رواية حبا كان مستحيلا الفصل السادس 6 بقلم شهد مصطفى

رواية حبا كان مستحيلا الفصل السادس 6 بقلم شهد مصطفى

رواية حبا كان مستحيلا البارت السادس

رواية حبا كان مستحيلا الجزء السادس

رواية حبا كان مستحيلا الحلقة السادسة

وفجأة حد شد نور
وحط سكي”نه على رقبتها
سيلين😱😱نووووور
صهيب ورعد ومارد كانوا متفرقين وبيدوروا عليهم لحد ما صهيب شافها واقفة وفيه حد واقف وماسك نور جه من وراه وضر’به بالمسد”س على رأسه وسيلين حضنت نور وعيطت
صهيب قرب من نور بغضب ومسك شعرها وقال:عايزة تهر’بى منى عايزة تهر”بى من صهيب العيساوى امشى وشدها
نور ز’قته بعزم ما فيها وشدت سيلين وكانوا هايجروا لكن رعد مسك أيد سيلين
رعد بغضب وخبث:على فين يا مراتى
سيلين بعياط:سيب ايدى خليه يسيبنى يا نور
نور قربت منه وفلتت ايد سيلين منه وقالت:اوعى منك ليه بدل ما اهه
مارد حط إبر’ة فى ر’قبتها ووقعت
سيلين لسه هتقرب رعد شالها ومشى بيها وهى عيطت
صهيب ببرود:هاتها وهاته وحصلنى
مارد:اوامر يا زعيم وقرب من نور وشالها
فى اوضه رعد وسيلين
رعد بير’بط ايديها فى السرير وهى بتعيط وتقول:حرا’م عليك عايز منى ايه تانى سيبنى
رعد بخبث:عايز اك”سر كل واحده فى الدنيا زى ما أنا اتك”سرت
سيلين بعياط:وانا ذ”نبى ايه
رعد وهى بيمسك شعرها وبيقرب وشه من وشها:ذ”نبك انك ست وحلوة وقرب منها وبا*سها🤫
فى اوضه
نور ايديها مربو”طه وبوقها عليه لازقه وهو قاعد قدمها بدأت تفتح عينيها لقيته قاعد وقرب منها وقال:أنتِ ايه حكايتك يابت انتى ها امو”تك ولا اعمل ايه فيكى
نور كانت عايزة تتكلم مش عارفة فشد اللزقة من على بوقها صرخت وقالت:أنت حيو”ان
صهيب قرب من وشها وقال:أنا ساكت عنك بالعافيه متخلينيش اطلع الو”سخ اللى جوايا عليكى
نور بتاخد نفسها وهو وشه فى وشها وهى خايفة بيقرب منها اكتر عشان يبو’سها وهى غمضت من خوفها
صهيب بسخرية:شوفتى انك زبا’له وكنتى هتسلمى لى نفسك
نور برقت وقالت:أنت اللى زبا”له أنا كنت خائفة و
صهيب مسك وشها وقال:أنا ط”فح بيا منك وديه اخر مرة هتلقينى بتكلم المرة الجايه هعمل وفك ايديها وقال:قومى
نور بهمس:قامت قيامتك
فجأة شدها ليه وقال:مين اللى قامت قيامته
نور:ابعد لو سمحت
صهيب قربها اكتر وقال:ولو مبعدتش

