مش هاقدر اظلم بنتى.
الجد بصرامه وصوت عالى:-ايييه ماعدش ليا كلمه ف البيت ده ولا ايه كلمتى هاتتنفذ يعنى هاتتنفذ واعملوا فى حسابكوا ان كتب الكتاب والفرح أخر الاسبوع واظن هما عارفين بعض كويس مفيش داعى للخطوبه وشقه مالك موجوده.
ليل ببكاء:-وانا قلت مش موافقه يا جدو مش موافقه.
طلعت جرى على فوق وانا مش قادرة ومصدومة من اللى حصل.
ماما:-اطلع شوفها يا أحمد يا ابنى اكيد هى على السطح
احمد بحُزن: حاضر يا مرات عمى.
طلع احمد وراها على السطح بحزن، كان مُتخيل انه هايلاقيها مقطعه نفسها من العياط بس للاسف خالفت كل توقعاته
اشوفكم البارت الجاى🖤

• لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
• لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية الليل وسماه)