رواية ما بين الماضي والحاضر الفصل الخامس 5 بقلم جهاد خالد

رواية ما بين الماضي والحاضر الفصل الخامس 5 بقلم جهاد خالد

رواية ما بين الماضي والحاضر البارت الخامس

رواية ما بين الماضي والحاضر الجزء الخامس

رواية ما بين الماضي والحاضر الحلقة الخامسة

احمد الطيب بغضب. آدم
آدم بثقه. نعم
احمد الطيب بغضب. انت غيرت اسمك من البطاقه
آدم بصله. ل ابويا الحقيقى
احمد الطيب بحزن و غيره. يعنى افهم من كده انك مش عايزنا ف حياتك
آدم بصله بحزن. تقدر تقولى انت كنت بتعاملنى ازاى انت محبتنيش انت حبيت كلمه بابا بس لكن محبتش آدم نفسه لما ربنا رزقك ب كريم سيبتنى و كنت بتتجاهلنى كل حاجه كريم كريم و انا فين من ده كله ها و مع ذلك سعيت مش هنكر فضلكم عليا و المكانه ال وصلتونى ليها و ال حضرتك عايزه هعمله
احمد بصله بحزن و كسره. انا اسف يا بنى بس كان نفسى ف ابن من صلبى و لما ربنا رزقنى أول ما اتبنيتك هجرتك و سبتك انا اسف و دمع
آدم حضنه. انا اسف يا استاذ احمد
احمد بدموع. لا متقوليش استاذ انا ابوك ابوك يا آدم متكسرنيش الكسره دى انا كنت هموت لما عرفت انك غيرت اسمى من بطاقتك و امك يا احمد زعلانه و منهاره و عايزاك تروح ليها
آدم بلهفه. طيب هاجى معاك يلا بينا و خرجوا

روز بصت ليهم. شريف
شريف. نعم
روز بدموع. طلقنى
محمد و شريف. ايه
شريف راح عندها و مسك وشها. انا حكيتلك كل حاجه
روز. انت عايزنى اصدق ال انت قولته ده
اسلام. ايه ال حصل
شريف قعد. ال حصل أن فيروز اتخطفت و انا مكنتش اعرف و لقيت رساله اتبعت ليه من موبايلها انها هتسافر و مش بتحبنى و لا بطقنى و ال خلانى اتاكد من ده إن حصلت مشكله بينا قبلها و كانت كبيره ف قولت هى بتعاقبنى ببعدها بس قولت شويه و هترجع و دورت عليها كتير مقلتهاش والله و بص ل روز انا مش هطلقك يا روز انت بتاعتى انا و بس
روز بدموع. انت كذاب انا كنت بتعذب وواحد خطفنى و كان بيكلمك و يقولك يا شريف باشا نعذبها ازاى و انت انت قولتله أنه يجهضنى
شريف بغضب. انت مجنونه انا هموت ابنى لا و منك انت انت غبيه بجد روز انا شريف انت مصدقه عنى كده بجد
محمد بتفهم. روز صدقى جوزك و ال عمل فيكى كده ربنا اخده دلوقتى
اسلام بعدم فهم. قصدك مين
محمد. صبحى مفيش غيره هو ال خطفك
اسلام. انا عايز افهم اشمعنا ولادك انت ال بيعمل معاهم كده و مات امته وازاى
محمد. اشمعنا ولادى انا لان انا وديتو السجن قبل كده و اتجوزت امك و هو كان بيحبها و بس كده و مات امته عربيه نقل دخلت فيه و مات امبارح
اسلام. الحمدلله
شريف شال روز. كفايه دلع كده و اخدها و خرج بره الفيله
اسلام. انت يا بنى تعالى خود ابنك
شريف. هههه خلى عندك
اسلام. لا كل الا ابنك مش هنام كده
روز بغضب. نزلنى نزلنى يا شريف
شريف. لا يا قلب شريف مش هتنزلى غير لما تبطلى كلامك ده
روز بعند. و انا مش هبطل و طلقنى ها بقا
شريف دخلها العربيه. يلا يا عم مصطفى على بيتنا
روز. يا بارد نزلنى طيب انا عايزه ابنى
شريف. هنجيبه بكره

