رواية لن أعشق سواك الفصل الخامس 5 بقلم منى مرزوق

رواية لن أعشق سواك الفصل الخامس 5 بقلم منى مرزوق

رواية لن أعشق سواك البارت الخامس

رواية لن أعشق سواك الجزء الخامس

رواية لن أعشق سواك الحلقة الخامسة

بيخرج عمر بسرعه و نور و بيمسك ايديها و بيقولها :
نور انتي رايحه فين؟ ايه اللي حصل؟
نور : اللي حصل اني مينفعش احس بللي حسيته ولا ينفع نضعف و نخالف اللي اتفقنا عليه
عمر : نضعف؟ نور احنا متجوزين انتي بتتكلمي ازاي؟
نور : انت اللي بتفكر ازاي، انت عارف كويس اللي فيها
عمر : طب و ليه يا نور منقولش اننا بنتقدم و ان الامور بتتصلح بينا؟
نور : عشان ده محصلش، انا منستش ولا الجرح اللي جوايا خف، انا لسه شايفه و فاكره تفاصيل اليوم ده
عمر : احلفلك بإيه اني مظلوم و ان والله العظيم البنت دي هي اللي بتطاردني من ايام الجامعه، نور انتي اكتر واحده عارفه انتي ايه عندي، انتي اكتر واحده حساني و حفظاني
نور : حاولت يا عمر، صدقني حاولت بس مش عارفه
عمر : عموما يا نور انا زي ما قولتلك مش هضغط عليكي بس انا هفضل عايش على امل ان كل حاجه ترجع زي الاول
بتبص نور لعمر نظرة كلها حب و خوف و بتقوله:
‏طب لو سمحت يا عمر انا عندي طلب
‏عمر : طلب ايه؟
‏نور : خلينا نرجع القاهره معلش عشان حقيقي انا حاسه اني مش واخده راحتي هنا و متلغبطه
عمر : حاضر يا نور انا هتصرف معاهم هنا و هنمشي بكره
‏نور : ازاي؟
عمر : هقولهم انهم طلبوني فجأة في الشغل عشان حصلت مشكله و لازم اكون هناك بكره
نور : تمام
‏ تاني يوم الصبح بيخرج عمر و نور لعربية مالك اخوه عشان هيوصلهم البيت و كمان معاهم احمد صاحبهم
‏عمر : معلش يا مالك تاعبينك معانا بس حوار الشغل ده جه فجأة
‏مالك : ياعم ولا يهمك عادي انا كمان كنت عايز انزل القاهرة عشان اقابل مري.. اصحابي هقابل اصحابي
‏عمر : ههههههههه اصحااابك اه تمام لا كله الا اصحابك طبعا، وانت يا احمد بيه نازل تقابل اصحابك بردو؟
احمد : بقولك ايه اخرج من دماغي عشان هتحول عليك
‏عمر: ايه ياعم بس ما تهدي عروقك علينا، مالك؟