نور قربت منه وقالت هوريك وراحت عضته فى رقبته وجريت
فى اوضه رعد
رعد نايم جنبها وهى دموعها نازله وبس
رعد شدها ليه وقال:بس أنتِ حلوة قوى والواحد مبيشبعش
سيلين ساكته وهو قرب منها وبا”سها وهى بردوا مبتعملش حاجه
رعد:مالك
سيلين قامت بهدوء من جنبه ودخلت الحمام وبقت تعيط بق”هر
تانى يوم
نور قامت ونزلت المطبخ لقيت مارد واقف بيعمل قهوة وبيجهز الفطار فقربت منه وقالت:أنا جعانه
مارد:متتعوديش على كده يا شملو”له بعد كده تقومى انتى وتعملى الاكل
نور:حاضر ممكن طلب
مارد:قولى
نور:عايزة اكلم خالتو اقولها حتى أن احنا مسافرين عشان متقلقش
مارد بنظرة مريبة:مش ب ايدى
نور:امال ب ايد مين
مارد: الزعيم
نور ببلاهه:ومين الزعيم
وقبل ما يتكلم مارد قطعه صوت صهيب:عايزة ايه
نور ببرود:عايزة اكلم خالتو اقولها حتى أن احنا مسافرين عشان متقلقش
صهيب بخبث:موافق بس بشرط
نور ببرود وهى بتربع ايديها:ايه هو
صهيب:تيجى معايا بصفتك خطيبتى اللى قت”لتها
نور بصريخ:نااااعم
صهيب ببرود:مش عاجبك مفيش خالتو
نور:موافقه بس بشرط
صهيب:شروطك كترت
نور: سيلين ترجعى تبقى معايا واللى اسمه برق
صهيب:رعد
نور بمقاطعه:ز”فت ميقربش منها
صهيب بغضب مسك شعرها وقال:لسانك يقصر بدل مقطعه
نور:موافق
صهيب:موافق وز”قها وخرج
مارد بابتسامة:أنت ليه بتعندى ولسانك طويل
نور:اخرس يا وشوشنى
مارد طلع مسد”سه وضر’ب طل”قه جت فى المج اللى جنبها وهى جريت فوهى بتجرى خبطت فى سيلين
نور بصدمه من شكلها والعلامات الزرقة اللى على رقبتها
سيلين اترمت فى حضنها تعيط ونور مبرقه وبتجز على سنانها وفجأة ز’قت سيلين وجريت على المطبخ خدت الس”كينه وسيلين صوتت ونور طلعت عند رعد ودخلت ولسه هتضر”به مسك أيدها وضر”بها بالقلم وقعت وطلع مسد”سه فى وشها وضر”ب طلقه بس قبل ما يضر”ب كان صهيب رافع أيده
سيلين قعدت على الأرض وحضنت نور اللى عينيها كلها شرار
نور زقتها ومسكت الس”كينه وقامت ناحيته تانى بس صهيب اللى لوى دراعها وقال:اتخ”بلتى فى عقلك عايزة تقت’لى ابن العيساوي

نور بق”هر:واللى عمله فى اختى ده كل”ب يستاهل المو”ت
صهيب شدها من شعرها وسيلين لسه هتتحرك مسك شعرها وقال:انتى بقى لازم تتر”بى وزقها وقلع حزا”مه وبقى يضر”بها
صهيب زقها فى اوضه وقال:ملكيش خروج أو اكل لحد ما تتر”بى وقفل الباب وهى سامعه صوت صريخ سيلين عيطت
بعد اسبوع كامل
كل يوم رعد بيقرب من سيلين وبقى يحس تجاهه بشعور غريب وسيلين كر”ها وبتعيط على نور اللى محبو”سه من غير اكل
نور نايمه وبتغمض عينيها وبتفتحها وبتشوف طيف
نور:ماما
امها:عمرك ما كنتى ضعيفه قومى ومتخليش حد يغلبك
نور بتعب:مش قادرة معنديش حيل أنا تعبا”نه يا امى
امها:فكرى فى سيلين هتبقى وحيدة من غيرك انتوا اه مش اخوات بالد”م بس كفايه انكم سوا من وقت ما كنتم صغيرين
نور بابتسامة مليانه تعب:ماما
مارد دخل عندها ولقيها كده ف خرج يقول ل صهيب بس مكنش موجود ف راح ل اوضه رعد
رعد بغضب منها:خليكى هنا وراح فتح الباب
مارد:البت اللى محبوسه شكلها بتمو”ت
سيلين برقت وهو قال:متمو”ت ولا تو”لع وقفل الباب
سيلين قربت منه وبقت تترجاه:الله يخليك خلينى أشوفها
رعد بابتسامة شريرة:بشرطين
سيلين بدموع:كلى ليك بس خلينى اروح لها
رعد قربها منه وقال:بمزاج
سيلين بعياط:حاضر
رعد:بو”سينى
سيلين قربت منه وبا”سته وهى بتعيط
رعد نده لمارد:مارد خدها عند نور واللى تعوزه تعمله
مارد:حاضر
سيلين خرجت ورعد حط أيده على شفايفه هى با”سته هو مبسوط
سيلين دخلت عند نور اللى واقعه على الأرض وبتنادى على امها
سيلين بعياط:ساعدنى اخدها الاوضه
مارد شال نور وسيلين علقت لها محلول وبقت تعيط ونزلت تعمل لها اكل
رعد شافها وقرب منها حضنها وهى اترعشت
رعد:ايه مالك أنا بحضنك بس أنا معملتش حاجه وبوقاحه:انتى اللى هتعملى يا سيلين
سيلين خدت الشوربه وبتمشى
سيلين قاعده جنب نور اللى قاعده وتعبا”نه وبتاكلها
نور:خرجونى ليه اكيد مش لله وللوطن طلبوا ايه
سيلين كتمت دموعها وقالت:ولا حاجه كلى يلا
نور:اكذ”بى يا سيلين بس هعرف كلى معايا
خلصوا اكل
نور:تعالى يا سيلين
سيلين قربت من نور وحطت راسها على دراعها ونامت جنبها وبعد وقت كانوا ناموا
صهيب دخل وطلع على فوق لقى الاوضه اللى نور كانت بتبقى فيها فيها نور قرب منها ولقيها نايمه وسيلين فى حضنها نزل تحت
صهيب بغضب:مارد مين اللى طلعها
مارد: كانت بتمو”ت جيت اقولك ملقتكش يا زعيم فقولت لرعد الاول قال لى متمو”ت وبعدين ندهلى وقال لى اخد سيلين وانفذ اللى تطلبه
صهيب طلع بره لقى رعد بيشرب سجارة فقال:من امتى وانت بتنفذ كلام ست ولا وقعت
رعد:انت بتقول ايه انت اتج”ننت
صهيب وهو بيمسك هدومه:أنت اللى اتج”ننت بتسمع كلامها بقيت خلاص خاتم فى صباعها
رعد زقه وطلع فوق وبيفتح الباب لقى سيلين نايمه ولأول مرة تبقى شكلها نايمه مرتاحه فسابها وقال:مش وقته
بعد اسبوعين مارد بقى قريب من نور وسيلين وصهيب بيتلاشهم ورعد كل ما يقرب من سيلين نور تبعده
مارد ونور وسيلين قاعدين
نور؛انتى شكلك تعبا”نه
سيلين بتعب:لا أنا كويسه
مارد جاب مسلسل اللى ملوش كبير وكانت الحلقه الأخيرة
سيلين حضنت نور وهى بتعيط وتقول:مينفعش يمو”ت ليه كده
نور ببرود:قتا”ل قت”له وتا”جر سلا”ح طبيعى نهايته كده
صهيب ورعد كانوا واقفين
صهيب:اطفى الز”فت ده يا مارد وانتى تعالى ورايا