روز. لا
شريف. تؤ تؤ هجبلك شوكولاته و مصاصه
روز بضحك. و بيتزا و بيبسى و شيبسى
شريف بضحك. موافق بس بشرط
روز بحماس. ايه هو
شريف. متقوليش كده تانى طلاق ها
روز بتحضنه. مش هقول
شريف ضمها ليه و باسها. اشطا
اسلام. يا ماما امسكى حفيدك اهو
ليلى. عايزه العب بيه
چين. و انا و انا
اسلام. يا لهووى هو لعبه بس يا بت انت و هى و شال ال بيبى هاخده أنا و طلع
فيروز طلعت ل اسلام
اسلام. تعالى يا ماما
فيروز بدموع. ممكن احضنك
اسلام قام و حضنها. انا ال محتاج حضنك اووووى
فيروز عيطت اكتر
اسلام مسح دموعه و دموعها. خلاص بقا احنا مع بعض اهو
فيروز. انت زعلان منى
اسلام باس ايدها. مش زعلان يا امى
فيروز. هنزل أنا بقا و جيبه معايا
اسلام. لا سيبيه انا الاكل بتاعه معايا اهو متقلقيش عليه
فيروز بابتسامه. ماشى يا حبيبى و نزلت
چين. اوووف هو مش هيجى ياخدنى و طلعت لقيت اسلام واخد ال بيبى ف حضنه و نايم
چين عيطت و صوتها على
اسلام فاق و بصلها و بخضه. مالك حد زعلك
چين بدموع. ل ل لا
اسلام. طيب بتعيطى ليه
چين بدموع. ع علشان ا ا انت س سايبنى و و مش ب بتنام جنبى

اسلام اخد ال بيبى و نزل و چين قعدت تعيط لما سابها
اسلام. ماما
فيروز. نعم
اسلام. خودى محمود نام اهو
فيروز. انت سميته
اسلام. اه
فيروز. چين طلعت ليك
اسلام ابتسم. بتعيط فوق اهو هطلع أنا
فيروز ابتسمت. اطلع طيب
اسلام طلع يجرى.
فيروز ضحكت و دخلت اوضتها.
اسلام دخل. اممم لسه بتعيطى
فيروز بدير وشها منه
اسلام. زعلانه منى
چين بدموع. اه و سيبنى بقا
اسلام. طيب و راح على السرير
چين بغيظ. ده هيسبنى
اسلام. على فكره السرير فاضى و حضنى فاضى
چين. طيب
اسلام باستغراب. انت زعلانه منى
چين راحت عنده و حضنته و نامت
اسلام و بيلعب ف شعرها. چين حبيبتى بيبص عليها شافها نامت و دموعها على خدها مسح دموعها و حضنها بتملك و نام
آدم. هو فى ايه انا بعتبر ايه اختى لكن جواز لا و انت عارف أن بحب حبيبه
احمد بحزن. بس بنتى يا آدم كده هتفضل ارمله جوزها مات و معاه بيبى صغير لسه
آدم. هرعها لكن جواز لا انا هتجوز حبيبه و بس
احمد. حبيبه دى عيله يا آدم و ابوها مش هيوافق
آدم. هستناها تكبر
احمد. فكر يا بنى
آدم روح البيت و هو كله هم
فيروز و محمد. كل ده يا بنى
آدم. انا اسف هطلع ارتاح شويه
فيروز. ف ايه مالك
آدم. تؤ مفيش حاجه و طلع فوق و خبط على اسلام

اسلام. مش هنام النهارده غطى چين و طلع
اسلام. مالك
آدم. عايزك بره
اسلام. طيب و خرج
آدم. عايز يجوزنى ايه
اسلام. و ايه المشكله
آدم. بحب وحده تانيه
اسلام. اممم و العمل
آدم. مش عارف
اسلام. طيب ليه هى بتحبك
آدم. تؤ كانت متجوزه و جوزها مات عايز يجوزهالى خايف يجراله حاجه و تفضل لوحدها هى و ابنها
اسلام. طيب كله هيتحل أن شاء الله
آدم. هعمل ايه
اسلام قام. هتجوزها انا
چين بدموع. اييييه

اسلام بصدمه.چين

• لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
• لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية ما بين الماضي والحاضر)