‏احمد: مليش يا سيدي، انا كنت ما صدقت ٱخد يومين راحه بعيد عن وجع دماغ و نكد الست ٱيه شويه
عمر : اووباا انتو ضاربين بعض بالشباشب؟
‏احمد: لا ياعم هي متضايقة عشان بخرج مع اصحابي كتير و بسهر معاهم و ماشيه في سكة انت مبقتش مهتم و جو وجع البطن ده و انا قولتلها انها زنانه و بتدور عالنكد بمنظار
‏عمر : يبقى ضاربين بعض شباشب اهه ههههههههه
‏احمد : والله انا اللي عايز اخبطك شبشب عشان الفركشه اللي عملتها دي
نور : طب معلش يا احمد، تقدر تقولي ليه بتقول على نور نكديه و زنانه؟ يعني كل ده عشان متضايقه لانك بتفضل تقعد مع اصحابك اكتر منها؟
‏احمد : قابل ياعم اهي مراتك بتقوم ب دور البيست فريند الاصيل اللي بيعتبر نفسه حماتي اهه
‏نور : والله يا احمد مش بهزر بس بجد هي دي الحاجه اللي ضايقتك منها؟
‏احمد: اكيد يا نور يعني انا زهقت من كتر المشاكل و النكد عشان بروح لاصحابي بحجة اني كده بفضلهم عليها
‏نور : و المفروض انك تزعل انها عيزاك تكون معاها اكبر فترة ممكنه عشان بتحبك؟ يا احمد والله ما هتلاقي حد يحبك زي ٱيه، حاول تقدر ده و تحسسها انها اهم حاجه عندك زي ما انت اهم حاجه عندها زي ما انت.. عمرها كله
عمر بيبص لنور بحزن و حب و كأنه عايز ياخدها في حضنه و يقولها والله انتي كل حياتي، انتي اغلى من حياتي، لكن بيبص لاحمد و بيقوله : نور معاها حق انت يا احمد مزودها في النزول و السهر ده انت يا اخي مش بتخرج معاها ادد ما بتخرج مع اصحابك
احمد : ياعم ما انت كنت بتسهر معانا قبل ما تتجوز
نور : لا يا احمد معلش عمر مكنش بيسهر زيك ابدا عمر كان كبيره يوم واحد في الاسبوع او يومين بالكتير اللي بيسهر فيهم معاكم و كمان مكنش بيتأخر و كان بيرجع بسرعه عشان يكلمني و يكمل السهره معايا
‏عمر بصوت واطي : ياريته طمر
‏نور : بتقول ايه؟
عمر : ايه.. اممم لا ده انا بقوله ياريت تتعلم
‏احمد : خلاص يا جماعه انا هصالحها و هحاول اخف سهر مع اصحابي، مع اني كنت عايز اقضي معاهم اطول وقت قبل ما اتجوز و اتربط جنبها زي ما الباشا اتربط جنبك يا نور
‏عمر : والله يا اخي دي احلى ( بيبص لنور) و اجمل و ارق ربطه في الدنيا كلها

‏احمد : طب ياعم خلاص اهدى في ايه احنا في العربيه اصبر كلها نص ساعه و تروح بيتكم و تقول اللي عايزه للرابطة بتاعتك
‏نور : ماشي ياخويا يا رب بس يكون الكلام جاب نتيجه عشان انا هكلم ٱيه النهارده اطمن منها و ياريت ساعتها تكون ظبطت الدنيا و ده لمصلحتك
عمر : ٱمين يا ستي اعتبريه حصل
‏ بتوصل العربيه تحت بيت عمر و نور و بيسلموا على احمد و مالك و بيطلعوا شقتهم
‏نور : اممم انت هتنزل ولا هتستنى احضرلك الغدا
عمر : لا غدا ايه اللي تحضريه اقعدي انتي ارتاحي و انا هطلب دليفري، هطلبلك بيتزا الهوت دوج اللي انتي بتحبيها
‏نور : طب وانت؟ قصدي انت مش بتحب البيتزا
عمر : متشغليش بالك انا هبقى ٱكل اي حاجه
‏نور : لا اي حاجه ايه كده انا مش هاكل
عمر بيبص لها بإبتسامه و بيقولها : خلاص يا ستي هطلب شاورما
‏نور بتبلع ريقها و بترد : اه تمام ماهو اصل مينفعش تطلبلي اكل و تقعد انت تتفرج
‏عمر : هههههه ايه خايفه ابصلك في الاكل
‏نور : يمكن ليه لا
‏عمر :طب خلاص انا هطلب شاورما اهه عشان تغزي العين
‏ ( بيوصل الاكل و بعد ما عمر و نور بيخلصوا غدا بتقوم نور و بتشيل مكان الاكل)
عمر : تسلم ايدك معلش تعبتك معايا
نور : لا مفيش تعب ولا حاجه، انا هطلع انام بقى عشان حاسه اني دايخه من السفر
عمر : تمام، وانا كمان هطلع اريح شويه و هبقى اصحيكي عالعشا، انا اصلي ناوي اعملك طبق بيض بالبسطرمه بس المره دي هتبقى البسطرمه مش محروقه زي بتاعت الصباحية اللي عملتيها
‏نور : كده؟ طب اكلتها ليه ساعتها بقى؟
‏عمر بإبتسامه : عشان هي من ايدك و اي حاجه من ايدك بتبقى حلوه انشالله لو سم فيران
‏بتبتسم نور : ماشي ميرسي خلاص هعديها المره دي، يلا انا طالعه
‏ ( بتطلع نور اوضتها و عمر بيطلع اوضته و بعد 3 ساعات بيصحى عمر و بينزل المطبخ يجهز العشا)