نور سابت سيلين ومارد طفى التلفزيون ورعد قرب من سيلين وقال:بتتحا’مى فى اختك ونسيتى اتفاقنا
سيلين بتعب: أنا تعبا”نه حل عنى وجت تقول شالها على كتفه وهى صرخت
نور سمعت صوت سيلين جت ترجع لقيت صهيب مسك دراعها وقال:هنفذ اتفاقنا
نور😲
فى اوضه رعد دخل وهو شايلها ونزلها على السرير وبيق”لع قميصه
سيلين بتعب:أنت ايه معندكش د”م بقولك تعبا”نه خليك راجل لمرة واحدة
رعد قرب منها بغضب وهج”م عليها وكانت بتعيط مع كل ثانيه بتمر وهو مكنش هامه لحد ما عدا ساعتين ورعد بيبعد عنها لقى وشها اصفر وفيه د”م على السرير والغربيه انها بتنز”ف
رعد قرب منها وقال:قومى وبطلى استعبا”ط
مكنتش بتتحرك حاول يفوقها مبتفوقش لبسها وشالها وراح المستشفى وكانت الصدمة
رعد:هى مالها
الدكتورة:ربنا يعوض عليكم هى كانت حامل فى شهرها الأول وشكلها مكنتش تعرف عشان وبسبب العلا”قه اللى حصلت حصلها البيبى ما”ت وحصل لها نز”يف بس الحمدلله هى كويسه متقلقش
رعد دخل عندها ولأول مرة يبقى ندمان على حاجه عملها قعد جنبها وحط ايدة على بطنها وقال:كنتى حامل أنا آسف وافتكر لما قالت له
سيلين بتعب:أنت ايه معندكش دم بقولك تع”بانه خليك راجل لمرة واحدة
رعد قرب منها وبا”س راسها ولأول مرة دموعه تنزل
فى مكان آخر
نور لابسه فستان اسود ومربو”طه فى الكرسى وصهيب مربوط فى العمود وفجأة
نور🤨😲

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على (رواية حبا كان مستحيلًا)