عمر : الله عليا والله انا خسارة في الكوكب ده، انا ابدعت في طبق البيض بالبسطرمه ده انا بيتهيألي ممكن نور ترفع الرايه البيضا بعد اول لقمه و الليله تبقى دخلتنا ياااااه والله دي تبقى عظمه اوي بس مش عارف احط ورده في وسط طبق البيض ولا هبقى اوفر لا الصراحه وسعت مني اوي كده، يلا خليني اصحيها قبل الاكل ما يبرد و انا واقف احلم
‏ ‏ ( بيطلع عمر اوضة النور و بيخبط عالباب مره و اتنين و تلاته و نور مش بتفتح)
عمر : ايه ده هي نومها ماله تقل كده ليه ، نورر انتي ايه يابنتي هربتي ولا ايه؟ نووور
‏ ‏( مش بيلاقي عمر اي صوت من نور و بيبتدي يقلق فبيقرر يفتح باب الاوضه و بيدخل بيلاقي نور نايمه بس شكلها متغير وشها عرقان و شفايفها بتترعش، بيقرب عمر منها و بيحط ايده على قورتها بيلاقيها سخنه ف بيعرف انها كده جاتلها حُمى و اكيد من المطر و الجو اللي كان في العزبه، بيجري بسرعه عمر و بيجيب مايه سخنه و قماشه و بيقعد جنب نور يعملها كمادات، و بينزل يجيبلها م الصيدليه اللي جنبهم خافض للحراره و بيفوقها بالراحه و بيديها الدوا و بترجع تنام تاني راس في راس، كل ده و عمر قاعد جنبها هيموت من القلق و بتعدي ساعه ورا التانيه و عمر مستمر في عمل كمادات لنور لحد ما الساعه بتبقى 4 الفجر فبينام عمر على الكنبه اللي في اوضة نور، و بعد 5 ساعات بتصحى نور و بتبتدي تتألم من وجع جسمها بسبب الحُمى فبيقلق عمر و بيجري عليها و بيقولها : نور ايه يا حبيبتي حاسه بإيه؟
نور بصوت ضعيف : وجع في كل جسمي
عمر : سلامتك يا حبيبتي طب ارتاحي انتي وانا هنزل اعملك حاجه سُخنه تشربيها
نور بتمسك ايد عمر وهي بتقوله : لا متنزلش خليك جنبي هنا
عمر : حاضر.. حاضر يا حبيبتي
‏نور بتغمض عينيها و بتروح تاني في النوم و هي ماسكه ايد عمر
عمر بيقعد عالكرسي اللي جنب السرير و بعد شويه بيروح في النوم و هو قاعد، و بعد ساعه بتصحى نور
‏نور و هي بتبص على عمر : ايه ده؟ عمر ايه اللي منيمك هنا و… ايه ده ماسك ايدي كمان؟
‏بيصحى عمر و بصوت متفاجئ بيقول : ايه ده حبيبتي انتي صحيتي؟ حمدالله على سلامتك
نور : حبيبتك و صحيت؟ هو ايه اللي حصل امبارح بالظبط؟

‏عمر: اممم بصي يا نور من غير ما تتعصبي بس اللي حصل بينا ده كان غصب عننا وبعدين احنا متجوزين يعني معملناش حاجه غلط
‏نور : يعني ايه؟
عمر: انا عارف انك هتتصدمي بس…امبارح كانت دخلتنا
نور بصريخ : ايه؟ انت بتقول ايه ؟
عمر : ههههههههههههه اهدي خلاص اهدي بهزر معاكي، ياستي انا هنا من امبارح جنب سيادتك عشان التعب و الحُمى اللي جتلك
نور : يالهوي انا جالي كل ده ومش فاكره حاجه؟
عمر : اه والله تخيلي
نور : احم عموما متشكره اوي على تعبك معايا و ياريت ترجع اوضتك عشان مش عايزه العدوى تتنقلك
عمر بيملس على شعر نور و بيقول: والله انا لو كان بإيدي كنت خدت كل المرض بدالك ولا اني اشوفك في الحالة اللي كنتي فيها
‏نور : ياه للدرجه دي
عمر : واكتر والله،انتي مش متخيله انتي لو بعد الشر جرالك حاجه انا ممكن يحصلي ايه، نور……..انا بحبك
نور بتبص لعمر بإبتسامه و بعدين بتبص في الارض و بتقوله: عمر انا كنت عايزه اقولك اني ( بيرن تليفون عمر)
عمر : يووه على ام الفصلان، معلش هرد و هجيلك على طول ( بيخرج عمر من الاوضه)
نور بتتنهد بإبتسامه و فجأة تليفونها بيرن
بترد نور : الو، ايوه انا مين معايا؟
مع حضرتك اسراء من مستشفى الندى اللي حضرتك عملتي فيها الاشعه و كنت ببلغ حضرتك ان نتيجة الاشعه طلعت و تقدري تستلميها النهارده
نور : اه تمام ميرسي جدا ( بتقفل الخط) طب الحق اتصل ب ٱيه بقى قبل ما تخرج عشان اكيد مش هروح المشوار الكئيب ده لوحدي
( نور بتتصل ب ٱيه) : ايه يا بنتي عامله ايه؟

ٱيه : تمام الحمدلله يا عروستي يللي خدتي مني الواد معاكي اه ياني ولو اني مكنتش طيقاه
نور : هههههههههههه معلش ياختي عشان توحشوا بعض شويه و عموما اهه رجع الحمدلله وانا ضامنه انه بقى احسن معاكي مش كده؟
ٱيه : ايوه يا ست الكل والله و الفضل يرجع لسيادتك هو حكالي على اللي قولتيهوله وانتو جايين، تسلميلي يا رب يا روحي
نور : حبيبتي ربنا يسعدكم و نفرح بيكم قريب، بالمناسبة بقى بقولك ايه، الاشعه اللي كنت عملاها قبل الجواز عشان الصداع النصفي اللي كان بيجيلي ده كلموني النهارده عشان اروح استلمها
ٱيه : يااااه يا شيخه دول لو كانوا عاملينها لقبيله بحالها كانت طلعت بدري عن كده
نور : يلا عادي بقى المهم هتيجي معايا؟
ٱيه : اكيد يعني هو حضرتك كان عندك شك ولا ايه؟ بس هو عمر جاي معاكي؟
نور : لا عمر ميعرفش اني عملت الاشعه دي اصلا و انا بصراحه مش عيزاه ييجي عشان هو من امبارح مشافش ساعه راحه على بعضها
ٱيه : اوبااا ايه ده لا احكيلي واحده واحده كده و بالتفصيل عشان التفاصيل تهمني معلش
نور : يا شيخه اتنيلي ده كان سهران جنبي امبارح عشان كنت عيانه من جو العزبه الزفت ده
ٱيه : ماشي ياستي الف سلامه، عموما هقوم اغير هدومي دلوقتي و هستناكي
نور : تمام و انا نص ساعه بالظبط و هكون عندك
ٱيه : طب هتقولي لعمر ايه؟
نور : هقوله اني نازله اقابلك في كافيه عشان عايزه تكلميني شويه و كده
ٱيه : خلاص تمام
( بتقفل نور الخط و بتنزل تحت في الصالون بتلاقي عمر لسه بيتكلم في موبايله)
عمر : ماشي يا افندم خلاص انا هسلم الورق اللي شغال عليه دلوقتي ل رامي او محمد و هما يكملوه و هجهز كل المطلوب للسفر و هكلم حضرتك ( بيقفل عمر الخط )
نور : خير في حاجه؟
عمر : انتي ايه اللي نزلك من السرير
نور : عادي يابني هو انا والده انا كنت سخنه شويه و خلاص بقيت تمام الحمدلله
عمر : طب انتي محتاجه حاجه اعملهالك؟

‏نور : انا كنت نازله اقولك اني هروح اقابل ٱيه في الكافيه اللي جنب شغلها
عمر : انتي بتهزري يا نور؟ مينفعش طبعا انتي لسه تعبانه بلاش عند و بعدين ما تقوليلها تجيلك هي هنا
‏نور : مش هترضى يا عمر هي عايزه تتكلم معايا و هتكون محرجه منك
عمر : نعم و ده من امتى و ٱيه بتتحرج مني؟
‏نور : يا سيدي اكيد عايزه تحكيلي حاجه عن احمد، معلش يا عمر بلاش تدقق و سيبني اقابلها عشان زمانها مستنيه
‏عمر : ماشي يا نور، براحتك بس طمنيني عليكي اما توصلي و بلاش تقعدوا على ترابيزه قريبه من التكييف عشان انتي مش ناقصه
‏نور : حاضر يا ماما قصدي يا عمر هههههههههههه، بس معلش فهمني سفر ايه و ورق ايه اللي كنت بتتكلم عنه في التليفون؟
‏عمر : يا ستي في مؤتمر مهم جدا في فرنسا و انا هكون مندوب الشركه هناك ولازم اسافر بعد 3 ايام
نور : هتسافر؟
عمر :ٱسف قصدي هنسافر
‏نور : يعني ايه؟
عمر : يعني حضرتك هتيجي معايا
‏نور : انت بتهزر؟ لا طبعا مش هينفع انا مش عامله حسابي ابدا على حاجه زي دي
عمر : خلاص بهدوء كده هتسافري هسافر مش هتسافري هقعد جنبك و في داهيه الشغل و رزقي و رزقك على ربنا
نور : عمر ارجوك انا.. (بيقاطعها عمر) : لا متحاوليش خلاص هو ده قراري النهائي، اختارتي ايه؟
نور بإبتسامه : ماشي موافقه بس عشان ده شغل و كده و انا ميرضنيش قطع العيش
عمر : كتر خيرك يا ست هانم، طب يلا لو هتلحقي اللي مستنياكي دي و اه اوعي تتأخري عشان انا عاملك اكله ترُم عضمك كده النهارده
‏نور : ماشي يا سيدي ميرسي على تعبك
عمر : تعبك راحه يا قمري قصدي يا افندم
‏ ( بتطلع نور تغير هدومها و بتروح تقابل ٱيه عند المستشفى)

ٱيه : حمدالله على السلامه يا استاذه وحشتينا والله ما كنتي تتأخري شويه كمان
‏نور : بت انتي مش هتبقى دوشتك انتي و عمر
ٱيه بغمزه بتقولها : طب بذمتك هو انتي عندك احلى من دوشة عمر بردو؟
نور : طب اتفضلي اطلعي خلينا ناخد الاشعه اللي كانت مهاجرة دي و نمشي
‏ ( بيطلعوا المستشفى و بيروحوا عند الممرضة في الاستقبال)
نور : لو سمحتى انا كنت جايه استلم اشعه بإسم نور علي
الممرضة : ايوه يا افندم بس معلش هو حضرتك هتتفضلي عند الدكتور عشان هو اللي هيبلغك بنتيجة الاشعه
نور : طب ما حضرتك تبلغيني هنا عادي من غير الدكتور
‏الممرضة : ٱسفه والله بس الدكتور بس اللي يفهم في ده
‏ ‏ ( بتدخل نور و ٱيه للدكتور)
الدكتور : اهلا ٱنسه نور
‏ٱيه : لا ٱنسه ايه خلاص بقيت مدام يا دكتور هي اتجوزت من شهر
‏ ‏ ( بيبص الدكتور بحزن و بيقولها اتجوزت؟)
‏ٱيه : ايوه يا دكتور هو الجواز مُعدي ولا ايه؟
‏الدكتور : لا طبعا الف مبروك بس….هو جوزك فين يا مدام نور؟
نور : هو مجاش عشان عنده شغل يا دكتور، حضرتك قلقتني هي الاشعه فيها حاجه؟
‏الدكتور : بصي انا دكتور و وظيفتي اني اعالج الناس لكن الشفاء طبعا في ايد ربنا و دي حاجه محدش يقدر ينكرها ‏نور : ونعم بالله يا دكتور بس ارجوك انا اعصابي ابتدت تبوظ ممكن تقولي انا عندي ايه؟
‏الدكتور بحزن :انا ٱسف اوي يابنتي لكن الاشعه بتقول انه….. ورم في جزع المُخ

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية لن أعشق سواك)